آیین نامه بندهای (چ) و (ح) ماده 39 قانون استخدام کشوری مصوب 1374/12/13
آیین نامه بندهای (چ) و (ح) ماده 39 قانون استخدام کشوری با موضوع پرداخت فوق العاده های حقوق مصوب 1374/12/13 هیات وزیران
شناسنامه آیین نامه بندهای (چ) و (ح) ماده 39 قانون استخدام کشوری:
شماره روزنامه رسمی:14871
تاریخ روزنامه رسمی:1374/12/28
شماره ابلاغ:38113/ت14669هـ
تاریخ ابلاغ:1374/12/16
مرجع تصویب: هیات وزیران
تاریخ تصویب:1374/12/13
بیشتر بخوانید:
مجموعه مقررات مرتبط با آیین نامه بندهای (چ) و (ح) ماده 39 قانون استخدام کشوری (استخدام کشوری)
استخدام و کار در آرای وحدت رویه قضایی
موضوعات استخدام و کار در آرای دیوان عدالت اداری
موضوعات استخدام و کار در نظریات مشورتی
مقررات مرجع:
ماده 39 قانون استخدام کشوری: وزارتخانه ها و مؤسسات دولتی می توانند علاوه بر فوق العاده شغل مذکور در ماده 38 این قانون فوق العاده های بـه شرح زیر بـه مستخدمین پرداخت کنند. الف ـ فوق العاده اضافه کار کـه فقط در قبال ساعات کار اضافی برای انجام وظایف مشخص بـه طور غیر مستمر قابل پرداخت است. ب ـ فوق العاده بدﻯ آب و هوا بـه مستخدمینی کـه در نقاط بد آب و هوا انجام وظیفه میکنند قابل پرداخت است. پ ـ فوق العاده محرومیت از تسهیلات زندگی بـه مستخدمینی کـه در نقاطی خدمت میکنند کـه فاقد تسهیلات لازم زندگی است قابل پرداخت است. ت ـ فوق العاده محل خدمت کـه فقط بـه مستخدمینی کـه محل جغرافیائی خدمت آنان تغییر میکند حداکثر بمدت پنج سال در هر محل قابل پرداخت است. ث ـ فوق العاده روزانه کـه فقط در قبال روزهایی کـه مستخدم خارج از محل خدمت خود انجام وظیفه می کند قابل پرداخت است. ج ـ فوق العاده اشتغال خارج از کشور فقط بـه مستخدمینی کـه در خارج از کشور انجام وظیفه می کنند قابل پرداخت است. چ ـ فوق العاده کسر صندوق کـه فقط بـه تحویل داران و تحصیل داران و مامورین پرداخت قابل پرداخت است. ح ـ فوق العاده تضمین کـه فقط بـه صاحب جمعان نقدی یا جنسی قابل پرداخت است. خ ـ فوق العاده سختی شرایط محیط کار فقط بـه مستخدمینی کـه در شرایط غیر متعارف محیط کار بـه تشخیص سازمان اداری و استخدامی مجبور بـه انجام وظیفه میباشند قابل پرداخت است. د ـ فوق العاده نوبت کاری بـه مستخدمینی کـه در نوبت های غیر متعارف مجبور بـه انجام وظیفه میباشند قابل پرداخت است.
تبصره 1 ـ حداکثر مدتی کـه مستخدم در طول خدمت خود در یک نقطه بد آب و هوا خدمت خواهد کرد نباید از پنجسال تجاوز کند مگر با رضایت مستخدم کـه در هر حال فوق العاده هاﻯ موضوع بندهاﻯ ب و پ این ماده طبق مقررات مربوط بـه او پرداخت خواهد شد. دولت مکلف است ترتیبات و ضوابطی براﻯ تغییر محل جغرافیائی خدمت مستخدمین تعیین کند.
تبصره 2 ـ مستخدمینی کـه بنا بـه ضرورت و تشخیص وزارتخانه ها و مؤسسات دولتی مشمول این قانون و شرکتهای دولتی بیش از پنج سال در نقاط محروم و بد آب و هوا خدمت نمایند، مشمول محدودیت زمانی موضوع بند «ت» نخواهند بود و فوق العاده محل خدمت طبق مقررات مربوط بـه آنان پرداخت خواهد شد.
متن آیین نامه بندهای (چ) و (ح) ماده 39 قانون استخدام کشوری:
هیات وزیران در جلسه مورخ 1374/12/13 بنا بـه پیشنهاد شماره 7216/د مورخ 1373/11/09 سازمان امور اداری و استخدامی کشور و بـه استناد ماده (7) قانون نظام هماهنگ پرداخت دولت مصوب 1370 و ماده (42) قانون استخدام کشوری مصوب 1345 آیین نامه اجرایی بندهای (چ) و (ح) ماده (39) قانون استخدام کشوری را بـه شرح زیر تصویب نمود:
ماده 1 ـ برای جبران کسری احتمالی وجوه نقدی در اختیار مامورانی کـه با رعایت مقررات و با موافقت ذی حساب و حکم دستگاه ذیربط بـه کار دریافت و پرداخت وجوه نقد اشتغال دارند، فوق العاده کسر صندوق پرداخت می شود.
ماده 2 ـ ماموران دریافت و پرداخت مذکور در ماده (1) از بین مستخدمان رسمی دارای صلاحیت و امانتدار انتخاب می شوند و فوق العاده کسر صندوق فقط بـه ماموران دریافت و پرداخت وجوه نقد کـه تضمین لازم را مطابق مفاد این آیین نامه سپرده باشند، با رعایت مقررات پرداخت می شود.
ماده 3 ـ متوسط گردش نقدی ماهانه ماموران موضوع ماده (1) این آیین نامه توسط ذی حساب برآورد و مبنای پرداخت فوق العاده کسر صندوق قرار می گیرد و کسور یکصد هزار ریال در این ارتباط محاسبه نمی شود.
تبصره ـ بـه مامورانی کـه امر پرداخت را بـه وسیله چک انجام می دهند فوق العاده کسر صندوق تعلق نمی گیرد.
ماده 4 ـ وجوه دریافتی روزانه با رعایت مقررات بـه حساب مربوط واریز می شود. مسئولیت حسن اجرای این امر بـه ذی حساب مربوط است.
ماده 5 ـ فوق العاده کسر صندوق بـه ماخذ دو در هزار میزان متوسط گردش نقدی ماهانه ماموران تعیین و پرداخت می شود؛ مشروط بر اینکه حداکثر از پنجاه درصد (50%) حداقل حقوق مبنای جدول موضوع ماده (1) قانون نظام هماهنگ پرداخت کارکنان دولت تجاوز نکند.
تبصره ـ بـه مامورانی کـه میزان متوسط گردش نقدی ماهانه آنان کمتر از یک میلیون ریال است، فوق العاده کسر صندوق پرداخت نمی شود.
ماده 6 ـ بـه انبار داران گمرک ایران و ماموران دریافت و پرداخت وجوه نقد و مخزن داران اوراق بهادار کـه از بین کارمندان رسمی واجد صلاحیت و امانتدار با موافقت ذی حساب و حکم دستگاه ذی ربط منصوب می شوند، با رعایت مفاد این آیین نامه فوق العاده تضمین پرداخت می شود. سایر عناوین شغلی مشمول دریافت فوق العاده تضمین بنا بـه پیشنهاد وزارتخانه یا مؤسسه دولتی ذی ربط با موافقت وزارت امور اقتصادی و دارایی و سازمان امور اداری و استخدامی کشور تعیین می شود.
ماده 7 ـ میزان تضمینی کـه از مشمولان ماده (6) این آیین نامه اخذ می شود، با توجه بـه کیفیت و کمیت و جریان ابواب جمعی آنان بـه شرح زیر است:
الف ـ در دستگاه های اجرایی مستقر در استان ها و واحدهای خارج از مرکز وزارتخانه ها و مؤسسات دولتی، ذی حساب میزان تضمین را با توجه بـه ضوابط این آیین نامه تعیین و پس از تایید دستگاه ها و واحدهای یاد شده، مراتب را با ذکر دلایل تعیین میزان تضمین و با درج مشخصات فرد مورد نظر بـه اداره کل امور اقتصادی و دارایی استان ذی ربط اعلام و پس از دریافت تاییدیه طبق مقررات اقدام می کند.
ب ـ در وزارتخانه ها و مؤسسات دولتی مستقر در مرکز، ذی حساب بـه شرح بند «الف» این ماده اقدام و پس از اخذ موافقت وزارتخانه یا مؤسسه دولتی ذی ربط مراتب را برای تایید بـه وزارت امور اقتصادی و دارایی اعلام و پس از دریافت تاییدیه مطابق مقررات اقدام می کند.
