قانون الحاق به کنوانسیون اندازه گیری ظرفیت کشتیها مصوب 1352/09/05

آرای دیوان عدالت اداری مرتبط با موضوعات تولید و صنعت

متن قانون الحاق به کنوانسیون اندازه گیری ظرفیت کشتیها:

ماده واحده ـ دولت ایران مجاز است الحاق خود را به کنوانسیون بین المللی اندازه گیری ظرفیت کشتی ها مصوب 1969 که مشتمل بر 22 ماده و دو ضمیمه و یک فرم گواهی نامه است به سازمان مشورتی دریانوردی بین دول اعلام نماید.

قانون فوق مشتمل بر یک ماده و متن کنوانسیون ضمیمه پس از تصویب مجلس شورای ملی در جلسه روز یکشنبه 13 خرداد ماه 1352 در جلسه روز دوشنبه پنجم آذر ماه یکهزار و سیصد و پنجاه و دو شمسی به تصویب مجلس سنا رسید.

رئیس مجلس سنا جعفر شریف امامی

دول متعاهد:

با تمایل به ایجاد اصول و قوانین واحد برای تعیین ظرفیت کشتی هایی که سفرهای بین المللی انجام میدهند،

با توجه به اینکه انجام این امر با انعقاد یک کنوانسیون بهتر صورت خواهد گرفت، بشرح ذیل توافق نمودند:

ماده 1 ـ تعهدات کلی ناشی از کنوانسیون: دول متعاهد تعهد می نمایند مقررات کنوانسیون حاضر و ضمائم آنرا که جزء لایتجزای آن می باشد به موقع اجرا نمایند. هر گونه اشاره به کنوانسیون حاضر در عین حال متضمن اشاره به ضمائم آن نیز خواهد بود.

ماده 2 ـ تعاریف: از لحاظ این کنوانسیون مگر آنکه به نوع دیگری تصریح شده باشد:

1 ـ عبارت «قواعد» به معنای قواعد ضمیمه این کنوانسیون است.

2 ـ عبارت «سازمان اداری» به معنای دولتی است که کشتی پرچم آن را برافراشته است.

3 ـ عبارت «سفر بین المللی» ـ به معنای یک سفر دریائی از کشوری که مشمول کنوانسیون حاضر است به بندری خارج از کشور یا بالعکس می باشد. بدین منظور هر سرزمینی که مسئولیت روابط بین المللی آنرا دولت متعاهدی عهده دار باشد و یا سازمان ملل متحد عهده دار اداره امور آن باشد به عنوان یک کشور مجزا تلقی می شود.

4 ـ اصطلاح «ظرفیت ناویژه»، ابعاد کل کشتی است که طبق مقررات این کنوانسیون تعیین شده است.

5 ـ اصطلاح «ظرفیت ویژه»، به معنی گنجایش مورد لزوم کشتی است که طبق مقررات این کنوانسیون تعیین شده است.

6 ـ اصطلاح «کشتی جدید»، به کشتی اطلاق میگردد که تیر حمال آن هنگام اجرای این کنوانسیون یا پس از آن کار گذارده شده باشد یا در چنین مرحله ساختمانی باشد.

7 ـ اصطلاح «کشتی موجود»، به معنای کشتی است که کشتی جدید نباشد.

8 ـ اصطلاح «طول»، یعنی طولی معادل 96 درصد طول کلی تقسیم بر خط آبخور واقع در 85 درصد از اندازه حد فاصل عمق کشتی (Moulded depth) که از بالای تیر حمال تا لبه عرشه کشتی اندازه گیری می شود یا در صورتیکه از این میزان بیشتر باشد طولی است از سمت جلوی سینه کشتی و محور پایه اسکان تا خط آبخور. در کشتی هایی که دارای تیر حمال خمیده هستند، خط آبخور که بر حسب آن طول مزبور اندازه گیری می شود باید به موازات خط آبخور پیش بینی شده در موقع بارگیری باشد.

9 ـ «سازمان» یعنی سازمان مشورتی دریانوردی بین الدول.

ماده 3 ـ قلمرو اجرا

1 ـ این کنوانسیون در مورد کشتی های ذیل که سفرهای بین المللی انجام میدهند قابل اجرا است:

الف) کشتی های به ثبت رسیده در کشورهایی که دولت های آنها طرف متعاهد این کنوانسیون میباشند.

ب) کشتی های ثبت شده در سرزمین هایی که به موجب ماده 20 مشمول این کنوانسیون میباشند.

ج) کشتی های ثبت نشده که پرچم یکی از دول متعاهد را برافراشته اند.

2 ـ این کنوانسیون در مورد کشتی هایی که ذیلا اشاره می شود قابل اجراء است:

الف) کشتی های جدید.

ب) کشتی های موجود که اصلاحات یا تغییراتی در ساختمان آنها داده می شود که بنظر سازمان اداری تغییر مهمی در ظرفیت ناویژه آنها تلقی گردد.

ج) کشتی های موجود بر حسب تقاضای مالک.

د) کلیه کشتی های موجود دوازده سال پس از تاریخ اجرای این کنوانسیون معهذا این کشتی ها، به استثنای کشتی هایی که در بندهای فرعی (ب) و (ج) این بند بآنها اشاره شده است، ظرفیتهای قبلی خود را بمنظور اجرای مقررات مربوط بسایر کنوانسیون های بین المللی موجود حفظ خواهند کرد.

3 ـ در مورد کشتی های موجودی که طبق مقررات بند فرعی ج بند 2 ماده حاضر مشمول این کنوانسیون میشوند ظرفیت آنها را نمیتوان طبق مقرراتی که سازمان اداری قبل از لازم الاجرا شدن این کنوانسیون نسبت به کشتی هائی که سفرهای بین المللی دریائی انجام میدهند اجراء می نمود، تعیین کرد.

ماده 4 ـ موارد استثنائی

1 ـ این کنوانسیون در مورد کشتی های ذیل قابل اجرا نیست:

الف) کشتی های جنگی.

ب) کشتی هایی که طول آنها کمتر از 24 متر (79 فوت) باشد.

2 ـ هیچ یک از مقررات این کنوانسیون در مورد کشتی هایی که منحصراً در نقاط ذیل دریانوردی مینمایند قابل اجرا نیست:

الف) دریاچه گریت لیکز امریکای شمالی و رودخانه سنت لورنس که به صورت خطی منحنی از دماغه دروزیه به سمت وست پواینت جزیره آنتی کوستی و در سمت شمال جزیره آنتی کوستی محاذی نصف النهار طولی 63 درجه غربی بسمت شرق کشیده شده اند.

ب) بحر خزر.

ج) رودخانه های پلیت ـ پارانا و اروگوئه که به صورت خطی منحنی بین پونتارازا (کابوسان آنتونیو) آرژانتین تا پونتادل ایست ـ اروگوئه کشیده شده است.

ماده 5 ـ (فورس ماژور)

1 ـ هر کشتی که هنگام عزیمت بمسافرت مشمول مقررات این کنوانسیون نباشد در صورت انحراف مسیر بسبب بدی هوا یا بهر علت اضطراری دیگر نیز مشمول مقررات این کنوانسیون نخواهد بود. 2 ـ در اجرای مقررات این کنوانسیون دول متعاهد هر گونه انحراف مسیر یا تأخیر ورود کشتی ها را که ناشی از بدی هوا یا علل اضطراری دیگر باشد مورد توجه قرار خواهند داد.

ماده 6 ـ تعیین ظرفیتها: تعیین ظرفیتهای ویژه و ناویژه توسط سازمان اداری یا افراد و سازمانهای مجاز شناخته شده از طرف او انجام خواهد گرفت. در هر صورت مسئولیت کامل تعیین ظرفیتهای ویژه و ناویژه به عهده سازمان اداری مربوطه خواهد بود.

ماده 7 ـ صدور گواهینامه:

1 ـ گواهینامه بین المللی ظرفیت (1969) برای هر کشتی که ظرفیت ویژه و ناویژه آن طبق این کنوانسیون تعیین شده باشد صادر میگردد.

2 ـ گواهینامه مزبور توسط سازمان اداری یا افراد و سازمانهای مجاز شناخته شده از طرف او صادر می شود ولی در هر صورت مسئولیت کامل گواهینامه با سازمان اداری مزبور خواهد بود.

ماده 8 ـ صدور گواهینامه توسط دولت دیگر

1 ـ هر دولت متعاهد به درخواست دولت متعاهد دیگر میتواند ظرفیت ویژه و ناویژه کشتی را تعیین و گواهینامه بین المللی ظرفیت (1969) را طبق مقررات این کنوانسیون صادر و یا اجازه صدور آنرا بدهد.

2 ـ یک نسخه از گواهینامه و رونوشتی از محاسبات ظرفیت ها هر چه زودتر برای دولت درخواست کننده ارسال خواهد شد.

3 ـ گواهینامه ای که به این ترتیب صادر می شود باید حاوی توضیحی باشد مبنی بر این که گواهینامه مذکور بنا به تقاضای دولتی که پرچم بر فراز آن برافراشته شده یا خواهد شد صادر گردیده و دارای همان اعتبار و رسمیت گواهینامه ای خواهد بود که به موجب ماده 7 صادر شده باشد.

4 ـ گواهینامه های بین المللی ظرفیت (1969) برای کشتی های متعلق به دولت هائی که طرف متعاهد این کنوانسیون نیستند صادر نمی شود.

ماده 9 ـ نمونه گواهینامه

1 ـ گواهینامه فوق بزبان یا زبانهای رسمی کشور صادرکننده تنظیم خواهد شد. هر گاه زبان مورد استفاده زبانی غیر از فرانسه یا انگلیسی باشد گواهینامه مزبور باید منضم به متن ترجمه شده آن بیکی از دو زبان مزبور باشد. 2 ـ نمونه گواهینامه باید طبق متنی باشد که در ضمیمه 2 این کنوانسیون ذکر شده است.

ماده 10 ـ ابطال گواهینامه

1 ـ با رعایت مستثنیات مقرره در قواعد منضم به این کنوانسیون هر گاه تغییری در ترتیب ساختمان ـ گنجایش نحوه استفاده از محوطه ها ـ ظرفیت حمل مسافر که در گواهینامه سفر قید گردیده ـ خط بار تعیین شده یا آبخور مجاز کشتی در صورتیکه افزایش ظرفیت ویژه یا ناویژه آنرا ایجاب نماید به وجود آید گواهینامه بین المللی ظرفیت (1969) صادره از درجه اعتبار ساقط و توسط سازمان اداری باطل خواهد شد.

2 ـ بجز در مواردیکه در بند 3 این ماده ذکر گردیده است ـ گواهینامه ایکه توسط سازمان اداری برای یک کشتی صادر شده در صورتیکه کشتی زیر پرچم کشور دیگر درآید از درجه اعتبار ساقط خواهد شد.

3 ـ با انتقال کشتی به دولت دیگری که به این کنوانسیون ملحق گردیده گواهینامه بین المللی ظرفیت (1969) بمدت سه ماه یا تا تاریخ صدور مجدد گواهینامه بین المللی ظرفیت (1969) یا موقعی که سازمان اداری بخواهد گواهینامه بعدی را جانشین گواهینامه قبلی نماید در صورتیکه زمان آن نزدیکتر باشد به قوت خود باقی خواهد ماند. دولت متعاهدی که کشتی قبلا متعلق به او بوده باید هر چه زودتر بعد از تغییر تابعیت کشتی یک نسخه از گواهینامه ای را که هنگام انتقال در اختیار کشتی بوده همراه با رونوشت محاسبات مربوط به ظرفیت آن جهت سازمان اداری ارسال دارد.

ماده 11 ـ پذیرش گواهینامه: گواهینامه ای که با مسئولیت یک دولت متعاهد طبق مقررات این کنوانسیون صادر گردیده باشد مورد قبول دولت متعاهد دیگر بوده و در کلیه موارد مندرج در این کنوانسیون دارای همان اعتبار گواهینامه صادر شده توسط آنها می باشد.

بیشتر بخوانید:

آرای دیوان عدالت اداری مرتبط با موضوعات تولید و صنعت

ماده 12 ـ بازرسی

1 ـ هر کشتی که دارای پرچم یکی از دول متعاهد است ممکن است در بنادر سایر دولت هائی که به کنوانسیون ملحق گردیده اند مورد بازرسی مأمورین مجاز آن دولت ها واقع شود. این بازرسی فقط بمنظور حصول اطمینان از موارد ذیل صورت می گیرد:

الف) که کشتی دارای گواهینامه معتبر بین المللی ظرفیت (1969) باشد.

ب) که مشخصات اصلی کشتی با مشخصاتی که در گواهینامه مربوطه قید شده منطبق باشد.

2 ـ این بازرسی نباید در هیچ مورد کوچکترین تأخیری برای کشتی به وجود بیاورد.

3 ـ در صورتیکه در بازرسی معلوم شود که مشخصات اصلی کشتی با آنچه که در گواهینامه بین المللی ظرفیت (1969) ذکر شده مغایر می باشد و ایجاب مینماید ظرفیت ویژه یا ناویژه آن افزایش یابد باید بلادرنگ به دولتی که کشتی متعلق به او است اطلاع داده شود.

ماده 13 ـ مزایای کنوانسیون: هیچ کشتی نمیتواند از مزایای این کنوانسیون برخوردار گردد مگر با در دست داشتن گواهینامه معتبری که به موجب این کنوانسیون صادر شده باشد.

ماده 14 ـ معاهدات و کنوانسیون ها و موافقتنامه های قبلی

1 ـ کلیه معاهدات دیگر و کنوانسیون ها و موافقتنامه ها مربوط به ظرفیت که در حال حاضر بین دول متعاهد لازم الاجرا است برای مدتی که در آنها تعیین شده به قوت خود باقی میماند و در مورد کشتی های ذیل به تمام و کمال اجرا خواهد شد:

الف) کشتی هایی که کنوانسیون حاضر درباره آنها اجرا نمی شود.

ب) کشتی هایی که نسبت بآنها کنوانسیون حاضر درباره مسائلی که صریحاً راه حلی برای آنها پیش بینی نشده باشد قابل اجرا است.

2 ـ در صورتیکه معاهدات ـ کنوانسیون ها یا موافقتنامه های مزبور با مقررات این کنوانسیون مغایر باشند مقررات کنوانسیون حاضر باید رعایت گردد.

ماده 15 ـ ارسال اطلاعات: دول متعاهد تعهد مینمایند اطلاعات ذیل را در اختیار سازمان قرار دهند:

الف) تعداد کافی از نمونه گواهینامه هائی که به موجب مقررات کنوانسیون حاضر صادر نموده اند جهت ارسال به سایر دول متعاهد.

ب) متن قوانین ـ احکام ـ تصویبنامه ها ـ مقررات و سایر اسناد لازم الاجرای مربوط به موضوعات مختلف که مشمول کنوانسیون حاضر میباشند.

ج) فهرست مؤسسات غیر دولتی که مجازند از جانب آنها در مورد موضوعات مربوط به ظرفیتهای مختلف اقدام نمایند جهت ارسال به سایر دول متعاهد.

ماده 16 ـ امضاء ـ تصویب و الحاق

1 ـ این کنوانسیون بمدت شش ماه از تاریخ 23 ژوئن 1969 جهت امضاء و از آن پس بمنظور الحاق مفتوح خواهد بود. دول عضو سازمان ملل متحد یا هر یک از مؤسسات تخصصی یا مؤسسه بین المللی انرژی اتمی یا طرفهای اساسنامه دادگاه دادگستری بین المللی میتوانند با رعایت یکی از ترتیبات ذیل طرف این کنوانسیون گردند:

الف) امضاء بدون قید تصویب.

ب) امضاء مشروط به تصویب با اعلام بعدی تصویب.

ج) الحاق.

2 ـ تصویب یا الحاق با تسلیم سند یا سند الحاق به سازمان تحقق مییابد و سازمان باید کلیه دولت هائی را که کنوانسیون حاضر را امضاء نموده یا بآن ملحق شده اند از تصویب نامه های جدید و الحاق ها و تاریخ تسلیم سند آنها مطلع نماید سازمان همچنین هر گونه امضائی را که طی شش ماه از تاریخ 23 ژوئن 1969 نسبت به کنوانسیون انجام شده باشد به اطلاع دولت هایی که قبلا کنوانسیون را امضاء نموده اند خواهد رسانید.

ماده 17 ـ لازم الاجرا شدن

1 ـ این کنوانسیون 24 ماه پس از تاریخی که بیش از 24 دولت که جمعاً ظرفیت ناوگان بازرگانی آنها کمتر از 65 درصد ناویژه ناوگان بازرگانی جهانی نباشد و طبق ماده 16 بدون قید تصویب یا الحاق آنرا امضاء نموده باشند به موقع اجرا در خواهد آمد. سازمان تاریخ لازم الاجراء شدن کنوانسیون را به اطلاع کلیه دولی که کنوانسیون حاضر را امضاء نموده اند و یا بآن ملحق شده اند خواهد رساند.

2 ـ در مورد دولی که سند تصویب کنوانسیون یا الحاق بآن را طی 24 ماه اشاره شده در بند 1 این ماده در اختیار سازمان گذارده باشند تصویب یا الحاق آنها از تاریخ لازم الاجراء شدن این کنوانسیون یا سه ماه پس از تاریخ تسلیم سند آن، هر یک که مؤخر باشد، به موقع اجرا در خواهد آمد.

3 ـ تاریخ اجرای این کنوانسیون نسبت بدولت هائی که سند تصویب یا الحاق خود را پس از تاریخ لازم الاجراء شدن آن در اختیار سازمان بگذارند سه ماه پس از تاریخی خواهد بود که سند تصویب یا الحاق را ارسال نموده اند.

4 ـ پس از تاریخی که طی آن کلیه اقداماتی که برای اصلاح این کنوانسیون لازم بوده معمول گردید یا کلیه تصویب های لازم به موجب بند فرعی ب از بند 2 ماده 18 به اتفاق آراء اخذ شد تسلیم هر گونه سند تصویب یا الحاق نسبت به اصلاحیه نیز قابل اجرا خواهد بود.

ماده 18 ـ اصلاحات

1 ـ این کنوانسیون می تواند بنا به پیشنهاد هر یک از دول متعاهد طبق یکی از ترتیبات مشروحه در این ماده اصلاح گردد.

2 ـ اصلاح از طریق پذیرش به اتفاق آراء:

الف) هر گونه اصلاحی که بنا به تقاضای یکی از دول متعاهد نسبت به این کنوانسیون لازم باشد باید توسط سازمان جهت رسیدگی و پذیرش و به اتفاق آراء به دول متعاهد دیگر ابلاغ گردد.

ب) هر گونه اصلاح مشابه دوازده ماه پس از تاریخ پذیرش آن از طرف کلیه دول متعاهد به موقع اجرا در خواهد آمد مگر اینکه تاریخ نزدیک تری مورد توافق قرار گیرد. دولت متعاهدی که پذیرش یا رد اصلاحیه را طی 24 ماه از تاریخ اولیه اعلام ننماید اصلاح مزبور از طرف او پذیرفته شده تلقی خواهد شد.

3 ـ اصلاح پس از رسیدگی در سازمان:

الف) بنا به تقاضای یکی از دول متعاهد هر گونه پیشنهاد اصلاحی نسبت به این کنوانسیون در سازمان مورد رسیدگی قرار می گیرد و در صورتی که با اکثریت دو سوم آراء اعضای حاضر در کمیته ایمنی دریانوردی سازمان تصویب شد حداقل شش ماه قبل از این که مورد رسیدگی مجمع عمومی سازمان قرار گیرد به کلیه دول متعاهد ابلاغ می شود.

ب) هر گاه اصلاحیه ای با اکثریت دو سوم آراء اعضای حاضر و رأی دهنده در مجمع به تصویب برسد سازمان اصلاح مزبور را جهت پذیرش به کلیه دول متعاهد اطلاع میدهد.

ج) چنین اصلاحی دوازده ماه پس از تاریخ پذیرش آن از طرف دو سوم دول متعاهد به موقع اجرا در خواهد آمد اصلاح مزبور در مورد کلیه دول متعاهد اجرا خواهد شد مگر در مورد دولی که قبل از به اجرا درآمدن، عدم پذیرش اصلاح را اعلام نمایند.

د) مجمع میتواند با اکثریت دو سوم آراء حاضر و رأی دهنده در جلسه ای که دو سوم آراء نمایندگان دولی که در کمیته ایمنی دریانوردی شرکت دارند برای دادن رأی در آن حضور داشته باشند اتخاذ تصمیم نماید که اصلاح دارای چنان اهمیتی است که دولت متعاهدی که اعلامیه موضوع بند فرعی ج این بند را صادر کرده و طی دوازده ماه پس از به اجرا درآمدن اصلاحیه، پذیرش خود را نسبت به آن اعلام ننموده در انقضای مدت باید از عضویت این کنوانسیون محروم گردد. این تصمیم منوط به پذیرش قبلی از طرف دو سوم دول متعاهد است.

هـ) هیچیک از مندرجات این بند مانع آن نیست که یکی از دول پس از دادن یک نوبت پیشنهاد اصلاح به موجب این بند نتواند بار دیگر نسبت به پیشنهاد اقدامی که به موجب بند 2 یا 4 این ماده مناسب بنظر برسد اقدام نماید.

4 ـ اصلاح بوسیله یک کنفرانس:

الف) بنا به تقاضای یک دولت متعاهد که مورد موافقت حداقل یک سوم دول متعاهد دیگر قرار گرفته باشد سازمان بمنظور رسیدگی به اصلاحات مربوط به این کنوانسیون از دول متعاهد جهت تشکیل کنفرانسی دعوت به عمل می آورد.

ب) سازمان هر گونه اصلاحی را که با اکثریت دو سوم آراء دول حاضر و رأی دهنده در چنین کنفرانسی به تصویب میرسد جهت اعلام موافقت سایر دول متعاهد ابلاغ مینماید.

ج) اصلاح مزبور دوازده ماه پس از تاریخ پذیرش آن از طرف دو سوم دول متعاهد به موقع اجرا در خواهد آمد. چنین اصلاحیه ای در مورد کلیه دول متعاهد لازم الاجرا است مگر دولی که قبل از لازم الاجرا شدن آن اعلام عدم پذیرش اصلاحات را بنمایند.

د) کنفرانسی که به موجب بند فرعی الف این بند با اکثریت دو سوم آراء حاضرین در جلسه تشکیل میگردد میتواند هنگام تصویب اصلاحیه چنین اتخاذ تصمیم نماید که اصلاحیه دارای چنین اهمیتی است که هر یک از دول متعاهد که به موجب بند فرعی ج این بند عدم پذیرش اصلاحیه را طی مدت دوازده ماه پس از به اجرا درآمدن آن اعلام نماید در انقضای مدت از عضویت این کنوانسیون محروم گردد.

5 ـ سازمان باید اصلاحاتی را که به موجب این ماده به موقع اجرا درمی آید با تعیین تاریخ لازم الاجرا شدن آنها به کلیه دول متعاهد اطلاع دهد.

6 ـ هر گونه پذیرش یا اعلامیه ایکه موضوع این ماده واقع شود باید کتباً به سازمان اعلام گردد تا وصول آنرا به اطلاع تمام دول متعاهد برساند.

ماده 19 ـ فسخ

1 ـ کنوانسیون حاضر را می توان پس از انقضای مدت پنجسال از تاریخ لازم الاجرا شدن آن نسبت به هر دولتی که چنین تقاضائی داشته باشد منفسخ تلقی کرد.

2 ـ فسخ کنوانسیون باید طی سندی به سازمان اعلام گردد تا همراه با تاریخ وصول آن به اطلاع کلیه دول متعاهد برسد.

3 ـ اعلام مذکور پس از یک سال وصول آن توسط سازمان یا مدت بیشتری که ممکن است در اطلاعیه قید شده باشد دارای اثر اجرائی خواهد بود.

بیشتر بخوانید:

آرای دیوان عدالت اداری مرتبط با موضوعات تولید و صنعت

ماده 20 ـ سرزمین ها

1 ـ الف) سازمان ملل متحد در مواردی که مسئولیت اداره سرزمین را به عهده دارد یا هر دولت متعاهدی که مسئولیت اداره روابط بین المللی یک سرزمین را تقبل نموده باید هر چه زودتر با مقامات سرزمین مربوط بخود در مورد شمول این کنوانسیون نسبت به آن سرزمین مشاوره نموده و به این منظور تدابیر شایسته ای را اتخاذ کند و ممکن است در هر موقع با اعلام کتبی نظر خود را در این باره به سازمان ابلاغ نماید.

1 ـ ب) این کنوانسیون از تاریخ وصول اعلامیه یا تاریخ دیگری که در اعلامیه قید شده باشد در سرزمین مورد نظر قابل اجرا است.

2 ـ الف) سازمان ملل متحد یا هر دولت متعاهد که به موجب بند فرعی الف از بند «1» این ماده اعلامیه ای صادر کرده باشد هر موقع پس از انقضای مدت پنج سال از تاریخ شمول کنوانسیون می تواند طی اعلام کتبی دیگری که به سازمان اطلاع دهد که از شمول کنوانسیون نسبت به سرزمینی که ضمن اعلامیه تعیین شده است خودداری گردد.

2 ـ ب) شمول کنوانسیون نسبت به سرزمینی که در اعلامیه تعیین میگردد با انقضای یکسال از تاریخ وصول آن به سازمان یا مدت زمان بیشتری که در آن ذکر شده باشد متوقف می شود.

3 ـ سازمان کلیه دول متعاهد را از شمول آن نسبت به هر یک از سرزمین های موضوع بند 1 این ماده و عدم شمول آن نسبت به هر یک از سرزمین های موضوع بند 2 با ذکر تاریخی که شمول یا عدم شمول مذکور به موقع اجرا گذارده شده است مطلع می نماید.

ماده 21 ـ سپردن و ثبت کنوانسیون

1 ـ این کنوانسیون نزد سازمان سپرده خواهد شد و دبیر کل سازمان نسخ گواهی شده آنرا بته مام دول امضاء کننده و کلیه دولی که با اعلام موافقت خود بدان ملحق شده اند ارسال خواهد داشت.

2 ـ به مجرد اینکه کنوانسیون به موقع اجرا گذارده شود متن آن توسط دبیر کل سازمان به دبیرخانه ملل متحد ارسال میگردد تا طبق ماده 102 منشور ملل متحد ثبت و منتشر گردد.

ماده 22 ـ زبانها: این کنوانسیون در یک نسخه به زبان های انگلیسی و فرانسه تنظیم شده و هر دو متن متساویاً معتبر می باشند. ترجمه های رسمی به زبانهای روسی و اسپانیائی تهیه و ضمیمه اصل امضاء شده آن به سازمان سپرده خواهد شد.

بنا بمراتب امضاء کنندگان ذیل که دارای اختیارات لازم دولت های خود به این منظور میباشند کنوانسیون حاضر را امضاء نمودند.

لندن بیست و سوم ژوئن 1969

ضمیمه 1 ـ قواعد برای محاسبه ظرفیت ویژه و ناویژه کشتی ها

قاعده 1 ـ کلیات

1 ـ ظرفیت کشتی شامل ظرفیت ویژه و ناویژه آن است.

2 ـ ظرفیت ناویژه و ظرفیت ویژه باید طبق شرایط این مقررات تعیین گردد.

3 ـ ظرفیت ناخالص و ظرفیت خالص انواع کرجی های جدیدی که شکل ساختمانی آنها طوری است که مانع اجراء یا مغایر مقررات این قواعد می باشد باید توسط «سازمان اداری» تعیین گردد. شرح روش هائی که برای این نوع تعیین ظرفیت بکار رفته است باید توسط «سازمان اداری» به سازمان اطلاع داده شود تا در اختیار دول متعاهد قرار گیرد.

قاعده 2 ـ تعریف اصلاحاتی که در ضمائم بکار برده شده است

1 ـ عرشه فوقانی: عرشه فوقانی بالاترین و کاملترین عرشه واقع در معرض تحولات جوی و دریا است و برای بستن کلیه دریچه هایی که در معرض تحولات جوی قرار دارند همچنین دریچه های جانبی کشتی که در قسمت زیرین آن قرار گرفته اند مجهز به وسائل و درپوش های غیر قابل نفوذ دائمی است در کشتی که برای دسترسی به عرشه فوقانی آن از پله استفاده می شود پائین ترین حد فاصل عرشه مجاور ادامه آن در موازات قسمت فوقانی عرشه به منزله عرشه فوقانی تلقی میگردد.

2 ـ اندازه حد فاصل عمقی کشتی از تیر حمال

الف) اندازه حد فاصل عمقی کشتی فاصله عمودی است که از روی تیر حمال کشتی تا زیر عرشه فوقانی اندازه گیری می شود. در کشتی های چوبی و آهنی این فاصله از لبه پائین بریدگی تیر حمال اندازه گیری می شود. در صورتی که شکل قسمت پائین قسمت وسط کشتی گرد یا دارای حاشیه های چوبی یا آهنی ضخیم باشد این فاصله از نقطه ایکه سطح مسطح کف به طرف داخل ادامه پیدا کرده و پهلوی تیر حمال کشتی را قطع می کند اندازه گیری می شود.

ب) در کشتی هائی که دارای لبه های مدور میباشند اندازه حد فاصل عمقی کشتی از نقطه تقاطع عمقی کشتی باید از آنجا اندازه گیری شود عمق مزبور باید از خط علامت قسمت پائین عرشه که در موازات قسمت برآمده امتداد دارد اندازه گیری شود.

3 ـ عرض عرض حداکثر پهنای کشتی است که در کشتی هائی که پوشش بدنه آنها فلزی است از وسط کشتی تا خط اندازه حد فاصل عمق کشتی و در کشتی هائی که پوشش غیر فلزی دارند تا سطح خارجی بدنه آنها اندازه گیری شده است.

4 ـ فضاهای بسته: فضاهای بسته تمام فضاهای محدود بوسیله بدنه کشتی ـ دیواره های تیغه ای یا دیواره های ثابت یا قابل حمل و نقل و پلها یا پوشش های غیر دائمی یا سایبان های قابل حمل میباشند هیچگونه بریدگی در روی پل یا فضای خالی در بدنه کشتی یا در عرشه یا در پوشش سقف محوطه یا در دیواره های تیغه ای یا دیواره های ثابت محوطه و یا عدم وجود دیواره های تیغه ای یا دیواره های ثابت مانع از آن نیست که فضائی جزء فضای بسته محسوب گردد.

5 ـ فضاهای مستثنی: علیرغم شرایط بند (4) این مقررات فضاهایی که در بند فرعی الف تا هـ این بند بآنها اشاره شده فضاهای مستثنی نامیده میشوند و جزو فضاهای بسته منظور نمی گردند.

ـ معذالک فضاهایی که حداقل یکی از شرایط ذیل در آنها رعایت شده باشد به منزله فضای بسته تلقی خواهند شد.

ـ فضای مجهز به طبقه بندی یا سایر وسائل ایمنی کالا یا انبار باشد.

ـ در و پنجره های مجهز به وسائل انسداد باشند.

ـ در ساختمان امکانات بسته شدن این قبیل در و پنجره های پیش بینی شده باشد.

الف) 1 ـ فضای واقع در داخل ساختمان مقابل آخرین دریچه ایکه از عرشه ای به عرشه دیگر ادامه دارد مگر محوطه ای محصوری که ارتفاع آن بیش از25 میلیمتر (1 اینچ) از ارتفاع تیرهای عرشه مجاور آن بلندتر نیست دارای عرضی معادل یا بیشتر از 90 درصد عرض عرشه در جهت دهانه فضای خالی می باشد. این شرط باید طوری عملی گردد که از فضاهای بسته تنها بین فضای خالی تحتانی مذکور در قسمت بالا از خطی که در موازات خط بالای فضای خالی است فاصله ای برابر نصف وسعت عرشه در مسیر ادامه فضای خالی مستثنی شود.

الف) 2 ـ چنانچه وسعت فضا بعلت ترتیباتی بغیر از تقارب پوشش خارجی کمتر از 90 درصد عرض عرشه باشد باید تنها محوطه بین خط فضای خالی و خطی در موازات نقطه ایکه عرض عرشه برابر یا کمتر از 90 درصد می شود از کلیه فضاهای بسته مستثنی گردد

الف) 3 ـ صرفنظر از دیواره ها یا نرده ها وقتی فاصله ای کاملا باز و دو محوطه را که مستثنی شدن یک یا هر دوی آنها به موجب بند فرعی (الف) (1) یا (الف) (2) مجاز گردیده از یکدیگر جدا میکند در صورتیکه خط مرز بین این دو محوطه کمتر از نصف عرض عرشه باشد مستثنی کردن آنها نباید صورت گیرد

ب) فضاهای واقع در زیر عرشه یا سقف های سرپناه رو به دریا یا در معرض هوا که جز حائل های نگهدارنده هیچگونه بستگی دیگری با قسمتهای مجاور بدنه کشتی ندارند در چنین فضاهائی می وان از نرده یا دیواره یا نصب حائل هائی در کناره کشتی استفاده نمود مشروط بر اینکه فاصله بین بالای نرده ها یا دیواره کمتر از 75% متر (5/2 فوت) یا یک سوم ارتفاع سطح (هر یک که بیشتر است) نباشد.

ج) فضاهای ممتد از سمتی به سمت دیگر ساختمان که مستقیماً در مسیر سطوح خالی سمت مقابل قرار دارند و ارتفاع آنها نباید کمتر از 0/0725 متر (2/5 فوت) یا یک سوم ارتفاع ساختمان (هر یک که بیشتر است) باشد. در صورتیکه سطح مزبوری طوری است که فقط در یک سمت دارای ساختمان است فضائی که باید مستثنی گردد باید در داخل و از سطح خالی تا نصف بیشتر عرض عرشه در جهت محوطه خالی محدود شود.

د) فضاهای واقع در ساختمانی که مستقیماً زیر یک فضای سرباز در روی عرشه قرار دارد. مشروط بر اینکه چنین فضائی در مجاورت هوا باشد و فضای مستثنی شده از فضای بسته منحصر به فضای خالی باشد.

هـ) گودی حاشیه دیواره ساختمان واقع در مجاورت هوا که دهانه آن بدون هیچگونه وسیله انسداد از عرشه ای تا عرشهٴ دیگر امتداد دارد. مشروط بر اینکه وسعت داخلی آن بیشتر از وسعت دهانه ورودی آن نبوده و امتدادش در داخل ساختمان بیش از دو برابر عرض دهانه ورودی آن نباشد.

6 ـ مسافر: مسافر بکسانی غیر از افراد ذیل اطلاق می گردد:

الف) فرمانده و کارکنان کشتی یا افراد دیگری که تحت عنوان برای انجام امور کشتی استخدام یا اجیر شده اند.

ب) اطفال کمتر از یکسال.

7 ـ فضاهای مخصوص کالا: فضاهای مخصوص کالا که باید در محاسبه ظرفیت خالص منظور گردد فضاهای بسته ای هستند) برای کالاهایی که از کشتی تخلیه میشوند مشروط بر این که فضاهای مزبور در ظرفیت ویژه منظور شده باشد. این فضاها باید با علامت ثابت حرف CC (قسمت کالا) مشخص شوند و حروف مزبور طوری قرار داده شوند که بلندی آنها از 100 میلیمتر (4 اینچ) کمتر نبوده و بخوبی قابل رویت باشند.

8 ـ غیر قابل نفوذ بودن در برابر شرایط جوی: غیر قابل نفوذ بودن بدین معنی است که در کلیه شرایط جوی در دریا آب به داخل کشتی نفوذ ننماید.

قاعده 3 ـ ظرفیت ناویژه: ظرفیت ناویژه (GT) کشتی به وسیله فورمول زیر تعیین می گردد. GT=KIV در صورتی که: =V بعد کلی تمام محوطه های بسته کشتی به متر مکعب باشد. KI=0/2+O. O2 log10v یا طبق جدول ضمیمه

قاعده 4 ـ ظرفیت ویژه

1 ـ ظرفیت ویژه (NT) کشتی که از طریق فورمول ذیل بدست می آید: که در آن: (K3 (N1+ ـ +2 ـ NT=K2Vc) الف) عامل)

2 ـ نباید بزرگتر از واحد گرفته شود ب) عبارت ریاضی (K2Vc)ـ نباید کمتر از CT 25/0 گرفته شود. ج) NT نباید کمتر از GT30/0 گرفته شود. و در آن: Vc =حجم کلی فضاهای کالا به متر مکعب O. 2+O. O2log10Vc=K2 (یا طبق جدول ضمیمه 2 ـ K325/1 =D اندازه حد فاصل عمق وسط کشتی به متر بطوریکه در قاعده 2 (2 ـ شرح داده شد. d = اندازه حد فاصل آبخور وسط کشتی به متر بطوری که در بند (2 ـ این قاعده شرح داده شده است. N1 = تعداد مسافرین کابین هائی که بیش از 8 تختخواب ندارند. N2 = تعداد سایر مسافرین +N21=N مجموع ظرفیت حمل مسافر کشتی طبق آنچه در گواهینامه کشتی اشاره شد چنانچه +N21N کمتر از 13 نفر باشد ,N21N باید صفر گرفته شود. ظرفیت غیر خالص آنچه به موجب مقررات قاعده (3) تعیین شده.

2 ـ اندازه حد فاصل آبخور (d) که در بند (1) این قاعده بآن اشاره شد باید یکی از آبخورهای مشروح ذیل باشد:

الف) برای کشتی هایی که اجرای کنوانسیون بین المللی خط شاهین اجباریست طبق همین کنوانسیون آبخور مربوط به خط شاهین تابستانی (غیر از شاهین الوار) تعیین شده.

ب) جهت کشتی های مسافری آبخور مربوط به بلندترین خط بار تعیین شده طبق کنوانسیون بین المللی حفظ جان اشخاص در دریا که در دست اجر است یا سایر موافقتنامه های بین المللی.

ج) جهت کشتی هایی که کنوانسیون بین المللی خط شاهین در مورد آنها قابل اجرا نیست ولی برای آنها خط باری طبق شرایط ملی تعیین شده آبخور مربوط به خط بار تابستانی که برای آن تعیین شده.

د) برای کشتی هایی که خط باربری آنها تعیین نشده ولی آبخور آنها طبق شرایط ملی محدود می باشد حداکثر آبخور مجاز.

هـ) برای سایر کشتی های 75 درصد اندازه حد فاصل عمقی وسط کشتی بطوری که در قاعده (2) شرح داده شد.

قاعده 5 ـ تغییر ظرفیت ویژه

1 ـ وقتی مشخصات کشتی از قبیل N1 ـ d ـ Vc ـ V یا N2 بطوری که در قاعده 3 و 4 شرح داده شد تغییر مینماید و این تغییر موجب می گردد ظرفیت که طبق شرایط قاعده 4 تعیین شده افزایش یابد ظرفیت ویژه کشتی باید بر حسب مشخصات جدید تعیین و بلادرنگ مورد عمل قرار گیرد.

2 ـ کشتی که برای آن خط باری که در تبصره 2 ـ (الف) و 2 ـ (ب) قاعده 4 به آن اشاره شد تعیین می شود طبق مقررات قاعده 4 فقط یک ظرفیت ویژه باید برای آن تعیین شود و ظرفیت مزبور متناسب و قابل اجرا برای خط باری که برای کار کشتی تعیین شده باشد.

3 ـ وقتی مشخصات کشتی از قبیل N1 ـ d ـ Vc ـ V یا N2 که در قاعده (3) و (4) شرح داده شد تغییر مینماید یا هنگامیکه خط بار تعیین شده در بند (2) این قاعده بعلت تغییر کار کشتی تغییر می نماید و این تغییر موجب تقلیل ظرفیت که طبق مقررات قاعده 4 تعیین شده تا دوازده ماه پس از تاریخ گواهینامه فعلی گواهینامه بین المللی ظرفیت (1969) دیگری که حاوی ظرفیت ویژه جدید باشد صادر نخواهد شد مشروط بر اینکه مشمول شرایط ذیل نباشد:

الف) چنانچه کشتی به پرچم دولت دیگری منتقل شده باشد یا ب) اگر کشتی در دست تغییرات یا اصلاحاتی قرار گیرد که از نظر دستگاه اداری دارای خواص مهمی باشد از قبیل برداشتن بنائی از قسمت فوقانی کشتی و این عمل ایجاب نماید خط بار تعیین شده کشتی تغییر نماید یا ج) برای کشتی های مسافربری که بکار حمل تعداد زیادی مسافر بدون اتاق گمارده می شود از قبیل حمل زوار.

قاعده 6 ـ محاسبه حجم ها

1 ـ کلیه اندازه های منظور شده در محاسبه ظرفیت ویژه و ناویژه باید بدون در نظر گرفتن لوازم یا انبارها و نظیر آنها تا سمت داخل بدنه یا پوشش حاشیه بدنه در کشتی های فلزی و تا سطح خارجی لبه یا تا سمت داخل سطوح حاشیه لبه در کشتی هائی از جنس دیگری اندازه گیری شود. 2 ـ اندازه زائده ها در حجم کلی باید منظور گردد. 3 ـ اندازه محوطه های رو به دریا را می توان از حجم کلی مجزا نمود.

قاعده 7 ـ اندازه گیری و محاسبه

1. کلیه اندازه هائی که در محاسبه حجم ها بکار برده می شود باید تا قریب ترین سانتیمتر یا فوت اندازه گرفته شود. 2 ـ حجم ها باید بر حسب روشهائی که معمولاً برای محوطه مربوطه مورد قبول می باشد و با دقتی مورد تأیید سازمان اداری قرار گیرد محاسبه گردد. 3 ـ محاسبه ها باید بقدر کافی مشروح و بررسی آن آسان باشد.

ضمیمه شماره 1 ارقامی که در قاعده 2 - 5 بآنها اشاره شده است.

در ارقام زیر: O= فضای مستثنی. C= فضای بسته. I= فضائی که باید بعنوان بسته تلقی گردد. قسمتهای هاشور زده مشمول فضای بسته خواهد بود. B= عرض عرشه در محل دریچه پل فوقانی. در کشتی هائی که لبه بالائی دیوار آنها گرد باشد عرض کشتی بترتیبی که در تصویر شماره 11 نشان داده شده است محاسبه میگردد. ضرایب K1 و K2 که در قواعد 3 و 4 (1 ـ بآنها اشاره شده است. V یا Vc= گنجایش به حسب متر مکعب

بیشتر بخوانید: