آیین نامه شماره 94 بیمه مرکزی مصوب 1396/5/29
آیین نامه شماره 94 بیمه مرکزی با موضوع مقررات تعیین حق بیمه انواع رشته های بیمه ای مشتمل بر 16 ماده مصوب 1396/5/29 شورایعالی بیمه
شناسنامه آیین نامه شماره 94 بیمه مرکزی:
شماره ابلاغ: 71977/100/96
تاریخ ابلاغ: 1396/07/19
مرجع تصویب: شورایعالی بیمه
تاریخ تصویب: 1396/05/29
بیشتر بخوانید:
مجموعه مقررات مرتبط با آیین نامه شماره 94 بیمه مرکزی (مقررات بیمه مرکزی)
موضوعات بیمه در آراء وحدت رویه قضایی
موضوعات بیمه در آراء دیوان عدالت اداری
مقررات مرجع:
ماده 17 قانون تاسیس بیمه مرکزی و بیمه گری:
ماده ۱۷ ـ وظایف شورای عالی بیمه بشرح زیر است،
۱ ـ رسیدگی و اظهار نظر نسبت بـه صدور پروانه تاسیس یا لغو پروانه موسسات بیمه طبق مقررات این قانون و پیشنهاد آن بـه مجمع عمومی.
۲ ـ تصویب نمونه ترازنامه کـه باید مورد استفاده موسسات بیمه قرار گیرد.
۳ ـ تعیین انواع معاملات بیمه و شرایط عمومی بیمه نامه ها و نظارت بر امور بیمه های اتکایی.
۴ ـ تعیین میزان کارمزد و حق بیمه مربوط برشته های مختلف بیمه مستقیم.
۵ ـ تصویب آیین نامه های لازم برای هدایت امر بیمه و فعالیت موسسات بیمه.
۶ ـ رسیدگی و اظهار نظر نسبت بـه گزارش بیمه مرکزی ایران درباره عملیات و فعالیت های موسسات بیمه در ایران کـه حداقل هر شش ماه یکبار باید تسلیم شود.
۷ ـ اظهار نظر درباره هر گونه پیشنهاد کـه از طرف رییس شورای عالی بیمه بـه آن ارجاع می شود.
۸ ـ انجام سایر وظایفی کـه این قانون برای آن تعیین نموده است.
متن آیین نامه شماره 94 بیمه مرکزی:
شورای عالی بیمه در اجرای ماده 17 قانون تاسیس بیمه مرکزی ایران و بیمه گری و بـه استناد فصل نهم قانون اجرای سیاست های کلی اصل 44 قانون اساسی و سایر مقررات مربوط، در جلسه مورخ 1396/05/29 " مقررات تعیین حق بیمه انواع رشته های بیمه ای" را مشتمل بر 10 ماده و 4 تبصره بـه شرح ذیل تصویب نمود:
ماده ۱ ـ موسسه بیمه مکلف است حق بیمه انواع رشته های بیمه ای را با رعایت مقررات این آیین نامه و موازین فنی پیوست تعیین و اعمال نماید.
تبصره ـ انواع رشته های بیمه ای که حق بیمه آنها توسط هیئت وزیران، شورای عالی بیمه و یا بیمه مرکزی تعیین شده یا می شود تابع مقررات مربوط خواهد بود.
ماده ۲ ـ موسسه بیمه موظف است ضمن رعایت موازین فنی تعیین حق بیمه موضوع ماده ۱، نرخ حق بیمه، جدول تعرفه کوتاه مدت و روز شمار، میزان و موارد تخفیف و یا اضافه نرخ انواع رشته های بیمه ای و هرگونه تغییر در آنها را در کمیته ای متشکل از اکچوئر داخلی، مسئول فنی رشته ذی ربط و معاون فنی تعیین و پس از تایید مدیرعامل (یا قائم مقام وی) بـه تصویب هیئت مدیره برساند و همزمان با ابلاغ آن یک نسخه را بـه همراه گزارش توجیهی مبانی محاسباتی بـه بیمه مرکزی ارسال نماید.
ماده ۳ ـ در تعیین نرخ حق بیمه رشته هایی از قبیل بیمه های مهندسی که امکان تعیین تعرفه یکسان وجود ندارد موسسه بیمه موظف است بجای تعیین تعرفه، مبانی تعیین نرخ را با توجه بـه مقررات این آیین نامه تعیین و همزمان با ابلاغ آن یک نسخه را بـه بیمه مرکزی ارسال نمایند.
ماده 4 ـ در تعیین نرخ حق بیمه رشته های آتش سوزی، باربری، مهندسی و نفت، گاز و پتروشیمی، کشتی و هواپیما، رعایت ماده 6 " آیین نامه نحوه واگذاری بیمه های اتکایی اجباری و میزان کارمزد و مشارکت در سود آن " (آیین نامه شماره 76 مصوب شورای عالی بیمه) و اصلاحات بعدی آن الزامی است.
ماده ۵ ـ چنانچه حسب بررسی بیمه مرکزی مشخص شود نرخ حق بیمه، جدول تعرفه کوتاه مدت و روزشمار، میزان و موارد تخفیف و یا اضافه نرخ هر یک از رشته های بیمه ای با ضوابط مقرر در این آیین نامه انطباق ندارد، موسسه بیمه موظف است حداکثر ظرف مدت ۳۰ روز پس از اعلام بیمه مرکزی موارد اعلامی را با رعایت مراحل مقرر در ماده ۲ این آیین نامه اصلاح و همزمان با ابلاغ آن یک نسخه را بـه بیمه مرکزی ارسال نماید.
ماده ۶ ـ چنانچه بر اساس صورت های مالی حسابرسی شده موسسه بیمه ضریب خسارت شش ماهه در رشته درمان بیشتر از ۸۰ درصد و ضریب خسارت یکساله در سایر رشته های موضوع این آیین نامه بیشتر از ۷۵ درصد باشد، موسسه بیمه موظف است حداکثر ظرف مدت ۳۰ روز مصوبه موضوع ماده ۲ این آیین نامه را در خصوص آن رشته اصلاح و بـه تایید مدیرعامل (یا قائم مقام وی) و تصویب هیئت مدیره برساند و همزمان با ابلاغ آن یک نسخه را بـه بیمه مرکزی ارسال نماید.
