قانون بازنشستگی پیش از موعد بیمه شدگان تامین اجتماعی مصوب 1367/02/28
قانون بازنشستگی پیش از موعد بیمه شدگان تامین اجتماعی مشتمل بر ماده واحده و 10 تبصره مصوب 1367/02/28 مجلس شورای اسلامی
شناسنامه قانون بازنشستگی پیش از موعد بیمه شدگان تامین اجتماعی:
شماره روزنامه رسمی: 12613
تاریخ روزنامه رسمی: 1367/03/28
شماره ابلاغ: 16868
تاریخ ابلاغ: 1367/03/21
مرجع تصویب: مجلس شورای اسلامی
تاریخ تصویب: 1367/02/28
وضعیت: منسوخ بواسطه قانون احکام نامعبر در حوزه تامین اجتماعی مصوب 1403/08/02
بیشتر بخوانید:
متن قانون بازنشستگی پیش از موعد بیمه شدگان تامین اجتماعی:
ماده واحده ـ منسوخ بواسطه قانون احکام نامعبر در حوزه تامین اجتماعی مصوب 1403/08/02 ـ بیمه شدگان تامین اجتماعی مشمول قانون کار و قانون کار کشاورزی در صورت داشتن حداقل 55 سال تمام سن و سابقه پرداخت 20 سال یا بیشتر حق بیمه میتوانند با اطلاع کتبی به کارفرما درخواست بازنشستگی خود را به سازمان تامین اجتماعی حوزه محل کار خود تسلیم تا طبق مقررات این قانون مستمری بازنشستگی جهت آنان برقرار گردد.
تبصره 1 - در صورتیکه کارفرما به تخصص کارگر نیاز داشته باشد حداکثر ظرف مدت پنج روز نیاز خود را به سازمان تامین اجتماعی محل ارائه می نماید تا در کمیته ای که به همین منظور مرکب از مدیرکل کار و امور اجتماعی، نماینده شورای اسلامی واحد کار ذیربط (در واحدهایی که شورای اسلامی کار تشکیل نشده باشد نماینده انجمن صنفی مربوطه و یا نماینده قانونی کارگر در حکم نماینده شورا خواهند بود) و مدیر کل تامین اجتماعی که در محل سازمان تامین اجتماعی تشکیل میگردد. مورد بررسی قرار گرفته و کمیته مذکور موظف است با استماع دلایل طرفین حداکثر ظرف 10 روز نظر نهائی خود را اعلام نماید. در صورتیکه کمیته دلایل کارفرما را قانع کننده تشخیص بدهد میتواند حداکثر با سه ماه تعویق با بازنشستگی کارگر موافقت نماید.
تبصره 2 - حداقل سن موضوع این قانون برای زنان 10 سال کمتر میباشد.
تبصره 3 - داشتن حداقل سن موضوع این قانون برای کارگران بیمه شده ای که دارای یکی از شرایط زیر میباشند ضروری نمیباشد:
الف - دارا بودن حداقل 30 سال سابقه پرداخت حق بیمه.
ب - دارا بودن حداقل 20 سال سابقه پرداخت حق بیمه در کارهای سخت و زیان آور.
ج - دارا بودن 30 سال سابقه پرداخت حق بیمه مجموعاً در کارهای عادی و سخت و زیان آور با توجه به تبصره 4 این قانون.
تبصره 4 - هنگام محاسبه مقرری سابقه پرداخت حق بیمه در کارهای سخت و زیان آور به ازاء هر سال معادل 5/1 سال سابقه پرداخت در قبال هر سال 6 ماه ارفاق محاسبه و حداکثر مجموع مدت ارفاق مندرج در این تبصره، ده سال میباشد. آئیننامه کارهای سخت و زیان آور توسط شورایعالی حفاظت فنی و با حضور مدیرعامل سازمان تامین اجتماعی ( با حق رأی) تجدید نظر خواهد شد حداکثر مجموع مدت ارفاق مندرج در این تبصره ده سال میباشد.
تبصره 5 - کسر یکسال سابقه پرداخت حق بیمه کارگر مشمول این قانون در صورت تمایل بیمه شده یکسال تمام محسوب خواهد شد مشروط به اینکه کلیه حق بیمه برای دوران باقیمانده تا یکسال ( سهم کارگر، کارفرما و دولت به استثناء سهم درمان که به نسبت نه بیست و هفتم حق بیمه محاسبه میشود) توسط شخص مشمول پرداخت گردد.
تبصره 6 - میزان مستمری بازنشستگی این نوع بیمه شدگان براساس پرداخت سنوات حق بیمه طبق ماده 77 قانون تامین اجتماعی و عنداللزوم با توجه به تبصره 4 این ماده واحده تعیین میگردد.
تبصره 7 - چنانچه بیمه شدگانی که براساس این ماده واحده بازنشسته شوند و مجدداً بعنوان حقوق بگیر در کارگاهی بکار اشتغال ورزند، ضمن قطع مستمری از استفاده مجدد این ماده واحده محروم خواهند شد.
تبصره 8 - مقررات جاری فصل بازنشستگی قانون تامین اجتماعی باستثنای تسهیلاتی که در این قانون برقرار شده است کماکان بقوت خود باقی میباشد.
تبصره 9 - از تاریخ تصویب این قانون ظرف یک ماه دستورالعمل و آئیننامه اجرائی این قانون توسط سازمان تامین اجتماعی و با همکاری وزارت کار و امور اجتماعی تهیه و پس از تصویب وزراء بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و کار و امور اجتماعی بموقع اجراء گذارده خواهد شد.
تبصره 10 - مدت اجرای این قانون از تاریخ تصویب آئیننامه اجرائی یکسال خواهد بود.
قانون فوق مشتمل بر ماده واحده و ده تبصره در جلسه علنی روز چهارشنبه بیست و هشتم اردیبهشت ماه یکهزار و سیصد و شصت و هفت مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ 1367/03/05 به تأیید شورای نگهبان رسیده است.
رئیس مجلس شورای اسلامی - اکبر هاشمی
تگ ها: