قانون تاسیس صندوق بیمه همگانی حوادث طبیعی مصوب 1399/08/05
قانون تاسیس صندوق بیمه همگانی حوادث طبیعی مشتمل بر پانزده ماده و شش تبصره مصوب 1399/08/05 مجلس شورای اسلامی
شناسنامه قانون تاسیس صندوق بیمه همگانی حوادث طبیعی:
شماره روزنامه رسمی: 22048
تاریخ روزنامه رسمی: 1399/09/05
شماره ابلاغ: 98926
تاریخ ابلاغ: 1399/09/03
مرجع تصویب: مجلس شورای اسلامی
تاریخ تصویب: 1399/08/05
بیشتر بخوانید:
مجموعه مقررات مرتبط با قانون تاسیس صندوق بیمه همگانی حوادث طبیعی (مقررات صندوق بیمه همگانی)
نظریات مشورتی مرتبط با موضوعات بیمه اجباری خسارات وارده به شخص ثالث
آرای وحدت رویه قضایی مرتبط با موضوعات بیمه
آرای دیوان عدالت اداری مرتبط با موضوعات بیمه
متن قانون تاسیس صندوق بیمه همگانی حوادث طبیعی:
ماده 1 ـ به منظور جبران بخشی از خسارت های مالی ناشی از حوادث طبیعی از جمله زلزله، سیل، طوفان، صاعقه، سنگینی برف، رانش زمین، ریزش کوه و دریا لرزه (سونامی) کلیه ساختمان های مسکونی دارای انشعاب قانونی برق در مناطقی کـه احتمال وقوع هر یک از خطرات مذکور در آنها وجود داشته باشد، ظرف مدت یک سال پس از تصویب این قانون، بر اساس ضوابط مقرر در ماده 2 این قانون تحت پوشش "بیمه پایه حوادث طبیعی ساختمان"، نزد صندوق بیمه حوادث طبیعی ساختمان کـه در این قانون "صندوق" نامیده می شود، قرار می گیرند.
تبصره 1 ـ مناطق مشمول هر یک از خطرات احتمالی موضوع این ماده بر اساس میزان خطرپذیری هر منطقه و شدت و تواتر وقوع حوادث مذکور به موجب آیین نامه ای کـه توسط سازمان مدیریت بحران کشور و بیمه مرکزی ایران تهیه و به تصویب هیات وزیران می رسد، تعیین و درجه بندی خواهد شد.
تبصره 2 ـ دولت مجاز است با پیشنهاد هیات عامل صندوق و تایید هیات امنای آن به تدریج پوشش بیمه صندوق را به ساختمان های غیر مسکونی تعمیم دهد.
ماده 2 ـ حداکثر حق بیمه هر واحد مسکونی هر ساله با پیشنهاد صندوق، توسط دولت در لوایح بودجه سنواتی درج شده و به تصویب مجلس می رسد. حداکثر تعهد صندوق به ازای هر واحد مسکونی و حق بیمه پایه مربوط با رعایت حداکثر حق بیمه مذکور متناسب با میزان خطرخیزی مناطق کشور و شهری یا روستایی بودن آن به موجب آیین نامه ای است کـه به پیشنهاد صندوق به تصویب هیات وزیران می رسد.
بیشتر بخوانید: آیین نامه ماده 2 قانون تاسیس صندوق بیمه همگانی حوادث طبیعی 1399 با موضوع حق بیمه پایه و حداکثر تعهد مصوب 1401/12/03 هیات وزیران
ماده 3 ـ بیمه گر بیمه پایه، "صندوق" است. همچنین کلیه شرکتهای بیمه دارای مجوز از بیمه مرکزی جمهوری اسلامی ایران می توانند اقدام به فروش بیمه نامه تکمیلی حوادث طبیعی ساختمان کنند.
تبصره ـ سرمایه اولیه صندوق مبلغ پانصد میلیارد ریال است کـه به عنوان کمک از محل بودجه عمومی دولت فقط در سال اول تاسیس، تامین می شود.
ماده 4 ـ درصدی از حق بیمه پایه از طریق درج در قبوض برق واحدهای مسکونی از مالکان آنها دریافت و به حساب خزانه داری کل کشور واریز می شود. خزانه داری کل کشور موظف است ظرف مدت یک هفته پس از وصول، مبالغ مذکور را به صندوق واریز کند؛ الباقی حق بیمه پایه توسط دولت در ابتدای هر سال از محل اعتبار ماده 10 قانون تنظیم بخشی از مقررات مالی دولت مصوب 1380/11/27 و اصلاحات بعدی آن مستقیماً به حساب صندوق پرداخت می شود.
تبصره 1 ـ حق بیمه پایه باید هر سال به صورت پلکانی به گونه ای افزایش یابد کـه ظرف مدت ده سال از آغاز اجرای این قانون، سهم مالکانه به نود درصد (90%) و سهم دولت به ده درصد (10%) برسد.
تبصره 2 ـ سهم مالکان واحدهای مسکونی کـه تحت پوشش کمیته امداد امام خمینی (ره) یا سازمان بهزیستی می باشند یا سایر افرادی کـه از پرداخت ناتوان هستند، از محل اعتبار ماده 10 قانون تنظیم بخشی از مقررات مالی دولت و اعتبارات مواد 16 و قانون مدیریت بحران کشور مصوب 1398/05/07 تامین و پرداخت می شود.
آیین نامه اجرائی این تبصره شامل نحوه تشخیص مالکان موضوع این تبصره بر اساس سطح درآمد و دارایی آنها، توسط وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی با همکاری کمیته امداد امام خمینی (ره) و بیمه مرکزی جمهوری اسلامی ایران تدوین می شود و حداکثر ظرف مدت سه ماه از تاریخ لازم الاجراء شدن این قانون به تصویب هیات وزیران می رسد.
بیشتر بخوانید: آیین نامه تبصره 2 ماده 4 قانون تاسیس صندوق بیمه همگانی حوادث طبیعی 1399، مشتمل بر 6 ماده مصوب 1400/12/01 هیات وزیران
ماده 5 ـ بیمه مرکزی ایران موظف است حساب ویژه حوادث طبیعی را به منظور پوشش اتکایی بیمه پایه ایجاد کند. دولت موظف است سالانه دوازده درصد (12%) از محل اعتبار ماده 10 قانون تنظیم بخشی از مقررات مالی دولت را با تخصیص صد درصد (100%) در این حساب تودیع کند. مازاد درآمد بر هزینه هر دوره مالی حساب ویژه حوادث طبیعی سود ویژه سالانه بیمه مرکزی تلقی نمی شود و مشمول پرداخت مالیات بر درآمد عملکرد نمی باشد و به عنوان اندوخته به دوره بعد منتقل می شود.
ماده 6 ـ وزارت نیرو و شرکتهای توزیع برق موظفند حق بیمه پایه موضوع این قانون را به صورت جداگانه در قبوض برق ساختمان ها درج و صد درصد (100%) آن را پس از دریافت با رعایت اصل پنجاه و سوم 53 قانون اساسی به حساب خزانه داری کل کشور واریز کنند و معادل صد درصد (100%) آن با پیش بینی در قوانین بودجه سنواتی به منظور انجام تعهدات صندوق در قانون، در اختیار صندوق قرار می گیرد.
ماده 7 ـ صندوق موظف است بلافاصله پس از وقوع حادثه در محل حاضر شود و حداکثر ظرف مدت دو هفته از تاریخ وقوع حادثه، تعهدات خود را ایفاء کند. بیمه مرکزی ایران موظف به نظارت دقیق در انجام تعهدات صندوق بر اساس مقررات مربوط است.
ماده 8 ـ دولت موظف است در حوادث طبیعی فاجعه بار با تشخیص شورای عالی بیمه و تایید هیات وزیران چنانچه منابع حساب ویژه حوادث طبیعی برای پوشش اتکائی خسارات وارده کافی نباشد، به پیشنهاد شورای عالی بیمه و تصویب هیات وزیران کسری حساب ویژه حوادث طبیعی را تامین و پرداخت کند.
ماده 9 – صندوق، مؤسسه عمومی غیردولتی و دارای شخصیت حقوقی و استقلال مالی است کـه طبق مقررات این قانون، قوانین جاری کشور، اساسنامه مربوط و مقررات قانون تاسیس بیمه مرکزی جمهوری اسلامی ایران و بیمه گری اداره می شود.
ماده 10 – صندوق دارای ارکان زیر است کـه حدود وظایف و اختیارات هر یک در اسناسنامه تعیین می شود:
الف – هیات امنای صندوق با حضور وزیر امور اقتصادی و دارایی (به عنوان رئیس هیات امنا) و وزرای کشور، راه و شهرسازی، تعاون، کار و رفاه اجتماعی، بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، یکی از نمایندگان عضو کمیسیون اقتصادی به انتخاب مجلس شورای اسلامی (به عنوان ناظر)، رئیس سازمان برنامه و بودجه کشور، رئیس کل بیمه مرکزی جمهوری اسلامی ایران، رئیس سازمان مدیریت بحران کشور و رئیس بنیاد مسکن انقلاب اسلامی تشکیل می شود. رئیس شورای عالی استان ها بدون حق رأی در جلسات هیات امنای صندوق، شرکت خواهد کرد.
ب ـ هیات عامل صندوق متشکل از رئیس هیات عامل و چهار عضو به عنوان معاونان رئیس می باشد. رئیس هیات عامل با پیشنهاد رئیس کل بیمه مرکزی جمهوری اسلامی ایران و تایید هیات امنای صندوق تعیین و با حکم وزیر امور اقتصادی و دارایی منصوب می شود. معاونان رئیس با پیشنهاد رئیس هیات عامل صندوق و تایید هیات امنا تعیین و با حکم وزیر امور اقتصادی و دارایی منصوب می شوند. مدت تصدی اعضای هیات عامل چهار سال است و انتخاب مجدد آنها بلامانع می باشد.
پ ـ بازرس قانونی و حسابرس صندوق از بین سازمان حسابرسی و مؤسسات عضو جامعه حسابداران رسمی توسط هیات امنا انتخاب می شود.
تبصره ـ ماموریت های محوله مانع از نظارت دیوان محاسبات نخواهد بود.
بیشتر بخوانید:
مجموعه مقررات مرتبط با قانون تاسیس صندوق بیمه همگانی حوادث طبیعی (مقررات صندوق بیمه همگانی)
نظریات مشورتی مرتبط با موضوعات بیمه اجباری خسارات وارده به شخص ثالث
آرای وحدت رویه قضایی مرتبط با موضوعات بیمه
آرای دیوان عدالت اداری مرتبط با موضوعات بیمه
ماده 11 ـ منابع درآمد صندوق به شرح زیر تعیین می شود:
الف – حق بیمه دریافتی (اعم از سهم مالکان و سهم دولت)
ب ـ درآمد حاصل از سرمایه گذاری منابع صندوق
پ ـ کمک ها و هدایای اشخاص حقیقی و حقوقی داخلی و خارجی طبق قانون صندوق اختصاص می یابد.
ماده 12 ـ در اجرای بند "ب" ماده 11 این قانون صندوق مجاز است موجودی نقدی مازاد خود را نزد بانکهای دولتی سپرده گذاری و یا اوراق بهادار بدون خطر (ریسک) خریداری کند، مشروط بر آنکه سرمایه گذاری مذکور به نحوی برنامه ریزی شود کـه همواره امکان انجام تعهدات صندوق وجود داشته باشد.
ماده 13 ـ سرمایه گذاری هایی کـه مطابق مواد 11 و 12 این قانون پیش بینی شده است بر اساس قوانین مربوطه از جمله قانون اجرای سیاست های کلی اصل چهل و چهارم قانون اساسی خواهد بود.
ماده 14 ـ مازاد منابع بر مصارف هر دوره مالی صندوق به عنوان اندوخته به دوره بعد منتقل می شود.
ماده 15 – آیین نامه اجرایی این قانون و اساسنامه صندوق ظرف مدت شش ماه پس از ابلاغ این قانون، توسط بیمه مرکزی جمهوری اسلامی ایران با همکاری سازمان مدیریت بحران کشور تهیه می شود و پس از تایید هیات امنای صندوق به تصویب هیات وزیران می رسد.
قانون فوق مشتمل بر پانزده ماده و شش تبصره در جلسه علنی روز دوشنبه مورخ پنجم آبان ماه یک هزار و سیصد و نود و نه مجلس شورای اسلامی تصویب شد و در تاریخ 1399/08/14 به تایید شورای نگهبان رسید.
رئیس مجلس شورای اسلامی ـ محمدباقر قالیباف