آیین نامه بند (د) ماده ۲۸ قانون برنامه هفتم پیشرفت مصوب ۱۴۰۳/۱۲/۱۵
آیین نامه بند (د) ماده ۲۸ قانون برنامه هفتم پیشرفت با موضوع موضوع کاهش معافیت کارفرمایان موضوع قانون معافیت از پرداخت سهم کارفرمایانی که حداکثر پنج نفر کارگر دارند مشتمل بر 7 ماده مصوب ۱۴۰۳/۱۲/۱۵ هیات وزیران
شناسنامه آیین نامه بند (د) ماده ۲۸ قانون برنامه هفتم پیشرفت:
شماره روزنامه رسمی:
تاریخ روزنامه رسمی:
شماره ابلاغ: ۲۰۱۳۳۱
تاریخ ابلاغ: ۱۴۰۳/۱۲/۲۲
مرجع تصویب: هیات وزیران
تاریخ تصویب: ۱۴۰۳/۱۲/۱۵
بیشتر بخوانید:
مقررات مرجع:
بند (د) ماده ۲۸ قانون برنامه هفتم پیشرفت: معافیت بیست درصد (۲۰%) سهم کارفرمایی موضوع قانون معافیت از پرداخت سهم بیمه کارفرمایانی کـه حداکثر پنج نفر کارگر دارند مصوب 1361/12/16 با اصلاحات و الحاقات بعدی، برای کارفرمایانی کـه درآمد سالانه آنها از پانزده برابر معافیت موضوع ماده 84 قانون مالیات های مستقیم بیشتر است، سالانه نیم واحد درصد در طول اجرای برنامه کاهش می یابد.
آئین نامه اجرائی این بند در مورد کارگاه های مشمول بـه وسیله وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی تهیه می شود و بـه تصویب هیأت وزیران می رسد. مشارکت دولت بابت سهم کارفرمایی در پرداخت حق بیمه مذکور معادل حداقل دستمزد و مازاد بر آن بـه طور کامل بر عهده کارفرما است.
متن آیین نامه بند (د) ماده ۲۸ قانون برنامه هفتم پیشرفت:
هیات وزیران در جلسه 1403/12/15 به پیشنهاد شماره 154052 مورخ 1403/9/4 وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی و به استناد بند (د) ماده (28) قانون برنامه پنج ساله هفتم پیشرفت جمهوری اسلامی ایران مصوب 1403، آیین نامه اجرایی بند یادشده را به شرح زیر تصویب کرد:
ماده 1 ـ در این آیین نامه، اصطلاحات زیر در معانی مشروح مربوط به کار می روند:
1 ـ وزارت: وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی.
2 ـ سازمان: سازمان تأمین اجتماعی.
4 ـ کارفرما: شخص حقیقی یا حقوقی که بیمه شده به دستور یا به حساب او کار می کند.
5 ـ کارگر: کسی که به هر عنوان در مقابل دریافت حق السعی اعم از مزد، حقوق، سهم سود و سایر مزایا به درخواست کارفرما کار می کند.
6 ـ کارگاه: محلی که بیمه شده به دستور کارفرما یا نماینده او در آنجا کار می کند و دارای شماره (کد) کارگاهی از سازمان می باشد.
7 ـ درآمد سالانه: درآمد اعلامی از سوی سازمان امور مالیاتی کشور براساس درآمد ابرازی کارفرما در اظهارنامه مالیاتی یا درآمد مندرج در کاربرگ موضوع تبصره ماده (100) قانون مالیات های مستقیم مصوب 1366 با اصلاحات بعدی آن، که مبنای تعیین مالیات قطعی قرار می گیرد و یا احراز آن از طریق فهرست حق بیمه کارفرمایان و یا بازرسی دفاتر و یا کارگاهی توسط سازمان تأمین اجتماعی (موضوع ماده (47) قانون تأمین اجتماعی مصوب 1354) انجام می شود.
8 ـ کارگاه مشمول: کارگاه های موضوع قانون معافیت از پرداخت سهم بیمه کارفرمایانی که حداکثر پنج نفر کارگر دارند مصوب 1361
ماده 2 ـ در اجرای بند (77) قانون فهرست قوانین و احکام نامعتبر در حوزه کار مصوب 1403، فهرست کارگاه های مشمول، براساس تصویب نامه شماره 106254/ت23هـ مورخ 1369/2/2 با اصلاحات بعدی آن و همچنین کارگران کارگاه های کشاورزی مشمول نظام صنفی کشاورزان موضوع ماده (63) قانون الحاق برخی مواد به قانون تنظیم بخشی از مقررات مالی دولت (2) مصوب 1393، مبنای برخورداری از معافیت حق بیمه سهم کارفرما براساس قانون معافیت از پرداخت سهم بیمه کارفرمایانی که حداکثر پنج نفر کارگر دارند مصوب 1361، خواهد بود.
تبصره ـ بروزرسانی فهرست موضوع این ماده، با لحاظ ماهیت تولیدی، صنعتی و فنی بودن فعالیت کارگاه های ذی ربط، به پیشنهاد وزارت و تصویب اکثریت وزرای عضو کمیسیونی متشکل از وزیران تعاون، کار و رفاه اجتماعی (رئیس) و امور اقتصادی و دارایی و صنعت، معدن و تجارت و سازمان برنامه و بودجه کشور و حسب مورد وزیر ذی ربط (بدون حق رأی) و پس از تأیید رئیس جمهور انجام و با رعایت ماده (19) آیین نامه داخلی هیئت دولت ابلاغ می شود.
ماده 3 ـ کارگاه های مشمول مکلفند مطابق قانون تأمین اجتماعی و سایر قوانین مربوط، نسبت به ارسال فهرست و پرداخت حق بیمه اقدام نمایند.
ماده 4 ـ سازمان مکلف است در پایان اردیبهشت ماه هر سال، اطلاعات کارفرمایان کارگاههای مشمول را به سازمان امور مالیاتی کشور ارسال نماید. سازمان امور مالیاتی کشور موظف است ظرف دو ماه پس از انقضای مهلت تسلیم اظهارنامه مالیاتی، نسبت به اعلام درآمد سالانه کارفرمایان مورد نظر به سازمان اقدام نماید.
تبصره ـ در مواردی که پس از انجام فرایند رسیدگی مالیاتی و تعیین مالیات قطعی توسط سازمان امور مالیاتی کشور، احراز شود که کارفرما دارای درآمد کتمان شده بوده است، حسب اعلام سازمان و با رعایت ماده (232) قانون مالیات های مستقیم مصوب 1366 با اصلاحات بعدی آن، درآمدهای یادشده کارفرما، توسط سازمان امور مالیاتی کشور ارسال و اقدامات لازم در خصوص میزان دیون و مطالبات حق بیمه سهم کارفرما توسط سازمان صورت می پذیرد.
ماده 5 ـ سازمان مکلف است پس از دریافت میزان درآمد سالانه کارفرما از سازمان امور مالیاتی کشور، نسبت به کسر از معافیت براساس حکم مندرج در بند (د) ماده (28) قانون، اقدام و میزان استفاده از معافیت بیمه ای آنان را به صورت مستمر و برخط به سازمان برنامه و بودجه کشور اعلام نماید.
تبصره ـ چنانچه میزان درآمد کارگاه های مشمول کسر معافیت براساس مفاد این آیین نامه، در سال بعد کمتر از حد نصاب تعیین شده در بند (د) ماده (28) قانون باشد، مشمول میزان کاهش معافیت برمبنای سال قبل بوده و کسر نیم واحد درصد (5/0 %) بیشتر، در سال کاهش درآمد اعمال نخواهد شد.
ماده 6 ـ سازمان مکلف است سالانه سهم دولت در معافیت های موضوع این آیین نامه را جهت پیشبینی در بودجه سالانه به سازمان برنامه و بودجه کشور اعلام نماید. مشارکت دولت بابت سهم کارفرمایی در پرداخت حق بیمه مذکور معادل حداقل دستمزد و مازاد بر آن به طور کامل به عهده کارفرما است.
ماده 7 ـ نظارت بر حسن اجرای احکام این آیین نامه، حسب مورد، برعهده وزارت و وزارت امور اقتصادی و دارایی می باشد.
محمدرضا عارف ـ معاون اول رئیس جمهور