قانون الحاق به موافقتنامه چارچوب حمل و نقل عبوری (ترانزیت) اکو مصوب 1385/05/22

مجموعه مقررات مرتبط با قانون ایمنی راه ها و راه آهن

آرای دیوان عدالت اداری مرتبط با موضوعات صنعت و تولید

متن قانون الحاق به موافقتنامه چارچوب حمل و نقل عبوری:

ماده واحده ـ بـه دولت اجازه داده می شود با رعایت اصل یکصد و سی و نهم (139) قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران در ماده 37 و بن د1 ماده 4 ضمیمه 8 و با رعایت اصل پانزدهم 15 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران در درج عبارت فارسی بـه جای متون لاتین در بندهای (الف) و (ب) جزء 2 بخش سوم ضمیمه شماره 1 بـه موافقت نامه چارچوب حمل و نقل عبوری (ترانزیت) اکو مشتمل بر یک مقدمه و چهل و پنج ماده و هشت ضمیمه بـه شرح پیوست ملحق و اسناد تصویب و الحاق بـه امین اسناد سپرده شود.

بسم الله الرحمن الرحیم

موافقت نامه چارچوب حمل و نقل عبوری (ترانزیت) اکو

مقدمه

طرف های متعاهد با الهام از آرزوی حفظ و توسعه و تحکیم هرچه بیشتر روابط و همکاری های دوستانه بین کشورها؛ با آگاهی از تبادلات رو بـه رشد ملت ها، بـه صورت منطقه ای و بین المللی؛ با اعتقاد بـه اینکه هیچ کشور، چه کشور بدون ساحل و یا کشور ساحلی، نباید از سایر نقاط جهان مجزا باشد؛ با اشتیاق بـه توسعه و حفظ یک سیستم منطقی حمل و نقل و ارتباطات کـه مورد توافق و بهره مندی متقابل باشد؛ با یادآوری برنامه جامع کمیسیون اقتصادی و اجتماعی آسیا ـ اقیانوسیه ملل متحد در مورد توسعه زیربنای حمل و نقل زمینی آسیا (ALTID) و گزارش دبیرکل ملل متحد در مورد شرایط جاری و پیشنهادات برای عملیات آینده در مورد سیستم های حمل و نقل ترانزیت کشورهای بدون ساحل در حال توسعه و تازه استقلال یافته آسیای مرکزی و همسایگان آنان (A/49/150) و اعلامیه عشق آباد در مورد توسعه زیربنای ارتباطات و حمل و نقل و شبکه خط لوله های فراملی در منطقه اکو (1997) میلادی و نیز؛ با در نظر گرفتن اهداف و اصول تصریح شده در کنوانسیون تجارت ترانزیت کشورهای بدون ساحل، (1965) میلادی و سایر کنوانسیون های بین المللی تجارت، گمرک و حمل و نقل، موافقت نامه تجارت ترانزیت اکو (1995).

با تشخیص اهمیت فراهم آوردن ترتیبات کافی حمل و نقل ترانزیت برای تجارت منطقه ای و بین المللی و برای پیشرفت اقتصادی کشورهای بدون ساحل؛ با تاکید بر تعهد خود برای تحکیم و رشد نقل و انتقال آسان، سریع و مؤثر کالا، مسافرین و اثاثیه بین طرف های متعاهد بـه شرح ذیل توافق نموده اند.

بیشتر بخوانید:

مجموعه مقررات مرتبط با قانون ایمنی راه ها و راه آهن

آرای دیوان عدالت اداری مرتبط با موضوعات صنعت و تولید

فصل اول ـ مفاد کلی

ماده 1 ـ تعاریف: از لحاظ این موافقت نامه:

الف ـ «کشور بدون ساحل» یعنی، کشوری کـه فاقد ساحل دریا می باشد.

ب ـ «کشور ترانزیت» یعنی، کشوری دارای یا فاقد ساحل دریا کـه بـه طور ترانزیتی از قلمرو آن عبور می گردد.

پ ـ «عبور ترانزیت» یعنی، ترانزیت افراد، اثاثیه، کالا و وسایط حمل و نقل از قلمرو طرف متعاهد در حالی کـه عبور از هر قلمرو بدون یا با حمل با کشتی، انبارداری، تقسیم کردن محموله فله کالای عمده یا تغییر در شیوه حمل و نقل، فقط بخشی از یک سفر کامل است کـه در طرف های متعاهد شروع می شود و یا پایان می یابد کـه عبور (در مسیرهای توافق شده) از قلمروشان صورت می گیرد.

ت ـ «مجوز» یعنی، سندی کـه توسط مقام ذی صلاحی از یک طرف متعاهد صادر شده باشد کـه بـه خودروهای موتوری ثبت شده (نمره گذاری شده) در طرف های متعاهد دیگر حق ورود یا خروج و ترانزیت از میان قلمرو طرف متعاهد دیگر را می دهد.

ث ـ «وسایل حمل و نقل » یعنی، هر وسیله ای کـه برای حمل و نقل مسافر، کالا و اثاثیه من جمله کانتینر و سایر تجهیزات حمل و نقل مورد استفاده قرار می گیرد.

ج ـ «حمل کننده » یعنی، شخص حقیقی یا حقوقی کـه مجاز بـه حمل و نقل بین المللی کالا یا مسافر است و بـه وسیله او یا بـه اسم او قرارداد حمل کالا یا مسافر با یک حمل کننده کالا/ حمل کننده با کشتی یا حمل کننده مسافر امضاء شده است.

چ ـ «حمل کننده با کشتی » یعنی، هر فردی کـه توسط او یا بـه اسم او یا از طرف او قرارداد حمل کالا با یک حمل کننده یا هر فردی کـه توسط او یا بـه اسم او یا از طرف او کـه در عمل کالا بـه حمل کننده تحویل می شود در رابطه با قرارداد حمل کالا امضاء شده باشد.

ح ـ «شرکت باربری و حمل و نقل » یعنی، یک شخص حقیقی یا حقوقی کـه قرارداد خدمات ارسال کالا با یک حمل کننده با کشتی را امضاء می کند.

خ ـ «گیرنده » یعنی، شخصی کـه قرار است محموله را دریافت نماید.

د ـ «حق العملکاری کالا» بـه کلیه خدماتی کـه بـه حمل، تحکیم بار، انبار، رسیدگی، بسته بندی و یا توزیع کالا و نیز خدمات مشاوره ای و معاونتی در رابطه با این موارد اطلاق می شود، ولی تنها بـه موضوعات گمرکی و مالی، اعلان کالا برای مقاصد اداری، فراهم کردن بیمه برای کالا و جمع آوری یا فراهم آوردن مدارک یا پرداختهای لازم مربوط بـه کالا محدود نمی شود.

ذ ـ «کالا» یعنی، کلیه انواع کالا و کارهای اقتصادی من جمله حیوانات زنده، درحالی کـه کالاها در کانتینر، پالت یا اقلامی مشابه تحکیم شده و یا بسته بندی شده اند، در صورتی کـه ارسال کننده با کشتی چنین اقلام حمل و نقل یا بسته بندی را تهیه نموده باشد جزو «کالا» محسوب خواهد شد.

ر ـ «قرارداد حمل » یعنی، هر قراردادی کـه طی آن حمل کننده حمل کالا، مسافر یا اثاثیه ترانزیت در مقابل پرداخت پول از یکی از طرف های متعاهد بـه طرفی دیگر برعهده می گیرد.

ز ـ «مسافر» یعنی، هر شخص (حقیقی) کـه در اجرای قرارداد حمل کـه توسط او یا از سوی او بسته شده است بـه وسیله حمل کننده بـه طور رایگان یا دریافت پاداش حمل می گردد.

س ـ «اثاثیه » کلیه اقلامی کـه تحت قرارداد حمل، من جمله خودروها را شامل گردد ولی لوکوموتیو و کامیونها در عبور و مرورهای تجاری را شامل نمی شود.

ش ـ «قوانین داخلی » یعنی، تمامی بدنه قوانین ملی و بومی و مقررات جاری در قلمرو یک طرف متعاهد.

ص ـ «کنترل گمرکی » یعنی، تمامی محدوده اقدامات بـه کار گرفته شده توسط مقامات گمرکی طرف های متعاهد بـه منظور حصول اطمینان از رعایت قوانین داخلی مربوط بـه گمرک و موافقت نامه های بین الملل مطاع طرف های متعاهد کـه گمرکات، مسئول ارائه آن هستند.

ض ـ «عوارض واردات و مالیاتها» یعنی، عوارض گمرکی و کلیه عوارض، مالیاتها، نرخها و هزینه های دیگر کـه بر طبق قوانین داخلی، یا در ارتباط با واردات کالا جمع آوری می شوند ولی هزینه خدمات ارائه شده را شامل نمی گردد.

ط ـ «کانتینر» یعنی یکی از اقلام تجهیزات حمل و نقل.

1 ـ کـه بـه طور کامل یا پاره ای برای تشکیل یک جزء ضمیمه شده است تا کالاهایی را در خود جای دهد.

2 ـ کـه خصوصیت ثابتی دارد و بنابراین باید برای استفاده مکرر بـه اندازه کافی مناسب و محکم باشد.

3 ـ کـه بـه طور خاص برای تسهیل حمل کالا طراحی شده باشد، برای یک یا چند حالت حمل و نقل و بدون بارگیری مجدد واسطه ای.

4 ـ کـه برای رسیدگی سریع، بـه ویژه هنگامی کـه از یک حالت حمل و نقل بـه حالت دیگر منتقل شده باشد، طراحی شده باشد.

5 ـ کـه برای پرکردن و خالی کردن آسان طراحی شده باشد، و

ظ ـ «کالای خطرناک » یعنی کالایی کـه قابلیت ایجاد خطری مهم برای سلامت، محیط زیست، امنیت یا اموالی کـه در حال حمل ونقل یا انباشته شدن در انبار و غیره بوده را داشته باشد.

ع ـ «طرف متعاهد» یعنی، دولت کشوری کـه این موافقت نامه را امضاء کرده و بـه آن محلق شده است.

ماده 2 ـ مقاصد و اهداف اهداف و مقاصد اصلی پیش نویس موافقت نامه چارچوب حمل و نقل ترانزیت و ضمایم آن بدین شرح می باشد:

الف ـ اعطای حق ترانزیت بـه هر یک از طرف های متعاهد بـه منظور تسهیل نقل و انتقال کالا، اثاثیه و مسافر از طریق قلمروشان و تهیه کلیه تسهیلات لازم برای حمل و نقل ترانزیت در چارچوب مفاد موافقت نامه حاضر.

ب ـ تضمین ایمنی کالاها، اثاثیه و مسافرین و اجتناب از تاخیرهای غیرضروری در حین عبور ترانزیت از قلمروهای طرف های متعاهد. پ ـ همکاری و هماهنگی تلاشهای طرف های متعاهد برای جلوگیری از وقوع تقلبهای گمرکی و اجتناب از پرداخت مالیات و هماهنگ کردن امور اداری لازم مربوط بـه عبور ترانزیت.

ماده 3 ـ حیطه کاربر مفاد این موافقت نامه درمورد عبور و مرور ترانزیتی بـه کار گرفته می شود کـه در (قلمرو یکی از طرف های متعاهد آغاز شده و یا خاتمه می یابد).

فصل دوم ـ تسهیلات ترانزیت

ماده 4 ـ هر طرف متعاهد تسهیلات لازم برای ترانزیت از قلمرو خود را براساس شرایط مندرج در این موافقت نامه و ضمائم آن فراهم خواهد نمود.

ماده 5 ـ عوارض گمرکی، مالیات ها و هزینه های دیگر عبور ترانزیت خودروهای موتوری از عوارض و مالیات های گمرکی و سایر هزینه ها معاف می باشد

بـه استثناء هزینه هایی کـه بابت خدمات خاص براساس قوانین داخلی از جمله عوارض جاده و هزینه تعمیر و نگهداری دریافت می گردد.

بیشتر بخوانید:

مجموعه مقررات مرتبط با قانون ایمنی راه ها و راه آهن

آرای دیوان عدالت اداری مرتبط با موضوعات صنعت و تولید

فصل سوم ـ تعیین مسیرهای حمل و نقل ترانزیت

ماده 6 ـ تعیین مشخصات فنی مسیرهای جاده ای و راه آهن و راه های آبی داخلی

1 ـ طرف های متعاهد راه ها، خطوط آهن و مسیرهای آبی داخلی مشخص شده در ضمیمه (1) را اتخاذ می کنند.

2 ـ مسیرهای اضافی دیگر و نیز مشخصات فنی آنها هر از گاهی از سوی شورای هماهنگی حمل و نقل ترانزیت (TTCC) اعلام می گردد.

3 ـ در هنگام ساخت یا بازسازی جاده ها، خطوط آهن و آبراه های داخلی در مسیرهای تعیین شده ترانزیت، حداقل مشخصات و ویژگی های تعیین شده در ضمیمه های (1) و (2) مد نظر گرفته خواهد شد.

ماده 7 ـ حمل و نقل ترکیبی و چند وجهی

1 ـ طرف های متعاهد ترغیب و ارتقاء سطح حمل و نقل ترکیبی و چند وجهی را بر عهده می گیرند.

2 ـ عملیات حمل و نقل چند وجهی براساس مستندات و مراحل شناخته شده بین المللی مبتنی می باشد.

ماده 8 ـ تسهیلات مرزی: طرف های متعاهد باید تسهیلات کافی و تاسیسات مربوطه لازم برای جاده ها، خطوط راه آهن و کشتیرانی داخلی و نیز حمل و نقل چند وجهی را فراهم آورند، مانند پایانه های حمل و نقل ترکیبی، نقاط عبور از مرز، ایستگاه های مبادله، بنادر اتصال کشتی های فری، وسایل کمکی کشتیرانی و فرکانس مشترک رادیویی.

ماده 9 ـ اقدامات در نظر گرفته شده برای تسریع ترخیص حمل و نقل ترانزیت: طرف های متعاهد بـه منظور آسان و سرعت بخشیدن حمل و نقل ترانزیت تلاش می کنند تا

الف ـ پاسگاه هایی را در نقاط تعیین شده مرزی با محل های کنترل تاسیس کنند کـه از نظر فیزیکی همجوار بوده و بـه طریقی مهیا شده باشند کـه وسایط حمل و نقل و کالا را بتوان در همان محل کنترل کرد و در نتیجه از تخلیه و بارگیری مجدد بار اجتناب خواهد شد.

ب ـ اطمینان از اینکه منابع نیروی انسانی کافی برای انجام سریع تشریفات مرزی در دسترس می باشد.

پ ـ تامین تسهیلات انبارداری برای نگاهداری کالاها.

ت ـ هماهنگ کردن ساعات کار پست های مرزی همجوار.

ث ـ تامین فضای کافی جهت پارک برای کانتینرها و کامیون ها و دیگر وسیله های نقلیه ای کـه در انتظار ترخیص کالا هستند.

ج ـ تامین خدمات پستی و ارتباط دور معتبر.

چ ـ تسهیل عبور سریع و مؤثر کالاها میان کشورهای طرف متعاهد و انتخاب مجموعه ای یک شکل از اسناد حمل.

ماده 10 ـ ایمنی حمل و نقل ترانزیت

1 ـ طرف های متعاهد باید تمامی اقدامات ضروری را بـه منظور ایمنی و حفاظت محیط زیست در هنگام عبور در طول جاده های ترانزیت در نظر بگیرند.

2 ـ طرف های متعاهد باید تمامی کمک ممکن را در مواقع حادثه های عبور و مرور در کشورهایشان بـه عمل آورند من جمله حادثه در مورد وسایل نقلیه ترانزیت بخصوص هنگامی کـه مسافرین و مواد غذایی فسادپذیر مدنظر می باشد.

ماده 11 ـ تاسیس دفاتر

1 ـ طرف های متعاهد بـه شرکت های حمل و نقل کـه در خدمات ترانزیت در قلمروهایشان فعالیت دارند اجازه می دهند کـه دفاتری بـه منظور انجام دادن چنین عبور و مروری ایجاد نمایند.

2 ـ تاسیس چنین دفاتری مطابق با قوانین داخلی طرف های متعاهد می باشد.

ماده 12 ـ روادید ورود مکرر و عبوری

1 ـ طرف های متعاهد بـه رانندگان وسایط نقلیه و افرادی کـه در عملیات عبور و مرور ترانزیت بین المللی اشتغال دارند و بـه اشخاصی کـه باید روادید اخذ کنند، روادید ورود مکرر و ترانزیت کـه برای مدت یک سال معتبر است و هر بار حق دارند بـه مدت پانزده روز در کشور طرف متعاهد برای ترانزیت و تا پنج روز بیشتر در مکان بارگیری و تخلیه اقامت کنند اعطاء می نمایند.

2 ـ درصورت بیماری یا جراحت اشخاص، تصادف یا خسارت بـه وسیله نقلیه، مدت اقامت مطابق با آن تمدید خواهد شد.

3 ـ روش های اعطای روادید کـه در بندهای (1) و (2) فوق اشاره شده مطابق با مقررات داخلی طرف های متعاهد خواهد بود.

فصل چهارم ـ تسهیلات و بنادر دریایی

ماده 13 ـ تسهیلات و بنادر دریایی: طرف های متعاهد کـه دارای بنادر دریایی می باشند در حد ظرفیت هایشان تامین تسهیلات ضروری بندری را برای طرف های متعاهد دیگر موافقت نامه حاضر تقبل می کنند. این تسهیلات در بنادری تامین می گردد کـه بـه روی کشتی های خارجی گشوده می باشد و هزینه ها و شرایط از آنچه کـه بـه وسیله دیگر استفاده کنندگان خارجی از تسهیلات بندری پرداخت می گردد از نرخ استاندارد تجاوز نمی کند.

بیشتر بخوانید:

مجموعه مقررات مرتبط با قانون ایمنی راه ها و راه آهن

آرای دیوان عدالت اداری مرتبط با موضوعات صنعت و تولید

فصل پنجم ـ شرایط عمومی حمل و نقل جاده ای

ماده 14 ـ مقررات عبور و مرور

1 ـ طرفه ای متعاهد اقدامات مناسبی بـه منظور تضمین اینکه مقررات حمل و نقل جاده ای جاری در قلمرو آنها در مفاد، با مقررات کنوانسیون حمل و نقل جاده ای 1968 میلادی و کنوانسیون علائم و نشانه های جاده ای 1968 میلادی مطابقت دارد، بـه عمل می آورند.

2 ـ طرف های متعاهد کـه هنوز عضو این کنوانسیون ها نمی باشند تقبل می نمایند کـه اقدامات ضروری را بـه منظور الحاق بـه این کنوانسیون ها بـه عمل آورند.

ماده 15 ـ مجوزهای حمل و نقل جاده ای

1 ـ در صورتی کـه مجوز حمل و نقل جاده ای شرطی برای حمل کالا، اثاثیه و مسافران در حمل و نقل ترانزیت باشد، چنین مجوزی در مطابقت با مقررات داخلی طرف های متعاهد صادر می گردد.

2 ـ طرف های متعاهد هماهنگ کردن و تسهیل کردن ملزومات ضروری برای صدور مجوزهای حمل و نقل جاده ای حمل و نقل کالا، اثاثیه و مسافرین در عبور و مرور ترانزیت را بدون هیچ گونه محدودیت و سهمیه ای تقبل می نمایند.

ماده 16 ـ خدمات حمل و نقل

1 ـ طرف های متعاهد بـه منظور تامین خدمات ترانزیتی در قلمرو خود اجازه استفاده از وسایل حمل و نقل کـه در طرف متعاهد دیگر بـه ثبت رسیده است را خواهند داد.

2 ـ فقط در صورتی کـه مجوز ویژه از طرف متعاهد مرتبط با موافقت نامه دو جانبه کسب گردیده باشد، وسایل حمل و نقل کـه در قلمرو یک طرف متعاهد ثبت گردیده باشد اجازه خواهند داشت کـه کالا، اثاثیه و مسافران را در کشور طرف دیگر متعاهد حمل و نقل نمایند.

ماده 17 ـ پذیرش موقت وسایط حمل و نقل

1 ـ هر طرف متعاهد اجازه می دهد کـه وسایل حمل و نقل طرف های متعاهد دیگر مطابق با مقررات داخلی خود در کشورش باقی بماند.

2 ـ وسایط نقلیه در صورتی کـه دارای جواز عبور ترانزیت باشد کـه در مطابقت با موافقت نامه مربوطه صادر گردیده باشد بـه هنگام عبور کردن از مرز یک طرف متعاهد نیازی بـه تامین جواز عبور (کارنه دوپاساژ) یا هیچ سند جنبی دیگری ندارد.

ماده 18 ـ ملزومات فنی خودروها: وسایل حمل و نقلی کـه در حمل و نقل ترانزیت جاده ای مورد استفاده قرار می گیرند با ملزومات فنی مربوط بـه ابعاد خودرو، حداکثر وزن کلی با بار، بار محوری و دیگر عواملی کـه در ضمیمه شماره (4) ذکر گردیده است منطبق خواهند بود.

ماده 19 ـ تهیه سوخت و روغنها: هر طرف متعاهد موافقت می نماید کـه وسایط حمل و نقل طرف های دیگر در تهیه سوخت و روغنها، کـه برای فعالیت هایشان در قلمرو دو طرف ضروری است، محق باشند و این امر تحت شرایطی است کـه بـه وسیله طرف های متعاهد تعیین می گردد.

ماده 20 ـ شناسایی متقابل گواهینامه های رانندگی: طرف های متعاهد گواهینامه های رانندگی کـه از سوی طرف های متعاهد دیگر صادر گردیده است برای آن دسته از خودروها کـه در حمل و نقل ترانزیت استفاده می شود و مطابق با کنوانسیون 1988 میلادی حمل و نقل جاده ای است را بـه رسمیت می شناسند.

ماده 21 ـ شناسایی متقابل گواهی معاینه خودرو: طرف های متعاهد گواهی های معاینه خودرو کـه از سوی طرف های متعاهد دیگر صادر گردیده است و در موافقت با کنوانسیون عبور و مرور جاده ای سال 1988 میلادی می باشد را بـه رسمیت می شناسند. طرف های متعاهد انجام بازرسی منظم وسایط نقلیه جاده ای خود را تقبل می نمایند.

ماده 22 ـ برنامه بیمه شخص ثالث وسایل نقلیه موتوری

1 ـ طرف های متعاهد اقدامات ضروری برای بیمه وسایل حمل و نقل موتوری خود را بـه عمل خواهند آورد تا از مسئولیت بیمه شخص ثالث مشمول در مسیرهای عبور ترانزیت برخوردار گردند.

2 ـ طرف های متعاهد ایجاد برنامه بین المللی اجباری مسئولیت بیمه شخص ثالث وسایل نقلیه موتوری را تقبل می نمایند. همان گونه کـه در ضمیمه شماره (5) مشخص گردیده است.

3 ـ برنامه بین المللی اجباری مسئولیت بیمه شخص ثالث وسایل نقلیه موتوری حداقل تمامی تضمین هایی کـه بـه واسطه قوانین و مقررات مورد نیاز می باشد را تامین می نماید. این قوانین و مقررات، بیمه اجباری شخص ثالث وسیله نقلیه موتوری را در کشور یا کشورهای عبور ترانزیت و مقصد در کنترل خود دارد.

ماده 23 ـ هزینه ها و سایر پرداخت ها: طرف های متعاهد در خصوص وسایل حمل و نقل طرف های دیگر متعاهد هزینه ها و دیگر مبالغی را کـه اعمال می دارند در مطابقت با قوانین داخلی خواهد بود.

فصل ششم ـ شرایط عمومی برای حمل و نقل راه آهن

ماده 24 ـ خدمات ترانزیت

1 ـ خدمات ترانزیت بر روی خطوط آهن کـه کشورهای طرف های متعاهد را بـه هم مرتبط می سازد در ایستگاه های ارتباطی انجام خواهد پذیرفت. این خدمات در ایستگاههای مبادلاتی تعیین شده بـه وسیله موافقت نامه منعقده میان ادارات خط آهن همجوار انجام می پذیرد.

2 ـ ایستگاه های مرزی و ارتباطی همان هایی خواهد بود کـه در ضمیمه شماره (1) تعیین گردیده است. ترتیبات عملیاتی اساسی مرتبط با چنین اموری همچون بازرسی فنی ترن های روی خط آهن و بازرسی کالاها در عبور ترانزیت در ایستگاه های ارتباطی انجام خواهد پذیرفت.

3 ـ طرف های متعاهد ادارات خطوط آهنهای خود را بـه انعقاد موافقت نامه هایی میان خطوط آهن های یکدیگر و ترتیباتی کـه با مفاد موافقت نامه حاضر و ضمایم آن مطابق هستند تشویق می کنند.

4 ـ طرف های متعاهد قوانین استفاده از واگن ها را تدوین می نمایند و چارچوب سازمان همکاری میان خطوط آهن، OSJD، RIV، RIC، PPW را در نظر خواهند داشت.

5 ـ طرف های متعاهد قوانین و رویه هایی در خصوص مسافرین بین المللی راه آهن و عبور و مرور تدوین خواهند نمود و قوانین موافقت نامه حمل و نقل بین المللی مسافر (SMPO) همچنین موافقت نامه حمل و نقل بین المللی کالا (SMGS)، CIM /COTIF، CIV را در نظر خواهند داشت و قوانین و رویه ها را در چارچوب OSJD وUIC تدوین می نمایند.

بیشتر بخوانید:

مجموعه مقررات مرتبط با قانون ایمنی راه ها و راه آهن

آرای دیوان عدالت اداری مرتبط با موضوعات صنعت و تولید

فصل هفتم ـ شرایط عمومی حمل و نقل داخلی

ماده 25 ـ کشتی رانی آب های داخلی

1 ـ طرف های متعاهد موافقت می نمایند کـه کشتی رانی در آب های داخلی آزاد باشد و عبور و مرور ترانزیت بـه روی کشتی ها و خدمه های طرف های متعاهد در آب های داخلی آنها و در مطابقت با قوانین داخلی طرف ها گشوده باشد.

2 ـ طرف های متعاهد تامین کمک های کافی کشتی رانی و اتخاذ یک فرکانس رادیویی مشترک برای تمامی کشتی هایی کـه در کشتی رانی آبراه های داخلی شرکت دارند را در مطابقت با قوانین اتحادیه حمل و نقل بین المللیITU تقبل می نمایند.

3 ـ استفاده از وسایل راهبری در کشتیرانی، فرکانس رادیویی و دیگر تسهیلات بریک اساس غیر تبعیضی در دسترس قرار خواهد گرفت و اگر مبلغی اخذ گردد در مطابقت با قوانین داخلی می باشد.

ماده 26 ـ مدارک کشتی: کشتی هایی کـه بار ترانزیت حمل می نمایند باید اسناد را بر روی کشتی حمل نمایند و در هر زمانی و بـه درخواست مقامات ذی صلاح طرف های متعاهد و در مطابقت با کنوانسیون تسهیل حمل و نقل بین المللی دریایی ارائه می گردد.

فصل هشتم ـ قوانین در حمل و نقل جاده ای

ماده 27 ـ قوانین حمل در حمل و نقل جاده ای: طرف های متعاهد قوانین حمل کالا و مسافر و اثاثیه از طریق حمل و نقل جاده ای را براساس ضمیمه شماره (6) اعمال خواهند کرد.

فصل نهم ـ کنترل گمرکات

ماده 28 ـ ایجاد نظام گمرکی ترانزیت

1 ـ بـه منظور تسهیل نقل و انتقال کالا در قلمرو خود طرف های متعاهد یک نظام گمرکی ترانزیت برای کالا و وسایل حمل و نقل براساس کنوانسیون های گمرکی بین المللی مربوط ایجاد می نمایند.

2 ـ طرف های متعاهد کـه عضو کنوانسیون گمرکی در خصوص حمل و نقل بین المللی کالا تحت پوشش کنوانسیون (TIR) می باشند مفاد این کنوانسیون را در بین خود اعمال خواهند کرد. طرف های متعاهد کـه هنوز بـه عضویت این کنوانسیون در نیامده اند الزامی در رعایت مفاد این کنوانسیون ندارند.

3 ـ طرف های متعاهد کـه هنوز بـه عضویت این کنوانسیون در نیامده اند امکان الحاق بـه این کنوانسیون را بررسی خواهند کرد.

ماده 29 ـ ساده و هماهنگ سازی روش های گمرکی: طرف های متعاهد اقدامات لازم جهت ساده کردن امور کنترل گمرکی وسایل نقلیه، کالا، اثاثیه و مسافر کـه از قلمرو آنها عبور می نمایند را براساس مفاد ضمیمه (7) انجام خواهند داد.

فصل دهم ـ اسناد و روش کار

ماده 30 ـ تلفیق و هماهنگ نمودن اسناد

1 ـ طرف های متعاهد اذعان دارند کـه اسناد و روش کار نشانگر عناصر مهم هزینه و زمان هستند کـه بر کارآیی عملیات ترانزیت اثر می گذارند و توافق می نمایند کـه این هزینه ها و تاخیرها را بـه حداقل برسانند.

2 ـ بنابراین طرف های متعاهد متعهد می شوند که:

الف ـ تعداد اسناد را محدود ساخته و اقدامات و تشریفات موردنیاز برای عبور ترانزیتی آنها را حتی المقدور کاهش دهند.

ب ـ اسنادشان را با طرح و شیوه سازمان ملل برای اسناد تجاری هماهنگ سازند.

پ ـ حتی الامکان مشخصات و کد کالاها را با آنهایی کـه معمولاً در تجارت بین المللی مورد استفاده واقع می شوند هماهنگ سازند.

ت ـ بـه صورت دوره ای نیاز بـه تمامی اسناد و اقدامات تجویز شده برای عبور ترانزیت و استفاده از آنها را مورد بررسی قرار دهند.

ث ـ هر گونه سند و نیازمندی صوری را کـه زائد تلقی شدن آنها مورد توافق واقع شده و یا هیچگونه هدف خاصی را تامین نمی کند حذف نمایند.

ماده 31 ـ اعلام تغییر در اسناد و روش کار: طرف های متعاهد هرگونه نیازمندی و یا تغییر دیگری در اسناد و اقدامات تجویز شده را کـه با توجه بـه عبور ترانزیتی قرار است صورت پذیرد قبلاً بـه اطلاع طرف های متعاهد دیگر خواهند رساند.

ماده 32 ـ اسناد و اقدامات اولیه: اسناد و اقدامات اولیه ای کـه قرار است توسط طرف های متعاهد در جهت اجرای این موافقت نامه بـه کار گرفته شود در ضمیمه (7) مشخص گردیده است.

بیشتر بخوانید:

مجموعه مقررات مرتبط با قانون ایمنی راه ها و راه آهن

آرای دیوان عدالت اداری مرتبط با موضوعات صنعت و تولید

فصل یازدهم ـ مفاد متفرقه

ماده 33 ـ ارائه تسهیلات بیشتر: این موافقت نامه بـه هیچ وجه مستلزم لغو تسهیلات ترانزیتی کـه بیش از تسهیلات ترانزیتی قید شده در این موافقت نامه می باشد نیست مشروط بر اینکه شرایط و ضوابط استفاده از چنین تسهیلاتی با اصول مندرج در این موافقت نامه همخوانی و انطباق داشته باشد. علاوه بر این موافقت نامه مانع از اعطای چنین تسهیلات بیشتری در آینده نخواهد بود.

ماده 34 ـ قوانین داخلی

1 ـ مادامی کـه این موافقت نامه و ضمائم آن مقرر نداشته باشد قوانین و مقررات داخلی مربوط بـه حمل و نقل بـه صورت برابر و بدون تبعیض نسبت بـه حمل و نقل ترانزیتی اعمال می گردد.

2 ـ طرف های متعاهد متعهد می گردند کـه در راستای مفاد این موافقت نامه قواعد، مقررات و اقدامات اداری مربوط بـه حمل و نقل ترانزیتی را هماهنگ کرده و ساده سازند.

ماده 35 ـ کنوانسیون های بین المللی: این موافقت نامه از مفاد لازم الاجرای کنوانسیون های بین المللی مربوط بـه موضوعات مورد بحث در موافقت نامه ممانعت بـه عمل نمی آورد مشروط بر اینکه اختلاف صرفاً بین طرف های قرارداد حمل و نقل کـه جایگاه اصلی تجاری آن ها در کشورهای عضو این کنوانسیون ها است بروز کند.

ماده 36 ـ نظارت و اجرای موافقت نامه

1 ـ طرف های متعاهد موافقت می کنند کـه ظرف شش ماه از لازم الاجرا شدن این موافقت نامه جهت هماهنگ سازی مسائل حمل و نقل ترانزیت، مرجعی را تحت عنوان «شورای هماهنگی حمل و نقل ترانزیت (TTCC) » برای نظارت و اجرای این موافقت نامه بوجود آورند.

2 ـ وضعیت این شورا از قبیل مقررات، ترکیب، وظایف و منابع بودجه آن در ضمیمه (8) مشخص شده است.

ماده 37 ـ حل و فصل اختلافات

1 ـ در صورت بروز هر نوع اختلاف، بحث یا مطرح شدن هر نوع ادعا بین طرف های متعاهد کـه ناشی از این موافقت نامه و ضمائم آن یا مربوط بـه آن باشد و یا در صورت نقض، خاتمه یا بی اعتبارشدن آن نتوان از طرق مشورت بین طرف ها حل و فصل نمود، طرفین دعوا می توانند موضوع را بـه شورای هماهنگی حمل و نقل ترانزیت (TTCC) ارجاع نمایند.

2 ـ هر اختلاف، بحث یا ادعا را کـه از طریق مشورت و یا از طریق وساطت شورای هماهنگی حمل و نقل ترانزیت (TTCC) نتوان حل و فصل نمود بنا بـه درخواست هر یک از طرف های متعاهد موضوع از طریق داوری حل و فصل خواهد شد و بـه این ترتیب بـه داورانی کـه با توافق بین طرف های متعاهد انتخاب شده اند ارجاع می گردد.

3 ـ در صورتی کـه هر یک از طرف های متعاهد نتواند در جریان داوری مندرج در این ماده شرکت نماید، یا شورای هماهنگی حمل و نقل ترانزیت نتواند در مورد انتصاب بـه توافق برسد هر یک از طرف های متعاهد دعوی می تواند از رئیس دادگاه بین المللی دادگستری درخواست نماید کـه داوران را تعیین نماید و این داوران نباید از اتباع هیچ یک از طرف های متعاهد باشند و این اتباع براساس مقررات داوری کمیسیون ملل متحد در خصوص حقوق بین المللی تجارت Uncitral در مورد حکمیت تصمیم اتخاذ خواهند نمود.

ماده 38 ـ تصمیمات داوران: تصمیم داورانی کـه بر طبق ماده (37) منصوب گردیده اند نهایی بوده و برای طرف های متعاهد ذی ربط الزام آور می باشد.

ماده 39 ـ گزارش داوران: داوران وجود و ماهیت اختلاف و نیز شرایط کلی حل و فصل را بـه اطلاع کلیه طرف های متعاهد خواهند رساند. این اطلاعات کـه بـه زبان انگلیسی و روسی می باشد ظرف مدت یک ماه پس از آنکه رای نهایی صادر گردید، فرستاده خواهد شد.

فصل دوازدهم ـ بندهای نهایی

ماده 40 ـ وظایف امین اسناد

1 ـ این موافقت نامه و کلیه اسناد الحاق، تصویب و امضای مشخص بـه امین اسناد سپرده می شود. دبیرخانه سازمان همکاری اقتصادی بـه عنوان امین اسناد این موافقت نامه عمل خواهد کرد.

2 ـ وظایف امین اسناد:

الف ـ متن اصلی این موافقت نامه را دریافت و نگهداری می کند.

ب ـ نسخه هایی برابر با متن اصلی این موافقت نامه را تهیه کرده و آن ها را بـه طرف ها و کشورهایی کـه حق دارند عضو این موافقت نامه شوند منتقل می کند.

پ ـ هر گونه امضای این موافقت نامه را دریافت می کند و هر گونه سند، ابلاغ و اطلاع مربوط بـه آن را دریافت کرده و نگهداری می کند.

ت ـ این کـه آیا امضاء و یا هرگونه سند، ابلاغ و یا اطلاع در رابطه با این موافقت نامه در شکل مناسب و صحیح آن می باشد یا خیر بررسی می کند و در صورت نیاز موضوع را بـه اطلاع کشور مورد بحث می رساند.

ث ـ اعمال، ابلاغ ها و اطلاعات مربوط بـه این موافقت نامه را بـه اطلاع طرف ها و کشورهایی کـه حق دارند عضو این موافقت نامه شوند می رساند.

ج ـ بـه کشورهایی کـه حق دارند عضو این موافقت نامه شوند اطلاع می دهد کـه چه وقت امضاء و یا اسناد تصویب، پذیرش، تایید و الحاق مورد نیاز برای لازم الاجرا شدن این موافقت نامه دریافت شده و یا بـه امانت گذاشته شده است.

چ ـ موافقت نامه فعلی مربوط بـه امضاء، تصویب و الحاق سایر کشورها را بـه اطلاع کشورهای شرکت کننده می رساند.

ح ـ موافقت نامه فعلی اجرای اصلاحات این موافقت نامه را بـه اطلاع کشورهای شرکت کننده می رساند.

خ ـ این موافقت نامه را نزد دبیرخانه سازمان ملل ثبت می کند.

3 ـ در صورت بروز هر گونه اختلافی بین یک کشور و امین اسناد در رابطه با عملکرد وظایف امین اسناد، امین اسناد و یا آن کشور موضوع را بـه اطلاع کشورهای امضاء کننده و طرف های متعاهد خواهند رساند.

ماده 41 ـ امضاء، تصویب، پذیرش، تایید و الحاق

1 ـ کشورهای عضو اکو حق دارند کـه عضو این موافقت نامه شوند. سایر کشورهایی کـه عضو اکو نیستند می توانند بـه شرط توافق همه «کشورهای عضو اکو» عضو این موافقت نامه گردند. یک کشور می تواند از طرق زیر عضو این موافقت نامه گردد:

الف ـ امضایی کـه مشروط بـه تصویب، پذیرش و یا تایید نباشد، یا

ب ـ امضایی کـه مشروط بـه تصویب، پذیرش و یا تایید بوده و آنها را بـه دنبال داشته باشد، یا

پ ـ الحاق.

2 ـ پس از لازم الاجرا شدن، این موافقت نامه برای الحاق توسط کشورهای ذکر شده در بند اول کـه آن را امضاء نکرده اند مفتوح می باشد.

3 ـ اسناد تصویب، پذیرش، تایید و الحاق بـه دبیرخانه سازمان همکاری اقتصادی سپرده می شود.

ماده 42 ـ اعتبار اصلاحات: هر کشوری کـه بـه این موافقت نامه براساس مفاد ماده (41) بند (1) جزء (پ) بپیوندد بـه منزله این خواهد بود کـه تمام اصلاحات و یا ضمائم جدید این موافقت نامه را کـه در زمان الحاق نافذ بوده پذیرفته است.

ماده 43 ـ لازم الاجرا شدن

1 ـ این موافقت نامه شش ماه پس از آنکه دولت های شش کشور عضو اکو کـه حداقل یکی از آنها کشوری ساحلی می باشد آن را غیر مشروط بـه تصویب، پذیرش و تایید امضاء کرده و یا اسناد تصویب، پذیرش، تایید و الحاق را بـه امین اسناد سپرده باشند لازم الاجرا می گردد.

2 ـ برای هر کشوری کـه متعاقب تامین شرایط بـه اجرا درآمده (و قید گردیده در بند اول) این موافقت نامه را تصویب کرده، پذیرفته، تایید نموده و یا بـه آن ملحق گردد، این موافقت نامه سه ماه پس از بـه سپرده گذاشتن سند لازم توسط چنین کشوری بـه اجرا در می آید.

3 ـ ضمائم این موافقت نامه توسط مقامات ذی صلاح طرف های متعاهد انجام، تکمیل و تصویب می شود و از تاریخ تصویب آنها توسط طرف های متعاهد یا در تاریخی کـه این موافقت نامه لازم الاجرا می گردد، هر کدام کـه دیرتر باشد، بـه موقع اجرا گذاشته خواهد شد.

ماده 44 ـ تاریخ اعمال: هر یک از طرف های متعاهد مفاد این موافقت نامه را در رابطه با عبور ترانزیت و قراردادهای مربوطه حمل کالا، اثاثیه و مسافر کـه در تاریخ لازم الاجرا شدن این موافقت نامه و یا پس از آن در خصوص آن کشور منعقد گردیده اعمال خواهد کرد.

بیشتر بخوانید:

مجموعه مقررات مرتبط با قانون ایمنی راه ها و راه آهن