تبصره ۱ ـ در رشته های بیمه مهندسی، نفت و گاز، پتروشیمی، کشتی و هواپیما میانگین ضریب خسارت در دوره پنج ساله منتهی بـه سال مورد بررسی ملاک عمل است.
تبصره 2 ـ مبنای محاسبه ضریب خسارت موسسه بیمه در هر یک از رشته های بیمه ای مقررات مندرج در ماده 3 آیین نامه ذخایر فنی موسسات بیمه (آیین نامه شماره 58) مصوب شورای عالی بیمه خواهد بود.
ماده ۷ ـ موسسه بیمه موظف است در رشته هایی که شرایط عمومی مصوب شورای عالی بیمه دارد بیمه نامه های خود را با رعایت آن شرایط صادر نماید.
تبصره ـ در رشته های بیمه فاقد شرایط عمومی مصوب شورای عالی بیمه، موسسه بیمه موظف است شرایط بیمه نامه های خود را حسب مورد بر اساس آیین نامه های مربوط آن رشته یا بر اساس کلوزهای متعارف بین المللی یا چارچوبی که بیمه مرکزی ابلاغ خواهد کرد صادر نماید.
ماده ۸ ـ در صورت احراز تخلف موسسه بیمه از اجرای مفاد این آیین نامه بیمه مرکزی می تواند متناسب با تخلف و تکرار آن حسب مورد هر یک از اقدامات زیر را انجام دهد:
۱ ـ اخطار کتبی بـه مسئول فنی، معاون فنی، مدیرعامل و یا هیئت مدیره موسسه بیمه.
۲ ـ الزام شرکت بـه استعلام نرخ از بیمه مرکزی قبل از صدور بیمه نامه در یک یا چند رشته بیمه.
۳ ـ کاهش کارمزد اتکایی اجباری سهم بیمه مرکزی حداکثر تا ۹۰ % مبلغ کارمزد مصوب.
۴ ـ سلب صلاحیت مسئول فنی، معاون فنی و یا مدیرعامل موسسه بیمه.
۵ ـ تعلیق پروانه فعالیت موسسه بیمه در یک یا چند رشته بیمه با تصویب شورای عالی بیمه.
۶ ـ لغو پروانه فعالیت موسسه بیمه در یک یا چند رشته بیمه با تایید شورای عالی بیمه و تصویب مجمع عمومی بیمه مرکزی ج. ا. ا. ایران.
ماده ۹ ـ بیمه مرکزی هر سال یکبار گزارشی از نتیجه اجرای این آیین نامه توسط هر یک از موسسات بیمه را تهیه و بـه شورای عالی بیمه ارایه خواهد نمود.
بیشتر بخوانید:
مجموعه مقررات مرتبط با آیین نامه شماره 94 بیمه مرکزی (مقررات بیمه مرکزی)
موضوعات بیمه در آراء وحدت رویه قضایی
موضوعات بیمه در آراء دیوان عدالت اداری
ماده ۱۰ ـ این آیین نامه از تاریخ 1397/01/01 لازم الاجرا است و جایگزین آیین نامه های شماره ۸۱ (مقررات تعیین حق بیمه کلیه رشته های بیمه ای) و اصلاحات بعدی آن می شود.
موازین فنی تعیین نرخ های حق بیمه
موسسه بیمه موظف است در تعیین حق بیمه کلیه رشته های بیمه معیارهای عمومی مندرج در بند الف و حسب مورد معیارهای اختصاصی رشته ذیربط مندرج در سایر بندهای این موازین را رعایت نماید:
الف) معیارهای عمومی تعیین نرخ حق بیمه انواع رشته های بیمه:
۱ ـ بیمه پذیر بودن ریسک.
۲ ـ شدت و تواتر ریسک.
۳ ـ توجه بـه تابع توزیع ریسک و میانگین و واریانس آن.
۴ ـ سوابق عملیات بیمه ای آن رشته.
۵ ـ اعمال تخفیف یا اضافه نرخ بر اساس سابقه بیمه گذار.
۶ ـ در بیمه های اشخاص: عوامل متعارف بازار بیمه از جمله جدول مرگ و میر و نرخ بهره فنی.
۷ ـ وضعیت ریسک از لحاظ رعایت استانداردهای پیشگیری و ایمنی.
۸ ـ رعایت حد توانگری شرکت.
۹ ـ توجه بـه عوامل تشدید خطر.
۱۰ ـ مدت بیمه.
۱۱ ـ خطرات اضافی و استثنائات.
۱۲ ـ فرانشیز.
۱۳ ـ هزینه های اداری و عملیاتی.
۱۴ ـ عدم تبعیض غیرموجه در تعیین نرخ.
15 ـ امکان واگذاری اتکایی بویژه در رشته هایی مانند کشتی و هواپیما که کلوزهای استاندارد دارند.
۱۶ ـ مقررات بین المللی در رشته هایی که جنبه بین المللی دارد و تابعی از کنوانسیون ها و موافقتنامه های بین المللی است.
۱۷ ـ ارائه بیمه نامه در قالب بیمه های مشترک نباید اصول حاکم بر محاسبه حق بیمه را نقض نماید.
۱۸ ـ توجه بـه اوضاع پیرامون بازار بیمه کشور.
19 ـ موازین فنی و اصول آکچوئری رعایت شود و با لحاظ ماهیت رشته های بیمه ای، نرخ حق بیمه بـه نحوی تعیین گردد که حق بیمه حداقل معادل مجموع هزینه های خسارت، هزینه های اداری، بیمه گری و کارمزد فروش پس از کسر درآمد سرمایه گذاری باشد.
ب) معیارهای اختصاصی تعیین نرخ حق بیمه رشته هواپیما: بیمه هواپیما یکی از تخصصی ترین رشته های بیمه ای است که بـه دلیل تنوع پوشش ها از جمله بدنه، مسئولیت در قبال مسافران، مسئولیت تولیدکنندگان و... پیچیدگی خاصی در نرخ گذاری دارد و یکی از رشته هایی است که بدلیل جنبه بین المللی، تابع کنوانسیون ها و موافقتنامه های بین المللی است و از کلوزهای استاندارد مختلفی در هر بخش از پوشش های آن استفاده می شود.
1 ـ نوع هواپیما.
2 ـ ارزش هواپیما.
3 ـ سال ساخت هواپیما.
4 ـ تجهیزات ایمنی هواپیما.
5 ـ خطرات اضافی و استثنائات.
6 ـ تعداد هواپیماهای بیمه شده در ناوگان (یک هواپیما یا تعدادی از یک ناوگان)
7 ـ حوزه استفاده (منطقه جغرافیائی)
8 ـ سابقه خسارتی در پنج سال گذشته.
9 ـ سوابق پروازی، تجربه و سن خلبان.
10 ـ مدت پرواز سالانه.
11 ـ نوع کاربرد هواپیما (آموزشی، مسافری، باری و...).
12 ـ مبنا و میزان مسئولیت (کنوانسیون ورشو، موافقتنامه مونترال،...).
13 ـ کلوزهای مورد استفاده.
14 ـ برنامه های تعمیراتی و رتبه موسساتی که تعمیرات را انجام داده اند.
15 ـ علامت ثبتی و کشور سازنده هواپیما.
16 ـ مدیریت خطوط هوائی.
17 ـ وضعیت و نوع فرودگاه های مورد استفاده و تجهیزات ایمنی آنها.
پ) معیارهای اختصاصی تعیین نرخ حق بیمه رشته کشتی: با توجه بـه تنوع کشتی ها از جمله باری و مسافری و محدوده تردد آنها، محاسبه نرخ در بیمه کشتی تابع عوامل مختلفی مانند ویژگی های فنی کشتی، نوع کاربری و مسئولیت های مختلف صاحبان و شرکت های کشتیرانی در قبال عوامل انسانی و محیط زیست است. این رشته نیز مانند بیمه هواپیما تابع کنوانسیون های مختلف بین المللی و کلوزهای مختلفی است که در این رشته مورد استفاده قرار می گیرد.
1 ـ نوع شناور (باری، مسافری و کشتی های ویژه عملیات خاص).
2 ـ موسسه طبقه بندی و تایید کننده سلامت شناور.
3 ـ ایمنی و قابلیت دریانوردی.
4 ـ سن شناور.
5 ـ محدوده تردد.
6 ـ سابقه خسارتی.
7 ـ تعداد شناورهای بیمه شده (یک کشتی یا تعدادی از یک ناوگان).
8 ـ سابقه فعالیت حرفه ای مالک شناور.
9 ـ مشخصات شرکت سازنده.
10 ـ کشور سازنده و پرچم.
11 ـ سوابق شغلی خدمه.
12 ـ ارزش شناور.
13 ـ فرانشیز.
14 ـ نوع نیروی محرکه شناور و ماشین آلات.
15 ـ امکانات تعمیر شناور.
16 ـ کلوزهای مورد استفاده.
17 ـ محموله (مواد فاسد شدنی، مواد نفتی، مسافر و...)
ت) معیارهای اختصاصی تعیین نرخ حق بیمه رشته مهندسی: در بیمه های مهندسی بـه دلیل تعدد پوشش و تنوع پروژه ها، احصای عوامل موثر در ارزیابی ریسک و تعیین حق بیمه بـه صورت جامع دشوار است زیرا بسته بـه نوع پروژه ممکن است عوامل مورد نظر آنقدر متنوع و متکثر باشند که نتوان همه آنها را فهرست نمود. بدلیل همین محدودیت، آنچه در این ضوابط اعلام شده است عوامل کلی و فراگیر بیمه های مهندسی است. بنابراین توجه بـه عوامل و پارامترهای ویژه هر نوع پروژه موضوع بیمه که در این ضوابط ذکر نشده نیز مورد تاکید است.
1 ـ شناسائی ریسک های هر بخش از پروژه.
2 ـ تعیین میزان تعهدات بیمه گر در هر بخش.
3 ـ تفکیک پروژه بـه بخش های مختلف از جمله سازه های موقتی، عملیات ساختمانی، ماشین آلات، دوره نگهداری، آزمایش و راه اندازی و....
4 ـ نحوه پرداخت حق بیمه.
5 ـ سابقه فعالیت های پیمانکار.
6 ـ امکانات ایمنی در بخش های مختلف پروژه ها.
7 ـ مسئولیت در قبال اشخاص ثالث با در نظر گرفتن محیط پیرامون پروژه ها.
8 ـ عوامل تشدید خطر در رابطه با وضعیت و محل اجرای پروژه ها و ماشین آلات.
9 ـ استهلاک و عمر مفید ماشین آلات.
10 ـ برآورد زیان های ناشی از خطای انسانی، نقص فنی و مخاطرات بیرونی.
11 ـ خطرات اضافی و استثنائات.
12 ـ توجه بـه خسارت های غیرمستقیم مانند عدم النفع.
13 ـ تجربه خسارت های سال گذشته و ویژگی های هر ریسک.
14 ـ دوره انتظار در پوشش عدم النفع.
15 ـ دامنه خسارت های تحت پوشش بر اساس نوع پروژه ها.
16 ـ بررسی کامل خطرات طبیعی و محیطی و وضعیت زمین شناختی محل.
17 ـ مدت اجرای پروژه.
18 ـ ویژگی های طرح و نوع مصالح ساختمانی.
19 ـ درصد پیشرفت پروژه.
20 ـ شرایط و تمهیدات مربوط بـه اطمینان از سلامت اجرای پروژه.
21 ـ تجهیزات ایمنی و اطفای حریق و امکانات حفاظتی.
22 ـ تجربه پرسنل.
23 ـ سوابق اجرائی پیمانکار در انجام پروژه های مشابه.
24 ـ شرایط مالی بیمه گذار و روش های تامین مالی پروژه.
25 ـ تعداد و نوع شیفت های کاری.
26 ـ میزان و نوع مسئولیت های مجری.
27 ـ سازندگان و عرضه کنندگان تجهیزات و لوازم و مصالح.
28 ـ سوابق و خسارات قبلی پیمانکار.
29 ـ شرایط و کلوزهای پیوست بیمه نامه.
30 ـ نوع و سطح تکنولوژی انجام کار.
ث) معیارهای اختصاصی تعیین نرخ حق بیمه رشته باربری:
1 ـ نوع و دامنه پوشش بر اساس کلوزهای A و B و C و TOTAL LOSS و پوشش های فراتر از هر کلوز.
2 ـ نوع و خصوصیات محموله (شکنندگی، فسادپذیری و...).
3 ـ طریق حمل (زمینی، هوائی و یا دریایی).
4 ـ مسافت و مسیر حمل.
5 ـ قلمرو جغرافیایی حمل.
6 ـ امکانات ایمنی وسیله حمل.
7 ـ مقررات بین المللی حاکم بر حمل.
8 ـ عوامل غیرقابل پیش بینی از جمله تغییر مسیر حمل.
9 ـ خطرات اضافی و استثنائات.
10 ـ مبداء و مقصد حمل.
11 ـ خسارت های ناشی از جنگ، اغتشاش و یا تحریم.
12 ـ انتقال کالا از یک وسیله حمل بـه وسیله دیگر (Transshipment)
13 ـ دفعات حمل (Partshipment) 14 ـ دوره اعتبار بیمه نامه.
15 ـ نحوه پرداخت حق بیمه.
16 ـ درج شرط اخذ بارنامه حاوی ارزش دار در رابطه با بیمه نامه های داخلی.
17 ـ مشخصات وسیله حمل.
ج) معیارهای اختصاصی تعیین نرخ حق بیمه رشته آتش سوزی:
1 ـ نوع قرارداد (عادی، تمام خطر، فرست لاس و...).
2 ـ گزارش کارشناس ریسک.
3 ـ نوع و امکانات ایمنی مورد بیمه.
4 ـ نوع کالاهای مورد بیمه.
5 ـ دامنه پوشش.
6 ـ درصد و میزان فرانشیز در خطرات اضافی.
7 ـ خطرات اضافی و استثنائات.
8 ـ سوابق خسارتی در زمینه مورد بیمه، نوع فعالیت و گذشته بیمه گذار.
9 ـ طبقه بندی ریسک های پروژه.
10 ـ محاسبه MPL و
EML. 11 ـ خطرهای تحت پوشش.
12 ـ مدت زمان اعتبار بیمه نامه.
13 ـ پوشش مسئولیت در قبال اشخاص ثالث.
14 ـ استهلاک سازه های مورد بیمه.
15 ـ منطقه خطر (میزان ریسک زلزله).
16 ـ پراکندگی ریسک.
چ) معیارهای اختصاصی تعیین نرخ حق بیمه رشته بدنه اتومبیل:
1 ـ نوع خودرو (سواری، اتوکار، بارکش، موتورسیکلت یا سایر وسایل نقلیه).
2 ـ ظرفیت خودرو بر اساس وزن و یا تعداد سرنشین.
3 ـ حجم موتور.
4 ـ تعداد سیلندر.
5 ـ نوع پلاک (سازمانی، شخصی، عمومی و...).
6 ـ سال ساخت.
7 ـ امکانات ایمنی خودرو (ترمز ABS و...).
8 ـ محدوده مجاز تردد (درون شهری برون ـ برون شهری).
9 ـ سوابق خسارتی بیمه گذار.
10 ـ وزن وسیله نقلیه.
11 ـ نوع کاربری (امدادی، خدماتی، راهسازی، کشاورزی و...).
12 ـ خطرات اضافی و استثنائات.
13 ـ میزان استهلاک.
14 ـ دامنه پوشش های ارائه شده.
15 ـ مشخصات بیمه گذار از جمله سن، تحصیلات، جنسیت، شغل و...
16 ـ تعداد رانندگان خودرو و میزان استفاده آنها.
17 ـ نحوه نگهداری از خودرو (داشتن پارکینگ و...).
ح) معیارهای اختصاصی تعیین نرخ حق بیمه رشته حوادث:
1 ـ مشخصات بیمه گزار یا بیمه شده از جمله جنسیت، شغل، سن، میزان تحصیلات، وضعیت تاهل و....
2 ـ وضعیت سلامتی بیمه شده.
3 ـ نوع بیمه حادثه (گروهی، خانواده و انفرادی)
4 ـ تعیین حد تعهد بیمه گر برای خطرات فوت، نقص عضو، از کارافتادگی و هزینه های پزشکی.
5 ـ تعیین خطرات اصلی تحت پوشش.
6 ـ تعیین مرجع حل اختلاف.
7 ـ طبقه ریسک شغل و یا فعالیت بیمه شده و یا بیمه گزار.
8 ـ تعیین میزان تعهد بیمه گر در هر حادثه و در مدت اعتبار بیمه نامه.
9 ـ میزان غرامت روزانه عمومی و غرامت بستری شدن در بیمارستان.
10 ـ دوره اعتبار بیمه نامه.
11 ـ حوزه جغرافیایی فعالیت بیمه شده.
12 ـ نوع حادثه (حوادث ناشی از کار یا سایر حوادث).
13 ـ تعریف دقیق و جامع حادثه.
14 ـ طبقه بندی عوامل خارجی مسبب حادثه.
15 ـ مشخص کردن مصادیق دفاع مشروع و نجات اشخاص و اموال در معرض خطر در بیمه نامه.
16 ـ منطقه فعالیت و امکان ارائه پوشش.
17 ـ سوابق خسارتی بیمه گذار و یا بیمه شده.
خ) معیارهای اختصاصی تعیین نرخ در حق بیمه رشته مسئولیت حرفه ای پزشکان:
1 ـ مشخصات بیمه گزار یا بیمه شده از جمله جنسیت، شغل، سن، میزان تحصیلات، وضعیت تاهل و...
2 ـ طبقه بندی گروه های پزشکی و پیراپزشکی بر اساس تخصص و ماهیت فعالیت.
3 ـ مبنای احراز مسئولیت بیمه گذار.
4 ـ تعیین دقیق حد تعهد بیمه گر (بر اساس دیه یا توافق بیمه گر و بیمه گذار).
5 ـ تعیین مرجع حل اختلاف.
6 ـ سوابق خسارتی بیمه گذار و یا بیمه شده.
7 ـ حوزه جغرافیایی فعالیت بیمه گذار و یا بیمه شده.
8 ـ نوع بیمه نامه (گروهی یا انفرادی).
9 ـ هزینه های دفاع و دادرسی.
10 ـ خسارت های تبعی (غیرمستقیم).
11 ـ خطرات اصلی تحت پوشش.
12 ـ سابقه فعالیت بیمه گذار در رشته تخصصی.
13 ـ تعیین حداکثر تعهد بیمه گر در هر حادثه و در طول مدت بیمه نامه.
14 ـ تعیین مرجع ذیصلاح تشخیص و تایید میزان صدمات وارده بـه اشخاص ثالث.
15 ـ هزینه های پزشکی.
16 ـ دوره اعتبار بیمه نامه.
17 ـ تعداد تقریبی اعمال جراحی طی مدت اعتبار بیمه نامه.
