مقررات تبصره 1 ماده 26 قانون احکام دائمی مصوب 1402/07/29
مقررات تبصره 1 ماده 26 قانون احکام دائمی برنامه های توسعه با موضوع نظام ایمنی هسته ای در خصوص نواحی انحصاری، کم جمعیت و فاصله از مرکز جمعیت در تأسیسات هسته ای در 6 ماده مصوب 1402/07/23 هیات وزیران
شناسنامه مقررات تبصره 1 ماده 26 قانون احکام دائمی:
شماره روزنامه رسمی: 22917
تاریخ روزنامه رسمی: 1402/09/04
شماره ابلاغ: 132813/ت55928هـ
تاریخ ابلاغ: 1402/07/29
مرجع تصویب: هیات وزیران
تاریخ تصویب: 1402/07/23
بیشتر بخوانید:
مقررات احکام دائمی برنامه های توسعه
مجموعه مقررات مرتبط با مقررات تبصره 1 ماده 26 قانون احکام دائمی (صنعت هسته ای)
نظریات مشورتی مرتبط با موضوعات تولید و صنعت
مجموعه موضوعی آرای وحدت رویه قضایی
آرای دیوان عدالت اداری مرتبط با موضوعات تولید و صنعت
مقررات مرجع:
تبصره 1 ماده 26 قانون احکام دائمی برنامه های توسعه کشور مصوب 1395: الزامات، مقررات و مصوبات نظام ایمنی هسته ای کشور کـه توسط مرکز نظام ایمنی سازمان انرژی اتمی ایران در زمینه فن آوری هسته ای و پرتویی تهیه و بـه تصویب هیات وزیران می رسد، برای کلیه دستگاه های اجرایی و اشخاص حقیقی و حقوقی غیردولتی مرتبط، لازم الاجراء است.
متن مقررات تبصره 1 ماده 26 قانون احکام دائمی:
هیات وزیران در جلسه 1402/7/23 بـه پیشنهاد سازمان انرژی اتمی ایران (مرکز نظام ایمنی هسته ای کشور) و بـه استناد تبصره 1 ماده 26 قانون احکام دائمی برنامه های توسعه کشور مصوب 1395، مقررات نظام ایمنی هسته ای در خصوص نواحی انحصاری، کم جمعیت و فاصله از مرکز جمعیت در تأسیسات هسته ای بـه شرح زیر تصویب کرد:
ماده 1 ـ در این تصوب نامه، اصطلاحات زیر در معانی مشروح مربوط بـه کار می روند:
1 ـ پروانه: مجوزی کـه توسط سازمان انرژی اتمی ایران (مرکز نظام ایمنی هسته ای کشور) برای اشخاص حقیقی و حقوقی و بـه منظور انجام فعالیت های مشخص در زمینه تأسیسات و فعالیت های هسته ای و پرتویی تهیه می شود.
2 ـ تأسیسات هسته ای: هر نوع عامل واکنش (راکتور) هسته ای، تأسیسات تولید سوخت هسته ای، تأسیسات نگهداری سوخت مصرف شده، تأسیسات فرآوری اورانیوم و تأسیسات غنی سازی اورانیوم.
3 ـ حادثه: هر رویداد ناخواسته اعم از خطای بهره برداری، نقص فنی تجهیزات و نیز سایر رویداد ها در تأسیسات هسته ای کـه پی آمد یا پی آمد های محتمل آن از نظر ایمنی قابل چشم پوشی نباشد.
4 ـ مقدار (دُز): معیاری برای بیان دریافت یا جذب پرتو کـه حسب مورد، توسط کمیت هایی نظیر مقدار (دُز) جذبی، مقدار (دُز) عضو، مقدار (دُز) معادل، مقدار (دُز) مؤثر، مقدار (دُز) معادل اجباری یا مقدار (دُز) مؤثر اجباری بـه کار می رود.
5 ـ اورانیوم حل شدنی: ترکیبی از اورانیوم کـه قابلیت حل شدن در منابع آبی (سطحی، زیر زمینی و آشامیدنی) را دارا باشد.
6 ـ بهره بردار: هر شخص حقیقی یا حقوقی دارای پروانه مکان یابی، احداث، راه اندازی، بهره برداری، بستن یا برچینش تأسیسات هسته ای، کـه سازمان، وی را بـه عنوان بهره بردار تأسیسات هسته ای می شناسد.
بیشتر بخوانید:
مقررات احکام دائمی برنامه های توسعه
مجموعه مقررات مرتبط با مقررات تبصره 1 ماده 26 قانون احکام دائمی (صنعت هسته ای)
نظریات مشورتی مرتبط با موضوعات تولید و صنعت
مجموعه موضوعی آرای وحدت رویه قضایی
آرای دیوان عدالت اداری مرتبط با موضوعات تولید و صنعت
ماده 2 ـ پیرامون تأسیسات هسته ای بـه سه ناحیه انحصاری، کم جمعیت و فاصله از مرکز جمعیت تقسیم می شود. شعاع این نواحی بر مبنای اثرات پرتو شناختی (رادیولوژیکی) و غیرپرتوشناختی (رادیولوژیکی) ناشی از پخش مواد پرتوزا و غیرپرتوزا، هنگام بروز بدترین حادثه فرضی در بدترین شرایط محیطی ـ اقلیمی منطقه، توسط متقاضی یا دارنده پروانه محاسبه می شود و بـه تأیید سازمان انرژی اتمی ایران (مرکز نظام ایمنی هسته ای کشور) می رسد.
تبصره ـ دارندگان پروانه تأسیسات هسته ای مکلفند مطابق تبصره 1 ماده 2 آیین نامه اجرایی تبصره 2 ماده 26 قانون احکام دائمی برنامه های توسعه کشور موضوع تصویب نامه شماره 52335/ت59459هــ مورخ 1401/4/1 اقدام نمایند.
ماده 3 ـ شعاع ناحیه انحصاری بـه شرح زیر است:
1 ـ شعاع ناحیه انحصاری برای عامل واکنش (راکتور)های هسته ای، تأسیسات تولید سوخت هسته ای و تأسیسات نگهداری سوخت مصرف شده بـه گونه ای محاسبه می شود کـه اگر فردی از آغاز حادثه فرضی و پخش مواد پرتوزا در محیط، بـه مدت دو ساعت در هر نقطه از مرز این ناحیه قرار گیرد، در بدترین شرایط ناشی از حادثه فرضی و شرایط محیط، مقدار (دُز) مؤثر تمام بدن وی از 250 میلی سیورت یا مقدار (دُز) مؤثر تیرویید وی از 3 سیورت تجاوز ننماید.
2 ـ شعاع ناحیه انحصاری برای تأسیسات فرآوری و تأسیسات غنی سازی اورانیوم با در نظر گرفتن اثرات بالقوه مواد هسته ای و مواد هسته ای و مواد شیمیایی هگزافلورید اورانیوم (یو اف 6) و گاز هیدروژن فلورید (اچ اف) بـه گونه ای محاسبه می شود که:
الف ـ چنانچه فردی از آغاز حادثه فرضی و پخش مواد پرتوزا در محیط، بـه مدت دو ساعت در هر نقطه از مرز خارجی این ناحیه قرار گیرد، در بدترین شرایط ناشی از حادثه فرضی و شرایط محیطی، مقدار (دُز) مؤثر تمام بدن وی از 250 میلی سیورت تجاوز ننماید.
ب ـ چنانچه فردی بـه مدت 30 دقیقه در هر نقطه از مرزهای خارجی این ناحیه، در معرض ابر حاوی گاز هیدروژن فلورید (اچ اف) ناشی از حادثه فرضی قرار گیرد، حداکثر غلظتی کـه در معرض آن قرار می گیرد از 25 میلی گرم بر مترمکعب تجاوز ننماید. این مقدار حداکثر غلظتی از گاز هیدروژن فلورید (اچ اف) است کـه افراد می توانند بدون هیچ نشانه بارز بیماری یا اثر غیرقابل برگشت بر سلامتی، حداکثر بـه مدت 30 دقیقه در معرض آن قرار گیرد.
پ ـ میزان دریافت اورانیوم حل شدنی بـه صورت یک باره از 10 میلی گرم تجاوز ننماید.
ماده 4 ـ شعاع ناحیه کم جمعیت بـه شرح زیر است:
1 ـ شعاع ناحیه کم جمعیت برای عامل واکنش (راکتور)های هسته ای، تأسیسات تولید سوخت هسته ای و تأسیسات نگهداری سوخت مصرف شده، بلافاصله پس از ناحیه انحصاری این تأسیسات قرار دارد و شعاع این ناحیه بـه گونه ای محاسبه می شود کـه اگر فردی در هر نقطه از مرز این ناحیه و در معرض ابر پرتوزای ناشی از حادثه فرضی قرار گیرد، در مدت (30) روز، مقدار (دُز) مؤثر تمام بدن وی از 250 میلی سیورت یا مقدار (دُز) مؤثر تیرویید وی از 3 سیورت تجاوز تجاوز نماید.
2 ـ شعاع ناحیه کم جمعیت برای تأسیسات فرآوری و تأسیسات غنی سازی اورانیوم، بلافاصله پس از ناحیه انحصاری این تأسیسات قرار دارد و شعاع این ناحیه بـه گونه ای محاسبه می شود که:
الف ـ اگر فردی در هر نقطه از مرز خارجی این ناحیه و در معرض ابر پرتوزای ناشی از حادثه فرضی قرار گیرد، در مدت 30 روز، مقدار (دُز) مؤثر تمام بدن وی از (250) میلی سیورت تجاوز ننماید.
ب ـ اگر فردی بـه مدت دو ساعت در هر نقطه از مرزهای خارجی این ناحیه، در معرض ابر حاوی گاز هیدروژن فلورید (اچ اف) ناشی از حادثه فرضی قرار گیرد، حداکثر غلظتی کـه در معرض آن قرار می گیرد از 12.5 میلی گرم بر مترمکعب تجاوز ننماید.
ماده 5 ـ فاصله از مرکز جمعیت نزدیک ترین گروه و جمعیت مردمی متمرکز کـه بیش از 25000 نفر را در خود جای دهد، باید از تأسیسات هسته ای حداقل چهار سوم شعاع ناحیه کم جمعیت باشد. فاصله مرکز جمعیت از تأسیسات هسته ای متناسب با میزان کل مقدار (دُز) تجمیعی و اثرات مواد شیمیایی قابل پیش بینی با در نظر گرفتن توزیع جمعیت و ارزیابی اثرات احتمالی پرتو شناختی (رادیولوژیکی) و غیرپرتو شناختی (رادیولوژیکی) حادثه در تأسیسات هسته ای بر کل جمعیت آن ناحیه تعیین می گردد.
بیشتر بخوانید:
مقررات احکام دائمی برنامه های توسعه
مجموعه مقررات مرتبط با مقررات تبصره 1 ماده 26 قانون احکام دائمی (صنعت هسته ای)
نظریات مشورتی مرتبط با موضوعات تولید و صنعت
مجموعه موضوعی آرای وحدت رویه قضایی
آرای دیوان عدالت اداری مرتبط با موضوعات تولید و صنعت
ماده 6 ـ در صورت وجود چند تأسیس هسته ای در یک ساختگاه، نواحی انحصاری، کم جمعیت و فاصله از مرکز جمعیت با در نظر گرفتن موارد زیر محاسبه می گردد:
1 ـ در صورتی کـه تأسیسات هسته ای تا اندازه ای از یکدیگر مستقل باشند کـه وقوع حادثه در هر یک از آنها، بر کارکرد ایمن تأسیسات دیگر تأثیر نداشته باشد، شعاع نواحی انحصاری، کم جمعیت و فاصله از مرکز جمعیت، ابتدا برای هر یک از تأسیسات بـه صورت جداگانه محاسبه می شود و سپس با لحاظ اجتماع نواحی محاسبه شده، بیشترین مقدار بـه عنوان ناحیه مذکور آن تأسیسات در نظر گرفته می شود.
2 ـ در صورتی کـه تأسیسات تا اندازه ای با یکدیگر در ارتباط باشند کـه وقوع حادثه در یکی از آنها، بر کارکرد ایمن دیگر تأسیسات تأثیر داشته باشد، شعاع تجمعی نواحی انحصاری، کم جمعیت و فاصله از مرکز جمعیت باید بر اساس این فرض کـه محصولات پرتوزا یا شیمیایی پیش بینی شده تمام تأسیسات مرتبط بـه طور همزمان انتشار و رهاسازی می گردند، محاسبه شود. شعاع این نواحی می تواند با توجه بـه میزان هم بندی (کوپلینگ) بین تأسیسات، احتمال وقوع حوادث همزمان و احتمال قرار گیری فرد در معرض اثرات تابشی یا شیمیایی ناشی از انتشار همزمان، کاهش یابد.
محمد مخبر ـ معاون اول رییس جمهور