قانون الحاق به کنوانسیون بین المللی خطوط بارگیری کشتی مصوب 1352/05/08

آرای دیوان عدالت اداری مرتبط با موضوعات تولید و صنعت

متن قانون الحاق به کنوانسیون بین المللی خطوط بارگیری کشتی:

ماده واحده ـ بـه دولت اجازه داده می شود الحاق خود را بـه کنوانسیون بین المللی خطوط بارگیری کشتی (1966) بـه سازمان مشورتی دریانوردی بین دول اعلام نماید. قواعد و مقررات فنی مربوط بـه این کنوانسیون بـه پیشنهاد سازمان بنادر و کشتیرانی و تصویب شورای عالی سازمان بنادر و کشتیرانی قابل اجرا خواهد بود.

قانون فوق مشتمل بر یک ماده و متن کنوانسیون ضمیمه پس از تصویب مجلس شورای ملی در جلسه روز سه شنبه 1352/04/26 در جلسه فوق العاده روز دوشنبه هشتم مرداد ماه یک هزار و سیصد و پنجاه و دو شمسی بـه تصویب مجلس سنا رسید.

رئیس مجلس سنا ـ جعفر شریف امامی

کنوانسیون بین المللی مربوط به خطوط بارگیری کشتی مصوب سال 1966

نظر بـه اینکه دولتهای متعاهد تمایل بـه استقرار اصول و مقررات یکسان راجع بـه حدودی کـه کشتی ها در مسافرت های بین المللی می توانند بارگیری نمایند می باشند و توجه بـه حفظ جان و اموال در دریا را دارند. نظر بـه اینکه این منظور را بـه نحو احسن می توان با عقد یک کنوانسیون تأمین نمود بشرح زیر موافقت نمودند:

ماده اول ـ تعهدات کلی بـه موجب کنوانسیون

1 ـ دولت های متعاهد تعهد می نمایند کـه مقررات کنوانسیون حاضر و ضمائم آنرا کـه جزء لاینفک این کنوانسیون میباشند بموقع اجراء گذارند و هر گونه اشاره بـه این کنوانسیون در عین حال بـه منزله اشاره بـه ضمائم آن نیز خواهد بود.

2 ـ دولت های متعاهد باید کلیه تدابیری را کـه ممکن است برای اجرای مفاد این کنوانسیون ضرورت داشته باشد اتخاذ نمایند.

ماده 2 ـ تعریفات: از لحاظ کنوانسیون حاضر مگر در مواردی کـه خلاف آن صریحاً ذکر شده باشد.

1 ـ مقررات عبارتند از مقررات پیوست بـه این کنوانسیون.

2 ـ اداره کل عبارتست از دولت کشوری کـه پرچم آنرا یک کشتی برمی افرازد.

3 ـ مصوب عبارتست از تصویب شده توسط اداره کل.

4 ـ مسافرت بین المللی عبارتست از مسافرت دریائی از کشوری کـه مشمول این کنوانسیون میباشد بـه بندری خارج از کشور مزبور و یا بالعکس. در این مورد هر سرزمینی کـه روابط بین المللی آن بوسیله یکی از دول متعاهد اعمال می شود یا اداره آن سرزمین را سازمان ملل بـه عهده دارد بـه منزله کشور جداگانه تلقی خواهد شد.

5 ـ کشتی ماهیگیری عبارتست از یک کشتی کـه برای گرفتن ماهی و نهنگ و خوک آبی (فک) و شیرم اهی یا هر گونه آبزیان دریائی دیگری مورد استفاده قرار میگیرد.

6 ـ کشتی نوساز عبارتست از یک کشتی کـه تیر حمال آن بـه هنگام لازم الاجرا شدن این کنوانسیون در سرزمین هر یک از دول متعاهد یا متعاقباً نصب شده و یا نصب آن در شرف اتمام باشد.

7 ـ کشتی های موجود عبارتند از کشتی هائی کـه تازه ساز نباشند.

8 ـ طول عبارتست از 96 درصد جمع کل طول خط آبخور در 86 درصد حداقل ارتفاع بدنه کـه از قسمت رأس تیر حمال یا از حیث طول از قسمت مقدم جلو کشتی تا محور سکان کشتی روی خط آبخور و در صورتیکه بزرگتر باشد اندازه گیری می شود. در کشتی هائی کـه طرح آن با انحراف تیر حمال ریخته شده خط آبخوری کـه از روی آن طول اندازه گیری می شود باید بـه موازات خط آبخور باشد کـه طرح ریزی شده است.

بیشتر بخوانید:

آرای دیوان عدالت اداری مرتبط با موضوعات تولید و صنعت

ماده 3 ـ مقررات عمومی

1 ـ هیچ یک از کشتی هائی کـه مشمول مقررات این کنوانسیون میشوند نباید بعد از تاریخ لازم الاجرا شدن کنوانسیون حاضر بمسافرت دریائی مبادرت نمایند مگر آنکه مورد بازبینی قرار گرفته و علامت گذاری شده و گواهی نامه خط بارگیری بین المللی (مصوب سال 1966) برای آن صادر شده باشد و لدی الاقتضا گواهی نامه معافیت از خط بارگیری بین المللی طبق مقررات این کنوانسیون درباره آن صادر شود.

2 ـ مقررات مندرج در این کنوانسیون مانع آن نخواهد بود کـه اداره کل عرشه آزاد بزرگتری از حداقل عرشه آزاد تعیین شده در ضمیمه 1 مقرر نماید.

ماده 4 ـ قلمرو اجرای کنوانسیون

1 ـ این کنوانسیون مشمول کشتی های زیر می شود:

الف) کشتی های بـه ثبت رسیده در کشورهایی کـه دولت آنها از جمله دول متعاهد می باشند.

ب) کشتی های بـه ثبت رسیده در سرزمین هایی کـه بـه موجب ماده 32 مشمول کنوانسیون حاضر می باشند.

ج) کشتی های بـه ثبت نرسیده ای کـه پرچم کشوری را بر می افرازند کـه دولت آن از جمله دولت های متعاهد می باشد.

2 ـ این کنوانسیون شامل کشتی هائی خواهد بود کـه بـه مسافرت های دریائی بین المللی مبادرت مینمایند.

3 ـ مقررات مندرج در ضمیمه شماره 1 بالاخص شامل کشتی های تازه ساز می شود.

4 ـ کشتی های موجود کـه کاملا منطبق با مفاد مقررات مندرج در ضمیمه شماره 1 یا قسمتی از آن نمی باشند باید لااقل حائز شرایط مربوطه کمتری باشند کـه اداره کل آنها را شامل کشتی هائی میداند کـه قبل از لازم الاجرا شدن کنوانسیون حاضر عهده دار مسافرت های بین المللی بوده و بهیچوجه نباید از این گونه کشتی ها خواسته شود کـه بـه عرشه آزاد خود بیافزایند. برای آنکه بتوان از کاهش فاصله از عرشه تا خط آب نسبت بـه آنچه کـه قبلا قائل شده بود استفاده نمود، کشتی های موجود باید کلیه مفاد این کنوانسیون را رعایت نمایند.

