خیارات در آراء وحدت رویه دیوان عالی کشور

خیارات از موضوعات مطرح در عقود و قراردادهاست که احکام آن را قانون مدنی در مواد 396 الی 457 بیان کرده است. خیـار حقی قانونی یا قراردادی است که به موجب آن طرفین قرارداد یا یکی از آنها و یا شخص ثالث می‌ توانند عقد لازم را فسخ کند. خیار غبن، خیار شرط از اهم خیارات در قانون مدنی است. خیار غبن به معنای اختیار و توانایی فسخ (برهم زدن) معاملات / عقود است که یکی از طرفین تلقی غیر متعارف بودن آن را دارند. اصطلاحاً خیار غبن به معنای زیان ناشی از عدم تعادل عوضین در زمان معامله است. طرفین می توانند در هنگام معامله شرط نمایند که یکی از طرفین یا هر دو یا شخص ثالثی معامله را در مدت معین فسخ کند. این معامله را خیاری و حق فسخ مذکور را خیار شرط نام دارد.  

ایرانکدیفای در این بخش آراء وحدت رویه مرتبط با خیارات را ارائه می نماید.

بیشتر بخوانید:

مقررات مدنی

موضوعات حقوقی در آرای دیوان عدالت اداری

خیارات در نظریات مشورتی

مجموعه موضوعی آرای وحدت رویه قضایی