د) معیارهای اختصاصی تعیین نرخ حق بیمه رشته مسئولیت کارفرما در قبال کارکنان:
1 ـ موضوع فعالیت (عمرانی، ساختمانی و...).
2 ـ محدوده مکانی پروژه.
3 ـ مدت زمان اجرای پروژه.
4 ـ تعداد کارکنان فعال در پروژه.
5 ـ تعداد طبقات پروژه.
6 ـ سقف تعهدات.
7 ـ خطرات اصلی و فرعی تحت پوشش.
8 ـ کلوزهای تحت پوشش.
9 ـ سابقه فعالیت کارفرما.
10 ـ سوابق خسارتی کارفرما.
11 ـ مهارت و سوابق تجربی کارکنان.
12 ـ متوسط سنی کارکنان.
13 ـ ساعت کار کارکنان (شبانه یا روزانه).
14 ـ پیشرفت فیزیکی پروژه.
15 ـ استانداردهای پیشگیری و ایمنی پروژه.
16 ـ مبنای احراز مسئولیت.
17 ـ شخصیت حقوقی بیمه گذار (حقیقی، حقوقی، دولتی، خصوصی و...).
ذ) معیارهای اختصاصی تعیین نرخ حق بیمه رشته مسئولیت متصدیان حمل و نقل داخلی:
1 ـ ارزش محموله.
2 ـ نوع حمل.
3 ـ نوع کالاهای مورد حمل.
4 ـ تعداد حمل در دوره اعتبار بیمه نامه.
5 ـ حوزه جغرافیایی فعالیت بیمه گذار.
6 ـ سوابق خسارتی و حسن شهرت راننده.
7 ـ مبداء و مقصد حمل.
8 ـ میزان مسافت حمل.
9 ـ مشخصات وسیله حمل.
10 ـ محموله های خاص.
11 ـ سابقه فعالیت بیمه ای بیمه گذار.
12 ـ تعهد بیمه گر در هر حادثه بر اساس ارزش کالا.
13 ـ مرجع تشخیص میزان صدمات وارده بـه کالا.
14 ـ نحوه کنترل بیمه گذار بر عملیات حمل و نقل.
15 ـ میزان فعالیت های تخصصی بیمه گذار از جمله حمل محصولات پتروشیمی و....
16 ـ رعایت استاندارد لازم در تخلیه و بارگیری و سنخیت نوع وسیله نقلیه با نوع کالا.
17 ـ مشخصات مسیر حمل.
ر) معیارهای اختصاصی تعیین نرخ حق بیمه رشته مسئولیت مدنی در مقابل کارکنان و اشخاص ثالث برای شناورهای صیادی:
1 ـ سابقه فعالیت حرفه ای بیمه گذار.
2 ـ محدوده مکانی فعالیت.
3 ـ وضعیت ایمنی شناور.
4 ـ مشخصات فنی شناور (سال ساخت، نوع، سن و...).
5 ـ ظرفیت شناور.
6 ـ تعداد شناورهای تحت پوشش.
7 ـ مسافت مسیر مورد تردد.
8 ـ تخصص پرسنل شناور.
9 ـ شرایط آب و هوایی محل مورد بیمه.
10 ـ تعیین مرجع احراز مسئولیت.
11 ـ با نام و بی نام بودن کارکنان.
12 ـ میزان فعالیت شناور.
13 ـ حوزه جغرافیایی فعالیت (آب های آزاد یا داخل کشور).
14 ـ تعداد نیروی انسانی.
15 ـ خطرات فعالیت شناور در برابر محیط زیست.
16 ـ حجم و اندازه صید.
ز) معیارهای اختصاصی تعیین نرخ حق بیمه رشته مسئولیت مسئولان و مجریان امر واگذاری:
1 ـ حداکثر تعهد بیمه گر برای هر بنگاه.
2 ـ حداکثر تعهد بیمه در طول مدت قرارداد.
3 ـ نحوه واگذاری (مناقصه ای، توافقی و...).
4 ـ دوره کشف.
5 ـ میزان واگذاری.
6 ـ تعداد واگذاری ها.
7 ـ نحوه حل اختلاف.
8 ـ مبنای احراز مسئولیت.
9 ـ سوابق اجرایی و تجربه مسئولان و مجریان واگذاری.
10 ـ هزینه های دفاع و داوری.
11 ـ دایره و حدود مدعیان بیمه نامه.
12 ـ نوع فعالیت شرکت های واگذار شده.
ژ) معیارهای اختصاصی تعیین نرخ حق بیمه رشته اعتبار داخلی:
1 ـ نوع تضمین اخذ شده.
2 ـ مدت زمان بازپرداخت.
3 ـ میزان اعتبار دریافتی.
4 ـ سهم آورده وام گیرنده.
5 ـ نرخ بهره اعتبار دریافتی.
6 ـ رده بندی موسسات مالی (بانکی، لیزینگ، موسسات مالی و اعتباری و...).
7 ـ تعداد بیمه نامه اعتباری.
8 ـ سهم بیمه گذار در خسارت.
9 ـ رتبه اعتباری موسسه مالی.
10 ـ رتبه اعتباری تسهیلات گیرنده.
11 ـ درجه ی توانگری موسسه مالی.
12 ـ سابقه بهره وری فعالیت اقتصادی وام گیرنده.
13 ـ شهرت اجتماعی تسهیلات گیرنده.
س) معیارهای اختصاصی تعیین نرخ حق بیمه رشته اعتبار صادرات کالا:
1 ـ دوره اعتبار بیمه نامه.
2 ـ میزان اعتبار تحت پوشش.
3 ـ تعداد قراردادهای فروش.
4 ـ نوع تضامین دریافتی (دولت، بانک مرکزی و...).
5 ـ مدت زمان وصول مطالبات.
6 ـ اعتبار سنجی خریدار.
7 ـ میزان مطالبات وصول نشده بیمه گذار.
8 ـ وضعیت تراز تجاری کشور مبداء و مقصد.
9 ـ امکان پیگیری قضائی خریداران بر اساس قوانین کشور مقابل.
10 ـ سطح و میزان استحکام روابط دو کشور.
11 ـ میزان امنیت و ثبات سیاسی و اقتصادی کشور مقصد.
12 ـ درجه اعتبار پشتیبان معامله.
13 ـ مفاد قرارداد فروش (مواردی از جمله الزام بـه رعایت استاندارد کالاهای صادراتی).
