لطفا منتظر باشید

قانون نظارت شورای نگهبان بر انتخابات ریاست جمهوری مصوب 1364/04/04

قانون نظارت شورای نگهبان بر انتخابات ریاست جمهوری مشتمل بر دوازده ماده و دو تبصره مصوب 1364/04/04 مجلس شورای اسلامی

شناسنامه قانون نظارت شورای نگهبان بر انتخابات ریاست جمهوری:

شماره روزنامه رسمی: 11750

تاریخ روزنامه رسمی: 1364/04/11

شماره ابلاغ: 31460

تاریخ ابلاغ: 1364/04/10

مرجع تصویب: مجلس شورای اسلامی

تاریخ تصویب: 1364/04/04 


بیشتر بخوانید:

مجموعه مقررات مرتبط با قانون نظارت شورای نگهبان بر انتخابات ریاست جمهوری (مقررات انتخابات)

موضوعات قوه سه گانه و حاکمیتی در آرای وحدت رویه قضایی

موضوعات قوه سه گانه در آرای دیوان عدالت اداری

موضوعات قوای سه گانه و حاکمیتی در نظریات مشورتی

متن قانون نظارت شورای نگهبان بر انتخابات ریاست جمهوری:

ماده 1 ـ طبق اصل 99 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران شورای نگهبان نظارت بر انتخابات ریاست جمهوری را بر عهده دارد.

ماده 2 ـ شورای نگهبان قبل از شروع انتخابات دو نفر از اعضاء خود و پنج نفر از افراد مسلمان و مطلع و مورد اعتماد دارای حسن سابقه را با اکثریت مطلق آرای اعضای شورای نگهبان بهعنوان هیات مرکزی نظارت بر انتخابات ریاست جمهوری و سه نفر بهعنوان عضو علی البدل انتخاب و به وزارت کشور معرفی می نماید.

ماده 3 ـ شورای نگهبان میتواند محل کار هیات مرکزی نظارت بر انتخابات را در وزارت کشور قرار دهد.

ماده 4 ـ هیات مرکزی نظارت، بر کلیه مراحل انتخابات و جریانهای انتخاباتی و اقدامات وزارت کشور و هیاتهای اجرایی کـه در انتخابات مؤثر است و آنچه مربوط به صحت انتخابات می شود نظارت خواهد کرد.

ماده 5 ـ هیات مرکزی نظارت بر انتخابات باید برای هر شهرستان ناظر یا ناظرین با شرائط مذکور در ماده 2 جهت نظارت بر انتخابات تعیین کند.

تبصره ـ شورای نگهبان در هر مورد کـه لازم بداند میتواند تمام یا برخی از ناظرین را مستقیماً انتخاب نماید.

ماده 6 ـ هیات مرکزی نظارت یا ناظرین کـه در سراسر کشور بر کیفیت انتخابات نظارت کامل دارند، در هر مورد کـه سوء جریان یا تخلفی را مشاهده کنند کتباً تذکر خواهند داد. فرمانداران و بخشداران موظفند بلافاصله بر اساس قوانین مربوطه نسبت به رفع اشکالات مطروحه اقدام نمایند. و چنانچه مسئولین وزارت کشور نظرات آنان را ملحوظ ندارند ناظرین مراتب را به هیات مرکزی نظارت شورای نگهبان گزارش خواهند کرد.

ماده 7 ـ شورای نگهبان در کلیه مراحل در صورت اثبات تخلف با ذکر دلیل نسبت به ابطال یا توقف انتخابات در سراسر کشور و یا بعضی از مناطق اتخاذ تصمیم نموده و نظر خود را از طریق رسانه های همگانی اعلام مینماید و نظر شورای نگهبان در این مورد قطعی و لازم الاجراء است و هیچ مرجع دیگری حق ابطال یا متوقف کردن انتخابات را ندارد.

تبصره ـ هیات مرکزی نظارت باید مدارک حاکی از عدم صحت یا لزوم متوقف ساختن انتخابات را برای بررسی و اتخاذ تصمیم به شورای نگهبان بفرستد.

ماده 8 ـ پس از صدور دستور شروع انتخابات از طرف وزارت کشور چنانچه شورای نگهبان در کیفیت انجام مقدمات انتخابات از قبیل تعیین هیات اجرایی، نحوه تبلیغات و مانند آن تخلفاتی مشاهده کند کـه به صحت انتخابات خدشه وارد سازد انتخابات را متوقف و مراتب را به وزارت کشور اعلام میدارد.

ماده 9 ـ در مواردی کـه توقف یا ابطال بنا به نظر شورای نگهبان در تعیین رییس جمهور مؤثر باشد قبل از اعلام نتایج کل انتخابات، در اولین فرصت، اخذ رای در آن مناطق ادامه یافته یا تجدید خواهد شد.

ماده 10 ـ در مواردی کـه ناظر یا ناظرین در مرکز شهرستان و بخشهای تابعه نتایج انتخابات یک یا چند صندوق شعب اخذ رای را منطبق با قانون تشخیص ندهند موضوع را با ذکر دلیل در هیات اجرایی محل مطرح خواهند کرد، در صورتی کـه هیات اجرایی مذکور نظر آنان را نپذیرد، مراتب به هیات مرکزی نظارت بر انتخابات ریاست جمهوری ارجاع خواهد شد و نظر این هیات با تایید شورای نگهبان قطعی و لازم الاجراء است.

ماده 11 ـ هیات های اجرایی موظفند یک نسخه از صورتجلسه اقدامات خود را به ناظر یا ناظرین تسلیم نمایند. در مواردی کـه امضای هیاتهای اجرایی در قانون انتخابات پیش بینی شده است امضای ناظر یا ناظرین نیز لازم است.

ماده 12 ـ وزارت کشور موظف است قبل از صدور دستور انتخابات در سراسر کشور مراتب را به تایید شورای نگهبان برساند.

قانون فوق مشتمل بر دوازده ماده و دو تبصره در جلسه روز سه شنبه چهارم تیر ماه یکهزار و سیصد و شصت و چهار مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ 1364/04/09 به تایید شورای نگهبان رسیده است.

نایب رییس مجلس شورای اسلامی محمد یزدی

Top