لطفا منتظر باشید

آیین نامه بند (الف) ماده ۲۵ قانون برنامه هفتم پیشرفت مصوب ۱۴۰۳/۰۸/۰۲

آیین نامه بند (الف) ماده ۲۵ قانون برنامه هفتم پیشرفت با موضوع افزایش سرمایه شرکت های دولتی از محل تجدید ارزیابی دارایی ثابت مصوب ۱۴۰۳/۰۸/۰۲

شناسنامه آیین نامه بند (الف) ماده ۲۵ قانون برنامه هفتم پیشرفت:

شماره ابلاغ: ۱۱۹۱۹۹

تاریخ ابلاغ: ۱۴۰۳/۰۸/۰۸

مرجع تصویب: هیات وزیران

تاریخ تصویب: ۱۴۰۳/۰۸/۰۲ 


بیشتر بخوانید:

مقررات برنامه هفتم پیشرفت

مقررات مرتبط با آیین نامه بند (الف) ماده ۲۵ قانون برنامه هفتم پیشرفت (مقررات شرکتهای دولتی)

موضوعات قوه سه گانه و حاکمیتی در آرای وحدت رویه قضایی

شرکتهای دولتی در آراء دیوان عدالت اداری

شرکتهای دولتی در نظریات مشورتی

مقررات مرجع:

ماده ۲۵ قانون برنامه هفتم پیشرفت 1403: بـه منظور ساماندهی و افزایش کارایی و اثربخشی شرکتهای دولتی و تسریع در واگذاری شرکتهای قابل واگذاری اقدامات زیر انجام می شود:

الف ـ بـه دولت اجازه داده می شود دارایی های ثابت شرکتهای دولتی دارای زیان انباشته موضوع ماده 4 قانون محاسبات عمومی و دارای زیان انباشته را کـه صددرصد (۱۰۰%) سهام آنها متعلق بـه دولت یا متعلق بـه شرکتهای دولتی هستند، تا پایان سال دوم برنامه یک بار مورد تجدید ارزیابی قرار دهد. سهم دولت از مبالغ حاصل تجدید ارزیابی شرکتهای دولتی یادشده معاف از پرداخت مالیات بوده و باید حسب مورد بـه حساب افزایش سرمایه دولت یا شرکت دولتی سهامدار در شرکتها ی دولتی یادشده موضوع این بند واریز شود. وزارت امور اقتصادی و دارایی مکلف است آئین نامه اجرائی این بند مشتمل بر چگونگی استهلاک دارایی های ثابت استهلاک پذیر تجدید ارزیابی شده را ظرف سه ماه از لازم الاجرا شدن این قانون تهیه کند و بـه تصویب هیأت وزیران برساند.

متن آیین نامه بند (الف) ماده ۲۵ قانون برنامه هفتم پیشرفت:

هیات وزیران در جلسه 1403/08/2 به پیشنهاد شماره 2/93446 مورخ 1403/5/24 وزارت امور اقتصادی و دارایی و به استناد اصل یکصد و سی و هشتم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و بند (الف) ماده (25) قانون برنامه پنج ساله هفتم پیشرفت جمهوری اسلامی ایران مصوب 1403، آیین نامه اجرایی بند یادشده را به شرح زیر تصویب کرد:

ماده 1 ـ در این آیین نامه، اصطلاحات زیر در معانی مشروح مربوط به کار می روند:

1 ـ شرکت های مشمول: شرکت های دولتی دارای زیان انباشته موضوع ماده (4) قانون محاسبات عمومی کشور و دارای زیان انباشته که صددرصد (100 %) سهام آنها متعلق به دولت یا متعلق به شرکت های دولتی است.

2 ـ قانون برنامه: قانون برنامه پنج ساله هفتم پیشرفت جمهوری اسلامی ایران مصوب 1403.

3 ـ قانون: قانون مالیات های مستقیم مصوب 1366 با اصلاحات بعدی آن.

4 ـ قانون حداکثر توان تولید: قانون حداکثر استفاده از توان تولیدی و خدماتی کشور و حمایت از کالای ایرانی مصوب 1398.

