قانون الحاق به کنوانسیون کنترل دخانیات مصوب 1384/08/07
قانون الحاق به کنوانسیون کنترل دخانیات مشتمل بر ماده واحده منضم بـه متن کنوانسیون مصوب 1384/08/07 مجلس شورای اسلامی
شناسنامه قانون الحاق به کنوانسیون کنترل دخانیات:
شماره روزنامه رسمی: 17693
تاریخ روزنامه رسمی: 1384/08/29
شماره ابلاغ: 48073
تاریخ ابلاغ: 1384/08/25
مرجع تصویب: مجلس شورای اسلامی
تاریخ تصویب:1384/08/07
بیشتر بخوانید:
مجموعه مقررات مرتبط با قانون الحاق به کنوانسیون کنترل دخانیات (مقررات دخانیات)
.بهداشت و درمان در آرای وحدت رویه قضایی
بهداشت و درمان در آرای دیوان عدالت اداری
موضوعات بهداشت و درمان در نظریات مشورتی
متن قانون الحاق به کنوانسیون کنترل دخانیات:
ماده واحده ـ بـه دولت جمهوری اسلامی ایران اجازه داده می شود بـه کنوانسیون چهارچوب سازمان بهداشت جهانی در مورد کنترل دخانیات بـه شرح پیوست با اعلامیه توضیحی زیر ملحق گردد و اسناد آن را تودیع نماید. اعلامیه توضیحی: الحاق بـه کنوانسیون چارچوب سازمان بهداشت جهانی در مورد کنترل دخانیات مستلزم پذیرش کنوانسیون های مندرج در کنوانسیون اخیرالذکر بدون طی مراحل تصویب در جمهوری اسلامی ایران نمی باشد.
تبصره 1 ـ پذیرش داوری موضوع بند (2) ماده (27) کنوانسیون فوق الذکر توسط دولت جمهوری اسلامی ایران منوط بـه رعایت اصل (139) قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران خواهد بود.
تبصره 2 ـ وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی بـه عنوان مسئول کنترل دخانیات موضوع ماده (5) کنوانسیون موظف است راهبردهای ملی، جامع و همه جانبه ای را برای کنترل دخانیات تنظیم و اجراء نماید و بـه طور ادواری آنها را مورد بازنگری قرار دهد و برای رسیدن بـه این هدف با هماهنگی دستگاههای اجرایی، برنامه های آموزشی و اجرایی را برای کاهش مصرف دخانیات بـه مرحله اجراء گذارد. وزارت یاد شده مسئولیت تنظیم لوایح و مقررات لازم را برای تحقق اهداف کنوانسیون و تقدیم آنها بـه مراجع ذی ربط بر عهده خواهد داشت.
بسم الله الرحمن الرحیم
کنوانسیون چارچوب سازمان بهداشت جهانی در مورد کنترل دخانیات
مقدمه اعضای این کنوانسیون؛ با عزم راسخی کـه برای اولویت دادن بـه حق خود در زمینه حفظ بهداشت عمومی دارند؛ با توجه بـه اینکه گسترش استعمال دخانیات معضلی جهانی است و تبعات وخیمی برای بهداشت عمومی دارد و مبارزه با آن مستلزم همکاری همه جانبه بین المللی است و مشارکت همه کشورها در یک حرکت دسته جمعی و مؤثر و شایسته را می طلبد؛ با انعکاس نگرانی جامعه بین المللی در مورد خطری کـه بهداشت جهانی را تهدید می کند و تبعات اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی کـه استعمال دخانیات و قرار گرفتن افراد در معرض دود حاصل از دخانیات دارد؛ با ابراز نگرانی عمیق از افزایش جهانی تولید و استعمال سیگار و سایر دخانیات، بـه ویژه در کشورهای در حال توسعه، و بار گرانی کـه تولید و استعمال دخانیات بر دوش خانواده های فقیر و نظام های بهداشت عمومی می گذارد؛ و با توجه بـه این کـه تحقیقات علمی بـه وضوح روشن ساخته کـه استعمال دخانیات و قرار گرفتن افراد در معرض دود حاصل از دخانیات موجب مرگ و بیماری و ناتوانی می شود و بین در معرض دود قرار گرفتن و استعمال انواع دخانیات و شروع بیماری های مرتبط با استعمال دخانیات فاصله کوتاهی وجود دارد؛ با توجه بـه این کـه سیگار و بعضی انواع دیگر دخانیات طوری ساخته شده اند کـه وابستگی ایجاد می کنند و بسیار از ترکیبات آنها و دودهایی کـه تولید می کنند، از لحاظ علم داروشناسی، سمی و جهش زا و سرطان زا است و وابستگی بـه دخانیات بـه طور جداگانه در تقسیم بندی عمده بین المللی در تقسیمات بیماریها نوعی ناهنجاری تلقی می شوند؛ با علم بـه این کـه تحقیقات مستند علمی نشان می دهد کـه استعمال دخانیات توسط والدین در سلامت و رشد کودکان تاثیر سوء دارد؛ با ابراز نگرانی عمیق از افزایش استعمال سیگار و دیگر انواع دخانیات در بین کودکان و نوجوانان بـه ویژه استعمال آن در سنین پایین؛ با هراس از افزایش استعمال سیگار و دیگر انواع دخانیات در بین زنان و دختران جوان در سراسر دنیا و با در نظر داشتن لزوم مشارکت کامل زنان در همه سطوح سیاستگذاری و اجرا و راهبردهای مختص بـه جنسیت کنترل دخانیات؛ با نگرانی عمیق از رواج گسترده استعمال انواع مختلف دخانیات در بین طبقات کم درآمد؛ با نگرانی جدی از تاثیر تمامی برنامه های تشویقی و تبلیغاتی و حمایت مالی کـه هدف آنها تشویق افراد بـه استعمال دخانیات است؛ با تصدیق این کـه محو تمامی اشکال تجارت غیرقانونی سیگار و انواع دیگر دخانیات از جمله قاچاق، تولید غیرقانونی و تولید تقلبی و بدلی آنها مستلزم همکاری همه جانبه است؛ با درک این نکته کـه کنترل دخانیات در همه سطوح و بـه ویژه در کشورهای در حال توسعه و کشورهایی کـه اقتصاد در حال گذار دارند، متناسب با نیازی کـه در آینده و اکنون برای فعالیتهای مربوط بـه کنترل دخانیات است، مستلزم حمایتهای مالی و فنی زیادی است؛ با تصدیق نیازی کـه بـه ایجاد سازوکارهای لازم برای مقابله با پیامدهای اجتماعی و اقتصادی درازمدت راهبردهای کاهش تقاضا برای دخانیات است؛ با آگاهی از مشکلات اجتماعی و اقتصادی کـه برنامه های کنترل دخانیات در کوتاه مدت و درازمدت در بعضی کشورهای در حال توسعه و کشورهای دارای اقتصاد در حال گذار بـه وجود خواهد آورد و با تصدیق نیاز این کشورها بـه مساعدتهای مالی و فنی در زمینه راهبردهای توسعه یافته ملی برای توسعه پایدار؛ با آگاهی از زحمات ارزشمند بسیاری از کشورها در زمینه کنترل دخانیات و با ستایش از رهبری سازمان بهداشت جهانی و نیز تلاشهای بقیه سازمانها و نهادهای وابسته بـه سازمان ملل متحد و بقیه سازمانهای بین دولتی منطقه ای و بین المللی بـه خاطر توسعه اقداماتی کـه در زمینه کنترل دخانیات انجام داده اند؛ با تاکید بر سهم بـه سزای سازمانهای غیردولتی و بقیه اعضای جامعه مخالف صنعت دخانیات، از جمله نهادهای تخصصی بهداشتی و انجمنهای زنان و جوانان و گروه های فعال در زمینه محیط زیست و حمایت از مصرف کننده و مؤسسات بهزیستی و دانشگاهی، در تلاشهای ملی و بین المللی مربوط بـه کنترل دخانیات و نقش مهم مشارکت آنها در این زمینه؛ با توجه بـه لزوم هشیاری در مقابل تلاش های صنعت دخانیات برای تضعیف و از بین بردن اقدامات مربوط بـه کنترل دخانیات و لزوم آگاهی از فعالیتهای صنعت دخانیات کـه بر تلاشهایی کـه بـه منظور کنترل دخانیات انجام می گیرد، تاثیر منفی دارد؛ با یادآوری ماده (12) «میثاق بین المللی حقوق اجتماعی و اقتصادی و فرهنگی» مصوب شانزدهم دسامبر 1966میلادی (25/9/1345هجری شمسی) مجمع عمومی سازمان ملل متحد کـه بیان می دارد هر کس حق دارد از بالاترین استانداردهای قابل دسترسی سلامت ذهنی و جسمانی برخوردار باشد؛ با عزم راسخ بـه بهبود اقدامات مربوط بـه کنترل دخانیات بر پایه ملاحظات علمی و فنی و اقتصادی مربوط و جاری؛ با یادآوری کنوانسیون رفع همه اشکال تبعیض علیه زنان مصوب هجدهم دسامبر 1970 میلادی (1358/09/28 هجری شمسی) مجمع عمومی سازمان ملل متحد کـه اظهار می دارد کشورهای عضو باید برای رفع تبعیض نسبت بـه زنان در زمینه مراقبت های بهداشتی اقدامات مقتضی را مبذول دارند؛ و همچنین با یادآوری کنوانسیون حقوق کودک مصوب بیستم نوامبر 1989 میلادی (29/8/1368 هجری شمسی) مجمع عمومی سازمان ملل متحد کـه مقرر می دارد کشورهای عضو حق کودک را برای برخورداری از بالاترین استانداردهای قابل دسترسی سلامت بـه رسمیت می شناسند؛ به شرح زیر موافقت کرده اند:
بخش اول ـ مقدمه
ماده 1 ـ کاربرد اصلاحات: از نظر این کنوانسیون:
الف ـ «تجارت غیرقانونی» بـه هر اقدام یا فعالیتی در مورد تولید، توزیع یا حمل و نقل یا دریافت یا تملک یا خرید و فروش کـه قانون آن را ممنوع اعلام کرده است، از جمله هر اقدام یا فعالیتی کـه بـه منظور تسهیل چنین کاری صورت گیرد، اطلاق می شود.
ب ـ «سازمان همگرایی اقتصادی منطقه ای» بـه سازمان متشکل از چند دولت حاکم اطلاق می شود کـه دولتهای عضو آن، صلاحیت خود را در مورد برخی موضوعات خاص از جمله اختیار تصمیم گیری الزام آور برای دولت های عضو در مورد آن مسائل، بـه سازمان مزبور تفویض کرده باشند.
ج ـ «تبلیغ و تشویق دخانیات» بـه هر اقدام یا سفارش یا آگهی بازرگانی با هدف تاثیر یا احتمال تاثیر در ترغیب بـه مصرف دخانیات یا فرآورده دخانی بـه طور مستقیم یا غیرمستقیم اطلاق می شود.
د ـ «کنترل دخانیات» بـه سلسله راهبردهای عرضه، تقاضا و کاهش آسیب ها با مصرف بهبود وضع سلامت افراد جامعه از طریق محو یا کاهش استعمال دخانیات یا قرار گرفتن در معرض دود حاصل از دخانیات اطلاق می شود.
ه ـ ـ «صنعت دخانیات» بـه کارخانجات تولید دخانیات، توزیع کنندگان بزرگ دخانیات و وارد کنندگان فرآورده های دخانی اطلاق می شود.
و ـ «فرآورده های دخانی» بـه محصولاتی اطلاق می شود کـه تمام یا بخشی از ماده خام تشکیل دهنده آنها برگ توتون است کـه بـه منظور دود کردن یا مکیدن یا جویدن یا استنشاق از راه بینی تولید می شود.
ز ـ «مساعدت در زمینه دخانیات» بـه هر گونه تشریک مساعی در مورد هر فرد، اقدام یا موضوعی با هدف تاثیر یا احتمال تاثیر در ترغیب بـه مصرف دخانیات یا فرآورده های دخانی بـه طور مستقیم یا غیرمستقیم اطلاق می شود.
ماده 2 ـ رابطه بین این کنوانسیون و سایر اسناد قانونی و موافقتنامه ها
1 ـ از اعضای خواسته می شود بـه منظور حفظ بهتر سلامت افراد جامعه اقداماتی فراتر از آن چه در این کنوانسیون و پروتکلهای آن مقرر شده است، بـه اجراء بگذارند و هیچ یک از مفاد این اسناد مانع از آن نخواهد شد کـه اعضاء در این زمینه مطابق مقررات خود و حقوق بین الملل الزامات سنگین تری را وضع نمایند.
2 ـ مفاد این کنوانسیون و پروتکلهای آن بـه هیچ وجه حق اعضاء را برای انعقاد موافقتنامه های دو یا چند جانبه از جمله موافقتنامه های منطقه ای و زیرمنطقه ای در مورد مسائل مرتبط با این کنوانسیون و پروتکلهای آن تحت تاثیر قرار نخواهد داد، مشروط بر این کـه این موافقتنامه ها با تعهداتی کـه آنها بر اساس این کنوانسیون و پروتکلهای آن دارند، سازگار باشد. اعضای مربوط از طریق دبیرخانه، موافقتنامه های مزبور را بـه فراهمایی (کنفرانس) اعضاء ارسال خواهند کرد.
بخش دوم ـ هدف، اصول کلی و تعهدات عمومی
ماده 3 - هدف: هدف این کنوانسیون و پروتکلهای آن، حفظ نسلهای حال و آینده از اثرات زیانبار بهداشتی، اجتماعی زیست محیطی و اقتصادی استعمال دخانیات و قرار گرفتن افراد در معرض دود حاصل از دخانیات از طریق ایجاد چارچوبی برای اقدامات در زمینه کنترل دخانیات است کـه قرار است توسط اعضاء در سطح ملی، منطقه ای و بین المللی بـه منظور کاهش چشمگیر و مداوم رواج استعمال دخانیات و قرار گرفتن افراد در معرض دود دخانیات صورت گیرد.
ماده 4 ـ اصول کلی: برای نیل بـه هدف این کنوانسیون و پروتکل های آن و اجرای مفاد آن، اعضاء از جمله از طریق اصول مندرج در زیر راهنمایی می شوند:
1 ـ همه باید پیامدهای بهداشتی، ماهیت اعتیادآور و تهدید مرگبار استعمال دخانیات و قرار گرفتن افراد در معرض دود حاصل از دخانیات آگاه شوند و اقدامات اداری و اجرایی و قانونی و سایر اقدامات مؤثری در سطح دولتی برای محافظت کلیه افراد از قرار گرفتن در معرض دود دخانیات باید بـه عمل آید.
2 ـ برای توسعه و تقویت اقدامات جامع و همه جانبه و واکنش های هماهنگ شده در سطح ملی، منطقه ای و بین المللی، تعهد سیاسی نیرومندی لازم است و در این زمینه باید بـه نکات زیر توجه داشت:
الف ـ لزوم انجام دادن اقداماتی بـه منظور حفظ همه اشخاص از قرار گرفتن در معرض دود حاصل از دود دخانیات؛
ب ـ لزوم انجام دادن اقداماتی بـه منظور جلوگیری از روی آوردن افراد جدید بـه استعمال دخانیات و تشویق و ترغیب بقیه بـه ترک دخانیات و بـه طور کلی کاهش استعمال فرآورده های دخانی در هر شکل؛
ج ـ لزوم انجام دادن اقداماتی برای ارتقاء سطح مشارکت افراد و اجتماعات محروم و کم درآمد در توسعه، اجرا و ارزیابی برنامه های کنترل دخانیات کـه از لحاظ فرهنگی و اجتماعی با دورنما و نیازهای زندگی آنها همخوانی دارد؛
د ـ لزوم انجام دادن اقداماتی برای مقابله با مخاطرات مختص بـه جنسیت در زمانی کـه راهبردهای کنترل دخانیات تنظیم می شود.
3 ـ همکاری بین المللی بـه ویژه در انتقال فناوری و دانش و کمک مالی و تامین نیروی متخصص برای ایجاد و اجرای برنامه های مربوط بـه کنترل دخانیات با در نظر گرفتن فرهنگ بومی و نیز عوامل اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و حقوقی بخش مهمی از این معاهده است.
4 ـ برای جلوگیری از بیماری و ناتوانی زودرس و مرگ و میر ناشی از استعمال کلیه فرآورده های دخانی و قرار گرفتن در معرض دود دخانیات، طبق اصول بهداشت عمومی باید در سطح ملی، منطقه ای و بین المللی، واکنشها و اقدامات جامع و همه جانبه ای را انجام داد.
5 ـ موضوعات مربوط بـه مسئولیت بـه گونه ای کـه توسط هر عضو در حیطه صلاحیت قضایی آن تعیین شده است، بخش مهمی از کنترل جامع دخانیات است.
6 ـ اهمیت مساعدتهای مالی و فنی برای کمک بـه وضع اقتصادی کارگران و کشاورزانی کـه زندگیشان با برنامه های کنترل دخانیات در کشورهای عضو در حال توسعه و کشورهای عضو دارای اقتصاد در حال گذار آسیب خواهد دید، باید مورد توجه قرار گیرد در بطن راهبردهای ملی برای توسعه پایدار گنجانده شود.
7 ـ مشارکت جامعه مدنی در رسیدن بـه هدف این کنوانسیون و پروتکلهای آن ضروری است.
ماده 5 ـ تعهدات کلی
1 ـ هر عضو باید مطابق این کنوانسیون و پروتکل هایی کـه در آن عضویت دارد، راهبردهای ملی جامع و همه جانبه ای را برای کنترل دخانیات تنظیم و بـه اجراء بگذارد و بـه طور ادواری آنها را روزآمد سازد و مورد بازنگری قرار دهد.
2 ـ برای رسیدن بـه این هدف، هر یک از اعضاء باید بر اساس توانایی هایی کـه دارد: الف ـ برای کنترل دخانیات هسته مرکزی یا سازوکار ملی مناسبی را تشکیل داده یا آنها را تقویت کرده و اعتباراتی برای آن تخصیص دهد. ب ـ اقدامات قانونی، اداری و اجرایی و یا اقدامات مؤثر دیگری را تصویب کرده و بـه اجراء بگذارد و در پیشبرد سیاستهای مربوط بـه جلوگیری و کاهش استعمال دخانیات، اعتیاد بـه نیکوتین و قرار گرفتن افراد در معرض دود حاصل از دخانیات بـه نحو مقتضی با دیگر اعضا همکاری کند.
3 ـ اعضاء باید در تدوین و اجرای بخشی از سیاستهای بهداشت عمومی خود کـه بـه کنترل دخانیات مربوط می شود، طوری عمل کنند کـه از این سیاستها در مقابل منافع ملی و دیگر منافعی کـه صنعت دخانیات طبق قوانین داخلی از آن بهره مند شده است، حمایت کنند.
4 ـ اعضاء باید در تدوین اقدامات، تشریفات و اصول پیشنهادی برای اجرای این کنوانسیون و پروتکلهای آن کـه عضو آنها هستند همکاری کنند.
5 ـ اعضاء باید برای رسیدن بـه اهداف این کنوانسیون و پروتکل ای آن کـه در آنها عضویت دارند، بـه نحو مقتضی با سازمانهای صلاحیتدار بین دولتی، بین المللی و منطقه ای همکاری کنند.
6 ـ اعضاء باید از طریق سازوکارهای دوجانبه و چند جانبه تامین بودجه و در چهارچوب ابزارها و منابعی کـه در اختیار دارند، برای افزایش منابع مالی بـه منظور اجرای مؤثر این کنوانسیون همکاری کنند.
بخش سوم ـ اقدامات مربوط بـه کاهش تقاضا برای دخانیات
ماده 6 ـ اقدامات مربوط بـه قیمت گذاری و اخذ مالیات در جهت کاهش تقاضا برای دخانیات
1 ـ اعضا می پذیرند کـه اقداماتی کـه در جهت قیمت گذاری و اخذ مالیات صورت می گیرد، ابزار مهم و مؤثری برای کاهش استعمال دخانیات توسط بخشهای مختلف جامعه بـه ویژه جوانان است.
2 ـ بدون اینکه بـه حق حاکمیتی اعضاء برای نحوه تعیین و برقراری سیاستهای مالیاتی آنها خدشه ای وارد شود، هر یک از اعضاء باید اهداف بهداشت ملی خود در مورد کنترل دخانیات را در نظر گرفته و اقداماتی را کـه برخی از آنها بـه شرح زیر است، تصویب کرده یا بـه اجرا بگذارد:
الف ـ اجرای سیاستهای مالیاتی و در صورت اقتضاء سیاستهای قیمت گذاری بر فرآورده های دخانی بـه منظور کمک بـه اهداف بهداشتی کـه هدف آن کاهش استعمال دخانیات است.
ب ـ ممنوع کردن یا در صورت اقتضاء، محدود کردن فروش و یا واردات فرآورده های دخانی توسط مسافران خارجی بـه صورت معاف از مالیات و عوارض.
3 ـ اعضاء باید در گزارشهای ادواری خود کـه طبق ماده (21) بـه فراهمایی اعضاء می دهند، نرخ اخذ مالیات از فرآورده های دخانی و میزان گرایشی را کـه بـه استعمال دخانیات وجود دارد، اعلام دارند.
ماده 7 ـ اقدامات غیر قیمت گذاری در جهت کاهش تقاضا برای دخانیات: اعضاء می پذیرند کـه اقدامات جامع غیرقیمت گذاری، ابزار مؤثر و مهمی برای کاهش استعمال دخانیات است. هریک از اعضاء باید برای اجرای تعهداتی کـه مطابق مواد (8) تا (12) این کنوانسیون دارد، اقدامات اداری و اجرایی و قانونی یا سایر اقدامات مؤثری را اتخاذ و اجراء کند و مستقیماً یا از طریق نهادهای بین المللی ذی صلاح بـه نحو مقتضی با اعضای دیگر همکاری کند. فراهمایی اعضاء رهنمودهای مناسبی را برای اجرای مفاد مواد مزبور پیشنهاد خواهد نمود.
ماده 8 ـ جلوگیری از قرار گرفتن افراد در معرض دود حاصل از دخانیات
1 ـ اعضاء می پذیرند کـه شواهد علمی، بـه وضوح روشن ساخته کـه قرار گرفتن افراد در معرض دود حاصل از دخانیات موجب مرگ، بیماری و ناتوانی می شود.
2 ـ هر عضو برای جلوگیری از قرار گرفتن افراد در معرض دود حاصل از دخانیات در اماکن دربسته، وسایل حمل و نقل عمومی، محل های کار دربسته و در صورت اقتضاء سایر اماکن عمومی دیگر، اقدامات اداری، اجرایی و قانونی یا سایر اقدامات مؤثری را در محدوده صلاحیت قضایی خود کـه در قوانین ملی آن تعیین شده، اتخاذ و اجرا خواهد کرد و اتخاذ و اجرای آنها را در دیگر سطوح صلاحیتی بـه طور فعال ترغیب خواهد نمود.
ماده 9 ـ تنظیم محتویات فرآورده های دخانی: فراهمایی اعضاء، ضمن مشورت با نهادهای بین المللی ذی صلاح، رهنمودهایی را برای آزمایش و اندازه گیری محتویات و مواد خروجی از فرآورده های دخانی و تنظیم آنها پیشنهاد خواهد داد. هر عضو باید در صورت تصویب مقامات ذی صلاح کشور خود، اقدامات اداری، اجرایی و قانونی و سایر اقدامات مؤثری را در مورد آزمایش و اندازه گیری و تنظیم مزبور اتخاذ و اجرا کند.
ماده 10 ـ مقررات مربوط بـه افشای اطلاعات درباره مواد دخانی: هر عضو باید در چهارچوب قوانین ملی خود، اقدامات قانونی و اداری و اجرایی یا سایر اقدامات مؤثری را تصویب کرده و بـه اجراء بگذارد و از تولیدکنندگان و وارد کنندگان فرآورده های دخانی بخواهد اطلاعات مربوط بـه مواد تشکیل دهنده ودود حاصل از فرآورده های دخانی را در اختیار مقامات دولتی بگذارند. هر عضو باید اقدامات اداری و اجرایی یا سایر اقدامات مؤثری را برای افشای اطلاعات راجع بـه مواد تشکیل دهنده سمی فرآورده های دخانی و دودی کـه ممکن است حاصل بنمایند، برای عموم مردم اتخاذ کند.
ماده 11 ـ بسته بندی و برچسب فرآورده های دخانی
1 ـ هر عضو باید ظرف سه سال پس از لازم الاجراء شدن این کنوانسیون برای خود، مطابق قوانین ملی خویش اقدامات مؤثری را تصویب کرده و بـه اجراء بگذارد تا اطمینان حاصل نماید:
الف ـ بسته بندی و برچسب فرآورده های دخانی استفاده از فرآورده دخانی را با روشهایی کـه اغواکننده، فریبنده و گمراه کننده باشد یا احتمالاً در مورد ویژگی ها، تاثیرات بهداشتی، خطرات یا دود آن تاثیر کاذبی بـه جا بگذارد، از جمله کاربرد هر اصطلاح یا عنوان یا علامت تجاری یا علامت مجازی یا هر نشانه دیگری کـه مستقیم یا غیر مستقیم این تاثیر کاذب را ایجاد کند کـه یک فرآورده خاص دخانی خطرات و مضرات کمتری از سایر فرآورده های دخانی دارد، ترغیب نمی کند. این عناوین و اصطلاحات ممکن است شامل عبارتی مثل «ملایم»، «سبک»، «کم جرم» یا «فوق العاده ملایم» باشد.
ب ـ هر بسته و پاکت فرآورده های دخانی و برچسب خارجی این محصولات حاوی پیامی است کـه در مورد مضرات استعمال دخانیات هشدار می دهد و می تواند شامل پیام های مناسب دیگری باشد. این پیام ها و هشدارها باید: (1) ـ بـه تایید مقامات ذی صلاح ملی برسد. (2) ـ در قسمتهای مختلف درج شده باشد. (3) ـ بزرگ، واضح، خوانا و قابل رؤیت باشد. (4) ـ پنجاه درصد (50%) یا بیشتر از فضای بسته یا پاکت را اشغال کند، ولی فضایی کـه بـه آن اختصاص یافته، کمتر از سی درصد (30%) نخواهد بود. (5) ـ در صورت لزوم، بـه صورت عکس یا خط تصویری باشد.
2 ـ هر بسته یا پاکت فرآورده های دخانی و برچسب خارجی آن باید علاوه بر هشدارهایی کـه در جزء (ب) بند (1) این ماده در مورد آن توضیح داده شد، حاوی اطلاعاتی درباره مواد تشکیل دهنده و دود آن فرآورده دخانی بـه گونه ای باشد کـه بـه تایید مقامات مسئول در آن کشور رسیده باشد.
3 ـ هر یک از اعضاء باید مقرر نماید هشدارهایی کـه در جزء (ب) بند (1) و بند (2) این ماده بـه آن اشاره شد و روی بسته ها و پاکتهای فرآورده های دخانی و برچسب خارجی آنها درج می شود، بـه زبان یا زبان های اصلی آن عضو نوشته شود.
4 ـ از نظر این کنوانسیون اصطلاح «برچسب خارجی» در مورد فرآورده های دخانی در مورد همه برچسب ها و بسته های مورد استفاده در خرده فروشی آن فرآورده، اعمال می شود.
ماده 12 ـ آموزش، اطلاع رسانی و آگاه کردن مردم: هر عضو باید آگاهی مردم را در مورد موضوعات مربوط بـه کنترل دخانیات بالا برده و تقویت کند و برای این کار از همه ابزارهای اطلاع رسانی بـه نحو مقتضی بهره بگیرد. بـه منظور رسیدن بـه این هدف، هر یک از اعضا باید اقدامات قانونی و اداری و اجرایی و سایر اقدامات مؤثری را تصویب کند و بـه اجراء بگذارد تا موارد زیر را ترغیب نماید:
الف ـ دسترسی گسترده بـه برنامه های جامع و مؤثر آموزشی و آگاه کردن مردم از خطرات بهداشتی از جمله خاصیت اعتیادآور استعمال دخانیات و قرار گرفتن افراد در معرض دود حاصل از دخانیات.
ب ـ آگاه کردن مردم از خطرات بهداشتی استعمال دخانیات و قرار گرفتن افراد در معرض دود حاصل از دخانیات و منافع ترک دخانیات و داشتن یک زندگی سالم و بـه دور از دخانیات، مطابق آنچه در بند (2) ماده (14) آمده است.
ج ـ دسترسی عموم افراد بـه طیف گسترده ای از اطلاعات در مورد صنعت دخانیات در مواردی کـه بـه اهداف این کنوانسیون مربوط است و در چهارچوب قوانین ملی.
د ـ اتخاذ برنامه های مؤثر و مناسب در جهت آموزش، آگاهی و ایجاد حساسیت لازم در مورد کنترل دخانیات کـه مخاطبان آن افرادی مثل کارمندان بخش بهداشت، بخش اطلاع رسانی، بخش خدمات اجتماعی، وسایل ارتباط جمعی و مدیران و آموزشگران و تصمیم گیرندگان و بقیه افراد مربوط است.
ه ـ ـ آگاه کردن و شرکت دادن سازمان های غیردولتی و نهادهای خصوصی و عمومی غیروابسته بـه صنعت دخانیات در پیشبرد و اجرای برنامه ها و راهبردهای بین بخشی مربوط بـه کنترل دخانیات.
و ـ آگاه کردن عموم مردم و فراهم ساختن امکان دسترسی آنها بـه اطلاعات مربوط بـه اثرات زیانبار جسمانی و اقتصادی و زیست محیطی تولید و استعمال دخانیات.
ماده 13 ـ تبلیغ، ترویج و پشتیبانی مالی از دخانیات
1 ـ اعضاء می پذیرند کـه ممنوعیت همه جانبه تبلیغ، ترویج و پشتیبانی مالی از دخانیات، استعمال دخانیات را کاهش خواهد داد.
2 ـ هر عضو باید طبق قانون اساسی یا اصول قانونی خود تعهد کند کـه هر گونه تبلیغ، ترویج و پشتیبانی مالی دخانیات را ممنوع اعلام کند. این ممنوعیت با در نظر گرفتن محیط قانونی و ابزارهای فنی کـه در دسترس آن عضو قرار دارد، شامل ممنوعیت کامل تبلیغ، ترویج و پشتیبانی مالی برون مرزی از دخانیات است کـه از قلمرو آن سرچشمه می گیرد. در همین زمینه، هر عضو باید ظرف مدت پنج سال پس از لازم الاجراء شدن این کنوانسیون برای آن، انجام اقدامات قانونی و اداری و اجرایی و سایر اقدامات مؤثر را تقبل کند و متعاقباً طبق ماده (21) مراتب را گزارش نماید.
3 ـ عضوی کـه بـه دلیل قانون اساسی یا اصول قانونی خود نمی تواند ممنوعیت کامل را تقبل کند باید برای هرگونه تبلیغ و ترویج و پشتیبانی مالی از دخانیات محدودیت هایی را در نظر بگیرد. این امر، با رعایت محیط قانونی و ابزارهای فنی کـه در دسترس آن عضو قرار دارد، شامل محدودیت یا ممنوعیت تبلیغ، ترویج و پشتیبانی مالی از دخانیات است کـه از قلمرو آن سرچشمه می گیرد و در خارج از مرزهای آن کشور پخش می شود. در این زمینه هر عضو باید اقدامات اداری و اجرایی و قانونی و یا سایر اقدامات مؤثر را تقبل کند و متعاقباً طبق ماده (21) مراتب را گزارش نماید.
4 ـ هر یک از اعضاء طبق قانون اساسی یا اصول قانونی خود حداقل اقدامات زیر را باید انجام دهد:
الف ـ ممنوعیت هر گونه تبلیغ، ترویج و پشتیبانی مالی از دخانیات کـه استفاده هر یک از فرآورده های دخانی را با روشهایی کـه فریبنده یا اغواکننده یا گمراه کننده باشد یا احتمالاً در مورد ویژگی ها، تاثیرات بهداشتی، خطرات یا دود آن تاثیر کاذبی بـه جا بگذارد، ترغیب می کند.
ب ـ الزام بـه این کـه هر گونه تبلیغ و در صورت اقتضاء ترویج یا پشتیبانی مالی از دخانیات یا پیام های بهداشتی یا پیام های هشداردهنده دیگر همراه باشد.
ج ـ ایجاد محدودیت برای استفاده از محرک های مستقیم یا غیرمستقیمی کـه خرید فرآورده های دخانی تشویق می کند.
د ـ الزام بـه افشای هزینه هایی کـه صنعت دخانیات صرف تبلیغات، ترویج یا پشتیبانی مالی کـه هنوز ممنوع نشده است، می کند، نزد مقامات دولتی ذی ربط، در صورتی کـه ممنوعیت بـه صورت کامل وجود نداشته باشد. مقامات مزبور می توانند با رعایت قانون ملی خود، ارقام موجود را در دسترس عموم و طبق ماده (21) در دسترس فراهمایی اعضاء قرار دهند.
ه ـ * ـ تقبل ممنوعیت کامل یا در مورد عضوی کـه در موقعیتی نیست کـه ممنوعیت کامل را بـه موجب قانون اساسی یا اصول قانونی خود تقبل کند، ایجاد محدودیت برای تبلیغ، ترویج و پشتیبانی مالی از دخانیات در رادیو و تلویزیون و رسانه های چاپی و در صورت اقتضاء سایر رسانه ها مثل اینترنت، ظرف مدت پنج سال.
و ـ ایجاد ممنوعیت یا در مورد عضوی کـه در موقعیتی نیست کـه ممنوعیت را بـه موجب قانون اساسی یا اصول قانونی خود ایجاد کند، ایجاد محدودیت برای پشتیبانی مالی دخانیات از پیشامدها، فعالیتهای بین المللی و یا مشارکت در آنها.
5 ـ اعضاء ترغیب می شوند کـه اقداماتی را فراتر از آنچه در بند «4» آمده است، بـه اجراء بگذارند.
6 ـ اعضاء باید در توسعه فناوری و سایر ابزارهای لازم برای تسهیل محو تبلیغات برون مرزی دخانیات همکاری کنند.
7 ـ اعضایی کـه دارای ممنوعیت در مورد انواع خاصی از تبلیغ، ترویج و پشتیبانی مالی از دخانیات هستند، دارای حق حاکمیتی برای ممنوع کردن ورود تبلیغات، ترویج و پشتیبانی مالی انواع مزبور بـه قلمرو خود و وضع نمودن مجازاتهایی برابر با مجازات های قابل اعمال در مورد تبلیغات، ترویج و پشتیبانی مالی داخلی کـه از قلمرو آنها سرچشمه می گیرد طبق قوانین خود هستند. این بند هیچگونه مجازات خاصی را تجویز یا تایید نمی کند.
8 ـ اعضاء باید جزئیات پروتکلی را بررسی کنند کـه اقداماتی را تدوین می کند کـه مستلزم همکاری بین المللی درباره ممنوعیت همه جانبه عبور مرزی تبلیغ، ترویج و پشتیبانی مالی است.
ماده 14 ـ اقدامات کاهش تقاضا در مورد وابستگی و ترک دخانیات
1 ـ هر عضو باید با توجه بـه اولویتها و شرایط ملی خود، دستورالعمل های یکپارچه، جامع و مناسبی را بر مبنای مستندات علمی و بهترین رویه ها، تنظیم و منتشر نماید و اقدامات مؤثری را برای ترغیب ترک استعمال دخانیات و درمان کافی برای وابستگی بـه دخانیات اتخاذ نماید.
2 ـ برای رسیدن بـه این هدف، هریک از اعضاء باید تلاش کنند:
الف ـ بـه منظور تشویق افراد بـه ترک استعمال دخانیات در اماکنی مثل محیط های آموزشی و مراکز بهزیستی و محل های کار و اماکن ورزشی، برنامه های مؤثری را طراحی نموده و بـه اجراء بگذارد.
ب ـ با مشارکت کارمندان بخش بهداشت، بخش تامین اجتماعی و بخش اجتماعی، تشخیص و مداوای وابستگی افراد بـه دخانیات و خدمات مشاوره در مورد ترک استعمال دخانیات را بـه نحو مقتضی در راهبردها، طرحها و برنامه های آموزشی و بهداشتی خود بگنجاند.
ج ـ در مراکز درمانی و توان بخشی، برنامه هایی را برای تشخیص، مشاوره، جلوگیری و درمان وابستگی بـه دخانیات در پیش گیرد. د ـ برای تسهیل دسترسی افراد بـه امکانات درمان وابستگی بـه دخانیات از جمله فرآورده های دارویی، بـه موجب ماده (22) با دیگر اعضاء همکاری کند.
بخش چهارم ـ اقدامات مربوط بـه کاهش عرضه دخانیات
ماده 15 ـ تجارت غیرقانونی فرآورده های دخانی
1 ـ اعضاء می پذیرند کـه محو تمامی اشکال تجارت غیرقانونی فرآورده های دخانی از جمله قاچاق، تولید غیرقانونی و عرضه نمونه های قلابی آنها و پیشرفت و اجرای قوانین ملی مربوط، علاوه بر موافقتنامه های زیر منطقه ای، منطقه ای و جهانی، بخش ضروری برنامه های مربوط بـه کنترل دخانیات بـه شمار می رود.
2 ـ هر عضو باید اقدامات قانونی و اداری و اجرایی یا سایر اقدامات مؤثری را تصویب و اجراء کند تا اطمینان حاصل نماید همه بسته ها و پاکتهای فرآورده های دخانی و روکش خارجی آنها دارای نشان هایی است کـه برای کمک بـه اعضاء برای تعیین منشا فرآورده های دخانی است و طبق قوانین ملی خود و موافقت نامه های دو جانبه و چند جانبه مربوط در تعیین نقطه تغییر مسیر و کنترل، مستندسازی و نظارت بر مسیر حرکت فرآورده های دخانی و وضعیت حقوقی آنها بـه اعضاء کمک نماید. بـه علاوه هر عضو باید:
الف ـ مقرر کند کـه روی هر بسته و پاکت فرآورده های دخانی کـه بـه صورت خرده فروشی و عمده فروشی در بازار داخلی آن بـه فروش می رسد، عبارت «فقط برای فروش در (این قسمت باید نام کشور یا واحد فدرالی یا منطقه ای یا مادون ملی درج شود) »، یا علامت چشمگیر دیگری درج شود کـه مقصد نهایی آنها را معلوم سازد یا بـه مقامات در تعیین اینکه آیا این محصول بـه طور قانونی برای فروش در بازار داخلی عرضه شده است، کمک نماید.
ب ـ در صورت اقتضاء تدوین نظامی را برای ردیابی و ردگیری عملی مورد بررسی قرار دهد کـه بر نحوه توزیع آنها نظارت داشته باشد و بـه مقامات در مورد رسیدگی بـه تجارت غیرقانونی مساعدت نماید.
3 ـ هر عضو باید مقرر کند کـه اطلاعات یا علامات روی بسته بندی این محصولات کـه در بند (2) این ماده بـه آن اشاره شد، کاملاً خوانا باشد و یا بـه زبان یا زبانهای اصلی آن کشور درج شود.
4 ـ بـه منظور محو تجارت غیرقانونی فرآورده های دخانی هریک از اعضاء باید:
الف ـ درباره تجارت برون مرزی فرآورده های دخانی از جمله تجارت غیرقانونی آنها تحقیق کرده و اطلاعاتی گردآورد و در صورت اقتضاء مطابق قوانین ملی خود و موافقتنامه های دوجانبه یا چندجانبه مربوط حاکم این اطلاعات را در اختیار مقامات گمرکی، مالیاتی و دیگر مقامات بگذارد.
ب ـ برای مبارزه با تجارت غیرقانونی فرآورده های دخانی از جمله سیگارهای تقلبی و قاچاق، قوانینی را وضع کرده یا قوانین خود را با در نظر گرفتن اصلاحات و مجازاتهای مقتضی تقویت نماید.
ج ـ اقدامات مناسبی را اتخاذ نماید تا اطمینان حاصل کند کـه همه تجهیزات تولیدی، سیگارهای تقلبی و قاچاق و سایر فرآورده های دخانی مصادره شده و در صورت امکان با استفاده از روشهایی کـه بـه محیط زیست آسیبی وارد نمی کند، نابود یا طبق قوانین داخلی از حیز انتفاع ساقط می شود.
د ـ اقداماتی را اتخاذ کرده و بـه اجراء بگذارد کـه انبار کردن و توزیع فرآورده های دخانی را کـه در قلمرو صلاحیت قضایی آن، مالیات ها و حقوق گمرکی و سود بازرگانی آنها بـه حالت تعلیق درآمده یا در حال تعلیق است، تحت نظارت قرار داده و کنترل نماید.
ه ـ ـ اقداماتی را اتخاذ کند کـه امکان مصادره عواید حاصل از تجارت غیرقانونی فرآورده های دخانی فراهم گردد.
5 ـ اطلاعاتی کـه بـه موجب جزء های (الف) تا (ه ـ ) بند (4) این ماده بـه دست آمده باید در صورت اقتضاء توسط اعضاء بـه صورت کلی در گزارشهای ادواری آنها بـه فراهمایی اعضاء طبق ماده (21) ارائه شود.
6 ـ اعضاء باید در صورت اقتضا طبق قوانین ملی خود بـه منظور محو تجارت غیرقانونی فرآورده های دخانی همکاری بین نهادهای ملی و نیز سازمانهای بین دولتی منطقه ای و بین المللی ذی ربط در امر تحقیق، تعقیب و جریان دادرسی را ترغیب نمایند. برای مبارزه با تجارت غیرقانونی فرآورده های دخانی بر همکاری در سطح منطقه ای و زیر منطقه ای تاکید ویژه ای می شود.
7 ـ هر عضو باید تلاش کند اقدامات دیگری را از جمله تجویز کنترل و نظارت بر تولید و توزیع فرآورده های دخانی بـه منظور جلوگیری از تجارت غیرقانونی آنها در صورت اقتضاء نیز در این باره تصویب کرده و بـه اجراء بگذارند.
ماده 16 ـ فروش بـه افراد صغیر و توسط آنها
1 ـ هر عضو در سطح دولتی مناسب، اقدامات اداری و اجرایی و قانونی و سایر اقدامات مؤثری را تصویب و اجرا کند تا از فروش فرآورده های دخانی بـه افراد زیر سن تعیین شده توسط قانون داخلی یا قانون ملی یا هجده سال جلوگیری گردد. این اقدامات می تواند شامل موارد زیر باشد:
الف ـ از تمامی فروشندگان فرآورده های دخانی بخواهد کـه تابلوی برجسته و واضحی در محل کار خود نصب کنند کـه روی آن بـه صراحت ممنوعیت فروش دخانیات بـه افراد صغیر درج شده باشد و در مواردی کـه تردیدی وجود دارد، از هر خریدار دخانیات بخواهند اسنادی ارائه دهد کـه نشان دهنده رسیدن بـه سن قانونی او باشد.
ب ـ فروش فرآورده های دخانی را بـه صورتی کـه مستقیماً در دسترس باشد (مثلاً داخل قفسه های فروشگاه)، ممنوع سازد.
ج ـ تولید و فروش شیرینی و شکلات و اسباب بازی و هر نوع کالای دیگری را بـه شکل فرآورده های دخانی کـه برای افراد صغیر جاذبه دارد، ممنوع نماید.
د ـ اطمینان حاصل کند کـه دستگاه های فروش سیگار کـه در قلمرو قضایی آن قرار دارند، در دسترس افراد صغیر نباشد و آنها را بـه خرید فرآورده های دخانی تشویق نکند.
2 ـ هر عضو باید توزیع فرآورده های دخانی رایگان را در بین عموم و مخصوصاً در بین افراد صغیر ممنوع یا ممنوعیت آن را ترغیب نماید.
3 ـ هر عضو باید تلاش کند فروش سیگار را بـه صورت دانه ای یا در بسته های کوچک کـه افراد صغیر برای خرید آن استطاعت مالی دارند، ممنوع سازد.
4 ـ اعضاء می پذیرند کـه بـه منظور افزایش کارایی خود، انجام اقداماتی برای ممنوعیت فروش فرآورده های دخانی بـه افراد صغیر باید در صورت اقتضاء همراه با دیگر مفاد مندرج در این کنوانسیون، صورت گیرد.
5 ـ هر عضو هنگام امضاء و تنفیذ، پذیرش و تصویب این کنوانسیون یا در هر زمانی پس از آن، می تواند بـه وسیله اعلامیه کتبی الزام آور، تعهد خود را در مورد ممنوعیت عرضه دستگاههای فروش سیگار در قلمرو قضایی خود یا در صورت اقتضاء ممنوع بودن کلی این دستگاه ها را نشان دهد. اعلامیه صادره بـه موجب این ماده توسط امین اسناد در بین تمام اعضای کنوانسیون توزیع خواهد شد.
6 ـ هر عضو باید اقدامات اداری و اجرایی و قانونی و سایر اقدامات مؤثری از جمله مجازات فروشندگان و توزیع کنندگان را اتخاذ کرده و بـه اجراء بگذارد تا از رعایت تعهدات مندرج در بند های (1) تا (5) این ماده اطمینان حاصل نماید.
7 ـ هر عضو باید اقدامات اداری و اجرایی و قانونی و سایر اقدامات مؤثر را اتخاذ و بـه اجراء بگذارد تا فروش فرآورده های دخانی توسط افراد زیر سن مندرج در قانون داخلی یا قانون ملی یا (18) سال جلوگیری شود.
ماده 17 ـ تامین حمایت مالی از فعالیت های جایگزین کارآمد از نظر اقتصادی اعضا باید از طریق همکاری با یکدیگر و با سازمانهای بین دولتی منطقه ای و بین المللی، در صورت اقتضاء گزینه های کارآمد از نظر اقتصادی برای کارگران و پرورش دهنده گیاه تنباکو و حسب مورد خرده فروشان را ترغیب کند.
بخش پنجم ـ حفظ محیط زیست
ماده 18 ـ حفظ محیط زیست و سلامتی افراد: اعضاء می پذیرند کـه بـه منظور اجرای تعهداتی کـه بـه موجب این کنوانسیون دارند، بـه حفظ محیط زیست و سلامتی افراد در رابطه با محیط زیست در خصوص کشت تنباکو و تولید دخانیات در قلمرو دولت متبوع خود توجه مقتضی معمول دارند.
بخش ششم ـ موضوعات مربوط بـه مسئولیت
ماده 19 ـ مسئولیت
1 ـ از نظر کنترل دخانیات، اعضاء باید اتخاذ اقدام قانونی یا در صورت لزوم بهبود قوانین موجود خود را بـه منظور رسیدگی بـه مسئولیت های مدنی و کیفری از جمله پرداخت غرامت (در صورت اقتضا) مورد بررسی قرار دهند.
2 ـ اعضاء باید طبق ماده (21) از طریق فراهمایی اعضاء در مورد مبادله اطلاعات از جمله موارد زیر با هم همکاری کنند:
الف ـ اطلاعات درباره اثرات بهداشتی استعمال فرآورده های دخانی و قرار گرفتن افراد در معرض دود حاصل از دخانیات، طبق جزء (الف) بند (3) ماده (20)، و
ب ـ اطلاعات مربوط بـه قوانین و مقررات جاری و نیز رویه های قضایی مربوط.
3 ـ اعضاء باید در محدوده سیاستها، رویه های حقوقی و قوانین ملی خود و مطابق ترتیبات معاهدات موجود حاکم، در مورد جریان رسیدگی های حقوقی مربوط بـه مسئولیت های مدنی و کیفری منطبق با این کنوانسیون بـه نحو مقتضی و با توافق متقابل بـه یکدیگر یاری رسانند.
4 ـ این کنوانسیون بـه هیچ وجه حق دسترسی اعضاء بـه دادگاههای یکدیگر (در صورتی کـه چنین حقی وجود داشته باشد) را تحت تاثیر قرار نمی دهد یا محدود نمی کند.
5 ـ فراهمایی اعضاء می تواند در صورت امکان و در اولین مرحله، با در نظر گرفتن فعالیت هایی کـه در مجامع بین المللی ذی ربط صورت گرفته است، موضوعاتی را کـه بـه مسئولیت مربوط می شود از جمله رویکردهای بین المللی متناسب با این موضوعات و در صورت تقاضا، روشهای مناسب برای حمایت از اعضاء در فعالیتهای قانونگذاری و فعالیتهای دیگر طبق این ماده را مورد رسیدگی قرار دهد.
بخش هفتم ـ همکاری فنی و علمی و تبادل اطلاعات
ماده 20 ـ تحقیقات، نظارت و تبادل اطلاعات
1 ـ اعضاء متعهد می شوند کـه در زمینه کنترل دخانیات تحقیقات ملی را توسعه داده و ترغیب کنند و در سطح منطقه ای و بین المللی برنامه های تحقیقاتی را هماهنگ کنند. بـه منظور رسیدن بـه این هدف هر عضو باید:
الف ـ مستقیماً یا از طریق سازمانهای بین دولتی منطقه ای و بین المللی و دیگر نهادهای صلاحیتدار برنامه های تحقیقاتی و ارزیابی علمی خود را آغاز و با دیگر اعضاء همکاری کند و در این راستا تحقیقاتی را کـه هدف آنها توضیح عوامل و تبعات مصرف دخانیات و قرار گرفتن افراد در معرض دود دخانیات است و نیز تحقیقاتی را کـه بـه منظور شناسایی محصولات جایگزین صورت می گیرد، ترغیب و تشویق کند.
ب ـ با مساعدت سازما نهای بین دولتی منطقه ای و بین المللی و دیگر نهادهای صلاحیتدار آموزش و پشتیبانی کلیه افرادی را کـه در فعالیتهای کنترل دخانیات ازجمله فعالیتهای تحقیقاتی و اجرایی اشتغال دارند، پشتیبانی کند.
2 ـ اعضاء باید در صورت اقتضاء برنامه هایی را برای نظارت ملی و منطقه ای و جهانی در مورد دامنه، الگوها، عوامل و تبعات استعمال دخانیات و قرار گرفتن افراد در معرض دود دخانیات تدوین کنند. برای رسیدن بـه این هدف، اعضاء باید برنامه های نظارت بر دخانیات را با برنامه های نظارت ملی، منطقه ای و بین المللی در زمینه بهداشت عمومی تلفیق کنند تا اطلاعات این دو بخش بتواند با هم مقایسه شود و بـه نحو مقتضی در سطح ملی و منطقه ای مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد.
3 ـ اعضا اهمیت مساعدتهای فنی و مالی از سازمان های بین دولتی منطقه ای و بین المللی را تصدیق می کنند. هریک از اعضا باید تلاش کند تا:
الف ـ نظام مترقی ملی برای نظارت بر واگیرشناسی استعمال دخانیات و شاخص های بهداشتی و اجتماعی و اقتصادی مربوط را ایجاد کند.
ب ـ با سازمانهای بین دولتی منطقه ای و بین المللی صلاحیتدار از جمله نهادهای دولتی و غیردولتی در زمینه نظارت بر دخانیات و تبادل اطلاعات مربوط بـه شاخص های مذکور در جزء (الف) بند (3) این ماده همکاری نماید.
ج ـ با سازمان بهداشت جهانی در زمینه تدوین تشریفات و رهنمودهایی برای تعریف گردآوری، تجزیه و تحلیل و انتشار داده های مربوط بـه نظارت بر دخانیات همکاری کند.
4 ـ اعضاء باید با رعایت قوانین ملی خود مبادله اطلاعات علنی موجود حقوقی، فنی، علمی، تجاری و اجتماعی ـ اقتصادی و نیز اطلاعات مربوط بـه رویه های صنعت دخانیات و کشت تنباکو کـه مربوط بـه این کنوانسیون است را ترغیب و تسهیل کنند و در این راستا باید نیازهای خاص کشورهای عضو در حال توسعه و کشورهای عضو دارای اقتصاد در حال گذار را در نظر بگیرند. هر عضو باید تلاش کند که:
الف ـ داده های روزآمدی را در زمینه قوانین و مقررات مربوط بـه کنترل دخانیات و در صورت اقتضاء اطلاعاتی درباره اجرای آنها و رویه های قضایی مربوط بـه آنها را بـه تدریج ایجاد و اداره کند و در زمینه توسعه برنامه های منطقه ای و جهانی مربوط بـه کنترل دخانیات همکاری نماید.
ب ـ مطابق جزء (الف) بند (3) این ماده، داده های روزآمدی را در زمینه برنامه های ملی نظارت، بـه تدریج ایجاد و اداره کند.
ج ـ با سازمانهای بین المللی ذی ربط برای ایجاد تدریجی و اداره نظامی بـه منظور جمع آوری و انتشار منظم اطلاعات درباره تولید و ساخت دخانیات و فعالیتهای صنعت دخانیات کـه بر این کنوانسیون یا بر فعالیتهای ملی کنترل دخانیات تاثیرگذار است، همکاری کند.
5 ـ اعضاء باید با سازمانهای بین دولتی منطقه ای و بین المللی و مؤسسات توسعه ای و مالی کـه در آنها عضویت دارند، بـه منظور ترغیب و تشویق تهیه منابع مالی برای دبیرخانه برای کمک بـه کشورهای در حال توسعه و کشورهای دارای اقتصاد در حال گذار کـه در این کنوانسیون عضویت دارند در انجام تعهدات آنها در مورد تحقیق، نظارت و مبادله اطلاعات همکاری کنند.
ماده 21 ـ ارائه گزارش و مبادله اطلاعات
1 ـ هر عضو باید گزارشهای ادواری در مورد اجرای این کنوانسیون را از طریق دبیرخانه بـه فراهمایی اعضاء ارائه نماید. این گزارشها باید شامل موارد زیر باشد:
الف ـ اطلاعاتی درباره اقدامات اداری، اجرایی و قانونی یا سایر اقداماتی کـه بـه منظور اجرای مفاد این کنوانسیون صورت گرفته است.
ب ـ در صورت اقتضا اطلاعاتی درباره هر محدودیت یا مانعی کـه در اجرای مفاد کنوانسیون با آن مواجه شده و اقداماتی کـه بـه منظور عبور از این موانع انجام داده است.
ج ـ در صورت اقتضاء اطلاعاتی درباره کمکهای مالی و فنی کـه برای فعالیتهای کنترل دخانیات تامین یا دریافت کرده است.
د ـ اطلاعاتی درباره نظارت و تحقیقات مشخص شده در ماده (20) و
ه ـ ـ اطلاعات مشخص شده در بند (3) ماده (6)، بند (2) ماده (13)، جزء (د) بند (4) ماده (13)، بند (5) ماده (15) و بند (2) ماده (19).
2 ـ شکل و تعداد گزارشهای مزبور توسط کلیه اعضاء را فراهمایی اعضاء تعیین خواهد کرد. هریک از اعضاء باید ظرف دو سال از تاریخ لازم الاجراء شدن این کنوانسیون در مورد آن، اولین گزارش خود را تهیه کند.
3 ـ فراهمایی اعضاء بـه موجب مواد (22) و (26) ترتیباتی را برای کمک بـه کشورهای عضو در حال توسعه و کشورهای عضوی کـه اقتصاد در حال گذار دارند، بنا بـه درخواست آنها برای انجام تعهدات خود بـه موجب این ماده بررسی خواهد کرد.
4 ـ ارائه گزارش و مبادله اطلاعات بـه موجب این کنوانسیون با رعایت قوانین ملی هر کشوری در مورد رازداری و محرمانه بودن صورت خواهد گرفت. اعضاء بـه گونه ای کـه بـه طور متقابل توافق می کنند از اطلاعات محرمانه ای کـه مبادله شده است، حفاظت خواهند کرد.
ماده 22 ـ همکاری در زمینه علمی، فنی و حقوقی و تهیه گزارشهای کارشناسی
1 ـ اعضا مستقیماً یا از طریق نهادهای بین المللی ذی صلاح در زمینه افزایش توانایی های خود در اجرای تعهدات ناشی از این کنوانسیون، با در نظر گرفتن نیازهای کشورهای عضو در حال توسعه و کشورهای عضوی کـه اقتصاد در حال گذار دارند، همکاری خواهند کرد. این همکاری بـه گونه ای کـه بـه طور متقابل توافق می شود انتقال فناوری و گزارش های کارشناسی علمی، فنی و حقوقی را بـه منظور ایجاد و تقویت طرحها، برنامه ها و راهکارهای کنترل دخانیات با هدفهایی از جمله موارد زیر ترغیب خواهند کرد:
الف) تسهیل توسعه، فراگیری و انتقال فناوری، دانش، مهارتها، توانایی ها و تخصص های مربوط بـه کنترل دخانیات.
ب) تهیه گزارش های کارشناسی، علمی، فنی و حقوقی و گزارش های کارشناسی دیگر بـه منظور ایجاد و تقویت طرحها، برنامه ها و راهبردهای ملی کنترل دخانیات کـه هدف از آنها اجرای کنوانسیون از جمله از راههای زیر است:
1 ـ در صورت تقاضا، ارائه کمک برای ایجاد مبنای قانونی محکم و تدوین برنامه های فنی از جمله برای جلوگیری از شروع بـه استعمال و ترغیب ترک دخانیات و حفاظت از قرار گرفتن افراد در معرض دود حاصل از دخانیات.
2 ـ در صورت اقتضاء مساعدت بـه کارگران بخش دخانیات در بدست آوردن اسباب امرار معاش جایگزین عملی مناسب از نظر اقتصادی و قانونی بـه روشی کـه از نظر اقتصادی عملی باشد.
3 ـ در صورت اقتضاء مساعدت بـه پرورش دهندگان گیاه تنباکو در تغییر تولید کشاورزی بـه سوی محصولات جایگزین بـه روشی کـه از نظر اقتصادی عملی باشد.
ج ـ حمایت از برنامه های آموزشی یا ایجاد حساسیت برای کارکنان مربوط طبق ماده (12).
د ـ در صورت اقتضاء تهیه وسایل، ابزارها و تجهیزات لازم و پشتیبانی تدارکاتی برای برنامه ها، طرح ها و راهبردهای کنترل دخانیات.
ه ـ ـ تعیین روش های کنترل دخانیات از جمله درمان جامع اعتیاد بـه نیکوتین.
و ـ در صورت اقتضاء حمایت از تحقیقات بـه منظور افزایش قدرت مالی برای درمان جامع اعتیاد بـه نیکوتین.
2 ـ فراهمایی اعضاء باید از طریق منابع مالی کـه طبق ماده (26) تامین شده است، انتقال فناوری و نظرات کارشناسی اطلاعات علمی، فنی و حقوقی را ترغیب و تسهیل نماید.
بخش هشتم ـ ترتیبات سازمانی و منابع مالی
ماده 23 ـ فراهمایی (کنفرانس) اعضاء
1 ـ بدینوسیله «فراهمایی اعضاء» تاسیس می شود. نخستین جلسه فراهمایی حداکثر ظرف مدت یک سال پس از لازم الاجراء شدن این کنوانسیون، توسط سازمان بهداشت جهانی تشکیل خواهد شد. فراهمایی در اولین جلسه خود محل برگزاری جلسات و فواصل زمانی اجلاس های عادی بعدی را تعیین خواهد کرد.
2 ـ جلسات فوق العاده فراهمایی اعضاء در زمانهای دیگری کـه ممکن است بـه وسیله فراهمایی ضروری تشخیص داده شود یا بـه تقاضای کتبی هر عضوی مشروط بـه اینکه ظرف شش ماه از زمانی کـه این تقاضا بـه وسیله دبیرخانه کنوانسیون بـه اعضاء ابلاغ شده است، حداقل یک سوم اعضاء از تشکیل جلسه حمایت کنند، برگزار خواهد شد.
3 ـ فراهمایی اعضاء باید اولین جلسه، آیین کار خود را بـه اتفاق آراء تصویب کند.
4 ـ فراهمایی اعضاء بـه اتفاق آراء مقررات مالی خود و نیز مقررات ناظر بر تامین بودجه نهادهای فرعی را کـه ممکن است تاسیس کند و همچنین مقررات مالی ناظر بر عملکرد دبیرخانه را تصویب خواهد کرد. فراهمایی در هر جلسه عادی، بودجه دوره مالی، جلسه عادی بعدی را تصویب خواهد کرد.
5 ـ فراهمایی اعضاء بـه طور مرتب اجرای کنوانسیون را مورد بررسی قرار خواهد داد و برای ترغیب اجرای مؤثر آن تصمیمات لازم را اتخاذ خواهد کرد و می تواند طبق مواد (28)، (29) و (33) برای این کنوانسیون، پروتکل ها، الحاقیه ها و اصلاحیه هایی را تصویب کند. بـه همین منظور باید:
الف ـ بـه موجب مواد (20) و (21) مبادله اطلاعات را ترغیب و تسهیل کند.