5 ـ مقررات مندرج در ضمیمه شماره 2 شامل کشتی های تازه ساز و کشتی های موجودی می شوند کـه مشمول کنوانسیون حاضر میباشند.

ماده 5 ـ مستثنیات

1 ـ این کنوانسیون شامل موارد زیر نمی گردد:

الف) کشتی های جنگی.

ب) کشتی های تازه سازیکه طول آنها کمتر از 24 متر (79 فوت) باشد.

ج) کشتی های موجود کـه ظرفیت ناویژه آنها کمتر از 150 تن است.

د) کشتی های تفریحی کـه بـه امر بازرگانی مبادرت نمی کنند.

هـ) کشتی های ماهیگیری.

2 ـ مقررات این کنوانسیون شامل کشتیهایی کـه در نقاط زیر بامر دریانوردی مبادرت میکنند نمی گردد:

الف) گریت لیکز امریکای شمالی و رودخانه سن لورنس تا آخر حد شرقی خط منحنی طولی کـه در کاپ در وزیرتاوست پونیت و جزیره انتی کوستی و از سمت شمال جزیره مانتی کوستی خط نصف النهار طولی 63 درجه غربی کشیده شده است.

ب) دریای خزر.

ج) رودخانه های پلیت و پاراناو اروگوئه تا حد شرقی کـه خط منحنی طولی بین پونتانوتر در آرژانتین و پونتادل استه در اوروگوئه کشیده شده است.

ماده 6 ـ معافیت ها

1 ـ در مواردیکه کشتی ها بین بنادر نزدیک دو یا چند کشور بـه مسافرت های بین المللی میپردازند اداره کل میتواند کشتی های مزبور را از شمول مقررات کنوانسیون حاضر معاف نماید مشروط بر آنکه کشتی های فوق صرفاً بـه انجام این نوع مسافرتها اکتفا کنند و دولت هایی کـه بنادر در سرزمین آنها واقع شده است تشخیص دهند کـه از نظر حفاظت و شرایط عبور و مرور بین بنادر مزبور اجرای مقررات کنوانسیون حاضر نسبت بـه کشتیهایی کـه بـه چنین مسافرت هائی میپردازند قابل توجیه نبوده و یا غیر ممکن است.

2 ـ اداره کل میتواند هر کشتی را کـه متضمن خصوصیات نوینی باشد از شمول مقررات این کنوانسیون کـه ممکن است جدا مانع انجام تحقیقاتی بمنظور بهبود این خصوصیات و گنجانیدن آنها در کشتی هائی گردد کـه بـه انجام مسافرتهای بین المللی می یردازند آنها را از مقررات این کنوانسیون معاف بدارد. بهر حال هر یک از کشتی های مزبور باید بنا بـه تشخیص اداره کل برای خدمتی کـه در نظر گرفته شده متناسب بوده و واجد وسائل تأمین امنیت کلی کشتی کـه ضمناً مورد قبول دولت هائی است کـه کشتی مزبور از آنها عبور می کند باشد.

3 ـ اداره کل کـه اجازه معافیت را بر طبق مقررات بند 1 و 2 این ماده صادر مینماید باید جزئیات و علل آنرا بـه سازمان مشورتی دریانوردی بین الدول (که منبعد سازمان نامی ده می شود) اطلاع داده و سازمان نیز باید مراتب را برای اطلاع دول متعاهد بـه طور بخشنامه اعلام دارد.

4 ـ اداره کل میتواند یک کشتی را کـه معمولا مسافرت های بین المللی انجام نمی دهد ولی در کیفیات استثنائی ایجاب می کند کـه برای یک مرتبه عهده دار مسافرت بین المللی گردد از شمول هر یک از مقررات این کنوانسیون معاف دارد مشروط بر این کـه مقررات حفظ جان و امنیت را کـه بنا بـه عقیده و نظر اداره کل برای مسافرتی کـه کشتی مزبور باید انجام دهد ضروری است رعایت نماید.

بیشتر بخوانید:

آرای دیوان عدالت اداری مرتبط با موضوعات تولید و صنعت

ماده 7 ـ فورس ماژور (موارد اضطراری)

1 ـ یک کشتی کـه در موقع عزیمت برای هر یک از مسافرتهای دریائی خود تابع مقررات این کنوانسیون نباشد در صورتیکه بعلت نامساعد بودن شرایط جوی یا علل اضطراری از مسیر اولیه خود منحرف شود ملزم بـه رعایت مقررات مزبور نخواهد بود.

2 ـ بـه منظور اجرای مقررات کنوانسیون حاضر دول متعاهد باید جهات مربوط بـه هرگونه انحراف از مسیر اصلی یا تأخیری را کـه هر یک از کشتی ها بعلت نامساعد بودن شرایط جوی یا هر یک از علل اضطراری دیگری کـه دچار آن شده اند مورد نظر قرار داده و رعایت نماید.

ماده 8 ـ معیارهای برابری

1 ـ اداره کل میتواند نصب تجهیزات و مصالح و دستگاه یا ماشین ها و یا استفاده از دستگاه های مخصوصی را کـه با آنچه در کنوانسیون حاضر مقرر گردیده است متفاوت می باشد مجاز نماید مشروط بر اینکه از طریق آزمایش و یا بـه نحو دیگری اطمینان حاصل شده باشد کـه تجهیزات، مصالح، دستگاه ها و ماشین های مزبور لااقل با آنچه در این کنوانسیون مقرر گردیده است معادل می باشد.

2 ـ اداره کلی کـه بـه نحو فوق نصب تجهیزات و مصالح و دستگاه یا ماشین و یا استفاده از دستگاه های مخصوصی را کـه با آنچه در کنوانسیون حاضر مقرر گردیده متفاوت می باشد مجاز نموده است خصوصیات آنها را ضمن گزارشی با ذکر آزمایشات انجام شده جهت اطلاع دولت های متعاهد بـه اداره محل ارسال خواهد داشت.

ماده 9 ـ موافقت برای مقاصد آزمایشی

1 ـ مقررات مندرج در کنوانسیون مانع از صدور موافقت نامه های خاص از طرف اداره کل برای منظورهای آزمایشی در مورد یک کشتی کـه مشمول این کنوانسیون میباشد نمیگردد.

2 ـ اداره کلی کـه موافقت نامه مزبور را صادر میکند باید مراتب را بـه سازمان برای اعلام جزئیات آن بـه کلیه دولت های متعاهد اطلاع دهد.

ماده 10 ـ تعمیرات، اصلاحات و تغییرات

در مورد یک کشتی کـه در آن تعمیرات و اصلاحات و تغییراتی انجام شده و همچنین نسبت بـه تغییرات ناشی از عملیات مزبور تا حداقل مقرراتی کـه قبلا در مورد آن کشتی اعمال میشده قابل اجراست. در اینگونه موارد یک کشتی موجود نباید معمولا از مقرراتی کـه در مورد یک کشتی نوساز قابل اجرا است و قبلاً آن مقررات را مراعات مینمود تخطی نماید.

ماده 11 ـ مناطق و نواحی

1 ـ یک کشتی کـه مشمول مقررات این کنوانسیون میباشد باید رعایت مقرراتی را بنماید کـه در مورد آن کشتی در مناطق و نواحی مصرح در پیوست شماره 2 اجراء می گردد.

2 ـ بندری را کـه در حد فاصل دو منطقه یا حوزه های مجاور قرار گرفته است باید بـه منزله داخل منطقه یا حوزه ای دانست کـه کشتی بدانجا وارد شده و یا بـه مقصد آن حرکت می نماید.

ماده 12 ـ خط آبخور

1 ـ بجز در موردی کـه در بندهای (2) و (3) این ماده پیش بینی شده است خطوط بارگیری متناسب در دو طرف کشتی کـه منطبق با فصل سال و مناطق و حوزه هائی می شود کـه کشتی ممکن است از آن مناطق یا حوزه ها باشد نباید در هر موقعی کـه کشتی در خلال مسافرت یا حین رسیدن بـه مقصد بیش از حد معمول در آب فرو رود.

2 ـ هر موقعی کـه کشتی در آب شیرین کـه غلظت آن برابر با واحد باشد حرکت میکند خط بارگیری مربوطه ممکن است بـه میزان آب شیرین مجاز کـه در گواهی نامه خط بارگیری بین المللی (مصوب سال 1966) مجاز شناخته شده است در آب فرو رود در هر موقعی کـه غلظت آب بیش از واحد مقرر باشد میزان مجاز را باید متناسب با تفاوت بین واحد 1/025 و غلظت واقعی دانست.

3 ـ هر موقعی کـه کشتی از بندری عزیمت میکند کـه در رودخانه یا آبهای داخلی قرار گرفته است خط بارگیری عمیق تری را کـه منطبق با وزن سوخت و مواد دیگری را کـه برای مصرف بین نقطه عزیمت و دریا ضرورت دارد باید مجاز دانست.

ماده 13 ـ بازبینی و بازرسی و علامت گذاری

بازبینی و علامت گذاری کشتی ها از لحاظ اجراء مقررات این کنوانسیون و اعطاء معافیت از آن باید توسط مأمورین اداره کل انجام گیرد بهر صورت اداره کل میتواند بازبینی و بازرسی و علامت گذاری را یا بـه مأمورینی محول نماید کـه برای این منظور انتخاب شده اند و یا بـه سازمان هایی کـه از طرف آن بـه رسمیت شناخته شده اند و در هر صورت اداره کل ذی صلاحیت از تمام جهات اجرای کامل و مؤثر بازبینی و بازرسی و علامت گذاری ها را تضمین خواهد نمود.

ماده 14 ـ بازبینی ها و بازرسی های اولیه و متناوب

1 ـ یک کشتی باید در معرض بازبینی ها و بازرسی های مشروحه در زیر قرار گیرد:

الف) یک مرحله بازبینی قبل از آنکه کشتی بـه خدمت گمارده شود و باید شامل یک مرحله بازرسی کامل از حیث ساختمان و تجهیزات تا حدودی باشد کـه کشتی مشمول مقررات این کنوانسیون میباشد. این بازبینی برای حصول اطمینان از این است کـه تجهیزات و مصالح و ابعاد کشتی کاملا منطبق با مقررات این کنوانسیون باشد.

ب) یک بازبینی متناوب در فواصل مصرحه از طرف اداره کل کـه لااقل هر پنج سال یکبار انجام خواهد شد باید بـه نحوی اجرا شود کـه موجب جلب اطمینان گردد کـه ساختمان و تجهیزات و ترتیبات و مصالح و ابعاد کشتی کلا منطبق با مقررات این کنوانسیون می باشند.

ج) یک بازرسی متناوب سالانه در ظرف سه ماه قبل یا بعد از تاریخی کـه گواهینامه صادر شده تا آنکه اطمینان حاصل شود کـه تغییراتی در بدنه یا ساختمانهای روی عرشه کـه ممکن است مؤثر در محاسبه های مربوط بـه تعیین وضع خط بارگیری باشد داده نشده و موجب حصول اطمینان نسبت بـه نگاهداری لوازم و وسایل بـه نحو مؤثری در موارد زیر گردد:

1 ـ حفاظت دهانه ها.

2 ـ نرده های حفاظتی.

3 ـ مجاری آب روها.

4 ـ وسایل ورود بمسکن ملوانان.

2 ـ بازرسی های متناوب مذکور در بند (ج) در فقره (1) این ماده در پشت گواهینامه خط بارگیری بین المللی (سال 1966) یا گواهی نامه معافیت خط بارگیری بین المللی کـه در مورد هر کشتی کـه بر طبق مقررات بند (2) ماده 6 این کنوانسیون معاف شده است صادر می شود قید خواهد شد.

بیشتر بخوانید:

آرای دیوان عدالت اداری مرتبط با موضوعات تولید و صنعت

ماده 15 ـ نگاهداری وضع موجود پس از بازبینی: پس از آنکه بازبینی یک کشتی بر طبق ماده 14 بـه پایان رسید هیچگونه تغییری نباید در وضع ساختمان و تجهیزات و ترتیبات و مصالح یا ابعاد آن کـه مورد بازبینی قرار گرفته اند بدون جلب موافقت اداره کل داده شود.

صدور گواهی نامه

1 ـ یک گواهی نامه مربوط بـه خط بارگیری بین المللی (1966) برای هر کشتی کـه مورد بازبینی قرار گرفته و طبق این کنوانسیون علامت گذاری شده است صادر می شود.

2 ـ گواهی نامه معافیت خط بارگیری بین المللی باید در مورد هر کشتی صادر شود کـه معافیت آن بر طبق مقررات فقره (2) یا (4) ماده 6 و مطابق آن صادر شده است.

3 ـ گواهی نامه مزبور باید توسط اداره کل یا هر شخص یا سازمانی صادر شود کـه از طرف اداره کل مجاز شناخته شده است. در هر صورت اداره کل مسئولیت کل گواهی نامه را بـه عهده می گیرد.

4 ـ علیرغم مقررات دیگر این کنوانسیون هر گونه گواهینامه خط بارگیری بین المللی کـه بهنگام لازم الاجرا شدن این کنوانسیون نسبت بدولتی کـه کشتی پرچم آنرا برافراشته است اعتبار دارد باید در ظرف مدت دو سال یا تا انقضای آن مدت هر کدام کـه از حیث مدت کمتر باشد بـه اعتبار خود باقی بماند و پس از آن تاریخ گواهی نامه خط بارگیری بین المللی (سال 1966) قابل مطالبه خواهد بود.

ماده 17 ـ صدور گواهی نامه توسط هر دولت دیگر

1 ـ یک دولت متعاهد می تواند بنا بـه درخواست دولت متعاهد دیگری دستور بازبینی یک کشتی را داده و چنانچه قانع شود کـه مقررات این کنوانسیون رعایت شده است باید گواهی نامه خط بارگیری بین المللی (1966) بنام کشتی را بر طبق مقررات این کنوانسیون صادر نموده یا آنکه دستور صدور آنرا بدهد.

2 ـ یک نسخه گواهی نامه و یک نسخه گزارش بازبینی را کـه برای احتساب فاصله از عرشه تا خط آب حساب شده و یک نسخه از محاسبات هر چه زودتر برای دولت درخواست کننده ارسال گردد.

3 ـ گواهی نامه ای کـه بدین طریق صادر می شود باید متضمن اظهاریه ای بدین مضمون باشد کـه گواهی نامه مزبور بنا بـه درخواست دولتی صادر شده است کـه کشتی پرچم آن را برافراشته یا آنکه خواهد افراشت و باید همان اعتبار و همان رسمیت گواهی نامه ای را داشته باشد کـه بر طبق مفاد ماده (16) صادر شده است.

4 ـ هیچ گونه گواهی نامه خط بارگیری بین المللی (1966) نباید برای یک کشتی صادر شود کـه پرچم دولتی را برمی افرازد کـه جزو دولتهای متعاهد نمی باشد.

ماده 18 ـ نمونه گواهی نامه

1 ـ گواهی نامه ها باید بزبان یا زبانهای رسمی کشور صادر کننده تنظیم گردد. هر گاه زبانی کـه مورد استفاده قرار میگیرد انگلیسی یا فرانسه نباشد متن آن باید متضمن ترجمه بیکی از دو زبان مزبور بوده باشد.

2 ـ فرم گواهی نامه باید مطابق مدل هائی باشد کـه در پیوست شماره 3 داده شده است. وضع قسمت چاپی هر مدل گواهی نامه باید عیناً در هر گواهی نامه صادر شده و در هر یک از نسخ اضافی آن نقل گردد.

ماده 19 ـ مدت اعتبار گواهی نامه

1 ـ گواهی نامه خط بارگیری بین المللی (1966) برای مدتی کـه از طرف اداره کل مقرر گردیده و نباید از پنج سال از تاریخ صدور آن تجاوز کند صادر شود.

2 ـ هر گاه بعد از بازبینی متناوب کـه در فقره (ب) بند (1) ماده 14 ذکر گردیده گواهی نامه جدیدی را قبل از انقضاء مدت گواهی نامه ای کـه بدواً صادر گردیده است نتوان برای یک کشتی صادر نمود شخص یا سازمانی کـه موظف بـه بازبینی میباشد میتواند مدت اعتبار گواهی نامه اولیه را برای مدتی کـه نباید از پنج ماه تجاوز کند صادر نماید. تمدید مدت باید در لیست گواهی نامه قید گردد و بـه شرطی می توان آنرا صادر نمود کـه هیچگونه تغییری در وضع ساختمان و تجهیزات و ترتیبات و مصالح یا ابعاد کـه در فاصله از عرشه تا خط بارگیری مؤثر باشد داده نشده باشد.

3 ـ موقعی اداره کل باید گواهی نامه خط بارگیری بین المللی (1966) را باطل کند کـه یکی از کیفیات زیر وجود داشته باشد:

الف) چنانچه تغییرات اصولی در بدنه یا ساختمانهای روی عرشه کشتی بـه نحوی داده شده باشد کـه مستلزم قائل شدن حد فاصل اضافی از عرشه تا خط آب باشد.

ب) چنانچه لوازم و وسایل مذکور در فقره (ج) از بند (1) ماده 14 تحت شرائط مؤثری نگاهداری نشده باشند.

ج) چنانچه در گواهی نامه قید نشده باشد کـه کشتی تحت بازرسی پیش بینی شده در فقره ج بند اول ماده 14 قرار گرفته است.

د) چنانچه استحکام ساختمانی کشتی تا حدی ضعیف شود کـه کشتی فاقد شرایط ایمنی گردد.

4 ـ

الف) مدت اعتبار گواهی نامه معافیت از خط بارگیری بین المللی کـه از طرف اداره کل طبق بند 2 ماده 6 برای یک کشتی صادر شده است نباید بیش از مدت پنج سال از تاریخ صدور آن تجاوز کند. گواهی نامه باید تابع مقررات مربوط بـه تمدید ظهرنویسی و ابطال نظیر موردی باشد کـه برای گواهی نامه خط بارگیری بین المللی (1966) بر طبق مقررات این ماده پیش بینی شده است.

ب) مدت گواهی نامه معافیت خط بارگیری بین المللی کـه برای یک کشتی بر طبق مقررات بند (4) ماده 6 صادر شده است باید محدود بـه سفری باشد کـه برای آن سفر گواهی نامه مزبور صادر شده است.

5 ـ گواهی نامه صادره بنام یک کشتی توسط اداره کل باید بمحض انتقال کشتی بـه پرچم کشور دیگر ملغی گردد.

ماده 20 ـ قبول کردن گواهی نامه :گواهی نامه هایی کـه بنا بر اجازه دولت متعاهد طبق این کنوانسیون صادر می شود باید مورد قبول سایر دول متعاهد قرار گرفته و باید برای کلیه مقاصدی کـه در این کنوانسیون قید گردیده است دارای همان اعتباری باشد کـه از طرف آن دولت های متعاهد صادر می شود.

بیشتر بخوانید:

آرای دیوان عدالت اداری مرتبط با موضوعات تولید و صنعت

ماده 21 ـ نظارت

1 ـ کشتی هایی کـه دارای گواهی نامه صادره بر طبق مقررات ماده 16 یا ماده 17 میباشند موقعی کـه در بنادر سایر دولت های متعاهد می باشند تابع نظارت مأمورین مجاز آن دولت میباشند دولت های متعاهد باید اطمینان حاصل کنند کـه نظارت مزبور تا حدودی متناسب و عملی است کـه بمنظور رسیدگی باین امر بـه عمل میآید کـه کشتی دارای گواهینامه معتبری بر طبق مقررات این کنوانسیون میباشد. هر گاه گواهی نامه خط بارگیری بین المللی (1966) هنوز بـه اعتبار خود باقی باشد نظارت مزبور باید محدود بـه تعیین منظورهای زیر باشد:

الف) بارگیری کشتی بیش از آنچه در گواهی نامه نوشته شده است نباشد.