14 ـ اعتبارسنجی فروشنده از نظر ارائه محصولات استاندارد.
ش) معیارهای اختصاصی تعیین نرخ حق بیمه رشته وجوه در صندوق.
1 ـ سرمایه ثبتی بیمه گذار.
2 ـ نوع و مشخصات فنی و تعداد گاوصندوق.
3 ـ جانمایی محل استقرار گاوصندوق.
4 ـ نوع سازه محل استقرار گاوصندوق و بخصوص دیوارهای جانب آن.
5 ـ نوع و موقعیت سازه های همجوار.
6 ـ موقعیت جغرافیایی منطقه.
7 ـ مخاطرات اقتصادی، تجاری، طبیعی، فنی و سیاسی که فعالیت بیمه گذار و محل استقرار گاوصندوق را تهدید می کند.
8 ـ جایگاه اقتصادی بیمه گذار در صنعت و صنف مربوطه.
9 ـ سیستم حسابداری و دفاتر مالی و نحوه ثبت و نگهداری آنها.
10 ـ تعداد افراد شاغل در محل، ساعت کاری، تعداد شیفت کاری و بخصوص نوع و فرایند استخدام افراد.
11 ـ تعداد نگهبانان مستقر در محل و نحوه گشت زنی آنها و تعداد شیفت کاری آنها.
12 ـ تعداد و جایگاه حقوقی افرادی که بـه کلید و رمز گاوصندوق دسترسی دارند.
13 ـ برآورد نوع و ارزش محتویات گاوصندوق بر پایه آمار و اطلاعات عملکرد سه تا پنج سال گذشته بیمه گذار.
14 ـ سیستم های ایمنی و تجهیزات جانبی آنها (سیستم دزدگیر، دوربین مدار بسته، دستگاه تلفن کننده برق اضطراری، آژیر و اعلام کننده های ایمنی و...).
15 ـ مسافت و فاصله زمانی تا مرکز انتظامی (کلانتری ها، پاسگاه، اداره آگاهی و...).
16 ـ پوشش های بیمه ای تامین شده برای محل استقرار گاوصندوق با تاکید بر خطرات بالقوه مرتبط با آن.
17 ـ سابقه بیمه ای محل مورد بیمه.
18 ـ سابقه حوادث، بخصوص سرقت در طول سه الی پنج سال گذشته.
19 ـ مدت بیمه نامه. 20 ـ خطرات تحت پوشش بیمه نامه.
21 ـ نوع و میزان تعهدات بیمه گر.
22 ـ سهم مشارکت بیمه گذار در خسارت.
ص) معیارهای اختصاصی تعیین نرخ حق بیمه رشته وجوه در راه:
1 ـ سرمایه ثبتی بیمه گذار.
2 ـ موقعیت جغرافیایی منطقه.
3 ـ فاصله طولی و زمانی بین مبداء و مقصد حمل.
4 ـ ریسک ترافیکی مسیر حمل.
5 ـ نوع وسیله حمل.
6 ـ تعداد محافظین و نگهبانان مستقر در مبداء و مقصد بارگیری و تخلیه وجوه.
7 ـ تعداد محافظین و نگهبانان همراه وسیله حمل.
8 ـ نوع تجهیزات ایمنی همراه محافظین (اسلحه، گاز اشک آور و...).
9 ـ میزان احاطه نیروهای انتظامی بر مسیر حمل.
10 ـ سیستم های کنترلی موجود در مسیر حمل (دوربین های ترافیکی و...).
11 ـ میزان یکپارچگی و عدم توقف وسیله حمل در طول مسیر.
12 ـ مخاطرات اجتماعی، تجاری، ترافیکی، طبیعی و سیاسی که در طول مسیر حمل وسیله حمل را تهدید می کند.
13 ـ برآورد نوع و ارزش محتویات بسته های حمل شونده در هر سفر و تعداد حمل ها در هر روز در طول مدت بیمه نامه بر پایه آمار و اطلاعات سه تا پنج سال گذشته بیمه گذار.
14 ـ مدت بیمه نامه.
15 ـ خطرات تحت پوشش بیمه نامه.
16 ـ نوع و میزان تعهدات بیمه گر.
17 ـ سهم مشارکت بیمه گذار در خسارت.
ض) معیارهای اختصاصی تعیین نرخ حق بیمه قرارداد بیمه تعهد پرداخت حقوق ورودی عبور کالای خارجی و قرارداد بیمه تعهد حقوق ورودی عبور داخلی کالا:
1 ـ نوع کالا.
2 ـ مالک کالا.
3 ـ مسیر حرکت و موقعیت جغرافیایی.
4 ـ نوع ترانزیت.
5 ـ نوع وسیله حمل.
6 ـ گمرک مبدا و مقصد.
7 ـ حجم فعالیت شرکت بیمه.
8 ـ سطح توانگری و ظرفیت مجاز نگهداری ریسک.
9 ـ مکانیزم پیشگیری از خسارت.
10 ـ مکانیزم مدیریت خسارت.
11 ـ سطح دانش فنی مدیریت فنی مربوطه.
12 ـ جدیت سازمان راهداری در برخورد با رانندگان متخلف.
13 ـ جدیت گمرک در برخورد با شرکت متخلف.
14 ـ همکاری گمرک در مدیریت خسارت شرکت بیمه.
15 ـ خود مالک بودن راننده کامیون حامل کالاهای ترانزیتی.
ط) معیارهای عمومی تعیین نرخ حق بیمه رشته نفت، گاز و پتروشیمی:
1 ـ موضوع پروژه.
2 ـ مدت بیمه نامه.
3 ـ تفکیک زمانی پروژه از نظر مدت ساخت، دوره نگهداری، دوره آزمایش و راه اندازی (داشتن برنامه زمان بندی).
4 ـ منطقه جغرافیایی پروژه.
5 ـ سرمایه بیمه نامه.
6 ـ تعهد بیمه نامه (تعیین سقف تعهدات بیمه گر در هر بخش).
7 ـ شروط بیمه نامه، کلوزها و حد غرامت های مربوطه.
8 ـ سایر پوشش های ارائه شده.
9 ـ میزان کسورات قابل اعمال در هر بخش.
10 ـ تفکیک ریسک های پروژه بـه بخش های مختلف از جمله ماشین آلات در حال نصب و در حال بهره برداری سازه های موقتی و عملیات ساختمانی.
11 ـ سابقه فعالیت و صلاحیت فنی پیمانکار در پروژه های مشابه.
12 ـ تمهیدات و تجهیزات ایمنی مرتبط با نوع و ماهیت ریسک.
13 ـ میزان استهلاک و عمر مفید ماشین آلات.
14 ـ شناسایی عوامل تشدید خطر (محل اجرا و عوامل بیرونی پروژه) و اقدامات بیمه گذار در جهت پیشگیری بـه موقع از آنها.
15 ـ خسارات سنوات گذشته در ارتباط با ریسک های بهره برداری.
16 ـ درصد پیشرفت پروژه.
17 ـ نحوه عملکرد عوامل
H. S. E. 18 ـ اقدامات و تمهیدات مورد عمل بیمه گذار برای اطمینان از سلامت اجرای پروژه از لحاظ رعایت استانداردها.
19 ـ شناسایی خسارت های زیست محیطی محتمل.
20 ـ تجهیزات ایمنی اطفای حریق و امکانات حفاظتی.
21 ـ برآورد زیان های ناشی از خطای انسانی، نقص فنی و مخاطرات بیرونی.
22 ـ دامنه خسارت های تحت پوشش بر اساس نوع پروژه.
23 ـ شرایط مالی بیمه گذار و روش های تامین مالی پروژه.
24 ـ تعداد و نوع شیفت های کاری.
25 ـ کنترل شیفت ها طبق استانداردهای تعیین شده.
26 ـ ساختار سازمانی مصوب پیمانکار.
27 ـ شناخت مشارکت پیمانکاران فرعی (در این بخش توجه بـه sub contractor ها هم می شود).
28 ـ محاسبه MPL ,EML جهت برآورد حداکثر میزان خسارت.
29 ـ سازندگان و عرضه کنندگان ماشین آلات تجهیزات، لوازم و لایسنس ها و گارانتی ها و وارانتی ها.
30 ـ گستردگی و پراکندگی ریسک.
31 ـ برنامه زمان بندی ترسیم خسارت وارده و تدوین صورت وضعیت خسارت در بازه زمانی مشخص.
32 ـ اهمیت مدیران پروژه بـه مقوله ایمنی.
ظ) معیارهای اختصاصی تعیین نرخ حق بیمه رشته نفت، گاز و پتروشیمی در بخش
off shore. 1 ـ نظارت بر عملکرد پیمانکار توسط ناظر شخص ثالث (MWS ,TP).
2 ـ برنامه ساخت و مونتاژ تجهیزات در یارد پیمانکار.
3 ـ برنامه دستورالعمل های بارگیری، چیدمان، تجهیزات سنگین بر روی وسیله حمل.
4 ـ شرایط کیفیت و قابلیت و کالیبراسیون تجهیزات جابجاکننده از قبیل جرثقیل ها، شناورها و قایق ها.
5 ـ برنامه زمانبندی حمل و تطابق آن با شرایط آب و هوایی بر اساس پیش بینی سازمان های معتبر هواشناسی.
6 ـ برنامه مقابله پیمانکار در مواجهه با شرایط بحران.
7 ـ تطابق اقدامات اجرایی با اصول، موازین و استانداردهای کارفرما.
8 ـ شناخت و نحوه برخورد و ثبت Near Miss ها (آنچه که بـه وقوع نمی پیوندد ولی خیلی بـه وقوع نزدیک است).
9 ـ وجود quality control) ـ QCplan) 10 ـ رعایت استانداردهای بین المللی
lMO. 11 ـ سوابق و تمهیدات ایمنی پروژه از نظر حوادث طبیعی.
12 ـ تست های غیرمخرب بر روی تجهیزات و ماشین آلات.
13 ـ استانداردهای اورهال (over Haul) تجهیزات و ماشین آلات بر اساس دستورالعمل های کارخانه سازنده.
14 ـ نگه داری سازه توسط پیمانکار پس از انجام نصب و تکمیل کار در دریا قبل از تحویل بـه کارفرما/ بهره بردار.
ع) معیارهای اختصاصی تعیین نرخ حق بیمه رشته نفت، گاز و پتروشیمی در بخش
on shore. 1 ـ دارا بودن مجوز انجام کارهای سرد (cold work permit) و گرم (Hot work permit).
2 ـ وجود آموزش های تخصصی ایمنی اشخاص درگیر در حین پروژه.
3 ـ شناخت و نحوه برخورد و ثبت Near Miss ها (آنچه که بـه وقوع نمی پیوندد ولی خیلی بـه وقوع نزدیک است).
4 ـ کالیبراسیون تجهیزات و ماشین آلات.
5 ـ استانداردهای اورهال (over Haul) تجهیزات و ماشین آلات بر اساس دستورالعمل های کارخانه سازنده.
6 ـ روش های اجرای ساخت یا بهره برداری.
7 ـ تمهیدات لازم جهت مواجهه با تغییرات جوی (وقوع طوفان و نزولات آسمانی) و دارا بودن ماشین آلات، پمپ های لازم جهت تخلیه و یا برگشت آب.
8 ـ سوابق و تمهیدات ایمنی از نظر حوادث طبیعی.
9 ـ آنالیز ریسک تجهیزات سنگین وزن (نحوه تخلیه، بارگیری، حمل و تخلیه در سایت، زمان جابجایی تجهیزات و نصب آن در ارتفاعات).
10 ـ ایمنی انجام کار در ارتفاعات و ایجاد داربست ها.
11 ـ برنامه انجام گود برداری ها و نحوه پایداری در دیواره های گود.
12 ـ برنامه اجرای فونداسیون مربوط بـه تجهیزات سنگین و مهم.
13 ـ برنامه نصب تجهیزات سنگین و مهم.
14 ـ وجود مانورهای تمرین جهت مواجهه با حادثه.
15 ـ برنامه مقابله پیمانکار در مواجهه با شرایط بحران.
غ) معیارهای اختصاصی تعیین نرخ حق بیمه رشته مازاد مالی خسارت وارد شده بـه شخص ثالث در اثر حوادث ناشی از وسیله نقلیه.
1 ـ نوع وسیله نقلیه.
2 ـ کاربری.
3 ـ قدرت موتور.
4 ـ ظرفیت.
5 ـ میزان تعهد.
6 ـ سال ساخت.
7 ـ وضعیت ایمنی.
8 ـ ضریب خسارت نوع خودرو.
9 ـ سوابق رانندگی و بیمه ای دارنده.
ف) معیارهای اختصاصی تعیین نرخ حق بیمه رشته درمان گروهی:
1 ـ خطرات تحت پوشش.
2 ـ میزان تعهدات.
3 ـ تعداد بیمه شدگان.
4 ـ پراکندگی جغرافیایی بیمه شدگان.
5 ـ میانگین سنی بیمه شدگان.
6 ـ تعرفه خدمات تشخیصی و درمانی در منطقه تمرکز بیمه شدگان.
7 ـ نوع فعالیت بیمه گذار.
8 ـ سوابق و رفتارهای بیمه گذار و بیمه شدگان.
ق) معیارهای اختصاصی تعیین نرخ حق بیمه رشته درمان خانواده:
1 ـ گروه سنی.
2 ـ وضعیت سلامت.
3 ـ سابقه بیمه ای.
4 ـ شغل و نوع فعالیت.
5 ـ خطرات تحت پوشش.
6 ـ میزان تعهدات.
7 ـ تعرفه خدمات تشخیصی و درمانی در منطقه تمرکز بیمه شدگان.
ماده 11 ـ الحاق 1402/12/20 بموجب آئین نامه شماره 94/2 ـ مؤسسه بیمه موظف است در قراردادهای بیمه درمان با پانزده هزار نفر بیمه شده یا بیشتر، حداقل نرخ حق بیمه ای که توسط کمیته ای مرکب از دو نفر نماینده بیمه مرکزی، یک نفر نماینده سندیکای بیمه گران ایران و دو نفر اکچوئر رسمی بیمه (مورد تأیید بیمه مرکزی) تعیین می شود را رعایت نماید. مؤسسه بیمه مجاز به انعقاد قرارداد بیمه با نرخ های کمتر از میزان تعیین شده در این کمیته نمی باشد.
تبصره 1: مؤسسه بیمه مکلف است موازین مقرراتی حاکم بر نرخ حق بیمه قراردادهای بیمه موضوع این ماده را کتباً به بیمه گذاران مربوط اعلام و در صورت انعقاد قرارداد حداکثر ظرف پانزده روز نسخه ای از قرارداد منعقده را به بیمه مرکزی ارسال نماید.
تبصره 2: بیمه مرکزی فهرست قراردادهای بیمه مشمول این ماده را منتشر می کند.
تبصره 3: تفکیک بیمه نامه صادره موضوع این ماده به گروه های کمتر از پانزده هزار نفر ممنوع است. بیمه نامه های متعدد مربوط به گروهی از بیمه شدگان که با شناسه واحد و با نام یک بیمه گذار صادر می گردد، بیمه نامه واحد محسوب می شود. در صورتی که در سوابق قرارداد قبلی، اشخاص مذکور تحت یک قرارداد پوشش داده شده اند، نیز بیمه نامه واحد محسوب می شود. همچنین در صورت تشابه ریسک بین بیمه گذار اصلی و اشخاص حقوقی مرتبط (از قبیل شرکت های زیرمجموعه یک شرکت مادر و پیمانکاران آن ها) صرف نظر از شناسه های آن ها، مجموعه بیمه نامه های مربوط از نظر این ماده یک بیمه نامه واحد محسوب می گردد.
معیار تشابه ریسک در اشخاص موضوع این تبصره، به تشخیص کمیته موضوع این ماده، تشابه در: تاریخ شروع، پوشش و تعهدات، میانگین سنی، توزیع یا پراکندگی جغرافیایی و فعالیت شغلی بیمه شدگان می باشد.
تبصره 4: مؤسسه بیمه موظف است از تاریخ لازم الاجرا شدن این آیین نامه در چارچوب ابلاغی بیمه مرکزی، فهرست قراردادهای درمان موضوع این ماده و گزارش عملکرد آن ها را به بیمه مرکزی ارسال نمایند.
بیشتر بخوانید:
مجموعه مقررات مرتبط با آیین نامه شماره 94 بیمه مرکزی (مقررات بیمه مرکزی)
موضوعات بیمه در آراء وحدت رویه قضایی
موضوعات بیمه در آراء دیوان عدالت اداری
ماده 12 ـ الحاق 1402/12/20 بموجب آئین نامه شماره 94/2 ـ مؤسسه بیمه مجاز به شرکت در مناقصه بیمه گذاران قراردادهای درمان موضوع این آیین نامه، بدون اخذ مجوز کمیته موضوع ماده (11) نیست.
ماده 13 ـ الحاق 1402/12/20 بموجب آئین نامه شماره 94/2 ـ عملکرد قراردادهای مشمول این آیین نامه، در محاسبه ضریب خسارت موضوع ماده (6) آیین نامه شماره 94 لحاظ نمی شود. همچنین در صورتی که مؤسسه بیمه نرخ و شرایط مقرر در مجوز کمیته موضوع این آیین نامه را رعایت کرده باشد، مشمول جریمه ماده (15) آیین نامه شماره 76 و بند «3» ماده (8) آیین نامه شماره 94 (کاهش کارمزد اتکایی اجباری سهم بیمه مرکزی) نمی شود.
ماده 14 ـ الحاق 1402/12/20 بموجب آئین نامه شماره 94/2 ـ چنانچه مؤسسه بیمه نرخ و شرایط مقرر در مجوز کمیته موضوع این آیین نامه را رعایت ننماید، مشمول اقدامات نظارتی مقرر در ماده (8) آیین نامه شماره 94 می گردد.
ماده 15 ـ الحاق 1402/12/20 بموجب آئین نامه شماره 94/2 ـ بیمه مرکزی می تواند شش ماه پس از اجرای این آیین نامه، در خصوص کاهش حد نصاب مقرر در ماده (11) اتخاذ تصمیم نماید. در هر حال نصاب مذکور برای سال 1404 به ده هزار نفر تقلیل خواهد یافت.
ماده 16 ـ الحاق 1402/12/20 بموجب آئین نامه شماره 94/2 ـ مسئولیت حسن اجرای این آیین نامه با هیئت مدیره و مدیرعامل مؤسسه بیمه است.
در خصوص آئین نامه 94/2 : این آیین نامه از تاریخ ابلاغ لازم الاجرا و جایگزین آیین نامه شماره ۹۴/۱ است. بیمه نامه هایی که تاریخ شروع پوششهای آن ۱۴۰۳/۰۱/۰۱ به بعد میباشد مشمول احکام این آیین نامه می شوند.