ماده 2 ـ شرکت های مشمول مجازند تا پایان سال دوم قانون برنامه، یک بار دارایی های ثابت خود را با رعایت مقررات قانونی و ضوابط مقرر در این آیین نامه مورد تجدید ارزیابی قرار داده و مازاد حاصل نسبت به قیمت دفتری را پس از ارائه گزارش بازرس قانونی در مجمع عمومی مطرح و حسب مورد به حساب افزایش سرمایه دولت یا شرکت دولتی سهامدار در شرکت های مشمول منظور نمایند.

تبصره ـ شرکت های مشمول در صورتی که ظرف یک سال پس از تجدید ارزیابی (شناسایی و ثبت تجدید ارزیابی در دفاتر قانونی شرکت) تشریفات قانونی جهت انتقال مازاد تجدید ارزیابی دارایی های ثابت به حساب سرمایه و نیز ثبت افزایش سرمایه نزد مرجع ثبت شرکت ها را انجام دهند، سهم دولت از مازاد تجدید ارزیابی که به حساب افزایش سرمایه دولت یا شرکت دولتی سهامدار در شرکت های مشمول منتقل می شود، با رعایت سایر مقررات مشمول معافیت مالیاتی خواهد بود.

ماده 3 ـ شرکت های مشمول تا پایان سال دوم قانون برنامه، مجازند صرفاً یک بار تجدید ارزیابی دارایی های ثابت خود را بر اساس ضوابط مقرر در این آیین نامه انجام دهند. تجدید ارزیابی مذکور، مانع استفاده از ضوابط مقرر در ماده (14) قانون حداکثر توان تولید، در قبل یا بعد از موعد یادشده (تا پایان سال دوم برنامه) نخواهد بود و مبدأ سر رسید مهلت پنج ساله مقرر در ماده (14) قانون حداکثر توان تولید، حسب استفاده قبلی از ظرفیت قانونی ماده مذکور محاسبه خواهد شد.

ماده 4 ـ استهلاک دارایی ثابت استهلاک پذیر تجدید ارزیابی شده موضوع این آیین نامه، باید مطابق استانداردهای حسابداری و مقررات و ضوابط اجرایی مربوط به هزینه استهلاک دارایی ها و هزینه های تأسیس موضوع آیین نامه اجرایی تبصره (1) ماده (149) قانون مالیات های مستقیم مصوب 1394 موضوع تصویب نامه شماره 3874/ت52793هـ مورخ 1395/1/21 صورت پذیرد.

ماده 5 ـ چنانچه قبل از ثبت افزایش سرمایه در اداره ثبت شرکت ها، نسبت به اصلاح حساب های مربوط به ثبت و شناسایی مازاد تجدید ارزیابی دارایی های ثابت، در دفاتر قانونی اقدام شده باشد، مازاد حاصل از ثبت اولیه تجدید ارزیابی، درآمد محسوب نشده و مشمول مالیات نمی باشد.

ماده 6 ـ در صورت کاهش سرمایه شرکت های مشمول که به تبع افزایش سرمایه پس از تجدید ارزیابی، از معافیت مالیاتی موضوع بند (الف) ماده (25) قانون برنامه استفاده کرده اند، معادل کاهش سرمایه تا سقف افزایش سرمایه از محل تجدید ارزیابی، به درآمد مشمول مالیات سال کاهش سرمایه اضافه می شود.

ماده 7 ـ تجدید ارزیابی دارایی های موضوع این آیین نامه طبق نظر کارشناس یا کارشناسان منتخب یا مورد تأیید مجمع عمومی صاحبان سهام خواهد بود. وزارت امور اقتصادی و دارایی و سازمان برنامه و بودجه کشور مکلفند ظرف دو ماه از تاریخ ابلاغ این آیین نامه، شیوه نامه مشترکی مشتمل بر فرآیند تعیین کارشناسان، بررسی صلاحیت ایشان و تعیین حق الزحمه آنان بر اساس حجم کار و میزان پیچیدگی و دشواری ارزش گذاری دارایی ها، تهیه و ابلاغ نمایند، به نحوی که حق الزحمه کارشناسان مزبور حداکثر تا پنجاه درصد (50 %) حق الزحمه کارشناسان رسمی دادگستری باشد.

محمدرضا عارف ـ معاون اول رئیس جمهور

Top