ب) اینکه خط بارگیری کشتی مطابق با گواهی نامه می باشد.

ج) با توجه بـه مندرجات فقرات الف و ب بند 3 ماده 19 در کشتی تغییرات فاحشی کـه برای مسافرین و خدمه طی مسافرت دریائی خطری در بر داشته باشد وارد نیامده است.

هر گاه گواهی نامه معافیت خط بارگیری بین المللی در روی عرشه کشتی موجود باشد نظارت مزبور باید محدود بـه تحقیق این منظور باشد کـه شرائط مندرج در گواهی نامه کاملا رعایت شده است.

2 ـ هر گاه نظارت بر وفق فقره (ج) از بند (1) این ماده بـه عمل آمده باشد نظارت مزبور فقط باید تا حدودی بـه عمل آید کـه ممکن است برای حصول اطمینان از این امر ضرورت داشته باشد کـه کشتی نباید عزیمت کند مگر این کـه مسلم شود کـه مسافرت دریائی برای مسافرین و ملوانان خطری ندارد.

3 ـ در صورتیکه اعمال نظارتی کـه در این ماده پیش بینی شده است موجب هر گونه مداخلاتی گردد مأموری کـه عمل نظارت را انجام می دهد باید بلافاصله بـه کنسول یا نماینده سیاسی کشوری کـه کشتی پرچم آن را برافراشته است تصمیم خود و اوضاع و احوالی کـه مداخله را ایجاب نموده است کتباً اطلاع دهد.

ماده 22 ـ مزایا

مزایای این کنوانسیون را نمی توان در مورد هر کشتی مطالبه نمود مگر آنکه دارای گواهی نامه ای صادره بر طبق مقررات این کنوانسیون باشد.

ماده 23 ـ

1 ـ هر اداره کلی متعهد است درباره وقوع هر گونه ضایعات کـه نسبت بکشتی مشمول این کنوانسیون وارد آمده تحقیقاتی معمول دارد مشروط بر اینکه اداره کل تشخیص دهد کـه این تحقیقات از این نظر کـه چه تغییراتی در این کنوانسیون ممکن است مطلوب باشد کمک نماید.

2 ـ هر دولت متعاهد موظف است کـه اطلاعات مربوطه راجع بـه نتایج تحقیقات مزبور را برای سازمان ارسال دارد. هیچگونه گزارش یا توصیه های سازمان کـه مبتنی بر اطلاعات مزبور باشد نباید هویت یا ملیت کشتی مربوطه را افشاء کرده یا آنکه بهر نحوی مسئولیتی را متوجه یک کشتی یا یک شخص ثابت کرده یا آنکه بطور ضمنی آنرا ابراز دارد.

ماده 24 ـ معاهدات و کنوانسیون های قبلی

1 ـ کلیه عهدنامه ها و کنوانسیون ها و موافقت نامه های دیگر مربوط بـه خط بارگیری کـه در حال حاضر بین دولت های طرف این کنوانسیون نافذ است باید در خلال مدت اعتبار نسبت بـه موارد ذیل نیز اعتبار و اثر کامل داشته باشد:

الف) کشتی هایی کـه مقررات این کنوانسیون شامل آنها نمی شود.

ب) در مورد کشتی های مشمول مقررات کنوانسیون حاضر نسبت بـه موضوعاتی کـه صراحتاً در کنوانسیون پیش بینی نشده است.

2 ـ ولی در هر صورت تا حدودی کـه عهدنامه ها و کنوانسیون ها و موافقت نامه های مزبور با مقررات این کنوانسیون مغایرت داشته باشد مقررات این کنوانسیون نافذ خواهد بود.

ماده 25 ـ قواعد مخصوص ناشی از موافقتنامه ها: هر گاه بر طبق مفاد این کنوانسیون قواعدی خاص ضمن موافقتنامه های بین کلیه یا عده ای از دول متعاهد تنظیم شده باشد قواعد مزبور باید برای اطلاع بـه کلیه دول متعاهد بـه سازمان ارسال گردد.

ماده 26 ـ مبادله اطلاعات

1 ـ دول متعاهد متعهد میشوند کـه اطلاعات زیر را برای بایگانی بـه سازمان ارسال دارند:

الف) تعداد کافی از نمونه گواهی نامه های صادره طبق مقررات کنوانسیون حاضر برای پخش کردن بین دول متعاهد.

ب) متن قوانین و تصویب نامه ها و دستورات و آئین نامه ها و سایر اسناد راجع بـه مسائلی کـه در حوزه اجرائی کنوانسیون حاضر میباشند.

ج) فهرست سازمان های غیر دولتی کـه جهت اقدام بنام خودشان نسبت بـه مسائل مربوط بـه خط بارگیری و اطلاع بـه دولت های متعاهد اهلیت دارند.

2 ـ هر دولت متعاهد متعهد است در صورت درخواست معیارهای مقاومتی را کـه مورد استفاده قرار می دهد برای دول متعاهد دیگر ارسال دارد.

ماده 27 ـ امضاء و پذیرش و الحاق

1 ـ این کنوانسیون بمدت سه ماه از تاریخ 5 آوریل 1966 برای امضاء و از آن تاریخ بـه بعد برای الحاق مفتوح خواهد بود. دولت های عضو سازمان ملل متحد یا سازمان های تخصصی یا آژانس نیروی اتمی بین المللی یا دولت های عضو اساسنامه دیوان داوری بین المللی ممکن است در موارد زیر طرف این کنوانسیون گردند.

الف) امضاء بدون شرط پذیرش.

ب) امضاء مشروط بـه پذیرش بعدی.

ج) الحاق.

2 ـ پذیرش یا الحاق باید با سپردن سند پذیرش یا الحاق بـه سازمان انجام گیرد و سازمان باید هر گونه پذیرش یا الحاق جدید و تاریخ سپردن سند پذیرش را بـه کلیه دولت هایی کـه کنوانسیون را امضاء نموده یا بـه آن ملحق شده اند اطلاع دهد.

بیشتر بخوانید:

آرای دیوان عدالت اداری مرتبط با موضوعات تولید و صنعت

ماده 28 ـ تاریخ لازم الاجرا شدن کنوانسیون

1 ـ این کنوانسیون دوازده ماه بعد از تاریخی کـه حداقل پانزده دولت از کشورهایی کـه شامل هفت کشوری می شود کـه هر یک از آنها مجموعاً کمتر از یک میلیون تن ظرفیت ناویژه کشتی نداشته باشند بدون شرط پذیرش آن را امضاء نموده و یا طبق مقررات ماده 27 اسناد پذیرش یا الحاق را سپرده اند، لازم الاجرا خواهد شد. سازمان باید تاریخی را کـه این کنوانسیون لازم الاجرا می شود بـه کلیه دولت هایی کـه این کنوانسیون را امضاء نموده یا بدان ملحق شده اند اطلاع دهد.

2 ـ دولت هایی کـه اسناد پذیرش یا الحاق بـه این کنوانسیون را در ظرف مدت 12 ماه مذکور در بند (1) این ماده سپرده اند پذیرش یا الحاق باید از تاریخ لازم الاجرا شدن این کنوانسیون یا سه ماه بعد از تاریخ سپردن سند پذیرش یا الحاق هر کدام کـه از حیث تاریخ مؤخر باشد بموقع اجراء گذارده می شود.

3 ـ نسبت بـه دولت هایی کـه سند پذیرش این کنوانسیون یا الحاق بـه آنرا بعد از تاریخی کـه این کنوانسیون لازم الاجرا می شود سپرده اند کنوانسیون سه ماه بعد از تاریخ سپردن سند مزبور لازم الاجرا می شود.

4 ـ بعد از تاریخی کـه کلیه تدابیر لازم برای لازم الاجرا شدن اصلاحیه های این کنوانسیون اتخاذ گردید یا پس از تاریخی کـه کلیه پذیرش های لازم بـه موجب شق ب بند 2 ماده 29 مورد یک اصلاحیه بـه اتفاق آراء بـه تصویب رسیده است بـه عنوان پذیرفته شده تلقی شده اند هر یک از اسناد تصویب یا الحاق سپرده شده درباره کنوانسیون و اصلاحیه آن قابل اجرا می باشد.

ماده 29 ـ اصلاحات

1 ـ این کنوانسیون را میتوان بنا بر پیشنهاد یک دولت متعاهد بـه یکی از طرق مصرحه در این ماده اصلاح نمود.

2 ـ اصلاح بوسیله پذیرش بـه اتفاق آراء:

الف) بنا بر درخواست یک دولت متعاهد هر پیشنهاد اصلاحی کـه توسط آن دولت نسبت بـه این کنوانسیون بـه عمل آید باید توسط سازمان برای کلیه دول متعاهد برای ملاحظه و پذیرش بـه اتفاق آراء ارسال شود.

ب) هر گونه اصلاحیه کـه بـه نحو مذکور تسلیم می شود باید دوازده ماه بعد از تاریخ پذیرش آن توسط دول متعاهد بموقع اجرا گذارده شود مگر آنکه تاریخ مقدمی مورد موافقت قرار گرفته باشد دولت متعاهدی کـه پذیرش یا رد اصلاحیه را در ظرف مدت سه سال از تاریخ تسلیم متوسط سازمان بـه سازمان ارسال ندارد بـه منزله آن است کـه اصلاحیه را قبول نموده است.

ج) هر گونه اصلاحیه پیشنهادی را موقعی باید مردود دانست کـه طبق فقره (ب) این بند در ظرف مدت سه سال بعد از آنکه بـه کلیه دولت های متعاهد توسط سازمان ارسال گردید مورد قبول قرار نگیرد.

3 ـ اصلاح بعد از مطالعه در سازمان:

الف) بنا بر درخواست یک دولت متعاهد هر گونه اصلاحاتی کـه توسط آن نسبت بـه این کنوانسیون بـه عمل آید در سازمان مورد مطالعه قرار خواهد گرفت. در صورتیکه مورد قبول اکثریت دوسوم کشورهایی کـه در کمیته امنیت دریائی سازمان حضور داشته و بدان رأی دهند اصلاحیه مزبور باید برای کلیه اعضاء سازمان و کلیه دول متعاهد لااقل شش ماه قبل از آنکه در مجمع سازمان مورد مطالعه قرار گیرد ارسال شود.

ب) در صورتیکه مورد قبول اکثریت دوسوم اعضائی کـه در مجمع حضور داشته و رأی دهند قرار گیرد اصلاحیه مزبور باید توسط سازمان برای پذیرش آن بـه کلیه دول متعاهد ارسال شود.

ج) اصلاحیه مزبور باید دوازده ماه بعد از تاریخی کـه مورد قبول دول متعاهد قرار گرفت بموقع اجراء گذارده شود. اصلاحیه باید نسبت بـه کلیه دول متعاهد بموقع اجراء گذارده شود بجز در مورد دولی کـه قبل از اجراء آن اعلام داشته اند کـه اصلاحیه مزبور را نمی پذیرند.

د) مجمع عمومی بـه وسیله دو ثلث اکثریت نمایندگان حاضر و رأی دهنده کـه شامل دوسوم دولت هایی کـه در کمیته امنیت دریائی نماینده دارند و در مجمع عمومی حضور داشته و رأی می دهند ممکن است تصمیمی را در موقعی کـه اتخاذ می شود بدین نحو پیشنهاد کنند کـه چون اصلاحیه حائز اهمیت زیادی می باشد هر دولتی کـه طبق مفاد بند (ج) اعلام داشت کـه اصلاحیه مزبور را در ظرف مدت دوازده ماه بعد از تاریخ تنفیذ آن قبول نماید باید پس از انقضاء مدت مزبور از عضویت و طرف متعاهد بودن این کنوانسیون برکنار شود. تصمیم مزبور باید منوط بـه پذیرش قبلی دوسوم دول متعاهد این کنوانسیون باشد.

هـ) هیچیک از مقررات این بند مانع آن نخواهد بود کـه دولت متعاهدی کـه درباره اصلاح کنوانسیون حاضر طبق ترتیبات پیش بینی شده در بند مزبور عمل نموده است در هر موقع ترتیبات دیگری را کـه طبق بند 2 یا بند 4 ماده حاضر مقتضی بداند اتخاذ نمایند.

4 ـ اصلاحیه بـه وسیله کنفرانس:

الف) بنا بر درخواست یک دولت متعاهد کـه مورد تأیید لااقل یک ثلث دول متعاهد قرار گرفته باشد کنفرانسی از دول توسط سازمان برای مطالعه اصلاحیه هائی کـه نسبت بـه این کنوانسیون بـه عمل می آید دعوت شود.

ب) هر گونه اصلاحیه ای کـه مورد قبول دو سوم اکثریت کسانیکه حضور داشته و جزو دولت های متعاهد باشند قرار گیرد باید توسط سازمان برای اطلاع کلیه دولت های متعاهد و تصویب آنها ارسال گردد.

