آیین نامه نحوه جلوگیری از آلودگی صوتی و پرتوها مصوب 1378/03/19
آیین نامه نحوه جلوگیری از آلودگی صوتی و پرتوها مستند به ماده 27 قانون نحوه جلوگیری از آلودگی هوا 1374 مصوب 1378/03/19 هیأت وزیران
شناسنامه آیین نامه نحوه جلوگیری از آلودگی صوتی و پرتوها:
شماره ابلاغ: 60742/ت16525هـ
تاریخ ابلاغ: 1378/04/01
مرجع تصویب: هیأت وزیران
تاریخ تصویب: 1378/03/19
بیشتر بخوانید:
مجموعه مقررات مرتبط با آیین نامه نحوه جلوگیری از آلودگی صوتی و پرتوها (مقررات جلوگیری از آلودگی هوا)
محیط زیست و منابع طبیعی در آرای وحدت رویه قضایی
محیط زیست و منابع طبیعی در آرای دیوان عدالت اداری
موضوعات محیط زیست و منابع طبیعی در نظریات مشورتی
مقررات مرجع:
ماده 27 قانون نحوه جلوگیری از آلودگی هوا مصوب 1374: ایجاد هر گونه آلودگی صوتی بیش از حد مجاز ممنوع می باشد. آیین نامه جلوگیری از آلودگی صوتی توسط سازمان حفاظت محیط زیست تهیه و به تصویب هیأت وزیران خواهد رسید.
متن آیین نامه نحوه جلوگیری از آلودگی صوتی و پرتوها:
هیأت وزیران در جلسه مورخ 1378/03/19 بنا به پیشنهاد شماره 132 ـ 21 مورخ 1375/01/20 سازمان حفاظت محیط زیست و به استناد ماده (27) قانون نحوه جلوگیری از آلودگی هوا مصوب 1374 آیین نامه اجرایی نحوه جلوگیری از آلودگی صوتی را به شرح زیر تصویب نمود:
ماده 1 تعاریف:
1 ـ صدا یا صوت عبارت است از امواج طولی کـه از ارتعاش سریع اجسام و مواد اعم از جامد، مایع و گاز تولید می شود.
2 ـ اصلاح 1380 ـ آلودگی صوتی عبارت است از پخش و انتشار هرگونه صوت و صدا و ارتعاش بیش از حد مجاز و مقرر در فضای باز (غیر سرپوشیده).
3 ـ حد مجاز آلودگی صوتی کـه استاندارد آلودگی صوتی هم نامیده می شود، عبارت است از میزان و مشخصات ویژه ای کـه با توجه به اصول حفاظت محیط زیست و بر مبنای واحد اندازه گیری صدا برای منابع مولد آلودگی صوتی و فضای مورد انتشار و محیط های مختلف تعیین می شود.
4 ـ اصلاح 1380 ـ واحد اندازه گیری شدت صدا یا صوت " دسی بل " می باشد کـه در شبکه و زنی (A) اندازه گیری می گردد.
5 ـ اصلاح 1379ـ عامل آلودگی صوتی کـه به اختصار عامل آلودگی نیز نامیده می شود، عبارت است از هر شخص حقیقی کـه اداره یا تصدی منابع ثابت و هدایت منابع سیار مولد آلودگی صوتی را خواه برای خود، یا به نمایندگی از طرف شخص یا اشخاص حقیقی یا حقوقی دیگر بر عهده داشته و یا شخصاً به طرق مختلف عامل ایجاد آلودگی است.
6 – منابع و کانون های آلودگی صوتی کـه به اختصار منابع آلوده کننده نامیده می شود، عبارتند از:
الف – نیروگاه ها و پالایشگاه ها
ب ـ کارخانه ها و کارگاه ها
ج ـ وسایل نقلیه موتوری اعم از هوایی، دریایی، زمینی و زیرزمینی
د – فرودگاه ها، پایانه های حمل و نقل و توقفگاه های دایمی وسایل نقلیه موتوری
هـ ـ تعمیرگاه های وسایل نقلیه موتوری و آن دسته از واحدهای صنفی کـه فعالیت آنها با آلودگی صوتی ملازمه دارد. و ـ میادین تیر و محل های تمرین نظامی.
ز ـ سایر منابع مانند ژنراتورها و موتورهای تولید برق، استقرار بلند گوها در اماکن عمومی و محوطه های غیر سرپوشیده، مباشرت به هر عمل یا ترک عمل کـه ایجاد آلودگی صوتی نماید.
ح ـ کارگاه های ساختمانی.
7 ـ منظور از سازمان، سازمان حفاظت محیط زیست و مقصود از قانون، قانون نحوه جلوگیری از آلودگی هوا مصوب 1374/02/03 می باشد.
8 ـ الحاق 1394/06/04 ـ پرتو: پرتوهای یون ساز و غیر یون ساز
9 ـ الحاق 1394/06/04 ـ پرتوهای یون ساز: از دیدگاه حفاظت در برابر اشعه پرتوهایی کـه بتوانند در مواد بیولوژیکی یون سازی نمایند.
10 ـ الحاق 1394/06/04 ـ پرتوهای غیریون ساز: از دیدگاه حفاظت در برابر اشعه پرتوهایی کـه نتوانند در مواد بیولوژیکی یون سازی نمایند.
11 ـ الحاق 1394/06/04 ـ امواج رادیویی: امواج الکترومغناطیسی در بازه فرکانسی (300) کیلوهرتز تا (300) گیگاهرتز
12 ـ الحاق 1394/06/04 ـ آنتن: وسیله ای کـه برای ارسال و یا دریافت امواج رادیویی در باندهای مختلف فرکانسی با کاربری های مختلف از قبیل داده، صدا و تصویر به اشکال مختلف نصب می شود.
13 ـ الحاق 1394/06/04 ـ دکل آنتن: انواع سازه های فلزی و غیر فلزی کـه به صورت مهاری یا غیر مهاری (خود ایستا) نصب شده و انواع آنتن و متعلقات آن بر روی آنها نصب می شود.
14 ـ الحاق 1394/06/04 ـ ایستگاه ارتباط رادیویی: هرگونه تجهیزات شامل گیرنده و یا فرستنده رادیویی به همراه متعلقات جانبی آنها در هر شکلی
ماده 2 ـ مبادرت به هرگونه اقدامی کـه موجبات آلودگی صوتی را فراهم نماید ممنوع می باشد. حد مجاز یا استاندارد آلودگی صوتی توسط سازمان حفاظت محیط زیست با همکاری دستگاه های ذی ربط تهیه و به تصویب شورای عالی محیط زیست می رسد.
ماده 3 ـ سازمان ضمن شناسایی منابع و کانون های آلودگی موضوع بند (6) ماده (1) این آیین نامه و تعیین میزان آلودگی آنها براساس استانداردهای موضوع ماده (2) مراتب را به عامل یا عاملین منابع مذکور اعلام نموده و مهلت مناسبی را برای رفع آلودگی تعیین می کند. عاملین منابع صوتی مذکور مکلفند در مهلت مناسب تعیین شده حسب مورد نسبت به رفع آلودگی صوتی اقدام نمایند.
تبصره – روش های سنجش میزان آلودگی صوتی و شرایط ارایه نتایج مربوط توسط سازمان تعیین و بنا به مورد به عاملین اعلام خواهد شد.
ماده 4 ـ در صورتی کـه عاملین آلودگی در کارخانجات و کارگاه ها در پایان مهلت مقرر نسبت به رفع آلودگی صوتی اقدام ننمایند از فعالیت اینگونه منابع به ترتیب مقرر در ماده (16) قانون ممانعت به عمل خواهد آمد.
ماده 5 ـ سازمان مجاز است در اجرای وظایف قانونی خود و اطمینان از رعایت مفاد قانون و این آیین نامه هر زمان کـه لازم بداند هر یک از منابع آلوده کننده را بازرسی نماید.
تبصره ـ با عاملین و یا هر شخص دیگری کـه به طور مستقیم یا غیرمستقیم از انجام بازرسی و یا تعیین میزان آلودگی صوتی جلوگیری نموده و یا از ارایه آمار و اطلاعات مورد نیاز سازمان خودداری نماید طبق ماده (30) قانون رفتار خواهد شد.
ماده 6 ـ مراکز معاینه و آزمایش وسایل نقلیه موتوری موضوع ماده (5) قانون موظفند انواع وسایل نقلیه موتوری مورد بازدید را از جهت استانداردها و حد مجاز آلودگی صوتی نیز تحت آزمایش و معاینه قرار دهند.
ماده 7 ـ به کار انداختن و تردد هر گونه وسیله نقلیه موتوری مولد آلودگی صوتی ممنوع می باشد. نیروی انتظامی از تردد هر نوع وسیله نقلیه موتوری فاقد گواهینامه موضوع ماده (6) ممانعت به عمل آورده و عاملین یا رانندگان اینگونه وسایل نقلیه را به مجازات های مقرر در ماده (32) قانون محکوم خواهند نمود.
ماده 8 ـ اصلاح 1394/06/04 ـ تولیدکنندگان، سازندگان و واردکنندگان وسایل نقلیه موتوری موظفند هنگام ساختن و تولید یا وارد کردن وسایل نقلیه موتوری و قطعات آنها (انباره اگزوز ـ لاستیک ـ بوق ـ لنت ترمز ـ انواع یاتاقان و بلبرینگ) استانداردها و حد مجاز آلودگی صوتی حاصل از اینگونه منابع را کـه توسط سازمان در اختیار آنان قرار خواهد گرفت، رعایت نمایند. نظارت بر اجرای این ماده به عهده سازمان حفاظت محیط زیست می باشد.
ماده 9 ـ کلیه هواپیماهایی کـه در ایران ثبت می شوند و یا در آسمان ایران به پرواز در می آیند یا در فرودگاه های آن تردد می نمایند، ملزم به رعایت ضوابط و استانداردهای سازمان هوانوردی بین المللی (1974 ICAO) می باشند.
تبصره 1 ـ نظارت بر اجرای این ماده بر عهده سازمان هواپیمایی کشوری است.
تبصره 2 ـ رسیدگی به شکایت های واصله به سازمان محیط زیست از طریق سازمان هواپیمایی انجام خواهد شد.
ماده 10 ـ احداث و توسعه و تغییر محل فرودگاه ها، پایانه های حمل و نقل و توقفگاه های دایمی وسایل نقلیه موتوری سنگین موکول به انجام ارزیابی زیست محیطی بر اساس الگوی مصوب شورای عالی محیط زیست و تایید سازمان حفاظت محیط زیست برای استقرار در محل مناسب از جهت رعایت حد مجاز آلودگی صوتی می باشد.
تبصره ـ انجام ارزیابی زیست محیطی در فرودگاه ها، با همکاری سازمان هواپیمایی کشوری انجام خواهد شد.
ماده 11 ـ استقرار و فعالیت تعمیرگاه های وسایل نقلیه موتوری و واحدهای صنفی آلوده کننده موضوع بند «هـ» ردیف (6) ماده (1) این آیین نامه موکول به رعایت حد مجاز آلودگی صوتی می باشد. عاملین اینگونه منابع آلوده کننده موظفند حد مجاز آلودگی صوتی مربوط را رعایت نمایند در غیر این صورت به مجازات های مقرر در ماده 32 قانون محکوم خواهند شد.
ماده 12 ـ اصلاح 1379 ـ در صورتی کـه رفع آلودگی صوتی ناشی از فعالیت منابع آلوده کننده موضوع بند (6) ماده (1) این آیین نامه کـه در داخل محدوده شهرها و نقاط مسکونی استقرار دارند به طرق دیگری جز انتقال آنها به محل های مناسب امکانپذیر نباشد، طرح انتقال اینگونه منابع توسط سازمان و با همکاری وزارت کشور (شهرداری ها و بخشداری ها)، وزارت مسکن و شهرسازی تهیه و پس از تصویب هیأت وزیران به مورد اجرا گذاشته خواهد شد.
ماده 13 ـ اصلاح 1379ـ سازمان موظف است به منظور کنترل و جلوگیری از ایجاد آلودگی صوتی توسط سایر منابع آلوده کننده (موضوع بندهای هـ ، و، ز جزء 6 ماده 1) ممنوعیت ها و محدودیت های نوعی، کمی، زمانی و مکانی را تعیین و به تصویب شورای عالی حفاظت محیط زیست برساند.
تبصرهـ اصلاح 1379ـ عاملین این قبیل منابع آلوده کننده کـه به علت عدم رعایت ممنوعیت ها و محدودیت های برقرار شده توسط سازمان موجبات آلودگی صوتی را فراهم نمایند، به مجازات مقرر در ماده (32) قانون محکوم خواهند شد.
ماده 14 ـ الحاق 1394/06/04 ـ وزارت راه و شهرسازی مکلف است در اجرای ماده (33) قانون نظام مهندسی و کنترل ساختمان مصوب 1374 ظرف یک سال از تاریخ لازم الاجرا شدن این تصویب نامه، دستورالعمل کاهش آلودگی صدا ناشی از فعالیت های ساختمانی و سایر ساخت و سازها در محدوده شهرها و روستاها را با لحاظ محدودیت های نوعی، کمّی و زمانی تدوین و ابلاغ نماید.
ماده 15 ـ الحاق 1394/06/04 ـ وزارت کشور (سازمان شهرداری ها و دهیاری های کشور) موظف است طرح جامع مدیریت کاهش آلودگی صوتی در کلان شهرها را ظرف یک سال از تاریخ لازم الاجرا شدن این تصویب نامه تهیه و پس از تأیید سازمان حفاظت محیط زیست ابلاغ نماید.
ماده 16 ـ الحاق 1394/06/04 ـ سازمان حفاظت محیط زیست موظف است با همکاری وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، شهرداری ها و سایر دستگاه های مربوط ظرف یک سال از تاریخ لازم الاجرا شدن این تصویب نامه نسبت به راه اندازی شبکه ملی پایش و اطلاع رسانی آلودگی صوتی با اولویت کلان شهرها اقدام نماید.
ماده 17 ـ الحاق 1394/06/04 ـ سازمان حفاظت محیط زیست موظف است با همکاری سازمان انرژی اتمی ایران و وزارتخانه های بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و ارتباطات و فناوری اطلاعات نسبت به راه اندازی شبکه پایش پرتوهای یون ساز ظرف چهار سال و غیریون ساز ظرف یک سال از تاریخ لازم الاجرا شدن این تصویب نامه در سطح کشور به شیوه علمی و کارآمد اقدام و اطلاع رسانی لازم را به عمل آورد.
ماده 18 ـ الحاق 1394/06/04 ـ وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات موظف است ضوابط استقرار و الزامات نصب دکل های مخابراتی و همچنین طرح جامع مکان یابی و ساماندهی سازه های مخابراتی (از جمله دکل ها، آنتن ها و ایستگاه های رادیویی) را با رعایت کلیه قوانین ظرف یک سال از تاریخ لازم الاجرا شدن این تصویب نامه تهیه و پس از تأیید کارگروهی به ریاست وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات و عضویت وزرای بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، کشور، راه و شهرسازی، دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح، رییس سازمان حفاظت محیط زیست و رییس سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری ابلاغ نماید.
ماده 19 ـ الحاق 1394/06/04 ـ اعتبارات لازم برای اجرای تکالیف مقرر در این آیین نامه در چارچوب بودجه سنواتی دستگاه های ذی ربط منظور و پس از تصویب در چارچوب مقررات مربوط هزینه می شود.
حسن حبیبی ـ معاون اول رییس جمهور