آیین نامه نرخ گذاری تاسیسات گردشگری مصوب 1394/06/04

مجموعه مقررات مرتبط با آیین نامه نرخ گذاری تأسیسات گردشگری

متن آیین نامه نرخ گذاری تاسیسات گردشگری:

هیأت وزیران در جلسه 1394/06/04 بـه پیشنهاد شماره 21402/932 مورخ 1393/09/24 سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری و بـه استناد اصل یکصد و سی و هشتم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران آیین نامه ایجاد، اصلاح، تکمیل، درجه بندی و نرخ گذاری تاسیسات گردشگری و نظارت بر آنها را بـه شرح زیر تصویب کرد:

فصل اول ـ تعاریف

ماده 1 ـ در این آیین نامه اصطلاحات زیر در معانی مشروح مربوط بـه کار می روند :

الف ـ اصلاح 1403/03/09 ـ وزارت: وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی

ب ـ قانون : قانون توسعه صنعت ایرانگردی و جهانگردی مصوب 1370 و اصلاح بعدی آن.

ج ـ تاسیسات گردشگری : واحدهایی کـه پس از اخذ مجوزهای لازم از سازمان و با رعایت قوانین و مقررات مربوط بـه شرح زیر تاسیس یا فعالیت می نمایند :

1 ـ هتل، متل و مهمانپذیر.

2 ـ مراکز اقامتی خود پذیرایی شامل هتل آپارتمان ها، زایرسراها و خانه مسافرها.

3 ـ اقامتگاه های بوم گردی و اقامتگاه های سنتی.

4 ـ مراکز تفریحی و سرگرمی گردشگری.

5 ـ مجتمع ها، اردوگاه ها و محوطه های گردشگری.

6 ـ مراکز گردشگری سلامت از قبیل مجتمع های سلامت تندرستی و آب درمانی و هتل بیمارستان.

7 ـ محیط ها و پارک های طبیعت گردی و گردشگری روستایی و عشایری.

8 ـ مراکز گردشگری ساحلی و دریایی.

9 ـ اصلاح 1403/03/09 ـ واحدهای پذیرایی و انواع غذاخوری های منفرد بین راهی.

10 ـ تاسیسات اقامتی و پذیرایی واقع در مجتمع های خدمات رفاهی بین راهی.

11 ـ واحدهای پذیرایی واقع در پایانه (ترمینال) فرودگاه ها، پایانه های مسافربری زمینی برون شهری، دریایی و ریلی.

12 ـ واحدهای پذیرایی واقع در پایانه های مسافری مرزی کشور.

13 ـ سفره خانه های سنتی.

14 ـ مناطق نمونه گردشگری.

15 ـ دهکده های سلامت.

16 ـ دفاتر یا شرکت های خدمات مسافرتی و جهانگردی.

۱۷ ـ الحاق 1403/03/09 ـ مهمان سرا (پانسیون).

۱۸ ـ الحاق 1403/03/09 ـ هتل سنتی.

۱۹ ـ الحاق 1403/03/09 ـ انواع هتل بوتیک.

۲۰ ـ الحاق 1403/03/09 ـ رستوران بوتیک و ملل

۲۱ ـ الحاق 1403/03/09 ـ مراکز اقامتی و پذیرایی سیار

د ـ دستگاه اجرایی : دستگاه های اجرایی موضوع ماده (5) قانون مدیریت خدمات کشوری مصوب 1386.