ب ـ تدوین و اصلاح ادواری روش های قیاسی در امر تحقیق و گردآوری داده های مربوط بـه اجرای این کنوانسیون «علاوه بر آنچه در ماده (20) پیش بینی شده است» را ترغیب و هدایت کند.
ج ـ از تدوین، اجرا و ارزیابی طرحها، برنامه ها و راهبردها و نیز سیاستگذاری ها، قوانین و سایر اقدامات بـه نحو مقتضی حمایت کند.
د ـ گزارش هایی را کـه اعضاء طبق ماده (21) ارائه داده اند بررسی کرده و در مورد نحوه اجرای این کنوانسیون، بـه طور مرتب گزارش بدهد.
ه ـ ـ طبق ماده (26) تجهیز منابع مالی برای اجرای این کنوانسیون را ترغیب و تسهیل کند.
و ـ نهادهای فرعی را کـه برای رسیدن بـه اهداف این کنوانسیون لازم هستند، تشکیل دهد.
ز ـ در صورت اقتضاء بـه عنوان ابزاری برای تقویت اجرای کنوانسیون، خواستار خدمات، همکاری و ارائه اطلاعات تهیه شده بـه وسیله سازمانهای مربوط و صلاحیتدار سازمان ملل متحد و سایر سازمانهای بین دولتی منطقه ای و بین المللی و سازمانها و نهادهای غیردولتی دیگر شود.
ح - در صورت اقتضاء در پرتو تجربیاتی کـه در اجرای این کنوانسیون کسب کرده، برای نیل بـه اهداف کنوانسیون اتخاذ اقدامات دیگری را بررسی نماید.
6 ـ فراهمایی اعضاء معیارهای مشارکت ناظران در جلسات خود را تعیین خواهد کرد.
ماده 24 ـ دبیرخانه
1 ـ فراهمایی اعضاء، دبیرخانه دائمی را تاسیس خواهد کرد و مقدمات شروع بـه کار آن را فراهم خواهد ساخت. فراهمایی اعضاء باید بکوشد در اولین نشست خود این امر را انجام دهد.
2 ـ تا زمانی کـه دبیرخانه دائمی تعیین و تشکیل نشده است، وظایف دبیرخانه ای بـه موجب این کنوانسیون، توسط سازمان بهداشت جهانی انجام خواهد شد.
3 ـ وظایف دبیرخانه بـه شرح زیر است:
الف ـ فراهم ساختن مقدمات نشست های فراهمایی اعضاء و نهادهای فرعی آن و ارائه خدماتی کـه مورد نیاز آنهاست.
ب ـ ارائه گزارش های دریافتی بـه موجب کنوانسیون.
ج ـ در صورت درخواست ارائه کمک بـه اعضاء بـه ویژه کشورهای عضو در حال توسعه و کشورهای عضوی کـه اقتصاد در حال گذار دارند، در مورد تهیه و ارائه اطلاعات مورد نیاز طبق مفاد این کنوانسیون.
د ـ تهیه گزارش هایی در مورد فعالیت های خود بـه موجب این کنوانسیون تحت نظر فراهمایی اعضاء و ارائه این گزارش ها بـه فراهمایی اعضاء.
ه ـ ـ حصول اطمینان از هماهنگی لازم با سازمان های بین دولتی منطقه ای و بین المللی ذی صلاح و دیگر نهادها تحت نظر فراهمایی اعضاء.
و ـ انعقاد ترتیبات قراردادی یا اداری کـه ممکن است برای انجام دادن وظایف خود لازم باشد، تحت نظر فراهمایی اعضاء.
ز ـ انجام سایر وظایف دبیرخانه ای مشخص شده بـه وسیله کنوانسیون و هریک از پروتکل های آن و سایر وظایفی کـه ممکن است فراهمایی اعضاء تعیین کند.
ماده 25 ـ روابط بین فراهمایی اعضاء و سازمانهای بین دولتی فراهمایی اعضاء می تواند برای تامین همکاری فنی و مالی برای نیل بـه اهداف این کنوانسیون، از سازمانهای بین دولتی منطقه ای و بین المللی ذی صلاح از جمله مؤسسات مالی و توسعه ای تقاضای همکاری کند.
ماده 26 ـ منابع مالی
1 ـ اعضاء نقش مهمی را کـه منابع مالی در رسیدن بـه اهداف این کنوانسیون ایفاء می کند، تصدیق می نمایند.
2 ـ هر یک از اعضاء باید مطابق طرحها، برنامه ها و اولویت های ملی خود برای فعالیتهای ملی در نظر گرفته شده برای رسیدن بـه اهداف این کنوانسیون، منابع مالی را تامین کند.
3 ـ اعضاء در صورت اقتضاء باید استفاده از مجاری دوجانبه، منطقه ای، زیر منطقه ای و مجاری چند جانبه دیگر را برای تامین اعتبار کشورهای دارای اقتصاد در حال گذار کـه عضو این کنوانسیون هستند، ترغیب نمایند. بـه همین منظور لازم است گزینه هایی کـه از نظر اقتصادی عملی هستند از جمله متنوع سازی محصول برای تولید تنباکو در نظر گرفته شود و در متن راهبردهای ملی برای توسعه پایدار مورد حمایت قرار گیرد.
4 ـ اعضایی کـه در سازمان های بین دولتی منطقه ای و بین المللی مربوط و مؤسسات مالی و توسعه ای حضور دارند، باید این سازمان ها و مؤسسات را ترغیب کنند کـه بـه کشورهای عضو در حال توسعه و کشورهای عضوی کـه اقتصاد در حال گذار دارند، در انجام تعهدات آنها بـه موجب این کنوانسیون، بدون محدود شدن حقوق مشارکت در این سازمانها، کمک نمایند.
5 ـ اعضاء موافقت می کنند که:
الف ـ برای مساعدت بـه اعضاء در انجام تعهدات خود بـه موجب این کنوانسیون، همه منابع بالقوه و موجود مربوط از جمله منابع مالی و فنی یا غیره، اعم از منابع عمومی و خصوصی کـه برای فعالیتهای مربوط بـه کنترل دخانیات در دسترس است، باید برای همه اعضاء و مخصوصاً کشورهای در حال توسعه و کشورهایی کـه اقتصاد در حال گذار دارند، تجهیز گردیده و مورد استفاده قرار گیرد.
ب ـ دبیرخانه باید منابع تامین اعتبار موجود را بـه اطلاع کشورهای عضو در حال توسعه و کشورهای عضو دارای اقتصاد در حال گذار برساند تا اجرای تعهدات آنها بـه موجب این کنوانسیون را تسهیل نماید.
ج ـ فراهمایی اعضاء در اولین نشست خود منابع مالی موجود و بالقوه و سازوکار مساعدت را براساس تحقیقات انجام شده توسط دبیرخانه و سایر اطلاعات مربوط، مورد تجدید نظر قرار داده و در مورد کفایت آنها بررسی خواهد کرد.
د ـ فراهمایی اعضاء نتایج این تجدیدنظر را در تعیین ضرورت ارتقای راهکارهای موجود یا ایجاد صندوق جهانی داوطلبانه یا دیگر راهکارهای مالی مقتضی برای هدایت منابع مالی انسانی بـه سوی کشورهای عضو در حال توسعه و کشورهای عضو دارای اقتصاد در حال گذار بـه منظور کمک بـه آنها در نیل بـه اهداف کنوانسیون، در نظر خواهد گرفت.
بخش نهم ـ حل و فصل اختلافات
ماده 27 ـ حل و فصل اختلافات
1 ـ در صورتی کـه بین دو یا چند عضو در مورد تفسیر یا اجرای این کنوانسیون اختلافاتی پیش آید، طرفهای اختلاف باید از طریق مجاری دیپلماتیک تلاش نمایند اختلاف را بـه وسیله مذاکره یا دیگر روش های مسالمت آمیز بـه انتخاب خود از جمله مساعی جمیله، میانجیگری یا مصالحه، حل و فصل کنند. عدم نیل بـه توافق از راه مساعی جمیله، میانجیگری یا مصالحه، طرف های اختلاف را از مسئولیت ادامه تلاش برای حل و فصل مبری نمی کند.
2 ـ هر دولت یا سازمان همگرایی اقتصادی منطقه ای می تواند در هنگام تنفیذ، پذیرش، تصویب، تایید رسمی یا الحاق بـه این کنوانسیون یا هر زمان دیگری پس از آن، کتباً بـه امین اسناد اعلام کند کـه در مورد اختلافی کـه طبق بند (1) این ماده حل و فصل نشود، بالاجبار داوری موردی را طبق تشریفاتی کـه بـه اتفاق آراء بـه تصویب فراهمایی اعضاء می رسد، می پذیرد.
3 ـ مفاد این ماده در مورد هرگونه پروتکل، نسبت بـه اعضای پروتکل مزبور اعمال خواهد شد مگر اینکه بـه نحو دیگری در آن مقرر شده باشد.
بخش دهم ـ توسعه کنوانسیون
ماده 28 ـ اصلاحیه های این کنوانسیون
1 ـ هر عضو می تواند اصلاحاتی را برای این کنوانسیون پیشنهاد کند. این اصلاحیه ها توسط فراهمایی اعضاء مورد بررسی قرار می گیرد.
2 ـ اصلاحیه های این کنوانسیون باید بـه تصویب فراهمایی اعضاء برسد. متن هر اصلاحیه کنوانسیون، حداقل شش ماه قبل از تاریخ جلسه ای کـه برای تصویب آن در فراهمایی اعضاء پیشنهاد شده، توسط دبیرخانه در اختیار اعضاء قرار می گیرد. دبیرخانه، متن اصلاحیه های پیشنهادی را در اختیار امضاء کنندگان کنوانسیون و برای اطلاع در اختیار امین اسناد نیز می گذارد.
3 ـ اعضاء باید همه تلاش خود را بـه کار گیرند کـه در مورد هر اصلاحیه پیشنهادی بـه اتفاق آراء دست یابند. اگر همه تلاش ها برای کسب اتفاق آراء بـه نتیجه ای نرسد و توافقی در این زمینه بـه دست نیاید، بـه عنوان آخرین راه حل، اصلاحیه با رای اکثریت سه چهارم اعضای حاضر و رای دهنده در جلسه بـه تصویب خواهد رسید. از نظر این ماده، اعضای حاضر و را ی دهنده بـه اعضایی اطلاق می شود کـه در جلسه حضور دارند و رای مثبت یا منفی می دهند. هر اصلاحیه ای کـه تصویب می شود توسط دبیرخانه در اختیار امین اسناد قرار می گیرد و وی آن را برای پذیرش برای تمامی اعضاء ارسال خواهد کرد.
4 ـ اسناد تصویب اصلاحیه نزد امین اسناد تودیع خواهد شد. اصلاحیه ای کـه طبق بند (3) این ماده بـه تصویب رسیده است در نودمین روز پس از دریافت اسناد پذیرش حداقل دو سوم اعضای کنوانسیون در مورد اعضایی کـه آن را پذیرفته اند، لازم الاجراء خواهد شد.
5 ـ اصلاحیه برای هر عضو دیگری، در نودمین روز پس از تاریخ دریافت تودیع سند پذیرش اصلاحیه مزبور توسط آن عضو، لازم الاجراء خواهد شد.
ماده 29 ـ تصویب و اصلاح پیوست های این کنوانسیون
1 ـ پیوست های این کنوانسیون و اصلاحیه های آنها طبق تشریفات مندرج در ماده (28) پیشنهاد، تصویب و لازم الاجراء خواهد شد.
2 ـ پیوست های کنوانسیون بخش لاینفکی از آن بـه شمار می رود و جز در مواردی کـه بـه صراحت ذکر شود، هر گونه ارجاع بـه کنوانسیون همزمان بـه معنی ارجاع بـه پیوست های آن نیز می باشد.
3 ـ پیوست ها محدود بـه فهرست ها، روشهای کار و سایر موضوعات توصیفی مربوط بـه مسائل اداری، فنی، اجرایی یا تشریفاتی است.
بخش یازدهم ـ مقررات نهایی
ماده 30 ـ حق شرط ها هیچ گونه حق شرطی را نمی توان در مورد این کنوانسیون در نظر گرفت.
ماده 31 ـ انصراف از عضویت
1 ـ هر عضوی می تواند در هر زمان پس از دو سال از تاریخی کـه این کنوانسیون در مورد آن لازم الاجراء شده است، با ارائه اطلاعیه کتبی بـه امین اسناد، انصراف خود را از عضویت در کنوانسیون اعلام دارد.
2 ـ انصراف مزبور پس از گذشت یک سال از تاریخ اطلاعیه انصراف از عضویت توسط امین اسناد یا تاریخ دیرتری کـه ممکن است در اطلاعیه اعلام انصراف قید شده، رسمیت خواهد یافت.
3 ـ هر عضوی کـه از عضویت در این کنوانسیون انصراف می دهد، چنین تلقی خواهد شد کـه از عضویت در هر پروتکلی کـه عضو آن است نیز انصراف داده است.
ماده 32 ـ حق رای
1- به جز در موردی کـه در بند (2) این ماده پیش بینی شده است، هر عضو این کنوانسیون یک رای خواهد داشت.
2 ـ سازمان های همگرایی اقتصادی منطقه ای در موضوعات تحت صلایت خود بـه تعداد دولت های عضو خود کـه عضو این کنوانسیون نیز می باشند، حق رای خواهند داشت. اگر یکی از دولتهای عضو سازمان مزبور از حق خود استفاده کند، سازمان مذکور نمی تواند از این حق خود استفاده کند و برعکس.
ماده 33 ـ پروتکل ها
1 ـ هریک از اعضاء می تواند پروتکلی را پیشنهاد کند. این پیشنهادها در فراهمایی اعضاء بررسی خواهد شد.
2 ـ فراهمایی اعضاء می تواند پروتکل های این کنوانسیون را تصویب کند. در تصویب این پروتکل ها باید تلاش شود کـه اتفاق آراء حاصل شود. اگر تلاش ها برای کسب اتفاق آراء بـه نتیجه ای نرسد و توافقی حاصل نشود، بـه عنوان آخرین راه حل، پروتکل با رای اکثریت سه چهارم اعضای حاضر و رای دهنده در جلسه تصویب خواهد شد. از نظر این ماده اعضای حاضر و رای دهنده بـه اعضایی اطلاق می شود کـه حضور دارند و رای مثبت یا منفی می دهند.
3 ـ متن هر پروتکل پیشنهادی حداقل شش ماه قبل از تاریخ جلسه ای کـه برای تصویب آن در فراهمایی اعضاء پیشنهاد شده، توسط دبیرخانه در اختیار اعضاء قرار خواهد گرفت.
4 ـ فقط اعضای کنوانسیون می توانند عضو پروتکل شوند.
5 ـ هر پروتکل این کنوانسیون تنها برای اعضای پروتکل موردنظر تعهدآور است. فقط اعضای پروتکل می توانند در مورد موضوعاتی کـه صرفاً بـه پروتکل موردنظر مربوط می شود تصمیم بگیرند.
6 ـ الزامات لازم الاجراء شدن هر پروتکل در آن سند ذکر خواهد شد.
ماده 34 ـ امضاء: این کنوانسیون از تاریخ 16ژوئن 2003 (1382/03/26) تا 22 ژوئن 2003 (1382/04/01) در مقر سازمان بهداشت جهانی در ژنو، و پس از آن از تاریخ 30 ژوئن 2003 (1382/04/09) تا 29 ژوئن 2004 (1382/04/09) در مقر سازمان ملل متحد در نیویورک برای امضای تمامی اعضای سازمان بهداشت جهانی و دولت هایی کـه عضو سازمان بهداشت جهانی نیستند ولی در سازمان ملل متحد عضویت دارند و نیز سازمان های همگرایی اقتصادی منطقه ای مفتوح خواهد بود.
ماده 35 ـ تنفیذ، پذیرش، تصویب و تایید رسمی یا الحاق
1 ـ این کنوانسیون منوط بـه تنفیذ، پذیرش، تصویب یا الحاق دولتها یا تایید رسمی یا الحاق سازمان های همگرایی اقتصادی منطقه ای است. این کنوانسیون، یک روز پس از تاریخی کـه در آن برای امضاء بسته می شود، برای الحاق مفتوح خواهد بود. اسناد تنفیذ، پذیرش، تصویب، تایید رسمی یا الحاق نزد امین اسناد تودیع خواهد شد.
2 ـ هر سازمان همگرایی اقتصادی منطقه ای کـه بـه عضویت این کنوانسیون درآید، بدون آنکه هیچ یک از اعضای این کنوانسیون شوند، در مورد تمام تعهدات ایجاد شده بـه موجب این کنوانسیون، متعهد خواهد بود. در مورد سازمان های مزبور کـه یک یا چند عضو آن، عضو این کنوانسیون نیز باشند، سازمان و اعضای آن در مورد مسئولیتهای مربوط خود برای اجرای تعهداتی کـه بـه موجب این کنوانسیون دارند، تصمیم خواهند گرفت. در چنین مواردی سازمان و اعضای آن نمی توانند بـه صورت همزمان از حقوقی کـه بـه موجب این کنوانسیون دارند، استفاده کنند.
3 ـ سازمان های همگرایی اقتصادی منطقه ای باید در اسناد مربوط بـه تایید رسمی یا اسناد الحاق خود، حدود صلاحیت خویش را در مورد موضوعاتی کـه در این کنوانسیون مورد حکم قرار گرفته است، اعلام نمایند. این سازمانها باید هر گونه اصلاحات بعدی در حدود صلاحیت خود را بـه امین اسناد اطلاع دهند و وی نیز بـه نوبه خود مراتب را بـه اطلاع اعضاء خواهد رساند.
ماده 36 ـ لازم الاجراء شدن
1 ـ این کنوانسیون در نودمین روز پس از تاریخ تودیع پنجاهمین سند تنفیذ، پذیرش، تصویب، تایید رسمی یا الحاق نزد امین اسناد لازم الاجراء خواهد شد.
2 ـ این کنوانسیون در مورد هر دولتی کـه پس از انجام شرایط مندرج در بند (1) در مورد لازم الاجراء شدن، آن را مورد تنفیذ، پذیرش، تصویب قرار دهد یا بـه آن ملحق شود، در نودمین روز پس از تاریخ تودیع سند تنفیذ، پذیرش، تصویب یا الحاق لازم الاجراء خواهد شد.
3 ـ این کنوانسیون در مورد هر سازمان همگرایی اقتصادی منطقه ای کـه پس از انجام شرایط مندرج در بند (1) در مورد لازم الاجراء شدن، سند تایید رسمی یا سند الحاق را تودیع نماید، در نودمین روز پس از تودیع سند تایید رسمی یا الحاق، لازم الاجراء خواهد شد.
4 ـ از نظر این ماده، هر سند تودیع شده توسط سازمان همگرایی اقتصادی منطقه ای، بـه عنوان سندی اضافه بر اسناد تودیع شده توسط دولتهای عضو سازمان مزبور محاسبه نخواهد شد.
ماده 37 ـ امین اسناد: دبیرکل سازمان ملل متحد، امین اسناد کنوانسیون، اصلاحیه ها، پروتکل ها و پیوست های تصویب شده طبق مواد (28)، (29) و (33) خواهد بود.
ماده 38 ـ متون معتبر: نسخه اصلی این کنوانسیون کـه متن های عربی، چینی، انگلیسی، فرانسوی، روسی و اسپانیایی آن از اعتبار یکسان برخوردار است نزد دبیر کل سازمان ملل متحد تودیع خواهد شد. در تایید مراتب بالا بـه امضاء کنندگان زیر کـه بـه طور مقتضی بدین منظور مجاز شده اند، این کنوانسیون را امضاء نمودند. این کنوانسیون در تاریخ 21مه 2003 (1382/03/02هجری شمسی) در ژنو تنظیم گردید.
قانون فوق مشتمل بر ماده واحده منضم بـه متن کنوانسیون شامل مقدمه و سی و هشت ماده در جلسه علنی روز یکشنبه مورخ پنجم تیر ماه یک هزار و سیصد و هشتاد و چهار مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ 1384/08/07 بند (2) ماده (27) آن عیناً بـه تصویب مجمع تشخیص مصلحت نظام رسید.
رئیس مجلس شورای اسلامی ـ غلامعلی حداد عادل