تبصره ـ مقصود از جریان ابواب جمعی، میزان وجوه دریافتی یا ارزش اوراق و اجناس تحویلی بـه مشمولان ماده (6) این آیین نامه است. در تعیین فوق العاده تضمین، کسور یک صد هزار ریال محاسبه نمی شود.
ماده 8 ـ در خصوص میزان تضمین مسئولان مخازن اداره کل اوراق بهادار وزارت امور اقتصادی و دارایی و مخزن داران اوراق بهادار نمایندگی های خزانه استان ها، مفاد تصویب نامه شماره 59663/ت377 هـ مورخ 1372/12/24 لازم الاجراست.
ماده 9 ـ انواع تضمین کـه مشمولان ماده (6) این آیین نامه می سپارند، بـه پیشنهادی ذی حساب و موافقت دستگاه اجرایی مربوط عبارت است از: الف ـ سپرده نقدی. ب ـ ضمانت نامه بانکی. ج ـ وثیقه ملکی مفروز با ارایه سند مالکیت و تنظیم سند ثبتی. د ـ سفته ( فته طلب) کـه توسط یک نفر ضامن ظهرنویسی شده باشد.
تبصره ـ اسناد دریافت شده بابت تضمین و اعلامیه وجوه دریافتی بـه حساب سپرده، باید با رعایت کامل دستورالعمل اجرایی ماده (123) قانون محاسبات عمومی کشور ثبت و نگهداری شوند.
ماده 10 ـ حداقل میزان تضمین موضوع ماده (9) این آیین نامه پانصد هزار (500/000) ریال است و فوق العاده تضمین ماهانه مشمولان ماده (6) این آیین نامه کـه بر اساس ماده (9) یاد شده تضمین سپرده باشند، بـه شرح زیر قابل پرداخت است:
الف ـ بـه کسانی کـه پانصد هزار ریال تضمین سپرده باشند، معادل ده در هزار.
ب ـ بـه کسانی کـه بیش از پانصد هزار ریال تضمین سپرده باشند، نسبت بـه پانصد هزار ریال اولیه، ده در هزار و نسبت بـه مازاد آن تا مبلغ یکصد میلیون ریال، هشت در هزار و از مبلغ یک میلیون ریال تا دو میلیون ریال، شش در هزار و مازاد بر دو میلیون ریال، چهار در هزار، مشروط بـه این کـه حداکثر از صد درصد (100%) حداقل حقوق مبنای جدول موضوع ماده (1) قانون نظام هماهنگ پرداخت کارکنان دولت تجاوز نکند.
تبصره ـ بـه کسانی کـه وجه نقد یا تضمین ملکی یا ضمانت نامه بانکی بسپارند، بـه نسبت سهم تضمین مذکور، فوق العاده تضمین متعلقه بـه میزان ده درصد (10%) بیش از ماخذ تعیین شده، مشروط بـه اینکه از مبلغ حداکثر سقف تعیین شده در بند «ب» این ماده تجاوز نکند، قابل پرداخت است.
ماده 11 ـ مشمولان ماده (6) این آیین نامه کـه میزان ابواب جمعی ماهانه آنها از یک میلیون (1/000/000) ریال تجاوز نکند، مشمول اخذ تضمین نیستند و فوق العاده مربوط نیز بـه آنان پرداخت نمی شود. این قبیل افراد بـه مسئولیت ذی حساب از بین کارمندان مورد اعتماد انتخاب می شوند.
ماده 12 ـ کلیه وزارتخانه ها و مؤسسات دولتی موظفند انواع اسناد تضمینی را کـه در اجرای تصویب نامه شماره 6848 مورخ 1339/03/28 و اصلاحات بعدی آن دریافت کرده اند، با رعایت مقررات این آیین نامه تطبیق دهند. از تاریخ اجرای این تصویب نامه بـه انواع تضمین های دریافت شده قبلی کـه مبلغ آنها کمتر از پانصد هزار (500/000) ریال است، فوق العاده تضمین و کسر صندوق تعلق نمی گیرد.
ماده 13 ـ امنای اموال و کارپردازان و انبارداران کارپردازی در خصوص انجام وظایف پست سازمانی کـه شاغل آن هستند، مشمول مقررات این آیین نامه نیستند.
ماده 14 ـ این آیین نامه از ابتدای سال 1375 لازم الاجراست و از تاریخ یاد شده، مفاد تصویب نامه شماره 6848 مورخ 1339/03/28 و اصلاحات بعدی آن در ارتباط با فوق العاده های کسر صندوق و تضمین لغو می شود.
معاون اول رییس جمهور ـ حسن حبیبی