تبصره ـ الحاق 1403/03/09 ـ سایر فعالیت های گردشگری که براساس نیازهای روز صنعت گردشگری و به منظور ارائه خدمات اقامتی، پذیرایی، تفریحی و سیاحتی به گردشگران ایجاد می ‌شوند، با پیشنهاد وزارت، مشروط به تدوین ضابطه فنی و بهره ‌برداری و تصویب کاربرگ در هیات مقررات ‌زدایی و بهبود محیط کسب و کار، در زمره مصادیق گردشگری قرار می‌گیرند

بیشتر بخوانید:

مجموعه مقررات مرتبط با آیین نامه نرخ گذاری تأسیسات گردشگری

فصل دوم ـ ضوابط صدور مجوز ایجاد، اصلاح و یا تکمیل تاسیسات گردشگری

ماده 2 ـ متقاضی ایجاد، اصلاح و یا تکمیل تاسیسات گردشگری مکلف است پس از کسب موافقت اولیه سازمان مدارک مورد نیاز را جهت بررسی و تطبیق با ضوابط مربوط بـه سازمان ارایه کند.

تبصره ـ مراجع استعلام شونده موظفند ظرف یک ماه بـه استعلام های سازمان پاسخ دهند. عدم ارایه پاسخ در مهلت یادشده در حکم موافقت تلقی می گردد.

ماده 3 ـ تشخیص ایجاد و صدور مجوز انواع تاسیسات گردشگری و همچنین اصلاح، تکمیل، تجهیز و بهره برداری این تاسیسات منحصراً از وظایف و اختیارات سازمان می باشد.

تبصره ـ کلیه دستگاه های اجرایی موظفند ضوابط قانونی و مورد عمل خود را در این زمینه جهت ملاحظه و رعایت آنها بـه سازمان اعلام نمایند و سازمان هنگام صدور مجوز مقررات مزبور را لحاظ خواهد نمود.

ماده 4 ـ شهرداری ها و سایر مراجع صادر کننده پروانه ساختمان تاسیسات گردشگری موظفند ضمن رعایت ضوابط مربوط بـه خود، مقررات اعلام شده توسط سازمان را نیز رعایت نمایند.

تبصره ـ مراجع صادر کننده پروانه ساختمان، مجاز بـه صدور پروانه احداث ساختمان تاسیسات گردشگری قبل از اعلام موافقت سازمان نمی باشند.

ماده 5 ـ دارنده مجوز ایجاد، اصلاح و یا تکمیل تاسیسات گردشگری مکلف است طرح مربوط را براساس برنامه زمانبندی شده مورد تأیید سازمان بـه پایان برساند و بـه طور مرتب پیشرفت کار را بـه سازمان اطلاع دهد.

تبصره ـ علل قهری و اضطراری (از قبیل وقوع جنگ، سیل، زلزله و...) بـه تشخیص سازمان شامل تاخیر نمی باشد.

فصل سوم ـ ضوابط صدور پروانه بهره برداری

ماده 6 ـ دارنده مجوز احداث تاسیسات گردشگری موظف است پس از اتمام عملیات ساختمانی و تجهیز واحد مربوط، مراتب را جهت دریافت پروانه بهره برداری موقت بـه اطلاع سازمان برساند. سازمان باید نسبت بـه صدور پروانه موقت صرفا برای یک دوره شش ماهه اقدام نماید. در این مدت دارنده مجوز باید نسبت بـه اخذ گواهینامه استاندارد کیفیت خدمات گردشگری اقدام و سازمان برای واحدهایی کـه موفق بـه اخذ گواهینامه مذکور شده اند، پروانه بهره برداری صادر نماید.

تبصره 1 ـ سازمان صرفا برای محل های تایید شده، پروانه بهره برداری صادر خواهد کرد و پروانه های صادره قابل تسری برای تاسیسات گردشگری نقاط دیگر نمی باشد.

تبصره 2 ـ مدت اعتبار پروانه بهره برداری تاسیسات گردشگری از تاریخ صدور، سه سال تمام بوده و تمدید آن از طریق سازمان منوط بـه بررسی اعتبار مجدد گواهینامه استاندارد کیفیت خدمات گردشگری است.

