رای وحدت رویه 852 مورخ 1403/06/20 دیوانعالی کشور
رای وحدت رویه 852 مورخ 1403/06/20 دیوانعالی کشور: رهن یا وثیقه گذاشتن ملک بعد از فروش آن با سند عادی جرم است.
مجموعه «عقد رهن در آراء وحدت رویه دیوان عالی کشور» شامل آرای وحدت رویه قضایی صادره دیوان عالی کشور با موضع عقد رهن می باشد. عقد رهن از اصطلاحات قانونی مدنی و علم حقوق است. رهن به معنای "گرو و وثیقه" و "ثبات و دوام" است. به موجب عقد رهن مالی وثیقه دین قرار می گیرد و وثیقه دین قرار می گیرد. رهن دهنده را راهن و رهن گیرنده را مرتهن و مال مورد رهن را عین مرهونه می گویند. همچنین ممکن است شخص ثالثی مال خود را در مقابل طلب دیگری به رهن بگذارد. ارکان آن شامل راهن، مرتهن و مال مرهونه است. از دیگر شرایط قانونی عقد رهن می توان به "اهلیت قانونی" برای انعقاد عقد، "عین معین" بودن مرهونه، "قابلیت تسلیم" به مرتهن اشاره نمود.
ماده ٧٧١ قانون مدنی در تعریف عـقد رهن بیان داشته: «رهن عقدی است که به موجب آن مدیون، مالی را برای وثیقه به داین میدهد.»
ایرانکدیفای در این بخش آراء وحدت رویه مرتبط با عقد عقد رهـن را ارائه و مرتباً به روز رسانی می نماید.
بیشتر بخوانید:
رای وحدت رویه 852 مورخ 1403/06/20 دیوانعالی کشور: رهن یا وثیقه گذاشتن ملک بعد از فروش آن با سند عادی جرم است.
رای وحدت رویه ۸۳۲ مورخ ۱۴۰۲/۰۳/۳۰ دیوانعالی کشور: چنانچه حقوق مرتهن تامین یا طلب وی تادیه شود، انجام بیع نسبت به عین مرهونه توسط راهن، منافاتی با حقوق مرتهن ندارد
رای وحدت رویه 620 مورخ 1376/08/20 دیوان عالی کشور: فروش و انتقال سرقفلی مرهونه بدون اذن مرتهن از جمله تصرفات غیر نافذ است.