بخش «فرجام خواهی از آراء حقوقی در آراء وحدت رویه قضایی» شامل سوابق آرای وحدت رویه هیات عمومی دیوان عالی کشور مرتبط با مسائل و موضوعات فرجام خواهی از آراء حقوقی است.
بیشتر بخوانید:
فرجام خواهی از آراء حقوقی در آراء وحدت رویه قضایی
رای وحدت رویه 855 مورخ 1403/09/13 دیوانعالی کشور: تجدید نظرخواهی از احکام غیر قابل تفکیک موجب احیاء حق فرجام خواهی سایر طرفین دعوی می شود که این حق را ساقط نموده باشند
فرجام خواهی از آراء حقوقی در آراء وحدت رویه قضایی
رای وحدت رویه 819 مورخ 1401/01/16 دیوانعالی کشور: فرجام خواهی در مهلت تجدیدنظرخواهی دلالت بر اسقاط یک طرفه حق تجدیدنظرخواهی دارد.
فرجام خواهی از آراء حقوقی در آراء وحدت رویه قضایی
رای وحدت رویه 793 مورخ 1399/05/14 دیوانعالی کشور: قرار رد دادخواست اعاده دادرسی دعوی اثبات وقفیت صادره از دادگاه تجدیدنظر استان قابل فرجام خواهی است
فرجام خواهی از آراء حقوقی در آراء وحدت رویه قضایی
رای وحدت رویه 666 مورخ 1383/03/19 دیوانعالی کشور: دعاوی مربوط به طلاق قابل رسیدگی فرجامی است.
فرجام خواهی از آراء حقوقی در آراء وحدت رویه قضایی
رای وحدت رویه 33 مورخ 1364/12/12 دیوانعالی کشور: آراء دادگاه های عمومی حقوقی موضوع ماده ۱۲ قانون اراضی شهری قابل رسیدگی فرجامی نمی باشد
فرجام خواهی از آراء حقوقی در آراء وحدت رویه قضایی
رای وحدت رویه 32 مورخ 1364/11/29 دیوانعالی کشور: اگر رای دادگاه واجد جنبه حقوقی و کیفری بوده و دعوی حقوقی قابل فرجامی باشد، حکم جزائی هم به تبع امر حقوقی قابل فرجام خواهد بود
فرجام خواهی از آراء حقوقی در آراء وحدت رویه قضایی
رای وحدت رویه 800 مورخ 1326/04/11 دیوانعالی کشور: احکام مربوط به حجر برای اشخاص ذینفعی که در جریان رسیدگی دخالت داشته و عنوان شخص ثالث نداشته اند، قابل فرجام نیست.
