رای وحدت رویه 793 مورخ 1399/05/14 دیوانعالی کشور
رای وحدت رویه 793 مورخ 1399/05/14 دیوانعالی کشور: قرار رد دادخواست اعاده دادرسی دعوی اثبات وقفیت صادره از دادگاه تجدیدنظر استان قابل فرجام خواهی است
مجموعه «وقف و اوقاف در آراء وحدت رویه دیوان عالی کشور» شامل آراء وحدت رویه صادیه هیات عمومی دیوان عالی کشور در خصوص مشائل و موضوعات وقف و وظایف و اختیارات سازمان اوقاف است. احکام نهاد وقف در مقررات مختلفی نظیر قانون مدنی و .. مورد اشاره واقع شده است. مشخصاً ماده 55 قانون مدنی به وقف پرداخته است: "وقف عبارت است از این که عین مال حبس و منافع آن تسبیل شود". وقف شرایط اختصاصی نظیر حبس عین، تسبیل منفعت، قابلیت بقای عین و قبض عین دارد. به موجب حبس عین هرگونه دخل و تصرف در موقوفه صرفاً طبق ضوابط قانونی امکان پذیر است.
در تسبیل منفعت؛ منظور واقف می بایست قرب الهی و فی سبیل الله باشد. طبق ماده 58 قانون مدنی فقط وقف مالی جایز است که با بقای عین بتوان از آن منتفع شد.... بنابراین قابلیت بقای عین از شرایط اختصاصی وقف است. یکی از شرایط عقود عینی امکان قبض مورد معامله است. از آنجا که وقف نیز جزو عقد عینی است لذا رعایت تشریفات قبض از دیگر شرایط صحت وقف است.
ایرانکدیفای در این بخش آراء وحدت رویه مرتبط با عقد وقف و اموال اوقافی را ارائه می نماید.
بیشتر بخوانید:
رای وحدت رویه 793 مورخ 1399/05/14 دیوانعالی کشور: قرار رد دادخواست اعاده دادرسی دعوی اثبات وقفیت صادره از دادگاه تجدیدنظر استان قابل فرجام خواهی است
رای وحدت رویه 655 مورخ 1380/09/27 دیوان عالی کشور: صلاحیت اداره تحقیق اوقاف در رسیدگی به موضوع تعیین متولی مانع از این نیست که دادگاه عمومی به دعوی مزبور رسیدگی نماید
رای وحدت رویه 612 مورخ 1375/10/18 دیوانعالی کشور: محکمه صالح در اعتراض به رای هیات تشخیص اداره اوقاف دادگاه همان محل است.
رای وحدت رویه 552 مورخ 1370/02/03 دیوان عالی کشور: رسیدگی به دعوای شرایط و اوصاف متولی موقوفات در صلاحیت دادگاه مدنی خاص می باشد.
رای وحدت رویه 508 مورخ 1367/03/04 دیوانعالی کشور: رسیدگی به ادعای وقفیت رقبه ای که سابقه فروش وقفی ندارد با دادگاه مدنی خاص است.
رای وحدت رویه 25 مورخ 1361/11/09 دیوانعالی کشور: مرجع صالح رسیدگی به دعاوی راجع به اصل وقفیت دادگاه مدنی خاص است
رای وحدت رویه 3561 مورخ ۱۳۴۲/۱۲/۲۶ دیوانعالی کشور: عبارت نسلا بعد نسل در وقف و تولیت و وصایت ترتیب است نه تشریک.
رای وحدت رویه 3925 مورخ 1337/01/25 دیوانعالی کشور: غاصبیت ید متصرف به عنوان مالکیت یا سبق تصرف وقف به وسیله شهادت شهود قابل اثبات است.
رای وحدت رویه 699 مورخ 1334/04/17 دیوانعالی کشور: تصرف فعلی به عنوان مالکیت را تصرف سابق وقف ولو ثابت شود از اعتبار ساقط نمی کند.