قانون تشکیل وزارت بازرگانی مصوب 1353/04/24

قانون تشکیل وزارت بازرگانی مشتمل بر 8 ماده  مصوب 1353/04/24 مجلس شورای ملی

شماره روزنامه رسمی: 8614

تاریخ روزنامه رسمی: 1353/05/13

شماره ابلاغ: 40272

تاریخ ابلاغ: 1353/05/08

مرجع تصویب: مجلس شورای ملی

تاریخ تصویب: 1353/04/24

بیشتر بخوانید:

مقررات اقتصاد و تجارت  

اقتصاد و تجارت در آرای وحدت رویه قضایی 

‌‌ماده 1 - بمنظور توسعه و پیشبرد امور بازرگانی داخلی و خارجی در چارچوب سیاستهای اقتصادی کشور، وزارت بازرگانی برای انجام وظائف‌زیر تشکیل میشود:

‌الف - تنظیم و اجرای سیاستها، خط مشی ‌ها و مقررات بازرگانی کشور.

ب - تهیه و اجرای برنامه‌ها و طرحهای توسعه بازرگانی داخلی و خارجی.

ج - انعقاد قراردادهای بازرگانی با کشورهای خارجی، با رعایت مقررات مربوط.

د - تهیه و تدوین نظامات و مقررات واردات و صادرات و نظارت بر اجرای آن با توجه به سیاست حمایت از تولیدات داخلی و حمایت از مصرف ‌کننده.

هـ - نظارت و حفظ تعادل بهای تولیدات داخلی و کالاهای وارده به کشور و بررسی شرایط تولید و توزیع تا مرحله مصرف.

‌و - ایجاد تسهیلات و تهیه تجهیزات لازم برای واردات و توسعه صادرات و ایجاد هماهنگی بین فعالیت ها و خدمات مورد نیاز بازرگانی داخلی و‌خارجی کشور.

‌ز - تنظیم ضوابط و مقررات مربوط به نحوه ارائه خدمات مورد نیاز بازرگانی داخلی و خارجی کشور.

ح - اقدام به بازاریابی و تشکیل نمایشگاههای داخلی و بین ‌المللی.

ط - قبول عضویت و شرکت در سازمانها و مجامع بین ‌المللی مربوط به امور بازرگانی.

ی - تنظیم ضوابط و اجرای مقررات مربوط به تشویق صادرات.

‌ماده 2 - مرکز توسعه صادرات ایران، شرکت سهامی معاملات خارجی، شرکت سهامی فرش ایران، شرکت سهامی نمایشگاههای بین ‌المللی ایران و‌صندوق ضمانت صادرات به وزارت بازرگانی وابسته میشود و کلیه وظائف، اختیارات و مسئولیتهای وزیر و وزارت اقتصاد در مورد مؤسسات مذکور ‌در این ماده به وزیر و وزارت بازرگانی منتقل می ‌گردد.

تبصره ـ منسوخ  1403/06/27 ـ  شرکت حمل و نقل ایران و شوروی به وزارت راه و شهرسازی وابسته می ‌گردد.

ماده 3 ـ منسوخ  1403/06/27 ـ  اختیارات و تکالیفی که طبق اساسنامه قانونی شرکت سهامی بیمه ایران به عهده وزیر دارائی بوده به وزیر بازرگانی محول می ‌گردد.

‌تبصره - بانک بیمه ایران کماکان وابسته به شرکت سهامی بیمه ایران خواهد بود.

‌ماده 4 - سازمان غله و قند و شکر و چای کشور با کلیه وظائف، تشکیلات، کارکنان، اعتبار، دارائی و تعهدات از وزارت تعاون و امور روستاها‌منتزع و به وزارت بازرگانی وابسته میشود. ‌مسئولیتها و اختیارات وزیر و وزارت تعاون و امور روستاها در مورد سازمان مذکور به وزیر و وزارت بازرگانی محول میگردد. مدیرعامل و رئیس هیئت‌مدیره این سازمان سمت معاونت وزارت بازرگانی را خواهد داشت.

تبصره - وزارت بازرگانی مکلف است ظرف 6 ماه پس از تصویب این قانون در اساسنامه سازمان غله و قند و شکر و چای کشور تجدیدنظر لازم‌نموده و اساسنامه ‌های جدیدی برای تصویب کمیسیونهای مربوط مجلسین تقدیم کند.

‌هرگونه تغییر و تجدیدنظر در اساسنامه‌های مذکور نیز پس از تصویب کمیسیونهای مربوط مجلسین قابل اجرا خواهد بود.

‌ماده 5 - بمنظور بررسی و تعدیل و تعیین قیمت تولیدات داخلی و کالاهای وارداتی مرکز بررسی قیمتها وابسته به وزارت بازرگانی تشکیل‌میشود. وزارت بازرگانی مکلف است ظرف شش ماه از تاریخ تصویب این قانون اساسنامه این مرکز را تنظیم و با تأیید سازمان امور اداری و استخدامی ‌کشور پس از تصویب کمیسیونهای مربوط مجلسین بموقع اجرا بگذارد.

‌ماده 6 - کلیه وظائف و اختیارات وزیر و وزارت کشور در مورد قانون نظام صنفی مصوب خردادماه 1350 به وزیر و وزارت بازرگانی واگذار‌میشود. همچنین ریاست هیئت عالی نظارت بر اتاقهای اصناف با وزیر بازرگانی خواهد بود.

‌ریاست کمیسیون نظارت در شهرستانها را رئیس اداره بازرگانی عهده ‌دار میشود و در نقاطی که اداره بازرگانی نباشد یکی از مقامات دولتی محل به‌پیشنهاد وزیر بازرگانی و تأیید وزیر مربوط این وظیفه را به عهده خواهد گرفت.

‌تبصره - امور مربوط به انتخابات اتحادیه‌های صنفی کماکان طبق ماده 54 قانون نظام صنفی بر مبنای آئین ‌نامه تدوینی از طرف وزارت کشور‌خواهد بود.

‌ماده 7 - وزارت بازرگانی میتواند بمنظور تأمین خدمات بازرگانی، شرکت یا شرکت هائی تأسیس و آنها را به طریق بازرگانی اداره نماید. اساسنامه ‌این شرکتها پس از تأیید سازمان امور اداری و استخدامی کشور به تصویب کمیسیونهای مربوط مجلسین خواهد رسید.

‌وزارت بازرگانی همچنین میتواند در اجرای وظایف قانونی خود در مؤسسات و شرکت هائی که خدمات بازرگانی انجام میدهند سرمایه ‌گذاری یا‌مشارکت نماید.

‌ماده 8 - وزارت بازرگانی مکلف است سازمان تفصیلی خود را طبق تبصره 2 ماده 8 قانون استخدام کشوری تهیه و پس از تأیید سازمان امور اداری ‌و استخدامی کشور بموقع اجرا بگذارد.

‌قانون فوق مشتمل بر هشت ماده و چهار تبصره پس از تصویب مجلس شورای ملی در جلسه روز یکشنبه 16 تیرماه 1353، در جلسه فوق ‌العاده روز ‌دوشنبه بیست و چهارم تیرماه یکهزار و سیصد و پنجاه و سه شمسی به تصویب مجلس سنا رسید.

‌رئیس مجلس سنا - جعفر شریف ‌امامی