لطفا منتظر باشید

آیین نامه ماده 10 قانون نظام جامع دامپروری کشور مصوب 1390/04/21

آیین نامه ماده 10 قانون نظام جامع دامپروری کشور با موضوع ثبت و صدور مجوز صادرات و واردات منابع دامی و ژنتیکی مشتمل بر 12 ماده مصوب 1390/04/21

شناسنامه آیین نامه:

شماره ابلاغ: 83379

تاریخ ابلاغ: 1390/04/21

مرجع تصویب: وزیران عضو کمیسیون علمی، تحقیقاتی و فناوری

تاریخ تصویب: 1390/04/21


بیشتر بخوانید:

مجموعه مقررات مرتبط با آیین نامه اجرایی ماده 10 قانون نظام جامع دامپروری

نظریات مشورتی مرتبط با موضوعات تولید و صنعت

مجموعه موضوعی آرای وحدت رویه قضایی 

آرای دیوان عدالت اداری مرتبط با موضوعات تولید و صنعت

مقررات مرجع:

ماده 10 قانون نظام جامع دامپروری کشور اصلاح 1396/10/24: به منظور حفظ و حمایت از منابع دامی، وزارت جهاد کشاورزی موظف به ثبت داخلی و بین المللی موارد مذکور می باشد.

تبصره 1 ـ کلیه اشخاص حقیقی و حقوقی اعم از دولتی، تعاونی و خصوصی، برای واردات و یا صادرات این موارد، موظف به اخذ مجوز از وزارت جهاد کشاورزی می باشند.

تبصره 2 ـ منسوخ 1396/10/24 ـ خروج هرگونه منابع و مواد ژنتیکی فاقد مجوز ممنوع بوده و مرتکب بر اساس حکم محاکم صالحه، مستند به نظریه کارشناسی وزارت جهاد کشاورزی، به یک تا سه برابر خسارت وارده محکوم می شود.

تبصره 2 ـ اصلاح 1396/10/24 ـ آئین نامه اجرائی این ماده ظرف سه ماه پس از تصویب این قانون توسط وزارت جهاد کشاورزی تهیه و به تصویب هیأت وزیران خواهد رسید.

متن آیین نامه ماده 10 قانون نظام جامع دامپروری:

وزیران عضو کمیسیون علمی، تحقیقاتی و فناوری بنا به پیشنهاد شماره 37194/020 مورخ 1389/09/14 وزارت جهاد کشاورزی و به استناد تبصره 3 ماده 10 قانون نظام جامع دامپروری کشور مصوب 1388 و با رعایت تصویب نامه شماره 164082/ت373ه ـ مورخ 1386/10/10 آئین نامه اجرایی ماده یاد شده را به شرح زیر تصویب نمودند:

ماده 1 ـ در این آئین نامه اصطلاحات زیر، در معانی مشروح مربوط به کار می روند:

الف ـ قانون: قانون نظام جامع دامپروری کشور مصوب 1388.

ب ـ وزارت: وزارت جهاد کشاورزی.

پ ـ سازمان: سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی وابسته به وزارت جهاد کشاورزی.

ت ـ مؤسسه: مؤسسه تحقیقات علوم دامی کشور وابسته به سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی.

ث ـ مرکز: مرکز اصلاح نژاد دام و بهبود تولیدات دامی کشور وابسته به وزارت جهاد کشاورزی.

ج ـ دام: حیواناتی (شامل چهارپایان، پرندگان، آبزیان و حشرات) که برای امور تغذیه انسان و یا تعذیه دام و فعالیت های اقتصادی، تولیدی، آزمایشگاهی، ورزشی و تفریحی، تولید، نگهداری و پرورش داده می شوند.

چ ـ منابع ژنتیکی: انواع گونه، نژاد، سویه (تیپ) و جمعیت های دام کشور که حامل عوامل ارثی شناخته شده یا ناشناخته هستند (اعم از اصلاح شده یا اصلاح نشده).

ح ـ مواد ژنتیکی: موادی که منشأ دامی داشته و حامل هر شکل از عوامل وراثتی آن باشد.

خ ـ اصلاح کننده: شخص حقیقی یا حقوقی که دام، منبع یا ماده ژنتیکی دام را برای اولین بار کشف و یا اصلاح و بهبود بخشیده باشد.

د ـ واحد اصلاح نژادی: محلی که واجد شرایط فنی و بهداشتی تأیید شده برای اصلاح نژاد باشد.

ذ ـ گواهی: تأییدیه مطابقت فنی و کیفیت منابع یا مواد ژنتیکی دامی با استانداردهای ملی یا بین المللی.

ر ـ شناسنامه: اطلاعاتی از قبیل نام گونه، نژاد، سویه (تیپ)، اطلاعات شجره ای، همچنین در خصوص مواد ژنتیکی شامل مشخصات کیفی و کمی، شرایط نگهداری، نام و علامت تجاری تولید کننده، تاریخ و محل تولید، شماره مجوز تولید و در خصوص دام زنده شامل شناسه دام می باشد.

ز ـ شناسه دام: شامل ارقام و یا حروفی است که برای هر دام یا گروهی از دام منحصر به فرد می باشد و هر بخش از ارقام آن کد کننده اطلاعاتی در خصوص دام می باشد.

ژ ـ آزمایشگاه های مجاز ژنتیکی دامی: آزمایشگاه هایی که عهده دار تعیین کیفیت منابع مواد ژنتیکی دام و تعیین اصالت آنها بر اساس مجوز مؤسسه می باشند.

س ـ آزمایشگاه مرجع ژنتیکی دامی: آزمایشگاه مرکزی مؤسسه که وظیفه تعیین صلاحیت فنی آزمایشگاه های مجاز دامی را عهده دار می باشد.

ش ـ ثبت بین المللی: ورود اطلاعات منابع و مواد ژنتیکی دامی در مراجع رسمی بین المللی و دریافت گواهینامه.

ص ـ ثبت داخلی: ورود اطلاعات منابع و مواد ژنتیکی دامی حسب مورد در بانک اطلاعات مؤسسه و مرکز و صدور گواهینامه یا شناسنامه.

ض ـ اطلاعات ژنتیکی دامی: اطلاعات حاصل از داده برداری و ثبت صفات ظاهری، تولیدی و تولید مثلی دام ها و اطلاعات حاصل از تعیین ژنوتیپ دام ها.

ط ـ بانک ژن: مجموعه ای ذخیره ای از نمونه های بیولوژیک با منشأ دام و ریزسازواره های مرتبط که به صورت زنده، ایستگاهی یا آزمایشگاهی نظیر اسپرم، جنین، لاین سلولی و دی ان آ (DNA) نگهداری می شوند.

ماده 2 ـ مؤسسه موظف است نسبت به شناسایی و ثبت منابع و مواد ژنتیکی دام موجود در کشور با رعایت مقررات مربوط در سطوح داخلی و بین المللی اقدام نماید. مرکز موظف به صدور شناسه و شناسنامه دام بر اساس اولویت های تعیین شده از سوی وزارت می باشد.

تبصره 1 ـ ثبت منابع ژنتیکی توسط موسسه و بر اساس دستورالعملی خواهد بود که سه ماه پس از ابلاغ این آئین نامه توسط وزیر جهاد کشاورزی ابلاغ می شود.

تبصره 2 ـ در صورت صدور شناسه دام، اشخاص حقیقی و حقوقی که به نحوی با منابع و مواد ژنتیکی دامی مرتبط هستند، موظف به استفاده از شناسه قابل ردیابی دامها می باشند.

تبصره 3 ـ وزارت موظف است به منظور حفاظت از منابع و مواد ژنتیکی دامی نسبت به ایجاد بانک ژن مربوط و پایگاه اطلاع رسانی در مؤسسات وابسته به سازمان اقدام نماید.

ماده 3 ـ به منظور حصول اطمینان از کیفیت منابع و مواد ژنتیکی دامی ثبت شده، مرکز پس از اخذ تأییدیه از آزمایشگاه مجاز، گواهی های لازم را برای نصب و حک شناسه صادر خواهد نمود.

ماده 4 ـ تولیدکننده منابع و مواد ژنتیکی دامی موظف است ضمن رعایت اصول فنی و بهداشتی، استانداردها و دستورالعمل های مرتبط با تولید و تکثیر منابع و مواد ژنتیکی دامی، امکان نمونه برداری و بازرسی های ادواری توسط آزمایشگاه های مجاز را براساس دستورالعمل های مربوط فراهم نماید. هرگونه استنکاف موجب لغو یا عدم تمدید گواهی خواهد شد.

بیشتر بخوانید:

مجموعه مقررات مرتبط با آیین نامه اجرایی ماده 10 قانون نظام جامع دامپروری

نظریات مشورتی مرتبط با موضوعات تولید و صنعت

مجموعه موضوعی آرای وحدت رویه قضایی 

آرای دیوان عدالت اداری مرتبط با موضوعات تولید و صنعت

ماده 5 ـ منابع و مواد ژنتیکی واجد همه شرایط زیر ثبت می شوند:

الف ـ منابع و موادی که با منابع و مواد ثبت یا شناخته شده داخل کشور از نظر خصوصیات ژنتیکی تمایز داشته باشند.

ب ـ منابع و مواد از نظر ژنتیکی یا ظاهری و یا هر دو مورد، در جمعیت مورد نظر یکنواخت باشد.

پ ـ خصوصیات منابع و مواد در سال های تولید و تکثیر ثابت بماند.

تبصره 1 ـ مواد و منابع ژنتیکی جدید با داشتن شرایط فوق در دو مرحله توسط مؤسسه به شرح زیر ثبت می شود:

الف ـ مرحله اول ثبت اظهاری که با درخواست متقاضی و ارایه مدارک و مستندات توسط وی برای حفظ حقوق اشخاص انجام می شود.

ب ـ مرحله دوم ثبت احرازی که پس از احراز شرایط مندرج در بندهای (الف)، (ب) و (پ) این ماده انجام خواهد شد.

تبصره 2 ـ منابع و مواد تراریخته بر اساس بند (الف) ماده 5 قانون ایمنی زیستی جمهوری اسلامی ایران مصوب 1388 مشمول این ماده می باشد.

تبصره 3 ـ مواد و منابع ژنتیکی دام اصلاح نشده و وحشی به عنوان ذخایر ملی تلقی گردیده و ثبت آنها تحت نام بخش های غیردولتی مجاز نمی باشد. ثبت این گونه ذخایر بر اساس تقاضای دستگاه های اجرایی و یا اشخاص حقیقی تحت نام دولت جمهوری اسلامی ایران انجام خواهد شد.

تبصره 4 ـ مؤسسه موظف است در صورت دریافت پیشنهاد از طرف اشخاص حقیقی و حقوقی برای ثبت اظهاری منابع و مواد ژنتیکی جدید، نسبت به ثبت یا عدم ثبت ظرف پانزده روز اقدام و دلایل عدم ثبت را به طور مکتوب به متقاضی اعلام نماید.

ماده 6 ـ مؤسسه موظف است استانداردهای مربوط به منابع و مواد ژنتیکی را تدوین نماید که پس از تصویب توسط مراجع ذی صلاح، لازم الاجرا خواهد بود.

ماده 7 ـ واردات و صادرات منابع و مواد ژنتیکی دامی منوط به صدور مجوز فنی توسط مرکز و مجوز بهداشتی توسط سازمان دامپزشکی کشور می باشد.

تبصره 1 ـ واردکننده موظف است اطلاعات فنی و بهداشتی مربوط به منابع و مواد ژنتیکی دامی را حسب مورد در اختیار مرکز یا سازمان دامپزشکی کشور قرار دهد.

تبصره 2 ـ منابع و مواد ژنتیکی دامی وارداتی سازگار با شرایط اقلیمی کشور توسط مؤسسه تعیین و سالیانه به مرکز و سازمان دامپزشکی کشور اعلام می گردد.

ماده 8 ـ هرگاه منابع و مواد ژنتیکی دامی وارداتی به دلایل بهداشتی بر اساس نظر آزمایشگاه مجاز قابل ترخیص نباشد، در صورت امکان رفع دلایل بهداشتی ظرف یک ماه توسط وارد کننده، اجازه ورود صادر خواهد شد، در غیر این صورت موظف به برگشت دادن یا معدوم نمودن آنها تحت نظر نماینده مورد تأیید وزارت می باشد.

تبصره ـ مؤسسه موظف است با تجهیز آزمایشگاه مرجع ژنتیکی نسبت به تعیین صلاحیت آزمایشگاه های مجاز مذکور در این ماده اقدام نماید. آزمایشگاه مرجع مسئول نظارت بر عملکرد آزمایشگاه مجاز می باشد.

ماده 9 ـ ثبت منابع و مواد ژنتیکی اصلاح شده دامی سبب مالکیت معنوی و به منزله تعلق انحصاری حق بهره برداری اقتصادی از آن منابع و مواد ژنتیکی به مدت حداکثر بیست سال به اصلاح کننده حقیقی یا حقوقی می باشد. هرگونه استفاده تجاری از منابع و مواد ژنتیکی ثبت شده منوط به کسب مجوز کتبی از اصلاح کننده است.

تبصره ـ اصلاح کنندگانی که منابع و مواد ژنتیکی را به ثبت می رسانند، می توانند امتیاز انحصاری بهره برداری اقتصادی خود را به اشخاص حقیقی و حقوقی دیگر واگذار نمایند.

ماده 10 ـ اشخاص حقیقی و حقوقی موظفند نسبت به رعایت موارد زیر اقدام نمایند، در غیر این صورت برابر قانون با آنها رفتار خواهد شد:

الف ـ عدم ثبت و عدم معرفی منابع و مواد ژنتیکی دامی متعلق به اشخاص حقیقی و حقوقی (اعم از دولتی، تعاونی و خصوصی) به نام خود.

ب ـ رعایت اصول فنی مرتبط با تکثیر منابع و مواد ژنتیکی دامی که توسط مؤسسه و مرکز حسب مورد ابلاغ شده و موجب ضرر و زیان به اشخاص حقیقی یا حقوقی ذی نفع (اعم از دولتی و غیردولتی) نشود.

پ ـ کسب اجازه بهره برداری از اشخاص حقیقی و حقوقی نسبت به منابع و مواد ژنتیکی دامی که قبلاً به نام آنها ثبت شده است.

ت ـ درج اطلاعات صحیح بر روی شناسه و شناسنامه مواد و منابع ژنتیکی.

ماده 11 ـ مؤسسه مجاز است بخشی از اختیارات خود در اجرای این آئین نامه را در راستای اصل 44 قانون اساسی و با رعایت قوانین و مقررات مربوط به متقاضیان حقیقی یا حقوقی واجد شرایط واگذار نماید.

ماده 12 ـ وزارت جهاد کشاورزی موظف است تا سه ماه پس از ابلاغ این آئین نامه، دستورالعمل های لازم را تدوین و ابلاغ نماید.

این تصویب نامه در تاریخ 1390/04/14 به تأیید مقام محترم ریاست جمهوری رسیده است.

معاون اول رئیس جمهور ـ محمدرضا رحیمی

Top