تبصره 3 ـ پروانه بهره برداری صادر شده برای هر واحد تاسیسات گردشگری شامل کلیه فعالیت های آن واحد می باشد. درصورت واگذاری هریک از فعالیت ها بـه اشخاص غیر، مسئولیت حسن اداره آنها صرفا با دارنده مجوز می باشد.

تبصره 4 ـ کلیه متقاضیان تاسیسات گردشگری موظفند حداقل یک ماه قبل از اتمام مدت اعتبار پروانه بهره برداری نسبت بـه تمدید پروانه اقدام نمایند. سازمان مکلف است در صورت انقضای مدت اعتبار پروانه بهره برداری و عدم ایفای تعهدات مربوط از سوی متقاضی از ادامه فعالیت واحد جلوگیری نماید.

ماده 7 ـ بهره بردار تاسیسات گردشگری باید دارای شرایط زیر باشد :

الف ـ دارا بودن گواهی صلاحیت های حرفه ای لازم بـه تایید مراجع ذی ربط.

ب ـ داشتن پروانه اشتغال بـه کار از مرجع ذی صلاح برای اتباع خارجی.

ج ـ داشتن کارت پایان خدمت وظیفه یا معافیت دایم برای اتباع ذکور ایرانی.

تبصره 1 ـ هرگاه متقاضی پروانه بهره برداری شخص حقوقی باشد، باید در اسـاسنـامه آن، زمینه خدمات گردشگری پیش بینی شده باشد.

تبصره 2 ـ اصلاح 1403/03/09 ـ در صورت مشاع بودن مالکیت تاسیسات گردشگری، مالکین موظفند شخص واجد شرایط را بـه عنوان نماینده رسمی معرفی نمایند و پروانه بهره برداری فقط بـه نام وی صادر خواهد شد. درصورت بروز اختلاف بین ذی نفعان و عدم معرفی نماینده ذی صلاح، تا زمان صدور رأی قطعی از سوی مراجع قضایی ذی صلاح،‌ پروانه بهره برداری با نظر کمیسیون عالی موضوع تبصره (۴) ماده (۱۱) این آیین نامه، ‌صادر و تمدید نخواهد شد.

تبصره 3 ـ در صورتی کـه دارنده پروانه بهره برداری فوت نماید وراث یا نماینده قانونی آنها موظفند تا یک سال با رعایت تبصره (2) این ماده تقاضای صدور پروانه بهره برداری مجدد نمایند. در این مدت پروانه بهره برداری قبلی بـه قوت خود باقی خواهد بود.

ماده 8 ـ انتقال پروانه بهره برداری تاسیسات گردشگری در صورت واجد شرایط بودن متقاضی جدید منوط بـه موافقت سازمان می باشد.

ماده 9 ـ تبدیل و تغییر نوع بهره برداری تاسیسات گردشگری تحت هر عنوان باید با موافقت سازمان باشد.

بیشتر بخوانید:

مجموعه مقررات مرتبط با آیین نامه نرخ گذاری تأسیسات گردشگری

فصل چهارم ـ ضوابط درجه بندی

ماده 10 ـ تاسیسات گردشگری حسب نوع، بر اساس مشخصات فنی، تجهیزات، نیروی انسانی و کیفیت ارایه خدمات بـه شرح زیر درجه بندی می شوند :

الف ـ اصلاح 1403/03/09 ـ هتل‌‌ها، مناطق نمونه گردشگری، مجتمع‌ های گردشگری، مراکز تفریحی و سرگرمی، مجتمع ‌های تندرستی، آب درمانی و دهکده سلامت، به پنج درجه یک ستاره، دو ستاره، سه ستاره، چهار ستاره و پنج ستاره.

ب ـ سایر تأسیسات گردشگری به سه درجه یک ستاره، دو ستاره و سه ستاره.

تبصره 1 ـ شرح مشخصات، ضوابط و درجه بندی تاسیسات گردشگری موضوع این ماده توسط سازمان تعیین و پس از تایید رییس سازمان اجرا خواهد شد.

تبصره 2 ـ سازمان می تواند بـه واحدهای اقامتی و پذیرایی کـه تجهیزات و خدماتی بیش از حد ضوابط لازم برای درجه مصوب ارایه می کنند، طبقه ممتاز اعطا نماید.

ماده 11 ـ درجه بندی، سلب و تغییر درجه، تعطیلی موقت و یا لغو پروانه بهره برداری تاسیسات گردشگری بر عهده کمیسیون درجه بندی است کـه با عضویت مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان و یا معاون گردشگری استان، نماینده تشکل صنفی گردشگری و نماینده اداره کل نظارت و ارزیابی خدمات گردشگری سازمان در استان ها تشکیل می شود. کمیسیون یاد شده موظف است بر طبق استانداردهای کیفیت خدمات گردشگری مصوب، ضوابط و دستورالعمل های ابلاغ شده سازمان، تاسیسات گردشگری را در چارچوب این آیین نامه درجه بندی، سلب و تغییر درجه دهد. سازمان می تواند از شرکت های صاحب صلاحیت بـه عنوان عوامل تطبیق استانداردهای کیفیت خدمات گردشگری استفاده نماید.

تبصره 1 ـ شیوه نامه درجه بندی، شرح وظایف و نحوه عملکرد شرکت های عامل تطبیق توسط سازمان تدوین و پس از تایید رییس سازمان ابلاغ خواهد شد.

تبصره 2 ـ درجه بندی آن دسته از تاسیسات گردشگری کـه استانداردهای کیفیت خدمات گردشگری آنها هنوز مصوب نگردیده حسب پیشنهاد هر یک از اعضای کمیسیون درجه بندی و مطابق مفاد شیوه نامه درجه بندی تاسیسات گردشگری انجام خواهد شد.

تبصره 3 ـ درجه تعیین شده در موافقت اصولی صادره صرفا بـه عنوان درجه اولیه تلقی شده و مرجع نهایی تعیین درجه، کمیسیون درجه بندی است. در صورت اعتراض بهره بردار بـه رای صادره موضوع وفق مفاد شیوه نامه درجه بندی تاسیسات گردشگری بررسی خواهد شد.

تبصره 4 ـ بهره بردار تاسیسات گردشگری می تواند ظرف پانزده روز پس از ابلاغ رأی بـه صورت کتبی بـه آن اعتراض نماید. اعتراض بـه رأی کمیسیون درجه بندی بـه کمیسیون عالی تجدید نظر مرکب از نماینده معاون گردشگری سازمان، مدیرکل نظارت و ارزیابی خدمات گردشگری، مدیرکل حقوقی سازمان و نماینده تشکل صنفی مربوط مورد رسیدگی و رأی صادره، قطعی و لازم الاجرا است.

ماده 12 ـ در هر یک از تاسیسات گردشگری کـه موفق بـه دریافت گواهینامه استاندارد کیفیت خدمات گردشگری شده اند نرخ اتاق، اغذیه و سایر خدمات توسط بهره بردار پیشنهاد شده و پس از تایید تشکل صنفی گردشگری و تایید نهایی مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان، یک نسخه از آن بـه منظور نصب در واحد مورد بهره برداری ارسال می گردد. نرخ آن دسته از تاسیسات گردشگری کـه استانداردهای کیفیت خدمات گردشگری آنها هنوز مصوب نشده، مشترکا توسط سازمان و تشکل صنفی گردشگری و با در نظر گرفتن شاخص نرخ تورم سالیانه اعلام شده از سوی بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران تعیین و بـه بهره بردار ابلاغ می شود.

تبصره بهره برداران تاسیسات گردشگری موظف بـه رعایت نرخ نامه های ابلاغی می باشند و در صورت تخطی مطابق تبصره (1) ماده (17) با آنها برخورد خواهد شد.

ماده 13 ـ سازمان باید ظرف شش ماه پس از صدور پروانه بهره برداری موقت نسبت بـه درجه بندی و صدور پروانه بهره برداری جهت تاسیسات گردشگری اقدام کند.

بیشتر بخوانید:

مجموعه مقررات مرتبط با آیین نامه نرخ گذاری تأسیسات گردشگری

فصل پنجم ـ شرایط اداره کنندگان تاسیسات گردشگری

ماده 14 ـ مسئولیت اداره تاسیسات گردشگری موضوع این آیین نامه بـه عهده مدیری خواهد بود کـه واجد شرایط زیر باشد :

الف ـ متدین بـه دین اسلام و یا سایر ادیان رسمی مصرح در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران برای اتباع ایرانی.

ب ـ دارا بودن گواهی عدم سوء پیشینه کیفری در حدود مقرر در ماده (25) قانون مجازات اسلامی مصوب 1392

ج ـ دارا بودن کارت پایان خدمت وظیفه یا معافیت دایم برای اتباع ذکور ایرانی.

د ـ اجازه اشتغال بـه کار از مراجع مربوط برای اتباع خارجی.

هـ ـ دارا بودن گواهی عدم اعتیاد بـه مواد مخدر و داشتن کارت معاینه بهداشتی.

و ـ دارای مدرک تحصیلی متناسب با تاسیسات گردشگری براساس دستورالعملی کـه بـه تایید رییس سازمان می رسد.

ز ـ دارا بودن گواهینامه معتبر مربوط بـه طی دوره آموزشی تخصصی از مراکز آموزشی داخل یا خارج از کشور و یا موفقیت در آزمون فنی و تخصصی سازمان.

ح ـ تسلط بـه یکی از زبان های خارجی توسط مدیران هتل های سه، چهار و پنج ستاره و تاسیسات گردشگری ویژه بـه تناسب درجه واحد در حد لزوم حسب دستورالعمل سازمان.

تبصره ـ الحاق 1403/03/09 ـ مهمان سراها (پانسیون‌ها)، خانه مسافرها، زائرسراها، اقامتگاه‌های بوم ‌گردی و واحدهای پذیرایی منفرد بین راهی از شمول بند (و) این ماده و تبصره ماده (۱۵) این آیین نامه مستثنی می ‌باشند.

ماده 15 ـ سازمان برای مدیران تاسیسات گردشگری واجد شرایط کارت مدیریت صادر خواهد کرد. مدت اعتبار این کارت سه سال است و صدور و تمدید کارت مدیریت منوط بـه ارایه تقاضای کتبی بـه سازمان می باشد.

تبصره 1 ـ منسوخ 1403/03/09 ـ هر شخص فقط می تواند در یک زمان مدیریت یک واحد از تاسیسات گردشگری را عهده دار شود.

تبصره 1 ـ اصلاح 1403/03/09 ـ مدیران تاسیسات گردشگری غیر از اشتغال در واحد مربوط نباید شغل دیگری داشته باشند.

ماده 16 ـ دارندگان پروانه بهره برداری تاسیسات گردشگری در صورت غیبت مدیر واحد بـه مدت بیش از دو ماه موظفند پس از موافقت کتبی سازمان، نسبت بـه معرفی جانشین واجد شرایط اقدام نمایند. جانشین، حداکثر سه ماه می تواند اداره واحد گردشگری را عهده دار شود. در صورتی کـه مدیر در پایان مدت موافقت شده حضور خود را در محل کار کتبا اعلام ننماید، سازمان می تواند او را از مدیریت عزل و با واحد مربوط برابر ماده (18) رفتار نماید.

بیشتر بخوانید:

مجموعه مقررات مرتبط با آیین نامه نرخ گذاری تأسیسات گردشگری

فصل ششم ـ نظارت بر فعالیت تاسیسات گردشگری

ماده 17 ـ نظارت بر فعالیت تاسیسات گردشگری موضوع این آیین نامه از جهت سطح و کیفیت ارایه خدمات و رعایت ضوابط درجه بندی و نرخ های تعیین شده بـه عهده سازمان است. در صورت مشاهده قصور یا تقصیر در اداره مطلوب تاسیسات گردشگری و یا هرگونه نارسایی و تخلف از مفاد این آیین نامه بـه شرح زیر عمل خواهد شد :

الف ـ تذکر کتبی با درج در سابقه واحد.

ب ـ اخطار کتبی با تعیین مهلت مناسب جهت رفع اشکال و نارسایی.

ج ـ کاهش درجه تاسیسات گردشگری موضوع ماده (10).

د ـ تعلیق مجوز بهره برداری تا رفع اشکال و نارسایی ها (در خصوص تاسیسات پذیرایی حداکثر تا یک ماه).

هـ ـ لغو پروانه بهره برداری.

تبصره 1 ـ درصورت وقوع گرانفروشی، کم فروشی، عدم ارایه خدمات مطلوب و وضعیت نامناسب بهداشتی، سازمان می تواند برابر بند (د) این ماده اقدام نماید.

تبصره 2 ـ سازمان می تواند مدیر یا بهره بردار متخلف لغو مجوز شده را بـه مدت دو سال از تصدی مدیریت یا بهره برداری تاسیسات گردشگری محروم نماید.

تبصره 3 ـ کاهش درجه، تعلیق و لغو پروانه بهره برداری تاسیسات گردشگری، صرفا با تایید کمیسیون درجه بندی امکان پذیر خواهد بود.

ماده 18 ـ در صورت فوت، استعفا یا لغو کارت مدیریت واحد گردشگری، بهره بردار موظف است ظرف دو ماه نسبت بـه تعیین و معرفی مدیر واجد شرایط طبق ماده (15) اقدام نماید. در صورت عدم اقدام، سازمان می تواند واحد مزبور را تعطیل نماید.

ماده 19 ـ چنانچه رسیدگی بـه تخلف واحد تاسیسات گردشگری از حیطه اختیارات سازمان خارج باشد باید فورا موضوع بـه مراجع ذی صلاح جهت اقدام قانونی اعلام شود.

ماده 20 ـ چنانچه واحد گردشگری بدون داشتن مجوز و یا عذر موجه سه ماه تعطیل باشد، پروانه بهره برداری آن رأسا توسط سازمان لغو و برای شروع بهره برداری مجدد رعایت کلیه مواد این آیین نامه الزامی است.

تبصره 1 ـ تشخیص موجه یا غیرموجه بودن علت تعطیل با سازمان است.

تبصره 2 ـ تاسیسات گردشگری کـه فعالیت آنها فصلی است بـه تشخیص سازمان مشمول این ماده نخواهند بود.

ماده 21 ـ مدیران تاسیسات گردشگری موظفند فهرست نرخ اتاق، اغذیه، آشامیدنی ها و سایر خدمات واحد مربوط را در برگه ها و اندازه های استاندارد در محلی مناسب در معرض دید مسافران و مهمانان نصب نموده و متعهد بـه رعایت آن باشند.

تبصره ـ تاسیسات گردشگری موظفند صورت حساب ها و فهرست نرخ اغذیه و سایر خدمات خود را روی نمونه هایی کـه بـه زبان فارسی و یکی از زبان های خارجی تهیه شده است، بـه مشتریان ارایه نمایند.

ماده 22 ـ مدیر واحد اقامتی موظف است گزارش روزانه ورود و خروج مهمانان و سایر اطلاعات آماری مورد نیاز سازمان را طبق دستورالعمل های صادره سازمان تهیه و بـه سازمان ارایه نماید.

تبصره ـ سازمان می تواند در صورت عدم ارایه اطلاعات مورد درخواست برابر ماده (17) با واحدهای مستنکف، رفتار نماید.

بیشتر بخوانید: