مصوبه ماده 30 قانون هوای پاک 1396، مصوب 1400/04/02
مصوبه ماده 30 قانون هوای پاک 1396 با موضوع حدود انتشار امواج و پرتوها مصوب 1400/04/02 هیأت وزیران
شناسنامه مصوبه ماده 30 قانون هوای پاک:
شماره روزنامه رسمی: 22221
تاریخ روزنامه رسمی: 1400/04/12
شماره ابلاغ: 37570/ت55939هـ
تاریخ ابلاغ: 1400/04/05
مرجع تصویب: هیأت وزیران
تاریخ تصویب: 1400/04/02
بیشتر بخوانید:
مقررات مرتبط با مصوبه ماده 30 قانون هوای پاک (مقررات هوای پاک)
محیط زیست و منابع طبیعی در آرای وحدت رویه قضایی
محیط زیست و منابع طبیعی در آرای دیوان عدالت اداری
موضوعات محیط زیست و منابع طبیعی در نظریات مشورتی
مقررات مرجع:
ماده 30 قانون هوای پاک مصوب 1396/04/25: سازمان مکلف است با همکاری سازمان انرژی اتمی ایران و وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات نسبت بـه جلوگیری از انتشار خارج از حدود تعیین شده کلیه امواج رادیویی، الکترومغناطیسی، پرتوهای یون ساز و غیر یون ساز اقدام و بـه منظور حصول اطمینان از عدم افزایش میزان و شدت امواج و پرتوهای یون ساز و غیر یون ساز از حدود تعیین شده در هوای آزاد، شبکه پایش مربوطه را راه اندازی کند. اشخاص حقیقی و حقوقی کـه حدود تعیین شده انتشار امواج و پرتوهای موضوع این ماده را رعایت نکنند، برای اولین بار بـه جزای نقدی درجه پنج موضوع ماده (19) قانون مجازات اسلامی محکوم و در صورت تکرار علاوه بر حداکثر جزای نقدی، بـه ضبط اموال و تجهیزات مرتبط نیز محکوم می شوند. تبصره ـ حدود تعیین شده انتشار امواج و پرتوهای موضوع این ماده توسط سازمان انرژی اتمی ایران و با همکاری مشترک سازمان، وزارتخانه های ارتباطات و فناوری اطلاعات و بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و سازمان ملی استاندارد ایران با رعایت ماده (22) قانون حفاظت در برابر اشعه مصوب 1368 ظرف مدت شش ماه از تاریخ ابلاغ این قانون تدوین می شود و بـه تصویب هیأت وزیران می رسد.
متن مصوبه ماده 30 قانون هوای پاک:
هیأت وزیران در جلسه 1400/04/02 بـه پیشنهاد سازمان انرژی اتمی ایران (با همکاری سازمان حفاظت محیط زیست و وزارتخانه های ارتباطات و فناوری اطلاعات و بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و سازمان ملی استاندارد ایران) و بـه استناد تبصره ماده (30) قانون هوای پاک مصوب 1396، حدود انتشار امواج و پرتوهای موضوع ماده یادشده را بـه شرح زیر تصویب کرد:
ماده 1 ـ در این تصویب نامه اصطلاحات زیر در معانی مشروح مربوط بـه کار می روند:
1 ـ اصل کمترین سطح موجه دست یافتنی (ALARA): یکی از اصول حفاظت در برابر اشعه کـه مطابق آن، حفاظت و ایمنی در رابطه با پرتوگیری از هر منبع در فعالیت پرتوی باید بـه شکلی بهینه شود کـه پرتوگیری فردی، تعداد افراد در معرض پرتو و احتمال پرتوگیری ها با در نظر گرفتن ملاحظات اقتصادی و اجتماعی بـه کمترین سطح موجه دست یافتنی، کاهش یابد.
2 ـ پرتوهای یون ساز: پرتوهایی مانند ایکس، گاما، بتا، نوترون و آلفا و ذرات اتمی دیگر کـه قادر بـه یون سازی در ماده می باشند.
3 ـ پرتوهای غیریون ساز: پرتوهایی مانند فرابنفش، فروسرخ، امواج رادیویی و مایکروویو و نظایر آن کـه قادر بـه یون سازی در ماده نمی باشند.
4 ـ هوای آزاد: بخشی از جَو کـه عموم مردم در بیرون ساختمان ها بـه آن دسترسی دارند.
ماده 2 ـ آخرین نسخه بازنگری استاندارد ملی ایران با عنوان "پرتوهای غیر یون ساز ـ حدود پرتوگیری (کد 8567) "، بـه عنوان حدود پرتوگیری پرتوهای غیر یون ساز در هوای آزاد، ملاک عمل قرار می گیرد.
ماده 3 ـ اصلاح 1400/06/14 ـ حدود پرتوهای یون ساز در هوای آزاد، مطابق ماده (22) قانون حفاظت در برابر اشعه مصوب 1368 و ماده (23) الحاقی آیین نامه اجرایی قانون حفاظت در برابر اشعه موضوع بند (7) تصویب نامه شماره 115257/ت33361هـ مورخ 1386/07/18 و در چهارچوب مقررات آژانس بین المللی انرژی اتمی، توسط سازمان انرژی اتمی ایران با همکاری دستگاه های موضوع ماده (30) قانون هوای پاک تنظیم و بـه تصویب هیئت وزیران می رسد.
ماده 4 ـ سازمان انرژی اتمی ایران موظف است بـه منظور رعایت اصل کمترین سطح موجه دست یافتنی (ALARA) و تأثیر پرتوگیری طولانی مدت در شدت میدان های ضعیف، متناسب با شرایط جامعه، تعدد و تنوع بهره برداری از منابع پرتو، فناوری (تکنولوژی) های مرتبط و ضریب نفوذپذیری آن در جامعه و سایر ملاحظات مرتبط، اقدامات لازم جهت کاهش پرتوگیری آحاد جامعه بـه حداقل میزان قابل دستیابی را با تعیین و اعمال حدود محدود شده بـه عمل آورد.
ماده 5 ـ کلیه دارندگان منابع پرتو اعم از یون ساز و غیریون ساز بـه استناد ماده (4) قانون حفاظت در برابر اشعه ملزم بـه اخذ مجوز/پروانه های لازم برای منابع پرتوی در اختیار و بهینه سازی و کاهش سطح تشعشعات براساس اصل کمترین سطح موجه دست یافتنی (ALARA) و حدود محدود شده در ماده (4) این آیین نامه می باشند.
معاون اول رئیس جمهور ـ اسحاق جهانگیری