ج) اصلاحیه مزبور باید دوازده ماه پس از تاریخی کـه مورد قبول دوسوم دولت های متعاهد قرار گیرد بموقع اجراء گذارده شود مگر نسبت بـه دولت هایی کـه قبل از اجراء آن اعلام داشته باشند کـه اصلاحیه مزبور را مورد قبول قرار نمی دهند.

د) با تصمیم دو ثلث اکثریت نمایندگانی کـه در کنفرانس طبق مفاد فقره (الف) حضور داشته و رأی می دهند ممکن است در موقع قبولی آن اعلام دارند اصلاحیه مزبور از حیث کیفیت بـه حدی اهمیت دارد کـه دولت متعاهدی کـه طبق مفاد فقره (ج) اعلام داشته و اصلاحیه مزبور را در ظرف مدت 12 ماه بعد از تنفیذ آن قبول ننماید باید از عضویت این کنوانسیون پس از انقضاء مدت مزبور برکنار شود.

5 ـ هر گونه اصلاحیه ایکه نسبت بـه این کنوانسیون بر طبق مفاد این ماده بـه عمل آید و مربوط بـه ساختمان کشتی باشد باید فقط ناظر بر کشتی هائی باشد کـه تیر حمال آنها نصب گردیده یا آنکه در مرحله ای از ساختمان نظیر آن باشد و در تاریخی کـه این اصلاحیه بموقع اجراء گذارده می شود یا بعد از آن ساخته شود.

6 ـ سازمان باید هر گونه اصلاحیه ای را کـه بـه موقع اجراء گذارده می شود و همچنین تاریخی را کـه اصلاحیه مزبور بموقع اجراء گذارده می شود بـه کلیه دول متعاهد اطلاع دهد.

7 ـ هر گونه قبولی یا اعلامیه ایکه طبق مفاد این اعلامیه بعمل آید باید بـه وسیله تذکاریه کتبی بـه سازمان ارسال گردد و باید وصول قبولی یا اعلامیه را بـه کلیه دول متعاهد اطلاع دهد.

ماده 30 ـ فسخ

1 ـ این کنوانسیون ممکن است توسط هر یک از دول متعاهد در هر موقعی بعد از انقضاء مدت پنج سال از تاریخی کـه این کنوانسیون در مورد دولت مزبور بموقع اجراء گذارده می شود فسخ گردد.

2 ـ فسخ آن باید بـه وسیله تذکاریه کتبی بـه عنوان سازمان انجام گرفته و باید تذکاریه ای را کـه بدین طریق واصل گردیده و تاریخ وصول آنرا بـه کلیه دول متعاهد اطلاع دهد.

3 ـ فسخ مزبور در ظرف مدت یک سال بعد از وصول آن توسط سازمان یا هر مدت بیشتری کـه ممکن است در تذکاریه قید شده باشد بموقع اجراء گذارده شود.

بیشتر بخوانید:

آرای دیوان عدالت اداری مرتبط با موضوعات تولید و صنعت

ماده 31 ـ تعلیق

1 ـ در موارد جنگ یا اوضاع و احوال استثنائی کـه بمنافع حیاتی دولتی خلل وارد میآورد و آن دولت یکی از دول متعاهد باشد دولت مزبور می تواند اثر اجرائی کلیه یا هر قسمتی از این کنوانسیون را معلق نماید. دولتی کـه از این حق استفاده می نماید بلافاصله اخطاریه ای دایر بـه تعلیق آن بـه سازمان ارسال خواهد داشت .

2 ـ چنین تصمیمی سایر دولت های متعاهد را از حق نظارتی کـه بـه موجب مفاد کنوانسیون حاضر بر کشتی های دولتی کـه از این حق استفاده کرده اند محروم نخواهد نمود. در صورتی کـه کشتی ها در بندر این دولت لنگر انداخته باشند.

3 ـ دولتی کـه این کنوانسیون را بـه حالت تعلیق درآورده است میتواند در هر موقعی بـه این تعلیق پایان دهد و مراتب را بلافاصله بـه اطلاع سازمان برساند.

4 ـ سازمان باید تعلیق یا پایان یافته تعلیق را طبق این ماده بـه کلیه دول متعاهد اعلام دارد.

ماده 32 ـ سرزمین ها

1 ـ

الف) در مواردی کـه سازمان ملل متحد مقام صلاحیت دار برای اداره امور سرزمینی بوده یا هر دولت متعاهدی کـه مسئول روابط بین المللی سرزمین مزبور باشد باید هر چه زودتر ممکن کوشش کند کـه با سرزمین مزبور از لحاظ تسری این کنوانسیون بـه سرزمین مزبور مذاکره کرده و در هر موقعی بـه وسیله اخطاریه کتبی می تواند بـه سازمان اعلام دارد کـه این کنوانسیون باید شامل سرزمین مزبور گردد.

ب) این کنوانسیون از تاریخ وصول اخطاریه یا از هر تاریخ دیگری کـه ممکن است در اخطاریه قید شده باشد شامل سرزمین مذکور می گردد.

2 ـ

الف) سازمان ملل متحد یا هر دولت متعاهدی کـه بر طبق فقره الف بند (1) این ماده اعلامیه داده است در هر موقعی پس از انقضاء مدت پنج سال از تاریخی کـه این کنوانسیون شامل آن سرزمین گردیده است می تواند بـه وسیله اخطاریه کتبی بـه سازمان اعلام دارد کـه این کنوانسیون از تاریخی کـه در اعلامیه ذکر شده است دیگر شامل این سرزمین نخواهد بود.

ب) این کنوانسیون باید یک سال پس از تاریخ وصول اعلامیه بـه سازمان یا هر مدت بیشتری کـه ممکن است در آن اعلامیه قید شده باشد دیگر شامل سرزمین مذکور در اعلامیه نگردد.

3 ـ سازمان باید شمول این کنوانسیون را نسبت بـه هر سرزمینی کـه طبق بند (1) این ماده بـه کلیه دول متعاهد اطلاع داده و همچنین پایان دادن بـه گسترش آن طبق مفاد بند 2 را اطلاع داده و در هر موردی تاریخی کـه این کنوانسیون لازم الاجرا شده و یا ملغی گردیده است بـه دول مزبور اطلاع دهد.

ماده 33 ـ ثبت

1 ـ این کنوانسیون بـه سازمان سپرده خواهد شد و دبیر کل سازمان باید رونوشت گواهی شده آنرا برای کلیه دول امضاء کننده و دولت هایی کـه بـه این کنوانسیون ملحق می شوند ارسال دارد.

2 ـ بـه محض لازم الاجرا شدن این کنوانسیون سازمان باید آنرا طبق ماده 102 منشور سازمان ملل متحد بـه ثبت برساند.

