عوارض کسب و پیشه بانکها یزد
عوارض کسب و پیشه بانکها یزد: رای شماره 1033 مورخ 1396/10/12 هیات عمومی دیوان عدالت اداری
شماره دادنامه: ۱۰۳۳
تاریخ دادنامه: 1396/10/12
کلاسه پرونده: ۹۳/۸۱۵
مرجع رسیدگی: هیات عمومی دیوان عدالت اداری
موضوع شکایت و خواسته: ابطال ردیف (۱) مصوبه مورخ ۱۳۹۰/۱۱/۰۶ در خصوص عوارض پارکینگ موقت، قسمت الف مربوط به بانکها، ردیف (۶) مصوبه مورخ ۱۳۹۲/۱۱/۱۳ در خصوص بهای خدمات آتش نشانی قسمت اداری (سالیانه)، - ردیف ۱۸ در خصوص بهای خدمات بانک (خودپرداز) – ردیف ۵۱ در خصوص عوارض سالیانه کلیه مشاغل فعال در سطح شهر و ابطال بند ۱ نامه شماره ۰۱/۱۳۳/۸۱۹-۱۳۸۹/۰۱/۱۵ مدیرکل دفتر برنامه و بودجه سازمان شهرداریها و دهیاریهای کشور
گردش کار :
آقای حمیدرضا مرادپور نماینده حقوقی بانک تجارت به موجب دادخواستی ابطال ردیف (۱) مصوبه مورخ 1390/11/06 در خصوص عوارض پارکینگ موقت، قسمت الف مربوط به بانک ها، ردیف (۶) مصوبه مورخ 1392/11/13 در خصوص بهای خدمات آتش نشانی قسمت اداری (سالیانه)- ردیف ۱۸ در خصوص بهای خدمات بانک (خودپرداز) – ردیف ۵۱ در خصوص عوارض سالیانه کلیه مشاغل فعال در سطح شهر و ابطال بند ۱ نامه شماره ۰۱/۱۳۳/۸۱۹- 1389/01/15 مدیـرکل دفتر برنامه و بودجـه سازمان شهرداریها و دهیاریهای کشور را خواستار شده و در جهت تبیین خواسته اعلام کرده است که:
سلام علیکم
احتراماً به استحضار می رساند شورای اسلامی شهر ابرکوه به موجب مصوبات مورخ 1390/11/06 و 1392/11/13 مبادرت به وضع عوارض مشاغل، بهای خدمات و خدمات خودپرداز، عوارض پارکینگ موقت و عوارض نوسازی برای فعالیت بانکها در سال ۱۳۹۲ نموده و شهرداری ابرکوه به موجب نامه شماره ۹۹۲۷/۹۲- 1392/12/11 تقاضای واریز مبالغ مشروحه در نامه به حساب جاری شهرداری شده است. این در حالی است که: ۱- به موجب ماده ۵۲ قانون مالیات بر ارزش افزوده مصوب سال ۱۳۸۷ وضع هرگونه عوارض طبق این قانون ممنوع می باشد. ۲- مطابق تبصره ماده ۵۰ قانون مالیات بر ارزش افزوده مصوب سال ۱۳۸۷ صلاحیت شوراهای اسلامی صرفاً محدود به وضع عوارض محلی می باشد. ۳- اختیارات و صلاحیت شوراهای اسلامی در بند ۱۶ ماده ۷۶ قانون تشکیلات، وظایف و انتخابات شوراهای اسلامی کشور و انتخاب شهرداران مصوب سال ۱۳۷۵ در تصویب لوایح، برقراری یا لغو عوارض شهر و همچنین تغییر نوع و میزان آن منوط به رعایت سایر شرایط و مقررات عام و خاص قانونی می باشد. ۴- با استناد به بند ۱۱ ماده ۱۲ و ماده ۳۸ و ۳۹ قانون مالیات بر ارزش افزوده و همچنین نظریه بانک مرکزی وصول عوارض از خدمات بانکی از جمله دستگاه ATM مجاز نمی باشد. ۵- در خصوص عوارض آتش نشانی و خدمات ایمنی این نکته مسلم بوده که فراهم نمودن امکانات جهت ارائه این گونه خدمات از وظایف شهرداری و سازمان مزبور می باشد و بدیهی است تا خدمتی ارائه و استفاده نشده، مطالبه و اخذ بهای آن طبق موازین قانونی صحیح نمی باشد. ۶- به موجب آرای شماره های ۳۴۴- 1388/04/30 و ۲- 1389/01/16 هیات عمومی دیوان عدالت اداری حکم بر ابطال این گونه عوارض در شهرهای دیگر کشور صادر کرده است.
علی هذا بـا عنایت بـه مراتب معنونه و نظر بـه اینکه شورای اسلامی ابرکوه در وضع عوارض موضوع خواسته، قواعد و مقررات عمومی کشور را نادیده انگاشته و از حدود صلاحیت و اختیارات خود خارج و مبادرت به وضع عوارض برای فعالیت بانکها که فعالیت غیر محلی و کشوری دارند نموده و شهرداری ابرکوه نیز مبالغ مربوطه جمعاً به مبلغ 26/873/000 ریال را از بانک مطالبه نموده لذا تقاضای صدور حکم بر ابطال مصوبات مورخ 1390/11/06 و 1392/11/13 شورای اسلامی شهر ابرکوه در وضع عوارض مشاغل، بهای خدمات و خدمات خودپرداز، عوارض پارکینگ موقت و عوارض نوسازی در سال ۱۳۹۲ و نقض آن مورد استدعاست.
در پی اخطار رفع نقصی که از طرف دفتر هیات عمومی برای شاکی ارسال شده بود، وی به موجب لایحه شماره ۲۱۴۳۷/۹۶۷۱۱۴/۶۷ - 1393/10/29 اعلام کرده است که:
ریاست محترم دفتر هیات عمومی دیوان عدالت اداری
با سلام
احتراماً، عطف به اخطاریه پرونده شماره ۹۳۰۹۹۸۰۹۰۵۸۰۰۰۵۳ - 1393/10/07 به استحضار می رساند: در رابطه با مصوبه مورخ 1390/11/06 ردیف ۱ آن شامل عوارض پارکینگ موقت قسمت الف مربوط به بانکها و در خصوص مصوبه مورخ 1392/11/13 ردیف ۶ شامل بهای خدمات آتش نشانی قسمت اداری (سالیانه) و ردیف ۱۸ آن مربوط به بهای خدمات بانک (خودپرداز) و ردیف ۵۱ آن مربوط به عوارض سالیانه کلیه مشاغل مورد شکایت این بانک می باشد. ضمناً در خصوص عوارض نوسازی مراتب به استناد بند ۱ نامه شماره ۰۱/۱۳۳/۸۱۹ - 1389/01/15 مدیرکل دفتر برنامه و بودجه سازمان شهرداریها و دهیاریهای کشور و به موجب نامه شماره ۹۹۲۷/۹۲ - 1392/12/11 شهرداری ابرکوه از این بانک مطالبه که این موضوع نیز مورد شکایت می باشد.
متن مقرره های مورد اعتراض به قرار زیر است:
الف) فرم پیشنهاد عوارض جدید یا افزایش عوارض موجود شهرداری ابرکوه:
جدول ...
در جلسه مورخ 1392/11/13 به تصویب شورای اسلامی شهر رسید.
ب) پیشنهاد عوارض موجود در شهرداری ابرکوه سال ۱۳۹۰ جهت اجرا در سال ۱۳۹۱ و سالهای آینده: جدول ..
ج) فرم پیشنهاد عوارض جدید یا افزایش عوارض موجود در شهرداری ابرکوه:
جدول ...
هـ) متن نامه شماره ۰۱/۱۳۳/۸۱۹ - 1389/01/15 مدیرکل دفتر برنامه و بودجه سازمان شهرداریها و دهیاریهای کشور:
جدول ...
در پاسخ به شکایت مذکور، مدیرکل دفتر حقوقی و امور قراردادهای سازمان شهرداریها و دهیاریهای کشور به موجب لایحه شماره ۵۸۷۷۴ - 1395/11/24 توضیح داده است که:
ریاست محترم هیات عمومی دیوان عدالت اداری
با سلام و احترام
بازگشت به اخطاریه مورخ ۲۴/۹/۱۳۹۵ پیرامون پرونده ۹۳۰۹۹۸۰۹۰۵۸۰۰۰۵۳ (بایگانی ۹۳/۸۱۵) در خصوص شکایت آقای «حمیدرضا مرادپور به نمایندگی از بانک تجارت» به طرفیت «شهرداری و شورای اسلامی شهر ابرکوه» با موضوع «ابطال مصوبات عوارضی مورخ 1390/11/06 و 1392/11/13 شورای اسلامی شهر ابرکوه» با عنایت به شخصیت حقوقی مستقل این سازمان از شهرداریها و شوراهای اسلامی شهر و علیرغم عدم طرح شکایت به طرفیت این سازمان، به منظور امتثال امر آن مرجع، مراتب زیر را به استحضار می رساند :
۱- همان گونه که مستحضرید شوراهای اسلامی شهرها به منظور تامین بخشی از هزینه های خدماتی، اداری و عمرانی با رعایت ضوابط و مقررات، ترتیبات قانونی و در چارچوب سیاستهای کلان مالی و اقتصادی دولت مبادرت به وضع عوارض می نمایند. وضع عوارض بر مبنای نصوص قانونی صورت می پذیرد. بند ۲۶ ماده ۵۵ و ماده ۷۴ قانون شهرداری مصوب ۱۳۳۴، بند ۱۶ ماده ۷۱ و ماده ۷۷ قانون تشکیلات، وظایف و انتخابات شوراهای اسلامی کشور و انتخاب شهرداران مصوب ۱۳۷۵ با اصلاحات بعدی، ماده ۱ آیین نامه اجرایی نحوه وضع و وصول عوارض توسط شوراهای اسلامی شهر، بخش و شهرک مصوب ۱۳۷۸، بند ۱ ماده ۲۹ و ماده ۳۰ آیین نامه مالی شهرداریها مصوب ۱۳۴۶ و تبصره ۱ ماده ۵ قانون اصلاح موادی از قانون برنامه سوم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران و چگونگی برقراری و وصول عوارض و سایر وجوه از تولیدکنندگان کالا، ارائه دهندگان خدمات و کالاهای وارداتی موسوم به قانون تجمیع عوارض و ماده ۱۶ آیین نامه اجرایی آن، تبصره ۱ ماده ۵۰ قانون مالیات بر ارزش افزوده مصوب ۱۳۸۷ عمده ترین مبانی وضع عوارضند.
۲- مضافاً اینکه در بند (ج) ماده ۱۷۴ قانون برنامه پنجم توسعه مصوب ۱۳۹۰ با اصلاحات بعدی، صراحتاً شوراهای اسلامی به وضع عوارض ناشی از مصرف و خدمات، مکلف گردیده اند. شورای اسلامی ابرکوه نیز در چارچوب اختیارات قانونی حاصله و در خصوص خدمات ارائه شده اقدام به وضع و وصول عوارض معترض عنه کرده است. خدمات آتش نشانی، جمع آوری پسماند، نوسازی و ... از این قبیل عوارضند.
۳- استقرار بانکها اعم از خصوصی و دولتی در محدوده شهر، نیز شهرداری را مکلف به ارائه خدمات در محل استقرار بانکها نموده و این امر مبنای وضع عوارض و عنداللزوم تصویب بهای خدمات ارائه شده می باشد دادنامه شماره 219 - 1391/11/26 هیات عمومی دیوان عدالت اداری و سایر آرای مشابه صادره موید همین معناست. لذا شورای اسلامی شهر خارج از صلاحیت شکلی و ماهوی و ذاتی و محلی خود اقدام به وضع عوارض نکرده است.
۴- فارغ از مراتب فوق، معروض می دارد: از آنجا که عوارض در زمره ردیف اصلی درآمدی شهرداریها می باشد، ابطال هریک از مصوبات عوارضی که در چارچوب اختیارات قانونی شوراهای اسلامی شهر تصویب شده، در عمل شهرداریها به ویژه شهرداریهای شهرهای کوچک را در اداره امور عمومی و تامین هزینه های سرسام آور خدمات شهری با سختی مواجه می سازد و مشکلات عدیده ای در پی خواهد داشت.
اکنون با عنایت به جمیع مطالب معنونه و به استناد ماده ۱۰ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری، رد شکایت شاکی مورد استدعاست. در ضمن سرکار خانم «سیده فاطمه عدنانی» به عنوان نماینده سازمان جهت ثبت لایحه و سرکار خانم «سمانه سادات سیفی» به عنوان نماینده حقوقی سازمان جهت ثبت لایحه و نیز هرگونه اقدام لازم، به حضور معرفی می گردند.
در اجرای ماده ۸۴ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری مصوب سال ۱۳۹۲، پرونده در هیات تخصصی عمران، شهرسازی و اسناد دیوان عدالت اداری مطرح شد و این هیات در خصوص خواسته شاکی مبنی بر تقاضای ابطال ردیف ۶ مصوبه 1392/11/13 موضوع بهای خدمات آتش نشانی قسمت اداری (سالیانه) در خصوص وضع عوارض نوسازی به ماخذ یک و نیم درصد توسط شورای اسلامی شهر ابرکوه و بند ۱ نامه شماره ۰۱/۱۳۳/۸۱۹ - 1389/01/15 مدیرکل دفتر برنامه و بودجه سازمان شهرداریها و دهیاریهای کشور را مغایر قانون و خارج از حدود اختیارات ندانسته است و به استناد مواد ۱۲ و ۸۴ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری به موجب دادنامه شماره ۱۶۹ - 1396/08/30 رای به رد شکایت شاکی صادر کرد است. رای مذکور به علت عدم اعتراض از سوی رئیس دیوان عدالت اداری و یا ده نفر از قضات دیوان عدالت اداری قطعیت یافته است.
پرونده جهت رسیدگی به ابطال ردیف (۱) مصوبه مورخ 1390/11/06 در خصوص عوارض پارکینگ موقت، قسمت الف مربوط به بانکها، ردیف ۱۸ مربوط به بهای خدمات بانک (خودپرداز) ردیف ۵۱ مربوط به عوارض سالیانه کلیه مشاغل فعال در سطح شهر در دستور کار هیات عمومی قرار گرفت.
هیات عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ 1396/10/12 با حضور رئیس و معاونین دیوان عدالت اداری و رؤسا و مستشاران و دادرسان شعب دیوان تشکیل شد و پس از بحث و بررسی با اکثریت آراء به شرح زیر به صدور رای مبادرت کرده است.
رای هیات عمومی
الف- نظر به اینکه در ماده ۱۵ قانون رسیدگی به تخلفات رانندگی مصوب سال ۱۳۸۹، قانونگذار نسبت به موضوع دریافت حق توقف تعیین تکلیف کرده است، بنابراین ردیف ۱ تعرفه عوارض محلی مصوب 1390/11/06 شورای اسلامی شهر ابرکوه در خصوص تعیین عوارض پارکینگ موقت بانکها و ادارات، خلاف قانون و خارج از حدود اختیارات مرجع تصویب تشخیص داده می شود و به استناد بند ۱ ماده ۱۲ و ماده ۸۸ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری مصوب سال ۱۳۹۲ ابطال می شود.
ب- طبق بند ۱ ماده ۳۵ قانون تشکیلات شوراهای اسلامی مصوب ۱۳۶۲، عوارض محلی شهرداری از کلیه مشمولین قانون نظام صنفی (صاحبان حرفه و پیشه و مشاغل) و مشمولین قوانین خاص مثل بانک ها، مطب پزشکان، وکلا و غیره با پیشنهاد وزیر کشور تصویب و اخذ اینگونه عوارض طبق بخشنامه شماره ۲۳۱۳۷/۳۴۱ - 1366/02/05 وزارت کشور پس از تایید نماینده ولی فقیه در حاکمیت قانون اجراء شده است و طبق بند ۱۶ ماده ۷۱ قانون تشکیلات، وظایف و انتخابات شوراهای اسلامی کشور و انتخاب شهرداران مصوب ۱۳۷۵ با اصلاحات بعدی، تصویب لوایح برقراری یا لغو عوارض شهر و همچنین تغییر نوع و میزان آن با در نظر گرفتن سیاست عمومی دولت که از سوی وزارت کشور اعلام می شود و نیز به موجب بند ۲۶ ماده مذکور تصویب نرخ خدمات ارائه شده توسط شهرداری و سازمان های وابسته به آن با رعایت آیین نامه های مالی و معاملاتی شهرداری ها با رعایت مقررات مربوط از جمله وظایف و مسئولیت های شورای اسلامی شهرها است و با توجه به تبصره ۱ ماده ۵ قانون اصلاح موادی از قانون برنامه سوم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران و چگونگی برقراری و وصول عوارض و سایر وجوه از تولیدکنندگان کالا، ارائه دهندگان خدمات و کالاهای وارداتی مصوب سال ۱۳۸۱، وضع عوارض محلی جدید و یا افزایش هر یک از عوارض محلی که در این قانون مشخص نشده تجویز شده است و هر چند قوانین و مقررات عمومی حاکم بر بانک ها سراسری و ملی بوده لیکن حسب تبصره ۱ ماده ۳ قانون تجارت، محل فعالیت بانک ها از مصادیق واحدهای تجاری است و به همین جهات هیات عمومی دیوان عدالت اداری در آراء صادره از جمله رای شماره ۱۱۳ - 1387/02/29 وضع عـوارض کسب و پیشـه (عـوارض محلی) از بـانک های دولتی، خصوصی و صندوق های قـرض الحسنه و موسسات مالی و اعتباری را مغایر قانون و خارج از حدود اختیارات تشخیص نداده است. از سوی دیگر هر چند در بند ۱۱ ماده ۱۲ قانون مالیات بر ارزش افزوده، خدمات بانکی و اعتباری بانک ها، موسسات و تعاونی های اعتباری و صندوق های قرض الحسنه مجاز و صندوق تعاون از پرداخت مالیات معاف شده اند لیکن طبق تبصره ۱ ماده ۵۰ قانون مذکور شوراهای اسلامی شهر و بخش جهت وضع هر یک از عوارض محلی جدید که تکلیف آنها در این قانون مشخص نشده باشد، موظفند موارد را حداکثر تا پانزدهم بهمن ماه هر سال برای اجرا در سال بعد تصویب و اعلام عمومی نمایند، بنابراین ردیف ۵۱ از تعرفه عوارض محلی مصوب 1390/11/06 و ردیف ۱۸ تعرفه عوارض محلی مصوب 1392/11/13 شورای اسلامی شهر ابرکوه، خلاف قانون و خارج از حدود اختیارات تشخیص نشد.
هیات عمومی دیوان عدالت اداری