آیین نامه تبصره 3 ماده 560 قانون آیین دادرسی کیفری 1392 مصوب 1398/01/28
آیین نامه تبصره 3 ماده 560 قانون آیین دادرسی کیفری 1392 با موضوع پرداخت هزینه ایاب و ذهاب گواهان مصوب 1398/01/28 رئیس قوه قضاییه
شناسنامه آیین نامه تبصره 3 ماده 560 قانون آیین دادرسی کیفری 1392:
تاریخ تصویب: 1398/01/28
مرجع تصویب: رئیس قوه قضاییه
تاریخ روزنامه رسمی: 1398/02/02
بیشتر بخوانید:
مجموعه مقررات مرتبط با آئین نامه پرداخت هزینه ایاب و ذهاب گواهان
نظریات مشورتی مرتبط با موضوعات دادرسی کیفری
آرای وحدت رویه قضایی مرتبط با موضوعات دادرسی کیفری
آرای دیوان عدالت اداری مرتبط با موضوعات کیفری
مقررات مرجع:
ماده 560 قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392/12/04 شاکی و متهم بابت هزینه انتشار آگهی، ایاب و ذهاب گواهان، حق الزحمه کارشناسان، مترجمان و پزشکان و سایر اشخاصی کـه بـه تشخیص مقام قضایی احضار می شوند، وجهی نمی پردازند و هزینه های مذکور از اعتبارات مربوط بـه قوه قضاییه پرداخت می شود، اما هر گاه اقدامات مذکور بنا بـه درخواست شاکی صورت گیرد، شاکی باید هزینه مقرر را مطابق قوانین و مقررات و تعرفه های مربوط، در مهلت تعیین شده، پرداخت کند. در صورتی کـه شاکی ملزم بـه پرداخت هزینه مذکور باشد و از پرداخت آن امتناع کند، هزینه مذکور از اعتبارات مربوط بـه قوه قضاییه پرداخت می شود و مراتب بـه اطلاع دادستان می رسد تا بـه دستور وی و از طریق اجرای احکام مدنی، با توقیف و فروش اموال شاکی، با رعایت مستثنیات دین، معادل هزینه پرداخت شده اخذ و بـه حساب مربوط در خزانه داری کل واریز شود. در هر صورت از متهم هیچ هزینه ای اخذ نمی شود.
تبصره 1 - در صورتی کـه بـه تشخیص مقام قضایی، شاکی قادر بـه پرداخت هزینه های فوق نباشد، هزینه از اعتبارات قوه قضاییه پرداخت می شود.
تبصره 2 - در موارد فوری بـه دستور مقام قضایی، اقدامات موضوع این ماده، پیش از پرداخت هزینه مربوط انجام می شود.
تبصره 3 - میزان هزینه ایاب و ذهاب گواهان مطابق تعرفه ای است کـه ظرف شش ماه از تاریخ لازم الاجرا شدن این قانون توسط وزیر دادگستری تهیه می شود و بـه تصویب رئیس قوه قضاییه می رسد.
متن آیین نامه تبصره 3 ماده 560 قانون آیین دادرسی کیفری 1392:
در اجرای تبصره 3 ماده 560 قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392 و اصلاحات و الحاقات بعدی و ماده 215 قانون فوق، آیین نامه تعرفه هزینه ایاب و ذهاب گواهان بـه شرح مواد آتی است:
ماده 1 ـ واژگان بـه کار رفته در این آیین نامه بـه مفهوم زیر است:
الف ـ قانون: قانون آیین دادرسی کیفری، مصوب 1392 با اصلاحات و الحاقات بعدی.
ب ـ آیین نامه: آیین نامه تعرفه هزینه ایاب و ذهاب گواهان
پ ـ گواه: منظور گواه، شاهد یا مطلع است.
ت ـ هزینه: هزینه ایاب و ذهاب گواه.
بیشتر بخوانید:
مجموعه مقررات مرتبط با آئین نامه پرداخت هزینه ایاب و ذهاب گواهان
نظریات مشورتی مرتبط با موضوعات دادرسی کیفری
آرای وحدت رویه قضایی مرتبط با موضوعات دادرسی کیفری
آرای دیوان عدالت اداری مرتبط با موضوعات کیفری
ماده 2 ـ پرداخت هزینه گواه از ناحیه قوه قضاییه منوط بـه آن است کـه حضور گواه در مرجع قضایی بـه تشخیص قاضی ضرورت داشته و استماع شهادت یا گواهی مطلعین از طریق اعطای نیابت یا ویدئو کنفرانس یا وسیله دیگر امکان پذیر نبوده و مراتب توسط مقام قضایی صورت مجلس شده باشد.
ماده 3 ـ هزینه گواه با وسیله نقلیه تاکسی، اتوبوس، قطار و مترو بر اساس ارائه بلیط یا نرخ مصوب مربوط در صورت مطالبه پرداخت می شود.
تبصره 1 ـ در صورتی کـه بـه تشخیص مقام قضایی وسیله دیگری برای ایاب و ذهاب گواه ضرورت داشته باشد، بر اساس نرخ مصوب مربوط پرداخت می شود.
تبصره 2 ـ هزینه فقط بـه آن دسته از گواهانی تعلق می گیرد کـه بـه تشخیص مقام قضایی و یا بنا بـه درخواست شاکی یا متهم احضار شوند.
ماده 4 ـ هزینه گواه کـه بنا بـه درخواست شاکی احضار می شود بر عهده شاکی است؛ مگر آنکه علاوه بر شرایط مذکور در ماده 3 آیین نامه بـه تشخیص مقام قضایی وی توانایی پرداخت نداشته باشد کـه در این صورت هزینه مذکور با معرفی مرجع قضایی از محل اعتبارات دادگستری پرداخت خواهد شد.
ماده 5 ـ در جرائم غیرقابل گذشت هر گاه شاکی با وجود ملائت از پرداخت هزینه امتناع نماید و با لحاظ شرایط ماده 3 آیین نامه حضور گواه ضرورت داشته باشد، هزینه های مربوط از محل اعتبارات مصوب قوه قضاییه پرداخت می شود و بـه دستور دادستان و از طریق اجرای احکام مدنی با توقیف و فروش اموال شاکی با رعایت مستثنیات دین معادل هزینه پرداخت شده از شاکی اخذ و بـه خزانه داری کل واریز خواهد شد. در جرائم قابل گذشت، چنانچه شاکی با وجود ملائت، از پرداخت هزینه های مذکور امتناع کند استماع شهادت بـه عمل نمی آید.
ماده 6 ـ هزینه گواه، مطابق اسناد قابل قبول توسط مقام قضایی تعیین و بـه انضمام تصویر صورت مجلس مذکور در ماده 3 آیین نامه جهت پرداخت بـه امور مالی دادگستری اعلام می گردد. در صورت عدم ارائه سند امور مالی متناسب با مسیر مبدأ و مقصد، مبلغی را کـه زائد بر میزان مقرر در ماده 2 نباشد محاسبه و پرداخت خواهد شد.
ماده 7 ـ مراجع قضایی مذکور در قانون، مشمول آیین نامه خواهند بود. چنانچه دیوان عالی کشور در رسیدگی های خود نیاز بـه احضار گواه داشته باشد، بـه ترتیب مذکور در مواد قبل اقدام می نماید و قسمت امور مالی دادگستری رسیدگی کننده بـه پرونده موظف است مطابق دستور دیوان عالی کشور اقدام نماید. در سایر مراجع، هزینه ها از محل اعتبارات همان مرجع پرداخت خواهد شد.
ماده 8 ـ حسب ماده 567 قانون، دولت مکلف است اعتبارات مورد نیاز اجرای آیین نامه را در بودجه سالیانه قوه قضاییه پیش بینی و درج نماید.
ماده 9 ـ این آیین نامه مشتمل بر 9 ماده و 2 تبصره و بنا بـه پیشنهاد وزیر دادگستری در تاریخ 1398/01/28 بـه تصویب رییس قوه قضاییه رسید و از تاریخ تصویب لازم الاجرا است.
سید ابراهیم رئیسی - رئیس قوه قضاییه
بیشتر بخوانید:
مجموعه مقررات مرتبط با آئین نامه پرداخت هزینه ایاب و ذهاب گواهان
نظریات مشورتی مرتبط با موضوعات دادرسی کیفری
آرای وحدت رویه قضایی مرتبط با موضوعات دادرسی کیفری