ماده 34 ـ این کنوانسیون در یک نسخه بـه زبان های انگلیسی و فرانسه تنظیم گردیده و هر دو متن متساویاً معتبر می باشند. ترجمه رسمی آن بـه زبان های روسی و اسپانیولی باید تهیه شده و با اصل نسخه امضاء شده نزد سازمان سپرده شود.

بنا بـه مراتب فوق امضاء کنندگان زیر کـه از طرف دولت های متبوعه خود برای این منظور مجاز شناخته شده اند این کنوانسیون را امضاء نمودند.

لندن بتاریخ پنجم آوریل 1966 صادر گردید.

بیشتر بخوانید:

آرای دیوان عدالت اداری مرتبط با موضوعات تولید و صنعت

سند نهائی کنفرانس بین المللی خطوط بارگیری کشتی 1966

1 ـ با توجه بـه اینکه مقررات موافقت نامه بین المللی برای بـه حداقل رساندن قسمت خارج از آب بدنه کشتی هائی (Freeboard) کـه مورد استفاده مسافرت های بین المللی هستند مهمترین معاضدت برای ایمنی جان اشخاص و اموال در دریا می باشد بـه موجب دعوت سازمان مشورتی دریانوردی بین دول کنفرانس بـه منظور تهیه یک قرارداد بین المللی خطوط بارگیری کشتی از سوم مارس الی 5 آوریل 1966 در لندن تشکیل گردید.

2 ـ دولت های کشورهای ذیل توسط نمایندگان خود در کنفرانس حضور داشتند: آرژانتین جمهوری دومینیکن ایتالیا نوروژ استرالیا جمهوری آلمان فدرال آیوری کوست پاکستان بلژیک فنلاند ژاپن پاناما برزیل فرانسه کویت پرو بلغارستان غنا لیبریا فیلیپین کانادا یونان جمهوری مالاگاس جمهوری توده لهستان چین هندوراس مالتا جمهوری کره کلمبیا ایسلند هلند رومانی چکوسلواکی هند زلاند جدید سن مارینو دانمارک ایرلند نیکاراگوآ آفریقای جنوبی اسرائیل اسپانیا جمهوری اتحاد عرب سوئد کشور پادشاهی بریتانیای کبیرو ایرلند شمالی وایرلند شمالی ایرلند ایرلند شمالی سوئیس ایالات متحده آمریکا تری نیداد و توباگو ونزوئلا تونس یوگسلاوی اتحاد جماهیرشوروی سوسیالیستی

3 ـ دولت های کشورهای ذیل نیز توسط نمایندگان خود در کنفرانس ناظر بودند: کامرون هنگری کنگو (جمهوری دموکراتیک) ایران کوبا ترکیه هولی سی اوروگوئه

4 ـ سازمان های بین دول ذیل نیز بـه وسیله نمایندگان خود در کنفرانس حضور داشته اند: سازمان ملل متحد. سازمان کشاورزی و مواد غذائی ملل متحد.

5 ـ سازمان غیر دولتی ذیل توسط نماینده خود در کنفرانس حاضر بود: اطاق بین المللی حمل و نقل دریائی.

6 ـ آقای گیلمورجنکینز (از انگلستان) بسمت رئیس کنفرانس انتخاب گردید.

7 ـ آقایان آدمیرال رولاند (از ایالات متحده امریکا) ـ الف. س. کولسینچنکو (از اتحاد جماهیر شوروی) ـ اویاما (از ژاپن) و آقای د. ه. ژ ـ مارکو (از آرژانتین) بسمت معاونین کنفرانس برگزیده شدند.

8 ـ دبیر کل کنفرانس آقای جین رولیه (دبیر کل سازمان مشورتی دریانوردی بین دول) و معاون ایشان در کنفرانس آقای و. دگو (معاون دبیر کل سازمان) بودند. دبیر اجرائی کنفرانس نیز آقای و. نادانیسکی (رئیس قسمت ساختمان کشتی دبیرخانه سازمان) بود.

9 ـ کنفرانس جهت اجرای کارها پنج کمیته بوجود آورد: کمیته عمومی رئیس: آقای دکتر ناجندراسنیق (از هندوستان) معاون: آقای م. فیلا (از لهستان) کمیته فنی: رئیس: پرفسور پروهاسکا (از دانمارک) معاونین: آقای ل. اسپینلی (از ایتالیا) و آقای د. ر. موری اسمیت (از انگلستان) کمیته منطقه ای رئیس: آقای ژ. کگینه (از فرانسه) معاون: کاپیتان هـ. روگ (زلاند جدید) کمیته طرحها رئیس: آقای ر. بالمور (از انگلستان) معاون: آقای م. آلتمن (از چکوسلواکی) کمیته اعتبارات رییس: فرمانده ر. پینتو (از پرو)

10 ـ اسناد و مدارک کنفرانس کـه اساس مذاکرات آن بود شامل دو موضوع انتخابی از یک قرارداد بین المللی خطوط بارگیری کشتی و ضمیمه آن بود کـه توسط دولت ایالات متحده امریکا و اتحاد جماهیر شوروی همراه با بسیاری از پیشنهادات کشورهای دیگر برای تجدید نظر در موضوعات آنها ارائه گردید.

به عنوان نتیجه مشاورات آنها بـه طوریکه در یادداشت ها و گزارش های کمیته ها و در یادداشت های جلسات مقدماتی ثبت شده کنفرانس قرارداد بین المللی خطوط بارگیری کشتی ـ 1966 را کـه متن آن ضمیمه سند نهائی است آماده و مفتوح و برای امضاء در دسترس قرار داد.

12 ـ کنفرانس توصیه های ناشی از مشاورات آنها را نیز کـه ضمیمه سند نهائی است پذیرفت.

13 ـ متن سند نهائی کـه در یک نسخه اصلی بزبان انگلیسی ـ فرانسه ـ روسی و اسپانیائی ضمیمه قرارداد بین المللی خطوط بارگیری کشتی 1966 و توصیه های کنفرانس کـه بـه زبانهای انگلیسی و فرانسه است می باشد در اختیار سازمان مشورتی دریانوردی بین دول گذارده خواهد شد.

ترجمه های رسمی قرارداد و توصیه های ضمیمه نیز بـه زبان های روسی و اسپانیائی تهیه و همراه سند نهائی در اختیار گذارده خواهد شد. دبیر کل سازمان رونوشت گواهی شده سند مزبور و ترجمه های رسمی قرارداد و توصیه ها را پس از آماده شدن جهت هر یک از دولت هائی کـه در این کنفرانس حضور داشتند ارسال خواهد داشت. از نظر گواهی مراتب فوق امضاء کنندگان ذیل سند نهائی را امضاء نموده اند در روز پنجم آوریل یکهزار و نهصد و شصت و شش در لندن انجام شد.

بیشتر بخوانید: