آیین نامه ضوابط قطع درختان در شهر مصوب 1388/04/20
آیین نامه ضوابط قطع درختان در شهر مستند به ماده یک قانون اصلاح لایحه قانونی حفظ و گسترش فضای سبز در شهرها 1359 مصوب 1388/04/20
شناسنامه آیین نامه ضوابط قطع درختان در شهر:
شماره روزنامه رسمی: ۲۲۶۳۱
تاریخ روزنامه رسمی: 1401/09/07
شماره ابلاغ: ۶۹۸۷/۱۴۰۱
تاریخ ابلاغ: 1401/09/02
مرجع تصویب: هیات وزیران
تاریخ تصویب: 1388/04/20
بیشتر بخوانید:
مجموعه مقررات مرتبط با آیین نامه ضوابط قطع درختان در شهر (مقررات شهر و روستا)
شهر و شهرداری در آرای وحدت رویه قضایی
موضوعات شهر و شهرداری در آرای دیوان عدالت اداری
مقررات مرجع:
ماده 1 قانون اصلاح لایحه قانونی حفظ و گسترش فضای سبز در شهرها ـ اصلاح 1390/03/31 ـ به منظور حفظ و گسترش فضای سبز و جلوگیری از قطع بی رویه درختان، قطع هر نوع درخت و یا نابود کردن آن به هر طریق در معابر، میادین، بزرگراه ها، پارک ها، بوستان ها، باغات و نیز محل هایی که به تشخیص شورای اسلامی شهر، باغ شناخته شوند در محدوده و حریم شهرها بدون اجازه شهرداری و رعایت ضوابط مربوطه ممنوع است. ضوابط و چگونگی اجراء این ماده در چهارچوب آیین نامه مربوط با رعایت شرایط متنوع مناطق مختلف کشور توسط وزارت کشور با هماهنگی وزارت راه و شهرسازی، سازمان حفاظت محیط زیست، وزارت جهاد کشاورزی و شهرداری تهران تهیه و به تصویب شورای عالی استان ها می رسد.
تبصره 1 ـ الحاق 1387/12/14 ـ اصلاح و واکاری باغات در حریم شهرها به شکل جزئی و یا کلی مشمول این ماده نیست و طبق ضوابط مصوب وزارت جهاد کشاورزی انجام می شود.
تبصره 2 ـ الحاق 1387/12/14 ـ مصوبات شورای عالی استان ها جهت تطبیق با قوانین و رعایت اصل یک صد و سی و هشتم 138 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران به اطلاع رییس مجلس شورای اسلامی خواهد رسید تا در صورتی که بر خلاف قوانین بود، با ذکر دلیل برای تجدید نظر و اصلاح به شورای عالی استان ها ارسال گردد.
متن آیین نامه ضوابط قطع درختان در شهر:
ماده ۱ ـ تعاریف:
الف) نهال: گیاه دارای ساقه (تنه) چوبی منفرد کـه محیط بن آن کمتر از پانزده (۱۵) سانتیمتر باشد.
ب) درخت: گیاه خشبی (چوبی) دارای ساقه منفرد اعم از درخت دارای میوه ماکول (مثمر) و سایر درختان(غیر مثمر)که محیط بن آن ها از پانزده سانتیمتر کمتر نباشد.
تبصره ـ درخت مو با هر بن و بوته های چای مشمول این تعریف می باشد.
ج) بن درخت: محل تلاقی تنه درخت یا نهال با سطح زمین است. در صورتی کـه درخت در سطح زمین بـه چند ساقه منشعب شده باشد بن قطور ترین ساقه ملاک عمل خواهد بود و بقیه ساقه ها شاخه محسوب می شوند.
د) باغ: از نظر این آیین نامه بـه محلی اطلاق می شود کـه مطابق سند مالکیت رسمی، حداقل ۵۰۰ مترمربع مساحت داشته و سطح اشغال بنای مجاز آن (مطابق با پروانه و گواهی معتبر تا قبل از تصویب اصلاحیه قانون 1388) کمتر از ۴۵ درصد بوده و علاوه بر آن حداقل یکی از مشخصات ذیل را داشته باشد:
جزء 1: بـه طور متوسط در هر بیست و پنج (۲۵) مترمربع یک اصله درخت مثمر و یا غیر مثمر و یا ترکیبی از آن ها وجود داشته باشد. قطع و امحای درختان موجب عدم احتساب تعداد درختان کسر شده در آمار لحاظ شده در این بند نخواهد بود.
جزء 2: دارا بودن سند مالکیت و یا سند مادر (مشروط بر آنکه سند مادر صادره بعد از تصویب لایحه قانونی سال ۱۳۵۹باشد) بـه عنوان باغ، باغچه، زمین مشجر و باغ عمارت
جزء 3: دارا بودن سابقه رای دایر باغ، دایر باغچه، دایر مشجر از کمیسیون ماده دوازدهم (۱۲) قانون زمین شهری.
جزء 4: محل هایی کـه در حریم شهر توسط وزارت جهاد کشاورزی باغ شناخته شده اند و سپس در طرح های توسعه شهری جدید بـه محدوده های شهری الحاق گردیده اند.
جزء 5: افزون بر جزء های فوق الذکر، محل هایی کـه از حیث دارا بودن ارزش های زیست محیطی (از جمله وجود درختان کهنسال و ارزشمند، بوستان، زیرساخت آبی) مبتنی بر اقتضای بومی و محلی کـه توسط شوراهای اسلامی شهر، بر اساس ملاکها و معیارهایی کـه توسط همان شورا تعیین و تصویب می گردد، باغ شناخته می شوند.
شوراهای اسلامی شهر موظف بـه تعیین معیارهای دقیق و شفاف این جزء (من جمله اراضی مجزی شده از باغهای پیوسته و پهنه های سبز، املاکی کـه پوشش توده درختان بر بناها غلبه داشته باشند و...) بوده و صرفا پس از تایید معیار ها توسط شورای عالی استان ها، قابلیت اجرایی دارد.
تبصره ۱ ـ در بررسی سابقه وضعیت درختان در جزء های ۱ و ۵، استناد بـه تصاویر هوایی سال ۱۳۵۸ بـه بعد معتبر و قابل استناد می باشد، بـه ویژه در املاک مشمول جزء ۲ کـه سند مالکیت قبل از تصویب قانون (سال ۱۳۵۹) دارند.
تبصره ۲ ـ جهت جلوگیری از خرد شدن املاک باغ طبق قانون، درصورت تفکیک باغ بـه عرصه های کوچکتر و بلا فصل بودن پلاک از سایر قطعات تفکیکی، عرصه های تفکیکی و مفروزه بـه هر مساحت کـه باشند، باغ محسوب می گردند.
تبصره ۳ ـ محلهایی کـه فاقد شروط پنجگانه مذکور بوده و باغ شناخته نشوند، در صورتی کـه بعد از تصویب این آیین نامه درخت کاری شوند، مشمول جزء ۱ نبوده و همچنان باغ شناخته نمی شوند. مشروط بر آنکه درختان توسط مالک یا ذینفع در سامانه ثبت درخت درج شوند. شهرداری نیز مکلف است پس از اعلام مالک یا ذی نفع، تصاویر هوایی و گزارش مربوط بـه غرس درختان را ثبت و در سامانه های مربوطه بارگذاری نماید.
(ه) فضای سبز شهری: عرصه های مشجر و دارای پوشش گیاهی و یا عرصه های دارای کاربری فضای سبز در طرح های جامع و تفصیلی شهری در محدوده و حریم شهرها کـه دارای مالکیت عمومی، دولتی و خصوصی باشند.
(و) قانون: منظور از قانون در این آئین نامه قانون «اصلاح قانون حفظ و گسترش فضای سبز در شهرها مصوب سال 1359/03/01 شورای انقلاب» می باشد کـه در تاریخ 1388/05/13 بـه تصویب مجمع تشخیص مصلحت نظام رسیده است.
ماده ۲ ـ حد نصاب تفکیک باغات در محدوده شهرها مطابق دستورالعمل ماده ۱۴ قانون زمین شهری می باشد.
ماده ۳ ـ شهرداری مکلف است حتی المقدور از طریق سامانه های الکترونیک قبل از صدور پروانه ساختمانی، گواهی پایان کار ساختمانی، افراز، تفکیک، تغییر کاربری اراضی فضای سبز واقع در طرح های دولتی و تغییر کاربری املاک واقع در طرح های توسعه شهری جهت بررسی نوعیت املاک و اراضی براساس مفاد بند «د» و تعداد درختان املاک و اراضی (مطابق وضع موجود و سوابق ملک) و تعیین تکلیف تداخل درختان با محل احداث بنا و طرح های عمرانی، موضوع را از کمیسیون ماده هفت این آیین نامه استعلام نماید.
آرای قبلی با نوعیت باغ، صادره توسط مراجع ذی صلاح (مراجع قضایی، کمیسیون ماده ۱۲ قانون زمین شهری (تا پیش از اصلاح قانون یعنی سال ۱۳۸۸) و سازمان ثبت اسناد و املاک، مطابق جزء های دوم و سوم این آیین نامه و باغات مشمول جزء یکم و چهارم بند «د» کـه بـه تشخیص کمیسیون ماده ۷ نوعیت قطعی باغ داشته باشند نیازی بـه طرح مجدد در شورای اسلامی شهر ندارد، مگر آنکه نظر کمیسیون در مراجع قضایی نقض شود.
تبصره ـ املاک و اراضی کـه براساس طرح های جامع و تفصیلی شهر، در پهنه فضای سبز (G) واقع شده اند، قابلیت طرح در کمیسیون های ماده ۷ را نداشته و باید بـه صورت فضای سبز بمانند.
ماده ۴ ـ کاشت، حفاظت و آبیاری درختان و فضاهای سبز معابر، میادین، بزرگراه ها و بوستان های عمومی واقع در داخل محدوده شهرها بـه استثنای بوستان های محیط زیست و مناطق چهارگانه موضوع بند الف ماده ۳ قانون حفاظت و بهسازی محیط زیست از وظایف شهرداری است.
تبصره ۱ ـ حفظ، نگهداری و آبیاری درختان در سایر محل های مشمول قانون بـه عهده مالکین، ساکنین (بهره برداران) و متصرفین آنها است.
تبصره ۲ ـ در مورد موقوفات؛ متولیان و متصدیان یا قائم مقام قانونی آنان یا مستاجرین، بهره برداران و متصرفین مسئول آبیاری و نگهداری درختان هستند.
تبصره ۳ ـ در صورت اهمال در نگهداری درختان مشمول قانون، شهرداری موظف است با اخذ مجوز از دادستان، راساً نسبت بـه آبیاری و نگهداری آنها اقدام و هزینه های متعلقه را با پانزده درصد ۱۵% اضافی بـه عنوان کارمزد از مالک دریافت نماید لکن در صورت اعلام مالک مبنی بر عدم توانایی در نگهداری درختان شهرداری مجاز است در خصوص حفظ و نگهداری درختان بـه مالک مساعدت نموده و تنها هزینه های مترتبه را از وی دریافت نماید. در صورت استنکاف مالک یا متصدی از پرداخت هزینه های فوق الذکر، اداره اجرای احکام ثبت محل با دستور دادستان مکلف است نسبت بـه وصول و واریز آن بـه حساب شهرداری طبق اجرای اسناد لازم الاجرا اقدام نماید.
ماده ۵ ـ برای قطع و جابجایی هر گونه درخت در معابر و اماکن عمومی، دولتی و خصوصی واقع در محدوده و حریم شهر، با درخواست مالکین، متولیان، متصدیان و اشخاص مسئول این اماکن، در موارد زیر شهرداری مکلف است صرفا پس از اخذ رای کمیسیون موضوع ماده ۷ این آیین نامه، مجوز صادر نماید:
الف ـ درخت غیر مثمری کـه بـه سن بهره وری رسیده باشد و بـه قصد انتفاع از چوب آن درخواست قطع داده شده باشد کـه در این صورت باید بـه جای آن توسط مالک یا متقاضی مجدداً درخت غرس شود. چنانچه شهرداری مایل بـه حفظ درخت باشد، بهای عادله چوب آن را با توافق با مالک پرداخت می نماید و در صورت اختلاف بهای آن طبق نظر کارشناس رسمی دادگستری تعیین و بـه مالک پرداخت خواهد شد.
ب ـ درختی کـه بـه علت آفت زدگی، بیماری، انگل و یا علل غیر عمد دیگر خشک شده و یا احتمال سرایت آفت و بیماری از آن بـه دیگر درختان و گیاهان وجود داشته باشد و یا احتمال سقوط آن برود کـه در این صورت باید بـه جای آنها نهال بـه میزان دو برابر محیط بن درخت غرس شود (مطابق تبصره ۲ انجام شود).
ج ـ درخت در محل احداث ساختمان و یا مسیر راه، کانال و مجاری آب، خطوط انتقال برق، لوله کشی نفت، گاز، تلفن و نظایر آن قرار گرفته باشد و یا بـه هر نوعی مانع از اجرای طرح های عمرانی و عمومی باشد.
د ـ درخت واقع در معابر و یا میادین مانع عبور و مرور طبیعی باشد و یا وجود آن برای مالکین و ساکنین مزاحمت ایجاد کرده باشد.
تبصره ۱ ـ شهرداری و کلیه دستگاه های ارائه دهنده خدمات شهری (از قبیل آب، فاضلاب، گاز، برق، مخابرات، شرکت پخش فرآورده های نفتی و شهرداری و سازمان های وابسته بـه آن) موظفند قبل از انجام هر گونه عملیات عمرانی کـه مستلزم قطع درختان و یا تخریب فضای سبز باشد، علاوه بر سایر مجوزهای لازم، از کمیسیون موضوع ماده ۷ آیین نامه مجوز اخذ نمایند.
تبصره ۲ ـ در مورد بند های (ج(و (د) اولویت با انتقال درختان در فصل مناسب با نظارت شهرداری و با رعایت اصول علمی و فنی می باشد و در صورت اجتناب ناپذیر بودن قطع درخت و عدم امکان واکاری می باید با رعایت اصول ایمنی بـه ازای درخت هایی کـه اجازه قطع آن از طرف کمیسیون ماده (۷) این آئین نامه صادر می شود بـه تعداد دو برابر مجموع محیط بن ها در محل تعیین شده کـه شهرداری معین می کند غرس نماید.
تبصره ۳ ـ عوارض قطع درخت موضوع این ماده و جرایم قطع بدون مجوز درختان، طبق تعرفه های پیشنهادی شهرداری بـه تصویب شورای اسلامی شهر می رسد، توسط شهرداری اخذ خواهد شد. شهرداری مکلف است درآمد متمرکز حاصل از این عوارض و جرایم را تماماً و صرفاً بـه توسعه فضای سبز، ایجاد و تجهیز بوستان های عمومی اختصاص دهد و صرف آن در سایر امور ممنوع می باشد.
ماده ۶ ـ در صورتی کـه شخص یا اشخاص اعم از حقیقی یا حقوقی موجبات اتلاف و امحای درختان موضوع قانون را فراهم آورند شهرداری در اجرای ماده ۴ قانون (مصوب ۱۳۸۸) موظف است نسبت بـه تعقیب جزایی و اخذ جریمه از طریق مراجع قضایی و پیگیری جبران خسارت وارده اقدام نماید.
مامورین شهرداری کـه در اجرای ماده (۵) این آیین نامه از انجام این وظیفه تعلل نموده و بـه موقع اقدام نکنند متخلف شناخته شده و مورد تعقیب قانونی قرار خواهند گرفت.
ماده ۷ ـ بـه منظور نظارت بر حسن اجرای قانون و اجرای این آیین نامه، دبیرخانه و کمیسیونی مرکب از اعضای زیر در کلان شهرها تشکیل می شود:
الف ـ دو نفر از اعضای شورای اسلامی شهر بـه انتخاب شورا کـه یک نفر آشنا بـه حوزه و مسائل شهرسازی و معماری و یک نفر آشنا بـه حوزه محیط زیست و فضای سبز باشد.
ب ـ یکی از معاونین شهردار بـه انتخاب شهردار
ج ـ رییس یا مدیرعامل سازمان بوستان ها و فضای سبز شهر
د ـ یک نفر قاضی رسمی دادگستری بـه انتخاب قوه قضاییه در سایر شهرها ترکیب کمیسیون عبارت است از:
الف ـ یکی از اعضای شورای اسلامی شهر بـه انتخاب شورا.
ب ـ یک نفر از معاونین شهرداری بـه انتخاب شهردار.
ج ـ یک نفر قاضی رسمی دادگستری بـه انتخاب قوه قضاییه
مسئول دبیرخانه کمیسیون و مسئول پیگیری اجرای آرای کمیسیون، مدیرعامل سازمان بوستان ها و فضای سبز و درصورت عدم وجود سازمان بوستان ها و فضای سبز در شهرداری، بالاترین مقام مسئول حوزه فضای سبز می باشد.
تبصره ۱ ـ شهرداری موظف است برای صدور پروانه ساختمانی در ابتدای مراحل صدور پروانه و پایان کار عملیات ساختمانی در کلیه املاک کـه در محدوده شهر واقع می باشد و نیز سایر امور مطابق ماده ۳ این آیین نامه، نظر کمیسیون فوق را اخذ نموده و مطابق آن عمل نماید.
تبصره ۲ ـ شهرداری موظف است در کلان شهرها در ابتدای مراحل صدور پروانه و پایان کار عملیات ساختمانی در عرصه های با مساحت کمتر از ۲۰۰۰ مترمربع واقع در محدوده شهر کمیسیونی مرکب از اعضای زیر را در هر یک از مناطق شهرداری تشکیل داده و نظریه کمیسیون را اخذ و مطابق آن اقدام کند:
الف ـ یک عضو شورای اسلامی شهر بـه انتخاب شورا.
ب ـ مدیر منطقه شهرداری و در صورتی کـه شهرداری منطقه نداشته باشد، شهردار آن شهر.
ج ـ نماینده مدیرعامل سازمان بوستان ها و فضای سبز شهرداری، در صورت عدم وجود سازمان بوستان ها و فضای سبز در شهرداری نماینده معاون خدمات شهری شهرداری.
تبصره ۳ ـ جهت تشخیص باغ توسط شورای اسلامی شهر، شهرداری موظف است پرونده املاک موضوع جزء ۵ بند «د» ماده یکم آیین نامه را بـه همراه نظریه کارشناسی کمیسیون ماده هفت بـه شورای اسلامی شهر ارسال نماید.
املاک و اراضی کـه طبق اجزای ۱ تا ۴ بند د ماده ۱ در کمیسیونهای ماده ۷ باغ شناخته شده اند نیاز بـه طرح مجدد در شورای اسلامی شهر ندارند، مگر آن کـه نظر کمیسیون در مراجع قضایی نقض شود، رای صادر شده توسط شورای اسلامی شهر قطعی بوده و ملاک عمل می باشد.
ماده ۸ ـ متقاضیان قطع، جابجایی یا سربرداری و هرس درختان و توسعه فضای سبز عمومی باید درخواست خود را ترجیحا بـه صورت فرم های الکترونیک بـه شهرداری اعلام نمایند. شهرداری مکلف است تمامی این درخواست ها را بـه صورت آنی بـه کمیسیون ماده ۷ موضوع این آیین نامه ارجاع و کمیسیون مزبور حداکثر ظرف مدت ۱۰ روز کاری در خصوص درخواست متقاضی اعلام نظر نماید و شهرداری بـه صورت آنی بـه متقاضی اعلام نماید.
تبصره ۱ ـ شهرداری و متقاضی تحت هیچ شرایط قبل از دریافت مجوز لازم، مجاز بـه قطع درخت یا سربرداری یا جابجایی آن نخواهد بود.
تبصره ۲ ـ شهرداری موظف است در صورت درخواست متقاضی برای جابجایی یا سربرداری درخت رعایت ضوابط و اصول علمی و ایمنی را نموده و امکانات و تسهیلات مورد نیاز را در قبال دریافت اجور و هزینه های مترتبه در اختیار متقاضی قرار دهد.
بیشتر بخوانید:
مجموعه مقررات مرتبط با آیین نامه ضوابط قطع درختان در شهر (مقررات شهر و روستا)
شهر و شهرداری در آرای وحدت رویه قضایی
موضوعات شهر و شهرداری در آرای دیوان عدالت اداری
ماده ۹ ـ شهرداری موظف است نحوه استفاده از تجهیزات و امکانات شهرداری و ضوابط مربوط بـه هرس و جابجایی درختان، تعیین گونه ها و محل های مناسب توسعه و کاشت درختان در عرصه های عمومی، نگهداشت و هرس درختان عرصه های عمومی را تهیه پس از اخذ تاییدیه از کمیسیون ماده هفت اجرایی نماید.
تبصره ـ هر گونه جابجایی درختان توسط مالکین، متصدیان و ذی نفعان و شهرداری در محدوده و حریم شهر و در معابر و اماکن عمومی و خصوصی با اخذ مجوز از کمیسیون موضوع ماده ۷ امکان پذیر است. در غیر این صورت شهرداری موظف بـه جلوگیری است.
ماده ۱۰ ـ در اجرای مواد ۱ و ۲ قانون حفظ و گسترش فضای سبز در شهرها و اصلاحیه های آن شهرداری موظف است شناسنامه باغات مشمول این قانون را بـه همراه مشخصات ذیل تهیه و پس از تصویب در شورای اسلامی شهر در نقشه های توسعه شهری بـه روز رسانی و منعکس نماید.
الف) شماره پلاک ثبتی یا شماره نوسازی پلاک مشمول.
ب) مساحت ملک.
ج) نشانی دقیق محل شامل شهر، منطقه، ناحیه، خیابان، کوچه، شماره، نام مالک یا ذینفع.
د) تعداد و مشخصات هر یک از درختان مشمول قانون بـه تفکیک نوع مثمر و غیر مثمر.
هـ ) نام، مشخصات، سمت و امضای مامور تنظیم کننده اطلاعات شناسنامه کـه بـه عنوان ضابط دادگستری شناخته می شود.
تبصره ۱ ـ شهرداری موظف است پس از شناسایی، باغ های واقع در محدوده و حریم شهر آنها را روی نقشه و سامانه های مربوطه (G I S) مشخص و اعلام نماید. این باغ ها بـه هیچ وجه، حتی در صورت قطع تمام درختان، بدون اخذ مجوزهای قانونی از عنوان باغ خارج نخواهند شد.
تبصره ۲ ـ شهرداری موظف است نسخه ای از نقشه های مکانی شناسنامه باغات را جهت انتشار عمومی و بهره برداری مالکین و دستگاه های دولتی و قضایی در سامانه های اطلاع رسانی خود بارگذاری و بـه روز رسانی نماید.
تبصره ۳ ـ شوراهای استان، از طریق شوراهای اسلامی شهر و شهرداری ها مکلف بـه نظارت و اطلاع رسانی مفاد این آیین نامه و اخذ گزارشات دوره ای حسن اجرای این آیین نامه از شهرداری ها و قرائت گزارش در شورای عالی استان ها می باشند.
تبصره ۴ ـ در صورت قصور شهرداری در اجرای این ماده و عدم تکمیل و انتشار شناسنامه باغها، گزارش کوتاهی و ترک فعل مسئولین مربوط بایستی بـه دستگاههای نظارتی و مراجع ذیصلاح ارسال گردد.
ماده ۱۱ ـ شهرداری مکلف است از مشخصات عرصه های مشجر، فضای سبز شهری، درختان واقع در معابر، میادین، بزرگراه ها و بوستان های عمومی فهرستی شامل نوع درخت، محیط بن، محل کاشت و تاریخ گزارش، تهیه و تنظیم نموده و مراتب را با تخصیص پلاک بـه سالانه بیست درصد (۲۰%) درختان با روش های نوین و بر روی سامانه های مربوطه (G I S) منعکس و انتشار عمومی نماید.
ماده ۱۲ ـ وزارت راه و شهرسازی و شهرداری ها موظفند در جهت حفظ باغات مخصوصاً در شهرهایی کـه سرانه فضای سبز آن ها کمتر از استاندارد است در مطالعات طرح جامع شهرها حتی الامکان باغات را در کاربری فضای سبز پیش بینی نمایند. همچنین شهرهای زیر بیست و پنج (۲۵) هزار نفر جمعیت، از طریق معاونت امور عمرانی استانداری مربوطه اقدام می شود.
تبصره ۱ ـ شهرداری ها و شوراهای اسلامی شهر شرایطی فراهم نمایند تا با خرید باغات محدوده شهر، بوستان های شهری در آن ها احداث و در اختیار عموم قرار گیرد.
تبصره ۲ ـ شهرداری ها موظفند سامانه های نظارت مردمی و گزارش گیری های مستقیم را ایجاد و هر یک از گزارش های مردمی واصله را تا حصول نتیجه پیگیری نماید و گزارش ماهیانه آن را بـه شورای حفظ حقوق بیت المال ارائه نماید. همچنین شهرداری موظف بـه ارائه گزارش های برخط و بـه روز رسانی شده مواد ۱۰ و ۱۱ این آیین نامه و وضعیت باغات و فضای سبز شهر را ضمن انتشار در سامانه های انتشار عمومی مردمی، بـه شورای حفظ حقوق بیت المال ارائه نماید.
برای حفظ باغات بزرگ شهری حتی الامکان حمایت های لازم را از مالکان آن ها به عمل آورند.
تبصره ۳ ـ شهرداری ها موظفند دستورالعمل های تشویقی و حمایتی جهت هدایت فعالیت های متناسب با حفظ درختان، احیا و عملیات بـه زراعی، پیشتیبانی فنی و اجرایی نگهداشت و آب رسانی باغات را تهیه و سالیانه در ردیف های بودجه بـه تصویب شورای اسلامی شهر برسانند. همچنین بـه میزان حداقل یک برابر عوارض حاصل از تبصره سوم ماده پنج این آیین نامه، افزون بر میزان عوارض حاصله، بـه احیاء و تملک باغات از بودجه عمومی شهرداری تخصیص یابد.