بررسی روش های حل تعارض قوانین در حقوق موضوعه ایران

مشخصات انتشار مقاله بررسی روش های حل تعارض قوانین در حقوق موضوعه ایران: مجله نشریه حقوق و مطالعات سیاسی - دوره 3، شماره 1 - فروردین 1402 - صفحه 39-49

نویسندگان:

زهرا رحیمی / دانشجوی دکتری حقوق گرایش حقوق خصوصی دانشگاه آزاد واحد کرمانشاه، کرمانشاه، ایران

 رضا رشیدی / کارشناس ارشد حقوق، گرایش حقوق بشر، دانشگاه مفید قم، قم ایران

چکیده:

تعارض قوانین زمانی پیش می آید که یک رابطه خصوصی به واسطه دخالت دو یا چند عامل خارجی با قوانین دو یا چند کشور ارتباط پیدا می کند. در نظریه های حقوقی و کنوانسیون های جهانی برای حل تعارض مزبور دو روش اتخاذ شده است. روش اول که به روش اصولی یا جزمی مرسوم است، ملاحظات سیاسی و مصالح کشور را بر الزامات حقوقی ترجیح می دهد. روش دوم که به روش حقوقی یا انتخاب انسب مصطلح شده است، حکمی را که از نظر علمی مناسب هر موضوع حقوقی باشد مناسب می داند. همچنین حقوق بین الملل خصوصی و کنوانسیون های بین المللی برای حل تعارض قوانین، قواعد متعددی را تعبیه نموده اند. ازجمله آن ها می توان به قاعده حل تعارض با عوامل ارتباطی اصلی و فرعی، قاعده حل تعارض قوانین با عوامل ارتباطی اصلی و فرعی، قاعده حل تعارض تعددی، قاعده حل تعارض آلترناتیو، قاعده حل تعارض انفصالی و قاعده حل تعارض شرطی اشاره نمود. حقوق بین الملل خصوصی مجموعه قوانین و مقرراتی است که در خصوص روابط حقوقی غیر داخلی اتباع کشورها و چگونگی اعمال مقررات حقوقی بر این اتباع از نظر صلاحیت قوانین و محاکم بحث می کند، از مهم ترین مباحث مربوط به حقوق بین الملل خصوصی تعارض قوانین است که زمانی پیش می آید که یک رابطه حقوق خصوصی به دلیل دخالت یک یا چند عامل خارجی به دو یا چند کشور ارتباط پیدا می کند. در این پژوهش به بررسی کلیات تعارض قوانین و مسائل مطرح در تعارض قوانین در حقوق بین الملل خصوصی ایران می پردازیم.