لطفا منتظر باشید

آیین نامه اجرایی قانون امور گمرکی 1390 مصوب 1391/12/06

آیین نامه اجرایی قانون امور گمرکی 1390 مصوب 1391/12/06 هیات وزیران

شناسنامه آیین نامه اجرایی قانون امور گمرکی 1390:

شماره روزنامه رسمی: 19823

تاریخ روزنامه رسمی:1392/01/07

شماره ابلاغ: 262758

تاریخ ابلاغ: 1391/12/29

مرجع تصویب: هیات وزیران 

تاریخ تصویب: 1391/12/06 


بیشتر بخوانید:

مجموعه مقررات مرتبط با آیین نامه اجرایی قانون امور گمرکی 1390

نظریات مشورتی مرتبط با موضوعات امور گمرکی

آرای وحدت رویه قضایی مرتبط با امور گمرکی 

آرای دیوان عدالت اداری مرتبط با امور گمرکی

متن آیین نامه اجرایی قانون امور گمرکی 1390:

هیات وزیران در جلسه مورخ 1391/12/06 بنا بـه پیشنهاد وزارت امور اقتصادی و دارایی و بـه استناد ماده 164 قانون امور گمرکی مصوب 1390 آیین نامه اجرایی قانون یاد شده را بـه شرح زیر تصویب نمود:

بخش اول ـ تعاریف و کلیات

فصل اول ـ تعاریف

ماده 1 ـ اصطلاحات مورد استفاده در این آیین نامه در معانی مشروح زیر بـه کار می روند:

الف ـ قانون: قانون امور گمرکی مصوب 1390.

ب ـ گمرک ایران: ستاد مرکزی گمرک جمهوری اسلامی ایران.

پ ـ گمرک: گمرک های اجرایی در سطح کشور.

ت ـ گمرک های داخلی: گمرک های غیر مرزی در داخل کشور.

ث ـ تامین: تودیع وجه نقد بـه صورت سپرده یا ارایه ضمانت نامه بانکی یا تضمین بیمه ای معتبر بـه تشخیص گمرک ایران

فصل دوم ـ کلیات

مبحث اول ـ حقوق ورودی و هزینه های انجام خدمات

ماده 2 ـ کالای ترخیص شده از گمرک مشمول افزایش حقوق ورودی نمی شود.

تبصره ـ افزایش یا برقراری عوارض صادراتی شامل کالای اظهار شده در گمرک نمی شود.


بیشتر بخوانید:

مجموعه مقررات مرتبط با آئین نامه قانون امور گمرکی 1390

نظریات مشورتی مرتبط با موضوعات امور گمرکی

آرای وحدت رویه قضایی مرتبط با امور گمرکی 

آرای دیوان عدالت اداری مرتبط با امور گمرکی


ماده 3 ـ در اجرای تبصره 3 ماده 5 قانون، نرخ هزینه انجام خدمات بـه شرح زیر مشخص می شود:

الف ـ درصورتی کـه ارایه دهنده خدمات گمرک باشد نرخ هزینه انجام خدمات بنا بـه پیشنهاد گمرک ایران و پس از تایید وزیر امور اقتصادی و دارایی تعیین و اخذ خواهد شد.

ب ـ در صورتی کـه ارایه دهنده خدمات سایر دستگاه های دولتی باشند نرخ هزینه انجام خدمات بنا بـه پیشنهاد دستگاه مربوط و پس از تایید وزیر امور اقتصادی و دارایی و وزیر مربوط تعیین و اخذ خواهد شد.

ج ـ در سایر موارد کـه ارایه دهنده خدمت غیر دولتی است نرخ هزینه انجام خدمات پس از اعلام توسط ارایه دهنده خدمت با تایید هیات عالی نظارت، موضوع ماده 11 قانون نظام صنفی کشور مصوب 1382 تعیین می شود.

تبصره ـ منظور از باربری موضوع بند (ل) ماده 1 قانون، عملیاتی است کـه برای تخلیه، بارگیری، جابجایی و صفافی کالا انجام می شود.

تبصره ـ الحاق 1393/04/11 ـ مسئولیت پیگیری و نظارت بر حسن اجرای این بند بر عهده وزارت صنعت، معدن و تجارت است و این وزارت موظف است گزارش عملکرد آن را بـه وزارت امور اقتصادی و دارایی ارائه دهد.

ماده 4 ـ انجام خدمات (تشریفات گمرکی) فوق العاده در روزهای تعطیل یا ساعات غیر اداری در داخل اماکن گمرکی مستلزم موافقت گمرک با درخواست کتبی متقاضی در ساعات اداری می باشد کـه در این صورت هزینه خدمات فوق العاده متناسب با خدمات مورد نظر دریافت خواهد شد. انجام خدمات یاد شده در خارج از اماکن گمرکی در تمام اوقات مستلزم پرداخت هزینه های مذکور و تامین وسایل رفت و آمد بر عهده متقاضی است.

تبصره 1 ـ خدمات پیاده کردن مسافران و پیک سیاسی و معاینه توشه و اشیای شخصی آنها و پیاده کردن کیسه های پستی، سوار کردن مسافران و پیک سیاسی و بارگیری کیسه های پستی بـه وسایل نقلیه بـه شرط اینکه نمایندگان موسسات حمل و نقل، رییس گمرک و مرجع تحویل گیرنده کالا را برای اینکه بتواند کارمندان مورد نیاز را حاضر نماید بـه موقع مطلع سازند و اظهارنامه اجمالی و رونوشت بارنامه و سایر اسناد را قبل از شروع کار بـه گمرک و مرجع تحویل گیرنده تسلیم نمایند، بدون اینکه نیاز بـه درخواست قبلی و تحصیل اجازه و پرداخت هزینه خدمت فوق العاده باشد در تمام اوقات اعم از ساعات اداری یا غیر اداری یا ایام تعطیل انجام می گیرد.

تبصره 2 ـ هرگاه ساعات ورود و حرکت وسایل نقلیه مطابق برنامه های منظم، معین و معلوم باشد احتیاجی بـه اعلام موردی نخواهد بود.

تبصره 3 ـ واگن های راه آهن ممکن است در خارج از ساعات اداری بدون هیچ تشریفاتی بـه انبارهای گمرکی وارد شوند، بـه شرط اینکه معاینه یا تحویل گرفتن کالا یا شمارش محموله های آنها درخواست نشده و فقط امانت گذاشتن موقتی تا فرا رسیدن ساعات کار اداری بدون مسئولیتی برای گمرک و مرجع تحویل گیرنده مدنظر باشد.

مبحث دوم ـ استفاده از فنون اطلاعات

ماده 5 ـ اصلاح 1400/05/03 ـ گمرک ایران موظف است متناسب با ایجاد زیرساخت ها بـه منظور انجام تشریفات گمرکی و کنترل های گمرکی از فناوری های نوین نظیر فناوری اطلاعات و پرتونگاری با رعایت قوانین تجارت الکترونیکی مصوب 1382 و مدیریت خدمات کشوری مصوب 1386 استفاده نموده و با ایجاد زیرساخت ها، مجوزهای صادره، معافیت ها و ممنوعیت ها در انجام تشریفات گمرکی را در بستر فناوری اطلاعات و ارتباطات دریافت نماید. همچنین بـه منظور شناسایی هویت شخصی و تجاری متعاملین خود در قالب اشخاص حقیقی و حقوقی بـه اطلاعات سازمان ثبت احوال کشور، اداره کل ثبت شرکت ها و موسسات غیر تجاری، اتاق بازرگانی، صنایع و معادن و کشاورزی ایران (اتاق ایران) و سازمان امور مالیاتی کشور و سایر سازمان ها (حسب مورد در مواقع لزوم) استناد نموده و سازمان های ذی ربط باید اطلاعات مربوط را در بستر فناوری اطلاعات و ارتباطات در اختیار قرار دهند.

تبصره ـ وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات موظف است زیرساخت های ارتباطی و مخابراتی امن و پایدار در بستر شبکه ملی اطلاعات را در گمرک های کشور بـه منظور اجرای گمرک الکترونیکی فراهم نماید.

مبحث سوم ـ تضمین

ماده 6 ـ در مواردی کـه طبق قانون، گمرک مجاز بـه اخذ تضمین است اظهار کننده می تواند یکی از مورد تضمین موضوع بند (ح) ماده 1 قانون را انتخاب و ارایه نماید. تضمین بـه صورت کلی (پس از اعلام شرایط توسط گمرک) یا موردی تودیع می شود و گمرک موظف است بلافاصله پس از انجام الزامات، تضمین مربوط را آزاد نماید.

تبصره 1 ـ در خصوص اشخاص دارای سابقه تخلف از مقررات گمرکی، نوع تضمین از سوی گمرک ایران تعیین خواهد شد.

تبصره 2 ـ بیمه نامه معتبر بیمه نامه ای است کـه شرکت های بیمه طبق ضوابط شورای عالی بیمه با هماهنگی قبلی و عقد قرارداد با گمرک ایران صادر می کنند.

مبحث چهارم ـ تشریفات و کنترل های گمرکی

ماده 7 ـ کالاها و وسایل نقلیه (زمینی، دریایی و هوایی) کـه بـه قلمرو گمرکی وارد یا از آن خارج می شوند، اعم از اینکه مشمول حقوق ورودی باشند یا نباشند و مسافران ورودی و خروجی مشمول کنترل های گمرکی خواهند بود.


بیشتر بخوانید:

مجموعه مقررات مرتبط با آئین نامه قانون امور گمرکی 1390

نظریات مشورتی مرتبط با موضوعات امور گمرکی

آرای وحدت رویه قضایی مرتبط با امور گمرکی 

آرای دیوان عدالت اداری مرتبط با امور گمرکی


ماده 8 ـ در اجرای ماده 12 قانون، وزارتخانه ها و سازمان های مسئول سایر کنترل ها موظفند بـه شرح زیر اقدام نمایند:

الف ـ استقرار نمایندگان تام الاختیار خود در اجرای پنجره واحد فیزیکی حسب نظر گمرک در این مراکز در گمرک های اجرایی بـه نحوی کـه جوابگویی کامل بـه مراجعان صورت گیرد.

ب ـ تنظیم ساعات کاری و ایام حضور نمایندگان تام الاختیار خود بر اساس نظر گمرک، بـه نحوی کـه هیچ گونه خللی در ترخیص کالا بـه دلیل عدم حضور آنان ایجاد نگردد.

پ ـ تنظیم مدت بازدید، نمونه گیری و پاسخگویی خود بـه طور کامل و بر اساس نظر گمرک بـه نحوی کـه زمان ترخیص کالا تا دو سال پس از لازم الاجرا شدن این آیین نامه حداقل سی درصد کاهش یابد.

ت ـ ارایه اسناد، مدارک، گواهی ها و مجوزهای مرتبط بـه گمرک بـه صورت الکترونیکی بـه نحوی کـه گمرک ایران تعیین می نماید. رعایت این بند توسط سازمان ها و موسساتی کـه در انجام تشریفات گمرکی کالا دخیل می باشند، نیز الزامی است.

ث ـ فراهم نمودن امکانات لازم و آموزش کارکنان گمرک در مواردی کـه برخی از کنترل ها با هماهنگی قبلی بـه گمرک واگذار می شود.

ج ـ اتمام و تکمیل ساختمانهای اداری از لحاظ سخت افزاری و نرم افزاری و تحویل کل مجموعه بـه گمرک ایران توسط سازمان های متولی ایجاد زیرساخت در مبادی ورودی و خروجی.

مبحث پنجم ـ الزامات سیستم هماهنگ شده

ماده 9 ـ در اجرای ماده 13 قانون و تبصره آن، در مواردی کـه در عبارات جدول تعرفه ابهام وجود داشته باشد، متن سیستم هماهنگ شده و یادداشت های توضیحی آن بـه زبان های رسمی کنوانسیون مربوط ملاک عمل خواهد بود.

تبصره ـ مدت زمان رسیدن کالا بـه شرح زیر تعیین می گردد:

الف ـ در صورت حمل از طریق هوایی حداکثر ظرف پانزده روز از تاریخ صدور بارنامه حمل.

ب ـ سایر روش های حمل شصت روز از تاریخ صدور بارنامه حمل.

بخش دوم ـ تعیین ارزش و قواعد مبدا

فصل اول ـ ارزش کالا

مبحث اول ـ ارزش کالای ورودی (وارداتی)

ماده 10 ـ در اجرای ماده 15 قانون، اصطلاحات مورد استفاده در این مبحث در معانی مشروح زیر بـه کار می روند:

الف ـ کالای مثل: کالایی کـه از همه جهات از جمله خصوصیات فیزیکی (مادی)، کیفیت و شهرت با کالای اظهار شده ورودی یکسان باشد. تفاوت های جزیی در ظاهر مانند رنگ مانع از آن نیست کـه کالا بـه عنوان مثل تلقی نگردد.

ب ـ کالای مشابه: کالایی کـه گرچه از همه جهات همانند نیست ولی خصوصیات و مواد تشکیل دهنده مشابهی دارد کـه آن را قادر می سازد عملکرد یکسانی را با کالای مورد نظر انجام دهد. کیفیت کالا، شهرت آن و وجود یک علامت (مارک) تجاری از جمله عوامل تعیین کننده در تشخیص کالای مشابه می باشد.

تبصره ـ در صورت عدم وجود کالای مثل یا مشابه تولید شده توسط همان شخصی کـه کالای مورد نظر را تولید کرده است، کالاهای تولید شده توسط سایر تولید کنندگان از همان کشور مبدا با شهرت یکسان ملاک خواهد بود.

پ ـ کالای همان نوع یا طبقه: کالایی کـه در گروه کالاهای تولیدی صنعت یا بخش صنعتی خاص قرار گرفته و کالای مثل یا مشابه را نیز در بر می گیرند.

ت ـ همزمان: زمانی کـه در آن مدت، قیمت فروش کالا در کشور مبدا ثابت بوده است.

ث ـ سطح تجاری: مرحله ای از تجارت کـه خرید و فروش در آن سطح (تولید کننده، وارد کننده، عمده فروش و خرده فروش) انجام شده است.

ج ـ نرم افزاهای تجاری: نرم افزاهایی کـه بـه صورت انبوه، تولید، بازاریابی و بـه بازار مصرف عرضه می گردند.

چ ـ افراد مرتبط: افرادی کـه ارتباط آنها بـه یکی از اشکال زیر باشد:

1 ـ کارمند یا مدیر امور تجاری یکدیگر باشند.

2 ـ از نظر قانون تجارت بـه عنوان شریک تجاری شناخته شوند.

3 ـ کارفرما و کارمند باشند.

4 ـ هر شخصی کـه بـه طور مستقیم یا غیر مستقیم، کنترل یا مالکیت پنج درصد یا بیشتر از سهام یا حق رای یا هر دو آنها را در اختیار داشته باشد.

5 ـ یکی از آنها بـه صورت مستقیم یا غیر مستقیم دیگری را کنترل نماید.

6 ـ هر دو آنها بـه صورت مستقیم یا غیر مستقیم توسط شخص سومی کنترل گردند.

7 ـ آنها عضوی از یک خانواده باشند.

تبصره ـ افرادی کـه از طریق تجاری با یکدیگر مرتبط هستند و یکی از آنها نماینده انحصاری، توزیع کننده انحصاری یا صاحب امتیاز انحصاری دیگری است، چنانچه مشمول ضوابط بند (چ) شوند، افراد مرتبط محسوب می شوند.

ماده 11 ـ ملاک ارزش گمرکی کالای ورودی طبق ماده 14 قانون، قیمت واقعاً پرداخت شده یا قابل پرداخت برای کالای فروخت شده بین افراد غیر مرتبط جهت صدور بـه قلمرو گمرکی ایران است کـه بر اساس سیاهه خرید و سایر اسناد تسلیمی صاحب کالا و طبق شرایط و ضوابط مقرر در ماده یاد شده تعیین می شود.

تبصره ـ در اظهار ارزش گمرکی کالای ورودی و رسیدگی های گمرک، هر گونه تعدیل در قیمت واقعاً پرداخت شده یا قابل پرداخت باید بر پایه اطلاعات عینی، قابل سنجش و مستند و با رعایت اصولی کلی پذیرفته شده حسابداری انجام گیرد.

ماده 12 ـ در خصوص کالایی کـه بدون ارایه سیاهه خرید بـه گمرک اظهار شود و یا ارزش مندرج در سیاهه خرید و سایر اسناد تسلیمی صاحب کالا بـه نظر گمرک و بـه استناد دلایل و مدارک مستند و قابل قبول، نامتناسب باشد، گمرک باید ارزش کالا را طبق مواد 13 تا 17 تعیین نماید.

ماده 13 ـ هر گاه ارزش گمرکی کالای اظهار شده ورودی طبق ماده 15 قانون و ماده 11 قبول نشود، ارزش آن بر اساس ارزش گمرکی کالای مثل و ساخت همان کشور مبدا کـه همزمان با تاریخ خرید (پروفرم) کالای یاد شده برای صدور بـه قلمرو گمرکی فروخته شده و مورد قبول گمرک قرار گرفته است، تعیین خواهد شد.

تبصره ـ در مواردی کـه واردات کالا معاف از ثبت سفارش باشد، تاریخ فاکتور (سیاهه خرید) ملاک مقایسه برای بررسی شرایط همزمانی خواهد بود.

ماده 14 ـ در خصوص ارزش گمرکی کالایی کـه نتوان بر اساس مواد 11 و 13 تعیین نمود، ارزش آن بر اساس ارزش گمرکی کالای مشابه و ساخت همان کشور مبدا کـه همزمان با تاریخ خرید (پروفرم) کالای یاد شده برای صدور بـه قلمرو گمرکی فروخته شده و مورد قبول گمرک قرار گرفته است، تعیین خواهد شد.

تبصره ـ در اجرای مواد 13 و 14 شرایط و سطح تجارت و مقدار خرید باید مورد توجه قرار گرفته و بابت اختلافات احتمالی در شیوه و یا مسافت حمل کالاهای مثل یا مشابه در مقایسه با کالای مورد ارزش گذاری تعدیل لازم صورت گیرد. 


بیشتر بخوانید:

مجموعه مقررات مرتبط با آئین نامه قانون امور گمرکی 1390

نظریات مشورتی مرتبط با موضوعات امور گمرکی

آرای وحدت رویه قضایی مرتبط با امور گمرکی 

آرای دیوان عدالت اداری مرتبط با امور گمرکی


ماده 15 ـ هر گاه بر اساس مواد 11، 13 و 14 نتوان ارزش گمرکی کالای ورودی را تعیین نمود، ارزش آن کالا در اجرای بند (پ) ماده 15 قانون (ارزش تفریقی) بـه شرح زیر تعیین می گردد:

الف ـ درصورت دسترسی بـه سوابق فروش داخلی وارد کننده، بر اساس قیمت فروش هر واحد کالای وارده بـه همان حالت و وضعیت ورود در بازار داخلی کـه همزمان با کالای مورد ارزش گذاری بـه صورت عمده فروشی (با اولویت بیشترین مقدار) بـه افراد غیر مرتبط با فروشنده فروخته می شود (قیمت عمده فروشی وارد کننده)، با کسر موارد زیر:

1 ـ سود و مخارج کلی معمول برای فروش آن نوع کالا از همان طبقه یا نوع (صنف یا گروه کالا) کـه طبق ضوابط قیمت گذاری مصوب سازمان حمایت مصرف کنندگان و تولید کنندگان بـه قیمت اضافه می شود.

2 ـ هزینه های متداول بعد از ترخیص کالا از قبیل کرایه حمل و بیمه.

3 ـ حقوق ورودی و سایر پرداختی هایی کـه بـه ورود یا فروش کالا تعلق گرفته است.

تبصره ـ در صورت عدم وجود سابقه فروش داخلی، همزمان بـه همان حالت و وضعیت ورود، ارزش بر اساس قیمت فروش کالای وارده مثل یا مشابه آن در نزدیکترین تاریخ پس از ورود کالای مورد ارزش گذاری و حداکثر بـه فاصله نود روز از تاریخ ورود کالا، تعیین خواهد شد.

ب ـ در صورت عدم وجود سابقه فروش داخلی توسط وارد کننده، ارزش گمرکی بر اساس قیمت عمده فروشی (توزیع کننده ها و بنکداران) کالای وارده، مثل یا مشابه آن و یا خرده فروشی و پس از کسر سود معمول برای فروش آن نوع کالا و با توجه بـه سطح تجاری، مبنای قیمت عمده فروشی وارد کننده قرار می گیرد و پس از کسر موارد مندرج در بند (الف) تعیین خواهد شد. ضرایب و درصد های سود عمده فروشی و خرده فروشی کالاها بر اساس مصوبات کمیسیون هیات عالی نظارت، موضوع ماده 10 قانون نظام صنفی کشور مصوب 1382 تعیین خواهد شد.

پ ـ چنانچه کالای وارده یا مثل یا مشابه آن بـه همان وضعیت ورود بـه فروش نرسد، ارزش بر اساس قیمتی کـه پس از پردازش (ساخت، تکمیل، فرآوری، بسته بندی و تعمیر)، بـه صورت عمده فروشی (با اولویت بیشترین مقدار) بـه اشخاص غیر مرتبط فروخته می شود، پس از کسر ارزش افزوده بابت پردازش و کسر موارد مندرج در بند (الف) تعیین خواهد شد.

ماده 16 ـ ارزش کالایی را کـه نمی توان بر اساس مواد 11 و 13 تا 15 تعیین نمود، ارزش آن با توجه بـه بند (ت) ماده 15 قانون (ارزش محاسباتی) از جمع موارد زیر تعیین خواهد شد:

1 ـ ارزش مواد و هزینه های ساخت یا پردازش کـه در تولید یا ساخت کالا در کشور مبدا بکار رفته است.

2 ـ سود و مخارج کلی (هزینه های مستقیم و غیر مستقیم مربوط بـه تولید و فروش کالای مورد ارزش گذاری کـه در بند 1 منظور نشده است) کـه صادر کننده در قیمت فروش کالا در کشور مبدا منظور نموده است.

3 ـ سایر هزینه هایی کـه طبق ماده 14 قانون باید بـه قیمت واقعاً پرداخت شده یا قابل پرداخت افزوده شود.

تبصره ـ گمرک ایران می تواند در اجرای این ماده، تفاهم نامه تبادل اطلاعات گمرکی با گمرک های کشورهای طرف معامله با ایران منعقد نماید.

ماده 17 ـ اگر نتوان ارزش گمرکی کالای وارده را طبق مواد 11 و 13 تا 16 تعیین کرد، ارزش گمرکی آن بر اساس بند (ث) ماده 15 قانون بر مبنای مدارک و اطلاعات موجود و با انعطاف در بکارگیری مقررات مواد یاد شده در موارد زیر تعیین خواهد شد:

1 ـ روش های انعطافی مواد 13 و 14 عبارتند از:

الف ـ شرط همزمانی یا نزدیک بودن زمان صدور کالای مثل یا مشابه می تواند با انعطاف پذیری بـه کار برده شود.

ب ـ کالای وارد شده مثل یا مشابهی کـه در کشوری غیر از کشور تولید کننده تولید شده می تواند مبنای ارزش گذاری گمرکی قرار گیرد.

پ ـ ارزش گمرکی کالاهای وارد شده مثل یا مشابهی کـه قبلاً مطابق مقررات مواد 15 و 16 تعیین شده اند، می تواند استفاده شود.

2 ـ روش های انعطافی ماده 15 عبارتند از:

الف ـ این شرط کـه کالاها بـه همان وضعی کـه وارد شده اند فروخته خواهند شد، می تواند با انعطاف پذیری بـه کار برده شود.

ب ـ شرط فروش پیش از انقضای نود روز می تواند بـه نحو انعطاف پذیری بـه کار برده شود.

3 ـ در صورتی کـه قیمت فروش کالا در بازار داخلی کشور تولید کننده یا در بازار سایر کشورها یا فروشگاه های بر خط (on line) مبنای تعیین ارزش قرار گیرد، با کسر سود بیست درصد از روی فهرست قیمت عمده فروشی و کسر سود چهل درصد از روی فهرست خرده فروشی و مالیات و عوارض متعلقه در کشور فروشنده مبنای تعیین ارزش خواهد بود.

4 ـ در مواردی کـه ارزش بر اساس قیمت های صادراتی و یا از روی فهرست قیمت های کشور مبدا منهای تخفیف یا جوایز صادراتی عادله یا بازپرداخت های مالیاتی و گمرکی تعیین می شود فهرست مورد استناد باید مستقیماً از طرف سازندگان کالا صادر و جنبه عمومی داشته باشد و صحت مندرجات آن بـه وسیله مقامات صلاحیتدار کشور مبدا (اتاق بازرگانی، صنایع و معادن و کشاورزی ایران (اتاق ایران)) و رایزن بازرگانی جمهوری اسلامی ایران در کشور مبدا (در صورت حضور) و یا وزارت امور اقتصادی و دارایی کشور مبدا گواهی و از طرف ماموران کنسولی دولت ایران یا دفتر اسناد رسمی محل تصدیق امضاء شده باشد.

تبصره 1 ـ ارزش خودرو، ماشین آلات راه سازی، جرثقیل، لیفتراک، کمباین و تراکتور و ماشین آ لات مشابه بر اساس قیمت های صادراتی کشور مبدا تعیین می شود. این فهرست ها هر سال پس از استعلام کتبی از نمایندگی مربوط و مقایسه با قیمت های جهانی همان کالا یا مشابه آن توسط کارگروه موضوع تبصره (6) ماده واحده قانون چگونگی محاسبه و وصول حقوق گمرکی، سود بازرگانی و مالیات انواع خودرو و ماشین آلات راه سازی وارداتی و ساخت داخل و قطعات آنها مصوب 1371 یا گمرک ایران برای مواردی کـه مشمول قانون یاد شده نمی باشند، حسب مورد بررسی، تعیین ارزش و منتشر خواهد شد

تبصره 2 ـ ارزش گمرکی بر اساس روش های زیر تعیین نمی شود:

الف ـ قیمت فروش کالاهای مثل و مشابه تولید شده در داخل کشور.

ب ارزش های غیر واقعی و فاقد مستندات.

ماده 18 ـ در موارد زیر ارزش گمرکی مندرج در سیاهه خرید و یا سایر اسناد تسلیمی صاحب کالا، قابل پذیرش نخواهد بود:

الف ـ هرگونه قید و محدودیتی در حق تصرف یا استفاده از کالا برای خریدار وجود داشته باشد، مگر محدودیت های قانونی از جمله محدودیت جغرافیایی و محدودیت های وضع شده بـه وسیله دولت یا آنهایی کـه در قیمت کالا اثری ندارند.

ب ـ فروش یا قیمت کالا تابع شرایط یا ملاحظاتی باشد کـه نتوان ارزش کالای وارده را تعیین کرد.

پ ـ بخشی از وجوه حاصله از فروش مجدد یا واگذاری یا استفاده بعدی بـه وسیله خریدار، بـه طور مستقیم یا غیر مستقیم عاید فروشنده شود، مگر آنکه طبق بند (ث) تبصره 1 ماده 14 قانون، تعدیل لازم انجام شود.

ت ـ خریدار و فروشنده با یکدیگر بـه مفهوم بند (چ) ماده 10 مرتبط باشند.

تبصره 1 ـ اگر گمرک بر مبنای اطلاعات ارایه شده توسط وارد کننده یا بـه هر طریق دیگر دلایلی در مورد تاثیر ارتباط خریدار و فروشنده بر قیمت در دست دارد، باید دلایل خود را با رعایت ماده 23 بـه اطلاع وارد کننده رسانیده و یک فرصت سی روزه برای پاسخگویی بـه او بدهد. چنانچه وارد کننده ثابت کند کـه ارزش اظهاری او بـه یکی از روش های زیر نزدیک بوده و همزمان نیز است، قابل پذیرش خواهد بود:

1 ـ قیمت فروش کالای مثل یا مشابه برای صدور بـه قلمرو گمرکی بـه خریداران غیر مرتبط.

2 ـ ارزش گمرکی کالای مثل یا مشابهی کـه بر طبق مقررات ماده 15 (تفریقی) قبلاً تعیین شده باشد.

3 ـ ارزش گمرکی کالای مثل یا مشابهی کـه بر طبق مقررات ماده 16 (محاسباتی) قبلاً تعیین شده باشد.

تبصره 2 ـ ارزش های مندرج در تبصره 1 باید بنا بـه درخواست وارد کننده و صرفاً بـه منظور مقایسه استفاده شود و در خصوص کاربرد و مقایسه ارزش های یاد شده (یا ارزش کالاهای مورد اختلاف) باید بـه تفاوت های مربوط بـه سطوح تجاری و مقداری، عناصر مذکور در ماده 14 قانون و هزینه های تقبل شده فروشنده در فروش هایی کـه فروشنده و خریدار با یکدیگر مرتبط نیستند و هزینه های تقبل نشده توسط فروشنده در فروش هایی کـه فروشنده و خریدار با یکدیگر مرتبطند، توجه لازم بـه عمل آید.

ماده 19 ـ گمرک می تواند در بررسی ارزش معاملاتی کالاهایی کـه دایماً تغییر قیمت می یابد (بورسی)، از منابع معتبر بین المللی (منابع اطلاعاتی) و بازارهای بین المللی استفاده و بر مبنای آن ارزش گمرکی را تعیین نماید.

ماده 20 ـ وارد کنندگان در صورت درخواست کتبی می توانند توسط گمرک در جریان چگونگی تعیین ارزش کالاهای وارداتی خود قرار گیرند.

ماده 21 ـ گمرک ایران مجاز است در بررسی ارزش گمرکی (به صورت مکمل) از خدمات شرکت های بازرسی و فنی بین المللی ذی صلاح و طرف قرارداد با پرداخت هزینه کارشناسی و بازرسی استفاده نماید.

مبحث دوم ـ صدوری

ماده 22 ـ در اجرای ماده 16 قانون در صورت عدم ارایه اسناد و یا نامتناسب بودن ارزش اظهار شده بـه دلایل مستند، گمرک ارزش کالای صدوری را با استعلام از مراجع ذی ربط و بر اساس قیمت عمده فروشی آن در بازار داخلی بـه اضافه هزینه هایی کـه تا خروج از قلمرو گمرکی بـه آن تعلق می گیرد و پس از کسر مالیات ها و عوارض فروش تعیین خواهد نمود.

تبصره 1 ـ هزینه های متعلقه بـه کالا بعد از خروج از قلمرو گمرکی از قبیل کرایه حمل و بیمه باربری، جزء ارزش گمرکی کالای صدوری نمی باشد.

تبصره 2 ـ اصلاح 1400/05/03 ـ گمرک ایران می تواند بـه منظور تعیین ارزش کالای صادراتی، کارگروهی متشکل از نمایندگان گمرک ایران و دستگاه های ذی ربط شامل اتاق بازرگانی، صنایع و معادن و کشاورزی ایران (اتاق ایران)، سازمان توسعه تجارت و وزارتخانه ذی ربط تشکیل دهد.

تبصره 3 ـ در مواردی کـه صادرات کالا منوط بـه پرداخت عوارض صادراتی بر مبنای ارزش باشد، صادر کننده می تواند عوارض صادراتی متعلقه احتمالی را مطابق نظر گمرک بـه صورت تضمین تودیع و بـه صدور کالا اقدام نماید.

فصل دوم ـ قواعد مبدا و گواهی اسنادی مبدا و کنترل آن

ماده 24 ـ کالایی کـه تماماً در یک کشور تولید شده، همان کشور را باید مبدا آن کالا محسوب نمود. فقط موارد زیر بـه عنوان کالایی کـه تماماً در یک کشور تولید شده، در نظر گرفته خواهد شد:

الف ـ محصولات معدنی کـه از خاک، آب های سرزمینی یا از بستر دریای همان کشور استخراج می شوند.

ب ـ محصولات نباتی کـه در همان کشور برداشت می شوند.

پ ـ حیوانات زنده ای کـه در همان کشور بـه دنیا آمده و در همانجا پرورش داده می شوند.

ت ـ محصولاتی کـه از حیوانات زنده در همان کشور بـه دست می آیند.

ث ـ محصولاتی کـه از صیادی یا ماهیگیری در همان کشور بـه دست می آیند.

ج ـ محصولاتی کـه از صیادی در دریا یا سایر محصولاتی کـه از دریا بـه وسیله کشتی های همان کشور بـه دست می آیند.

چ ـ محصولات کـه از کارخانه های مستقر بر روی عرشه کشتی های همان کشور منحصراً از محصولات بند (ج) بـه دست می آید.

ح ـ محصولاتی کـه از دریا یا اعماق آن در خارج از آب های سرزمینی همان کشور استخراج می شود، بـه شرط اینکه همان کشور حق انحصاری در آن آب ها یا اعماق آن را داشته باشد.

خ ـ قراضه و ضایعات حاصل از عملیات ساخت یا پردازش و اشیای مستعمل کـه در همان کشور جمع آوری شده و فقط مناسب برای بازیافت مواد خام باشند.

د ـ کالاهایی کـه در همان کشور منحصراً از محصولات اشاره شده در بندهای (الف) تا (خ) تولید شوند.


بیشتر بخوانید:

مجموعه مقررات مرتبط با آئین نامه قانون امور گمرکی 1390

نظریات مشورتی مرتبط با موضوعات امور گمرکی

آرای وحدت رویه قضایی مرتبط با امور گمرکی 

آرای دیوان عدالت اداری مرتبط با امور گمرکی


ماده ۲۵ ـ وقتی دو یا چند کشور در تولید کالا دخالت دارند (یعنی کالایی کـه تماماً در یک کشور تولید نشده)، مبدا آن کالا براساس ضابطه تغییر اساسی تعیین خواهد شد.

تبصره ـ ضابطه تغییر اساسی ضابطه ای است کـه بر اساس آن کشور مبدا کالا تعیین می شود، کشوری کـه در آن آخرین عملیات اساسی پردازش یا ساخت انجام شده، بـه نحوی کـه این عملیات اساسی موجب پیدایش صفت و خاصیت اصلی کالای نهایی می گردد.

ماده ۲۶ ـ در بکارگیری ضابطه تغییر اساسی، گمرک از قواعد هماهنگ مبدا تدوین شده توسط شورای همکاری گمرکی استفاده خواهد نمود.

ماده 27 ـ در اجرای آیین نامه یا توافقات بین المللی، وقتی کـه ضابطه تغییر اساسی بر مبنای شرط درصدی از ارزش تعیین می شود، ارزش ها باید طبق موازین زیر منظور گردد:

الف ـ برای مواد وارداتی، ارزشی کـه بر اساس آن بـه هنگام ورود، حقوق ورودی وصول می شود و چنانچه این مواد مبدا مشخصی نداشته باشند، بر اساس اولین قیمت قابل اثبات پرداخت شده در قلمرو گمرکی کشوری کـه آن مواد ساخته شده است.

ب ـ برای کالاهای تولید شده در داخل، بر اساس قیمت صادراتی آن کالا طبق ماده 16 قانون.

ماده ۲۸ ـ عملیاتی کـه نقشی در پیدایش صفت یا خاصیت اصلی کالاها ندارند یا نقش اندکی دارند و بـه خصوص عملیاتی کـه محدود بـه یک یا چند از موارد زیر باشد، بـه عنوان عملیات اساسی پردازش یا ساخت تلقی نخواهند شد:

الف ـ عملیاتی کـه برای حفظ کالا در جریان حمل یا انبار کردن لازم است.

ب ـ عملیاتی کـه در بهبود بسته بندی یا کیفیت ارایه بـه بازار کالا یا عملیاتی کـه برای آماده کردن کالا برای ارسال از قبیل بسته بندی مجدد و درجه بندی دخالت دارند.

پ ـ سرهم کردن ساده اجزای محصولات بـه منظور تشکیل یک محصول کامل.

ت ـ از هم جداسازی مجموعه ها.

ث ـ مخلوط کردن کالاهای دارای مبدا های مختلف، بـه شرط اینکه صفت اصلی محصول بـه دست آمده از اختلاط، اساساً مغایر با مشخصات کالاهایی کـه با یکدیگر مخلوط شده اند، نباشد.

ج ـ ذبح حیوانات.

ماده 29 ـ ملزومات، لوازم یدکی، ابزارآلات برای استفاده با ماشین، وسایل، دستگاه ها یا وسایل نقلیه، دارای همان مبدا ماشین، وسایل، دستگاه ها یا وسایل نقلیه خواهد بود، بـه شرط اینکه بـه همراه آنها وارد و معمولا با آنها فروخته شده و از نظر تعداد نیز متناسب با آنها باشد.

ماده 30 ـ مبدا لوازم بسته بندی همان مبدا کالای دورن آن می باشد، بـه استثنای مواردی کـه طبق قاعده (5) سیستم هماهنگ شده یا مقررات این آیین نامه لوازم بسته بندی باید جداگانه طبقه بندی شود.

ماده 31 ـ در تعیین مبدا کالا، مبدا عواملی از قبیل نیروی برق، ماشین آلات یا ابزارآلاتی کـه در ساخت یا پردازش کالا مورد استفاده قرار گرفته منظور نمی شود و تاثیری در تعیین مبدا کالا ندارد.

ماده 32 ـ تغییرات در قواعد مبدا یا رویه های بکارگیری آن، در مواردی کـه باعث محدودیت یا موثر در افزایش حقوق ورودی باشد، شامل کالای موجود در اماکن گمرکی نمی گردد.

مبحث دوم ـ گواهی اسنادی مبدا و کنترل آن

ماده 33 ـ اصطلاحات مورد استفاده در این مبحث در معانی مشروح زیر بـه کار می روند:

الف ـ اظهارنامه مبدا: بیان مبدا کالای صادراتی در سیاهه یا هر سند دیگر مربوط بـه کالا کـه سازنده، تولیدکننده، عرضه کننده، صادرکننده یا اشخاص صلاحیت دار دیگر ارایه.

ب ـ اظهارنامه مبدا گواهی شده: اظهارنامه مبدا کـه بـه وسیله گمرک صادرکننده کالا گواهی شده است.

پ ـ گواهی مبدا: سند مخصوص شناسایی کالا کـه در آن مقام یا موسسه صلاحیت دار، گواهی می کند کـه کالای موضوع گواهی نامه دارای مبدا کشور معینی است.

ت ـ گواهی اسنادی مبدا: اظهارنامه مبدا، اظهارنامه مبدا گواهی شده و گواهی مبدا.

ماده 34 ـ گواهی مبدا در مواقع لزوم برای اعمال تعرفه های ترجیحی، اعمال ضوابط تجاری یا اقتصادی اتخاذ شده یک جانبه یا تحت موافقت نامه های دو یا چند جانبه یا اعمال ضوابط اتخاذ شده بـه دلیل مسایل بهداشتی یا عمومی مطالبه خواهد شد

ماده 35 ـ در مواقعی کـه گمرک در خصوص گواهی اسنادی مبدا تردید یا ظن تخلف داشته باشد، می تواند از مقامات صلاحیت دار کشور صادر کننده گواهی با ذکر دلایل تردید و مستندات، تایید گواهی اسنادی مبدا را مطالبه نماید. گمرک می تواند بـه استعلام مقامات صلاحیت دار سایر کشورها در خصوص گواهی اسنادی مبدا بـه شرط رعایت عمل متقابل، پاسخ دهد

ماده 36 ـ فرم (برگه) گواهی مبدا، نحوه تکمیل، اسناد مورد لزوم برای صدور و کنترل صحت آن، منطبق با شکل و رویه های پذیرفته شده بین المللی خواهد بود.

ماده 37 ـ در مواقعی کـه کالایی با مبدا کشور معینی از طریق کشور ثالثی صادر می شود، گواهی مبدا صادره توسط مقامات صالح کشور ثالث بر اساس گواهی کشور مبدا قابل قبول می باشد.

بخش سوم ـ تشریفات قبل از اظهار

ماده 38 ـ مامور گمرک موظف است بلافاصله پس از اجازه ماموران بهداشت (بر اساس مقررات مربوط)، داخل وسیله نقلیه برای مقاصد تجاری موضوع ماده (95) قانون شده، ضمن بازرسی کالای همراه، آذوقه، لوازم مصرفی، اسلحه و مهمات و قطعات یدکی موجود، اطلاعات مورد نیاز گمرک در خصوص آنها و خدمه و مسافران را اخذ نماید.

ماده 39 ـ در صورتی کـه مامور گمرک مقدار آذوقه موجود در کشتی، هواپیما یا قطار را بیشتر از میزان نیاز واقعی تشخیص دهد می تواند مخزن آذوقه را مهر و موم (پلمب) یا لاک و مهر کند، ولی باید مقدار آذوقه ای کـه برای مصرف کارکنان و مسافران در مدت توقف در بندر یا فرودگاه یا ایستگاه راه آهن لازم می داند، در اختیار آنان بگذارد و در صورت نیاز بـه آذوقه مجدد، انبار تحت نظارت گمرک باز و بسته شود. گمرک باید اسلحه، مواد منفجره و محترقه یا مخدر و یا سایر کالاهای ممنوع الورود شرعی و قانونی موجود در کشتی یا هواپیما یا قطار را با اطلاع فرمانده کشتی، هواپیما و یا رییس قطار در محلی محفوظ در داخل این وسایل نقلیه قرار داده و برای تمام مدت توقف، آنها را مهر و موم (پلمب) و مراقبت نماید و یا آنها را با تنظیم صورت مجلس در انبار تحت نظر گمرک حفظ و موقع حرکت مسترد نماید. 


بیشتر بخوانید:

مجموعه مقررات مرتبط با آئین نامه قانون امور گمرکی 1390

نظریات مشورتی مرتبط با موضوعات امور گمرکی

آرای وحدت رویه قضایی مرتبط با امور گمرکی 

آرای دیوان عدالت اداری مرتبط با امور گمرکی


ماده 40 ـ در صورتی کـه فهرست کل بار (مانیفست) و اظهارنامه اجمالی بـه جهات موجهی اصلاح شده باشد، در صورتی مورد قبول خواهد بود کـه تسلیم کننده هر یک از بخش های اصلاح شده را با ذکر موارد اصلاح، امضا کرده باشد، در غیر این صورت اجازه تخلیه محموله ها داده نخواهد شد. در صورت نیاز بـه ارایه بارنامه ها بـه هنگام تسلیم اظهارنامه اجمالی، نسخه تصدیق شده بارنامه توسط شرکت حمل و نقل قابل قبول است.

تبصره 1 ـ اصلاح فهرست کل بار (مانیفست) در ارتباط با نام گیرنده وقتی قابل قبول است کـه حداکثر تا سه روز اداری پس از تخلیه کالا بـه گمرک ارایه و مستند بـه دستور از مبدا بوده و نسخه های اصلی بارنامه در اختیار دستور دهنده باشد.

تبصره 2 ـ در صورتی کـه فهرست کل بار (مانیفست) امضا شده (موضوع ماده 18 قانون) اطلاعات موضوع اظهارنامه اجمالی را داشته باشد، بـه جای اظهارنامه اجمالی پذیرفته می شود، ولی برای کالاهای خطرناک باید اظهارنامه اجمالی جداگانه تسلیم شود.

تبصره 3 ـ در مواردی کـه کانتینر مشترک چند محموله ای (LCL) باشد و از طرف نماینده شرکت حمل و نقل بـه عنوان کانتینر یک محموله ای (FCL) بـه نام یک فوروار در اظهارنامه اجمالی اظهار شده باشد در صورت درخواست و ارایه اسناد حاکی از مشترک بودن کانتینر توسط فوروار در مربوط، مشمول تبصره ماده 21 قانون می گردد.

تبصره 4 ـ در مواردی کـه چند خط کشتی رانی از فضای یک کشتی هم زمان استفاده و بارنامه خود را صادر کرده اند، تسلیم اظهارنامه اجمالی توسط هر یک از نمایندگان خطوط یاد شده پذیرفته می شود.

ماده 41 ـ در موقع ورود کالا هر گاه محقق گردد کـه بـه علل موجهی موسسه حمل و نقل اسناد لازم را همراه ندارد کـه بتواند اظهارنامه اجمالی بـه نحو مذکور در ماده 18 قانون را تسلیم کند، موسسه مذکور می تواند از رییس گمرک اجازه تخلیه بار وسیله نقلیه یا مقداری از آن را تحصیل نماید و تحت نظارت نماینده گمرک با مسئولیت حامل، بسته های خود را تخلیه و رسیدگی نموده و تفصیل آن را بـه دست آورد. رییس گمرک محل موظف است ضمن پذیرش تقاضا، مهلتی را کـه برای تسلیم اظهارنامه اجمالی لازم تشخیص داده شود، در اجازه نامه معین نماید و تا وقتی کـه اظهارنامه اجمالی داده نشده است، حامل کالا باید تمام تدابیر احتیاطی را رعایت نماید. هر گاه در وسایل حمل هوایی و دریایی بسته هایی باشد کـه باید بـه مقصد دیگری حمل شود، حمل آنها بـه آن مقصد بـه موجب یک نسخه از اوراق اظهارنامه اجمالی خواهد بود کـه بـه امضای رییس اولین گمرک ورودی رسیده باشد.

ماده 42 ـ ترتیب نظارت در فهرست برداری، مراقبت در جریان حمل کالا از نقطه تخلیه تا انبارهای مرجع تحویل گیرنده، وظایف بار شماران شرکت حمل و نقل بین المللی و مرجع تحویل گیرنده، ترتیب ثبت اجناسی کـه بـه انبارها و اماکن گمرکی وارد یا از آن خارج می گردد، ترتیب صفافی و اصول شمارش و رسیدگی بـه کالاهای موجود در انبارها، نمونه ها و طرز نگهداری و نحوه ثبت دفاتر انبار، نمونه ها و طرز نگهداری و نحوه ثبت دفاتر کل انبارها، طرز تحویل قطعی محموله ها، فرم (برگه) دفاتر و صورت مجلس هایی کـه باید در موارد معینی تنظیم گردد، تعداد نسخه های آنها و تشریفات لازم دیگر مربوط بـه تخلیه و تحویل طبق دستورالعمل هایی خواهد بود کـه توسط مرجع تحویل گیرنده کالا تهیه و پس از تایید گمرک ایران اجرا می شود.

تبصره 1 ـ فهرست تحویل و تحول پس از امضای طرفین کـه بلافاصله بعد از اتمام تخلیه خواهد بود، بـه منزله گواهی تخلیه کالا تلقی و مسئولیت مرجع تحویل گیرنده نسبت بـه مقدار تخلیه شده بـه موجب فهرست از همین موقع شروع می شود و این اوراق برای تسویه حساب فهرست کل بار (مانیفست) ماخذ و ملاک قرار خواهد گرفت.

تبصره 2 ـ در صورتی کـه شرکت حمل و نقل بین المللی بـه علل موجهی نتواند بخشی از کالا را بـه شرحی کـه در فهرست کل بار (مانیفست) قید شده است، با تفکیک علایم و مشخصات موضوع هر ردیف بـه طور جداگانه تحویل بدهد، می تواند با موافقت گمرک و مرجع تحویل گیرنده، کالا را در دوبه (بارکش آبی) یا در محلی کـه گمرک و مرجع تحویل گیرنده برای این منظور تعیین می نماید، تخلیه نموده و تحت نظارت خود بعداً تفکیک و تحویل انبار مرجع تحویل گیرنده بدهد. در این قبیل موارد موسسه حمل و نقل می تواند برای نظارت و مراقبت کالا با هماهنگی مرجع تحویل گیرنده از طرف خود یک یا چند نفر نگهبان تا پایان عمل تفکیک و تحویل بگمارد و مسئولیت تحویل گیرنده فقط از تاریخی شروع می شود کـه عمل تفکیک انجام یافته و کالا بـه شرح مذکور در این ماده در مقابل رسید بـه مرجع تحویل گیرنده تحویل شده باشد.

ماده 43 ـ هر گاه در جریان پیاده کردن کالا از وسیله نقلیه یک یا چند بسته آسیب ببیند، ماموران مرجع تحویل گیرنده و گمرک باید بـه اتفاق نماینده موسسه حمل و نقل بلافاصله صورت مجلس وقوع امر را با درج مشخصات بسته هایی (نگله هایی) کـه آسیب دیده است در سه نسخه تنظیم نمایند کـه یک نسخه بـه نماینده شرکت حمل و نقل بین المللی تحویل و دو نسخه دیگر بـه اظهارنامه اجمالی و فهرست کل بار (مانیفست) ضمیمه آن الصاق می گردد.

ماده 44 ـ هر گاه ماموران گمرک و مرجع تحویل گیرنده در حین علامت گذاری تدریجی بارهایی کـه از وسیله نقلیه تخلیه می شود، مشاهده نمایند کـه بسته هایی شکسته و آسیب دیده یا دست خورده بـه نظر می رسد و یا اینکه علامت و شماره اصلی آنها خوانا و روشن نیست، باید در محلی مناسب کـه بـه تشخیص مرجع تحویل گیرنده و گمرک تعیین می شود، با مسئولیت شرکت حمل و نقل بین المللی نگهداری شود، تا پس از پایان یافتن عملیات تخلیه بسته های سالم، درباره آنها بـه نحو زیر عمل شود:

الف ـ بسته هایی کـه دارای علامت و شماره خوانا نباشد، بـه دقت معاینه و در صورتی کـه شرکت حمل و نقل بین المللی بتواند شماره و علامت آن را تشخیص دهد، باید آن را روی بسته با خط خوانا قید کند و در صورت مجلس تصریح شود و اگر تشخیص داده نشد، ناخوانا بودن و یا بی علامت و بی شماره بودن آن با تعیین وزن، در صورت مجلس ذکر شود.

ب ـ بسته هایی کـه در بسته بندی آنها شکستگی یا آثار دست خوردگی دیده می شود، باید یک بـه یک با کمال دقت توزین و در صورت اقتضاء بـه تجدید لفاف آنها و یا بـه باز کردن و صورت برداری از محتویات آنها اقدام و صورت مجلس های لازم کـه حاکی از نتیجه رسیدگی و توزین و صورت برداری و تجدید لفاف و غیر ه باشد، تنظیم و بـه امضای ماموران مربوط و شرکت حمل و نقل بین المللی برسد. در این مورد و بـه ویژه در مورد تجدید لفاف و صورت برداری از محتویات بسته ها، شرکت حمل و نقل بین المللی در صورتی کـه مایل باشد می تواند بسته ها را مهر و موم (پلمب) نماید و مراتب در صورت مجلس قید گردد.

تبصره ـ تحویل بسته های مشمول این ماده بـه اماکن گمرکی در صورتی قبول می شود کـه بندهای (الف) و (ب) کاملاً انجام شده باشد.

ماده 45 ـ مرجع تحویل گیرنده کالا موظف است صورت مجلس ها و اسناد مربوط و حساب کالای وارده با کشتی ها را در هر سفر تا هفت روز و در مورد کشتی های کانتینربر و سایر وسایل نقلیه سه روز پس از پایان عملیات تخلیه، تنظیم و تصفیه و رسید قطعی کالا را بـه شرکت حمل و نقل بین المللی تحویل نماید.

ماده 46 ـ تشریفات موضوع این بخش در مناطق آزاد تجاری ـ صنعتی و ویژه اقتصادی بر اساس مقررات مربوط توسط مدیریت منطقه اجرا می گردد.

بخش چهارم ـ نگهداری کالا در اماکن گمرکی

فصل اول ـ انبارهای گمرکی و مسئولیت نگهداری کالا

ماده 47 ـ مدت مجاز نگهداری کالاهایی کـه دارای اختلاف گمرکی می باشد در انبارهای گمرکی از تاریخ ابلاغ نظر قطعی گمرک یا ابلاغ رای قطعی مراجع رسیدگی بـه اختلافات گمرکی سه ماه است.

ماده 48 ـ در صورتی کـه امکانات لازم برای تحویل و نگهداری کالاهای خطرناک یا کالاهایی کـه مستلزم تاسیسات یا تجهیزات خاص باشد وجود نداشته باشد، مرجع تحویل گیرنده پس از ارایه مستندات و دلایل مربوط و موافقت گمرک می تواند از تحویل گرفتن آنها خودداری نماید، در این صورت شرکت حمل و نقل بین المللی مربوط یا صاحب کالا موظف است کالا را با رعایت سایر مقررات اعاده یا با مسئولیت خود و تحت مراقبت گمرک بـه انبار مناسب انتقال دهد و یا صاحب کالا همزمان با ورود کالا اسناد و مدارک لازم را ارایه و با رعایت سایر مقررات نسبت بـه ترخیص کالا اقدام نماید.

ماده 49 ـ تحویل کالا بـه انبارهای گمرکی وقتی قبول می شود کـه برای آن اظهارنامه اجمالی، پروانه صادراتی، عبور (ترانزیت) خارجی، ورود موقت، کران بری، مرجوعی، عبور (ترانزیت) داخلی، صورت مجلس کالای از آب گرفته با احکام و موافقت کتبی گمرک تسلیم شده باشد.

تبصره ـ کالایی کـه بـه عنوان قاچاق ضبط یا توقیف می شود در صورتی در انبارهای گمرکی قبول می شود کـه همراه صورتجلسه کشف، نامه گمرک مربوط کـه حاکی از مشخصات کالا باشد، بـه این انبارها تسلیم شده باشد. 


بیشتر بخوانید:

مجموعه مقررات مرتبط با آئین نامه قانون امور گمرکی 1390

نظریات مشورتی مرتبط با موضوعات امور گمرکی

آرای وحدت رویه قضایی مرتبط با امور گمرکی 

آرای دیوان عدالت اداری مرتبط با امور گمرکی


ماده 50 ـ هر کالایی کـه بـه انبارهای گمرکی تحویل می شود، باید بلافاصله در دفاتر مربوط انبار ثبت و برای هر ردیف فهرست کل بار (مانیفست) و هر پروانه گمرکی، صورت مجلس ضبط، احکام کتبی و بارنامه، قبض انبار جداگانه صادر و بـه تحویل دهنده کالا تسلیم شود. مرجع تحویل گیرنده باید مسئولیت خود را تا سقف متوسط ارزش کالای موجود در اماکن گمرکی کـه هر سال توسط گمرک ایران اعلام می شود، بیمه نماید.

تبصره 1 ـ مرجع تحویل گیرنده موظف است همزمان با تحویل گرفتن کالا، تمامی اطلاعات در خصوص کالاهای تحویلی را بـه نوع، میزان و وزن بـه نحوی کـه گمرک تعیین می نماید، بـه گمرک اعلام نماید.

تبصره 2 ـ هر گاه در زمان توقف یا بارگیری کالا از انبار یا خروج از اماکن گمرکی، کالا دچار آسیب دیدگی و یا فساد یا کسری گردد، باید بلافاصله مراتب توسط مرجع تحویل گیرنده بـه گمرک اطلاع داده شود تا با حضور مامور گمرک با قید علت صورت مجلس مربوط تهیه تا سایر اقدامات قانونی انجام گیرد.

فصل دوم ـ انبارهای اختصاصی، انبارها و سردخانه های عمومی رسمی و گمرک های اختصاصی

ماده 51 ـ گمرک ایران می تواند با درخواست صاحبان کالا مبنی بر تاسیس انبار اختصاصی موافقت نماید، بـه شرط آن کـه دارای شرایط بـه شرح ذیل باشد. انبارهای اختصاصی تحت نظارت نزدیکترین گمرک خواهند بود و گمرک یاد شده ضمن نگهداری حساب کالای موجود در آن مسئول حسن اجرای مقررات گمرکی مربوط خواهد بود. در صورتی کـه در انبار اختصاصی کالای ساخت خارج دیده شود کـه وجود آن در انبار متکی بـه پروانه عبور (ترانزیت) داخلی نباشد ماموران گمرک پس از رسیدگی آن را کالای وارده بـه انبار تلقی نموده و در بخش ورودی دفتر انبار ثبت خواهند کرد.

1 ـ انبارهای مسقف

الف ـ زمینه فعالیت و کالای تولیدی با نوع کالای مورد درخواست برای نگهداری در انبار مطابقت داشته باشد.

ب ـ انبار باید مسقف و کاملاً محصور و پنجره ها و نورگیر ها از داخل انبار محصور و دارای یک درب ورودی و خروجی و نحوه نصب و الصاق پلمب از داخل جوشکاری بـه نحوی باشد کـه از نمای بیرونی درب انبار هیچ گونه آثاری از جوشکاری مشخص نباشد.

ج ـ انبار از تجهیزات و سامانه های اعلام و اطفای حریق برخوردار و در محل مناسب نصب گردد.

د ـ وضعیت استقرار گمرک در انبار و محوطه بیرونی آن مشخص و امکانات لازم در این خصوص تامین گردد.

ه ـ ـ شرایط انبار از بابت نوع دیوار، ارتفاع دیوار، مساحت انبار، وضعیت روشنایی، موقعیت انبار بـه لحاظ فاصله انبار تا گمرک اجرایی، وضعیت انبار از لحاظ استقرار آن در داخل یا خارج محوطه واحد درخواست کننده، بر اساس نوع کالای مورد درخواست جهت نگهداری در انبار، توسط گمرک ایران مشخص می گردد.

2 ـ انبارهای روباز

الف ـ رعایت جزء های (الف)، (د) و (ه ـ ) بند 1

ب ـ انبار روباز صرفاً شامل نگهداری کالاهای حجیم و کالاهایی است کـه بـه لحاظ شرایط قابل نگهداری در انبار مسقف نمی باشند.

ج ـ دارای یک درب ورودی و خروجی و نحوه نصب و الصاق پلمب از داخل جوشکاری بـه صورتی کـه از نمای بیرونی درب انبار هیچ گونه آثاری از جوشکاری مشخص نباشد.

تبصره ـ بهره برداری از انبارها و سردخانه های عمومی و ایجاد واحدهای گمرک اختصاصی منوط بـه رعایت مقررات این ماده می باشد.

ماده 52 ـ واحد گمرک اختصاصی موضوع ماده (32) قانون از لحاظ تشکیلاتی تابع یک گمرک اجرایی بوده و با استقرار ماموران اعزامی تشریفات گمرکی مورد نظر بـه طور کامل در آن واحد انجام می شود. واحدهای گمرکی اختصاصی بـه استثنای مواد 27 تا (29) قانون تابع مقررات مربوط بـه انبارهای اختصاصی و از سایر جهات مشمول مقررات انبارهای گمرکی خواهند بود.

ماده ۵۳ ـ انبارها و سردخانه های عمومی رسمی، مکانی است کـه از مراجع قانونی مربوط مجوز فعالیت داشته کـه علاوه بر کالای داخلی عموم افراد، کالای گمرک نشده طبق ضوابط بخش چهارم قانون، قابل انتقال و نگهداری در آنها می باشد.

بخش پنجم ـ کالای متروک، ضبطی و واگذاری بـه گمرک

ماده 54 ـ مرجع تحویل گیرنده موظف است در پایان هر هفته گمرک را با تسلیم گزارشی در دو نسخه طبق فرم (برگه) تعیین شده از طرف گمرک ایران از مقدار و نوع کالایی کـه مدت توقف مجاز آنها سپری گردیده است، مطلع نماید. مسئول گمرک گزارش دریافتی را برای ثبت و اقدام بـه متصدی نگهداری حساب کالای متروک ارجاع می نماید. متصدی مذکور موضوع متروک شدن کالا را بـه صاحب کالا و آورنده آن ابلاغ خواهد نمود تا چنانچه صاحب کالا ظرف بیست روز از تاریخ ابلاغ نسبت بـه ترخیص کالا اقدام ننماید، مراحل بعدی انجام شود.

تبصره 1 ـ هر گاه در مدت یک هفته، توقف هیچ کالایی از مدت مجاز تجاوز نکرده باشد، گزارش منفی باید ارایه گردد.

تبصره 2 ـ تعیین مدت توقف کالا و تمدید آن در مناطق آزاد تجاری ـ صنعتی و ویژه اقتصادی بر اساس ضوابط قانونی مناطق مذکور در اختیار سازمان های مسئول آن مناطق می باشد و پس از انقضای مهلت های یاد شده، مراتب با اعلام فهرست بـه گمرک مربوط، مشمول مفاد حکم مقرر در تبصره 4 ماده 24 قانون می باشد.

تبصره 3 ـ کالای اظهار شده بـه گمرک در طول مدت انجام تشریفات گمرکی، مشمول ماده 24 قانون و تبصره های 1 و 2 آن می باشد.

تبصره 4 ـ سازمان جمع آوری و فروش اموال تملیکی موظف است ظرف یک هفته پس از انجام تشریفات مذکور در ماده 37 قانون، نسبت بـه انتقال کالای متروک بـه انبارهای خود اقدام نماید.

ماده 55 ـ مرجع تحویل گیرنده کالا پس از ارسال گزارش موضوع ماده 54 بـه گمرک، بدون اطلاع متصدی نگاهداری حساب کالای متروکه گمرک، مجاز بـه گواهی اظهارنامه های ارایه شده از حیث موجودی کالا نمی باشد.

بخش ششم ـ تشریفات و شرایط عمومی اظهار و ترخیص

فصل اول ـ شرایط عمومی اظهار و ترخیص

ماده 56 ـ بـه گمرک ایران اجازه داده می شود در اجرای تبصره ماده 38 قانون در خصوص شرایط، چگونگی تشریفات اظهار و ارزیابی و اسناد لازم، دستورالعمل مربوط را تهیه و پس از تایید وزیران امور اقتصادی و دارایی و راه و شهرسازی با رعایت اصل 138 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و ماده 19 آیین نامه داخلی هیات دولت اقدام نماید.

ماده 57 ـ کالای صادراتی بـه منظور انجام تشریفات گمرکی باید بـه انبارهای گمرکی تحول گردد، مگر در مواردی کـه صاحب کالا بـه صورت کتبی تقاضا نموده باشد کـه در این صورت گمرک می تواند اجازه انجام عملیات ارزیابی در خارج از این اماکن را صادر نماید. در موارد استثنایی و در صورتی کـه کالا اظهار و وجوه متعلقه تامین شده باشد، گمرک می تواند با تقاضای کتبی صاحب کالا یا نماینده قانونی وی با انجام عملیات ارزیابی کالاهای وارداتی در خارج از اماکن گمرکی نیز موافقت نماید.

ماده ۵۸ ـ اصل اسنادی کـه باید بـه اظهارنامه ضمیمه شود عبارتند از:

الف ـ کالای ورودی: اسناد خرید، حمل (یا تصویر تصدیق شده سند حمل توسط شرکت حمل و نقل بین المللی)، ترخیصیه، قبض انبار، مجوز ها و گواهی های لازم، اسناد بانکی (در صورتی کـه کالا از طریق نظام بانکی وارد شده باشد)، گواهی مبدا، صورت عدلبندی (در صورت یکنواخت نبودن کالا) و سایر اسنادی کـه گمرک در اجرای قانون یا سایر قوانین ضروری بداند. ضمیمه نمودن سند حمل و ترخیصیه برای کالای ورودی از مناطق آزاد تجاری ـ صنعتی و ویژه اقتصادی بـه سرزمین اصلی کـه در منطقه معامله شده یا قبض انبار آن تبدیل شده است ضروری نمی باشد.

تبصره 1 ـ در موارد استثنایی کـه تسلیم یک یا چند سند بجز ترخیصیه، موافقت بانک (در صورتی کـه کالا از طریق نظام بانکی وارد شده باشد) و مجوز ها و گواهی های لازم میسر نباشد، با تشخیص رییس گمرک اظهارنامه قبول و بـه جریان گذاشته می شود. ترخیص کالا منوط بـه ارایه تمامی اسناد و انجام کامل تشریفات گمرکی می باشد.

تبصره 2 ـ در مواردی کـه کشور سازنده کالا احراز شده و محصول کشورهای ممنوع المعامله نبوده و مشمول تعرفه های ترجیحی و محدودیت های مقداری نگردد، با تشخیص گمرک ایران ارایه گواهی مبدا ضروری نمی باشد.

تبصره 3 ـ در مورد اشخاص حقوقی چنانچه تنظیم و تسلیم کننده اظهارنامه غیر از صاحب کالا باشد، شخص یاد شده (کارمند شخص حقوقی) باید دارای وکالت رسمی و معرفی نامه (بر اساس متنی کـه گمرک ایران اعلام خواهد کرد) برای ترخیص کالا باشد و برگ وکالت رسمی و معرفی نامه یا تصویر آنها ضمیمه باشد و در برگ وکالت نامه رسمی حدود اختیارات وکیل تعیین شده باشد و در صورتی کـه ترخیص کننده کارگزار گمرکی باشد، نامبرده دارای وکالتنامه رسمی باشد. معرفی نامه رسمی موسسات دولتی در مورد کالای متعلق بـه آنها و معرفی نامه سفارتخانه ها با گواهی وزارت امور خارجه نسبت بـه کالای متعلق بـه سفارتخانه ها بـه جای وکالتنامه رسمی پذیرفته خواهد شد.

تبصره 4 ـ در مواردی کـه صاحب کالا شخص حقیقی باشد، قبول اظهار کالا صرفاً از طریق وی یا کارگزار گمرکی دارای وکالتنامه رسمی و کارت کارگزار گمرکی معتبر امکانپذیر است.

ب ـ کالای صدوری: قبض انبار (در صورت تحویل کالا بـه انبارهای گمرکی)، مجوز ارزیابی در خارج از اماکن گمرکی (حسب مورد)، سیاهه فروش (فاکتور)، فهرست عدلبندی (در صورت یکنواخت نبودن کالا)، گواهی ها و مجوزهای قانونی (در صورت شمول)، تصویر پروانه ورود موقت برای پردازش یا پروانه ورود قطعی برای تعیین مواد وارداتی بـه کار رفته در کالای صادراتی (حسب مورد) و سایر اسنادی کـه گمرک در اجرای مصوبات مراجع صلاحیت دار ضروری بداند.

ج ـ سایر رویه ها: اسناد و گواهی های لازم برای الصاق بـه اظهارنامه کران بری (کابوتاژ) و انتقالی و عبوری در بخش های مربوط مشخص خواهد شد.

ماده 59 ـ صاحب کالا یا نماینده قانونی وی می تواند قبل از تسلیم اظهارنامه طبق تقاضای کتبی و ارایه اسناد مالکیت و تحت نظارت ماموران تعیین شده از طرف گمرک و با قبول مسئولیت خسارات احتمالی وارده، کالای خود را رویت و بـه توزین بسته ها یا باز کردن و دیدن محتویات آنها جهت بـه دست آوردن مشخصات کالا و نمونه برداری و خشک کردن کالا و تعویض لفاف آنها اقدام نماید.

تبصره ـ انجام عملیات یاد شده و کسری احتمالی محتویات و تغییرات انجام شده در بسته بندی ناشی از این اقدامات در صورت مجلسی کـه بـه امضای مرجع تحویل گیرنده، صاحب کالا و مامور نظارت کننده گمرک خواهد رسید، درج می شود.


بیشتر بخوانید:

مجموعه مقررات مرتبط با آئین نامه قانون امور گمرکی 1390

نظریات مشورتی مرتبط با موضوعات امور گمرکی

آرای وحدت رویه قضایی مرتبط با امور گمرکی 

آرای دیوان عدالت اداری مرتبط با امور گمرکی


ماده 60 ـ کالای چند ردیف از یک فهرست کل بار (مانیفست) یا بارنامه حمل را حتی اگر کالای واحد و بـه نام شخص واحد وارد شده باشد، نمی توان در یک اظهارنامه اظهار نمود، ولی صاحب کالا یا نماینده وی می تواند برای یک ردیف کالای متعلق بـه خود در صورتی کـه بیش از یک بسته باشد در چند نوبت اظهارنامه های متعدد تنظیم و تسلیم نماید و در هر حال محتوای یک بسته کالا را نمی توان تفکیک و تقسیم و برای هر بخش اظهارنامه تنظیم و قبول نمود، مگر در مواردی کـه بخشی از محتویات بسته یاد شده با توجه بـه شرایط ورود قابل ترخیص نباشد یا برای بخشی از آن اظهارنامه مرجوعی تنظیم یا بـه صورت کتبی درخواست واگذاری بـه گمرک گردد.

تبصره 1 ـ کالای موضوع یک گشایش اعتبار یا سیاهه خرید (خرید واحد) کـه طی بارنامه های متعدد حمل می شود، قابل اظهار بـه موجب یک اظهارنامه می باشد.

تبصره 2 ـ محموله های عبوری (ترانزیتی) کـه با یک کامیون، یک بار گنج (کانتینر) یا یک واگن از مبادی ورودی بـه مقصد گمرک های داخلی اعزام یا از کشور عبور می نمایند حتی اگر موضوع چندین بارنامه یا راه نامه بوده و عبور (ترانزیت) کننده آن واحد باشد، قابل اظهار بـه موجب یک اظهارنامه عبوری (ترانزیتی) خواهد بود.

ماده 61 ـ هر گاه کالا در ظروف غیر عادی و ظروفی کـه خصوصیت غالب خود را بـه مجموعه می دهد و یا در ظروف دارای مصرف مکرر وارد گردد، هر کدام از ظرف و مظروف جداگانه طبقه بندی و مشمول شرایط و ماخذ مربوط بـه خود خواهد بود. در مواردی کـه امکان تفکیک ظرف از مظروف نباشد در این صورت ظرف و مظروف تواماً مشمول پرداخت ماخذ حقوق ورودی بالاتر خواهد بود.

تبصره ـ بارگنج ها (کانتینرها) و سایر ظروف و تکیه گاه های دارای مصرف مکرر بـه عنوان ورود موقت پذیرفته می شود

ماده 62 ـ در مواردی کـه حقوق ورودی یا عوارض صادراتی از روی وزن دریافت می شود، وزن کالا باید با تمام لفاف و ظروف درونی و بیرونی آن بـه حال و وضع عادی هنگام اظهار در گمرک بـه وسیله توزین، تعیین و سپس وزن تقریبی ظرف (اعم از هر نوع محفظه و لفاف و تکیه گاه و نظایر آن) بـه شرح زیر محاسبه و از آن کسر گردد:

1 ـ برای شیشه جام در صندوق های مشبک (قفسه) بیست درصد وزن با ظرف.

2 ـ برای شیشه جام و شیشه آلات و چینی در صندوق سی درصد وزن با ظرف.

3 ـ برای شیشه آلات و چینی در کارتن و در ظروف دیگر پانزده درصد وزن با ظرف.

4 ـ برای مواد نسجی و اشیاء ساخته شده از آن در صندوق چوبی بیست درصد وزن با ظرف.

5 ـ برای کالاها در کارتن (به جز شیشه آلات و چینی) هشت درصد وزن با ظرف.

6 ـ برای سایر کالا هایی کـه در صندوق یا ظروف چوبی یا فلزی وارد می شوند، پانزده درصد وزن با ظرف.

7 ـ برای کالایی کـه در جوف حصیر، زنبیل یا کیسه یا لفاف های پارچه و غیر ه وارد می شود سه درصد وزن با ظرف.

اوزان تقریبی یاد شده در بندهای مذکور شامل لفاف هایی کـه کالا را بـه طور ناقص بپوشاند از قبیل تخته مشبک یا قفسه (جز در مورد شیشه جام) نخواهد بود و همیشه وزن خالص حقیقی کالا باید تعیین شود.

ماده 63 ـ اصلاح 1400/05/03 ـ گمرک ایران می تواند در موارد ضروری از صاحب کالا بخواهد صحت مندرجات مدارک تسلیمی کالای وارداتی و صلاحیت صادر کننده آنها را بـه تصدیق اتاق بازرگانی، صنایع و معادن و کشاورزی ایران (اتاق ایران) در کشور مبدا برساند. صحت مهر و امضای اتاق بازرگانی، صنایع و معادن و کشاورزی ایران (اتاق ایران) محل باید بـه تایید کنسولگری جمهوری اسلامی ایران در کشور مبدا رسیده باشد.

فصل دوم ـ مراحل گردش اظهارنامه

ماده 64 ـ صاحب کالا یا نماینده قانونی وی پس از اطمینان از موجود بودن کالا باید اظهارنامه تعیین شده از طرف گمرک (فرم (برگه) کاغذی، سایر حامل های اطلاعات یا اظهار از راه دور) را از لحاظ اطلاعات و وجوه گمرکی متعلقه کـه از ناحیه وی باید اعلام شود بر اساس اسناد مربوط تکمیل و بـه همراه اسناد لازم بـه واحد پذیرش اسناد در گمرک تسلیم نماید. در این بخش اظهارنامه و اسناد از جهات تکمیل بودن اطلاعات و اسناد ضمیمه، نداشتن بدهی قطعی، محاسبات، نداشتن خط خوردگی، احراز مالکیت، ارتباط اسناد با کالا و همچنین برگ وکالتنامه یا نمایندگی و کارت کارگزاری (در صورت لزوم) بررسی شده و در صورتی کـه ایرادی در هر یک از موارد یاد شده مشاهده گردد، اظهارنامه و اسناد جهت رفع نقص و تکمیل بـه اظهار کننده مسترد می شود تا نسبت بـه اصلاح، تکمیل و امضای آن اقدام و اعاده نماید. واحد پذیرش پس از اخذ اظهارنامه امضاء شده و اطمینان از کامل بودن اسناد و مندرجات اظهارنامه و صحیح بودن محاسبه حقوق ورودی متعلقه، اسناد را بـه اظهارنامه ضمیمه و مهر و موم و مشخصات آن را در دفتر ثبت اظهارنامه درج و یا در رایانه وارد و شماره ثبت آن را با قید تاریخ در متن اظهارنامه منعکس می نماید و بـه سرویس ارزیابی تحویل می دهد. با تخصیص شماره ثبت و درج آن در متن اظهارنامه، کالا اظهار شده تلقی و اظهارنامه تحت این شماره ثبت شده شناسایی و از این پس نباید از اختیار ماموران گمرک خارج شود. قبل از این مرحله (اظهار کالا) صاحب کالا حق هرگونه اصلاح یا تغییر در اظهارنامه را دارد.

تبصره ـ بـه منظور دریافت اطلاعات اظهارنامه (با رعایت محرمانه بودن اطلاعات تجاری اشخاص) گمرک شرایط و تمهیدات لازم را جهت انجام امور توسط بخش تعاونی و خصوصی فراهم می نماید.

تبصره ـ بـه منظور دریافت اطلاعات اظهارنامه (با رعایت محرمانه بودن اطلاعات تجاری اشخاص) گمرک شرایط و تمهیدات لازم را جهت انجام امور توسط بخش تعاونی و خصوصی فراهم می نماید.

ماده 65 ـ پس از تحویل اظهارنامه بـه سرویس ارزیابی و تعیین ارزیاب و کارشناس توسط مسئول سرویس ارزیابی، ارزیاب و کارشناس نتایج بررسی را در اظهارنامه منعکس و در صورت قبول اظهار یا تعیین تکلیف طبق سایر مواد قانون در مواردی کـه اختلافی مشاهده نشود، اظهارنامه را امضاء و میزان وجوهی را کـه باید پرداخت شود بـه اظهار کننده اعلام و اظهارنامه تحویل واحد صندوق و پروانه می گردد. واحد مذکور پس از دریافت اسناد پرداخت یا تامین وجوه متعلقه از اظهار کننده، نسبت بـه کنترل و ثبت آنها و انطباق وجوه پرداخت شده اقدام و اظهارنامه و پروانه ای را کـه بر اساس مندرجات اظهارنامه در این واحد تهیه شده است، مهر و امضاء می نماید. سپس اظهارنامه و پروانه بـه شخصی کـه از طرف رییس گمرک تعیین می شود تحویل تا پروانه را با اظهارنامه مطابقت و در صورت صحت اقدامات انجام شده، با قید تاریخ، پروانه را امضاء و مهر نماید سپس اظهارنامه و اسناد و پروانه تحویل متصدی دفتر ثبت اظهارنامه شده تا پس از ثبت شماره و تاریخ امضای پروانه و اطلاعات تکمیلی پیش بینی شده در آن دفتر، پروانه را با اخذ رسید تحویل صاحب کالا یا نماینده قانونی وی و اظهارنامه و اسناد ضمیمه را تحویل واحد نگهداری اظهارنامه نماید.

تبصره ـ گمرک ایران می تواند حقوق ورودی اظهاری صاحب کالا را همزمان با اظهار کالا پیش دریافت نماید.

فصل سوم ـ رسیدگی اظهارنامه (ارزیابی)

ماده 66 ـ بـه منظور حصول اطمینان از اجرای مقررات گمرکی، وصول وجوه متعلقه، صحت مندرجات اظهارنامه و اسناد، کالا های اظهار شده از لحاظ نوع جنس، تعداد، وزن، ارزش، کشور سازنده، تعرفه و سایر مشخصات و مجوزهای لازم باید مورد ارزیابی و کنترل های گمرکی قرار گیرند. وظایف ارزیابان، کارشناسان و سایر کارکنان، نحوه نمونه برداری، نقص اسناد، کشف تخلف و گزارش آن، نحوه و میزان وارسی و معاینه بر اساس اصول انتخاب خطر و وارسی اتفاقی و درج نتایج وارسی در اظهارنامه طی دستورالعملی توسط گمرک ایران تعیین و ابلاغ می شود.

تبصره ـ بـه تشخیص گمرک یا تقاضای صاحب کالا، وارسی و ارزیابی کالا می تواند با حضور صاحب کالا یا نماینده قانونی وی انجام شود.

ماده 67 ـ هر گاه در جریان ارزیابی اختلافاتی بـه زیان دولت مشاهده شود، ارزیابان موظفند مشروح اختلاف را در اظهارنامه نوشته و امضا نمایند و بلافاصله صورت مجلس تخلف حاکی از شرح اختلاف از طرف سرویس ارزیابی تنظیم و بـه اظهارنامه ضمیمه و برای تعیین جریمه بـه رییس گمرک ارایه می شود.

ماده 68 ـ هرگاه در جریان ارزیابی اختلافاتی کـه مستلزم دریافت تفاوت حقوق ورودی و هزینه های انجام خدمات نباشد کشف شود و کالا دارای شرایط ورود یکسان باشد (مانند اینکه نام یکی از دو نوع کالای مجاز کـه حقوق ورودی آنها یکسان است بـه جای نام دیگری در اظهارنامه نوشته شده باشد) در این صورت نیز مشاهدات ماموران باید در اظهارنامه قید و بدون تنظیم صورت مجلس تخلف با اطلاع رییس گمرک پس از اخذ جریمه موضوع ماده 110 قانون، اجازه اصلاح مورد اشتباه داده می شود.

ماده ۶۹ ـ اگر صاحب کالا مشخصات کالای خود را بـه زیان خود اظهار کرده باشد و مراتب بر اثر ارزیابی کشف شود ارزیابان موظفند مشاهدات خود را زیر اظهارنامه بنویسند و آن را بـه متصدی سرویس ارزیابی مسترد دارند. در چنین مواردی متصدی سرویس ارزیابی موظف است مراتب را بـه صاحب کالا اعلام کند و صاحب کالا می تواند در متن یا پشت همان اظهارنامه بـه استناد نوشته ارزیاب و تایید متصدی یادشده تقاضای استرداد اضافه پرداختی را بکند و در این صورت رییس گمرک یا قائم مقام او پس از رسیدگی در زیر گزارش متصدی مذکور اجازه صدور حکم استرداد را خواهد داد.

تبصره ۱ ـ هر گاه صاحب کالا یا نماینده وی بـه سبب تسریع در کار خود مایل بـه درخواست استرداد نباشد باید انصراف خود را در متن یا پشت اظهارنامه نوشته و امضاء نماید و صاحب کالا یا نماینده او حق درخواست استرداد اضافه پرداختی را نخواهد داشت.

تبصره 2 ـ چنانچه صاحب کالا قبل از ترخیص کالا تقاضایی مبنی بر استرداد اضافه پرداختی ارایه و ثبت نماید پس از بررسی گمرک و صحت تقاضای درخواست کننده بـه شرط اینکه مشمول تبصره 1 نباشد با صدور حکم نسبت بـه استرداد اقدام خواهد گردید. انجام تشریفات استرداد مانع از ترخیص کالا نخواهد بود.


بیشتر بخوانید:

مجموعه مقررات مرتبط با آئین نامه قانون امور گمرکی 1390

نظریات مشورتی مرتبط با موضوعات امور گمرکی

آرای وحدت رویه قضایی مرتبط با امور گمرکی 

آرای دیوان عدالت اداری مرتبط با امور گمرکی


ماده ۷۰ ـ رییس گمرک می تواند در هر مورد کـه مقتضی بداند کالایی را کـه ارزیابی آن انجام یافته است، بازدید نموده و آن کالا را شخصاً یا بـه وسیله هر مامور دیگری از ماموران گمرک دوباره ارزیابی و معاینه نماید.

بخش هفتم ـ رویه های گمرکی

فصل اول ـ کالاهای ورودی

مبحث اول ـ ورود قطعی

ماده 71 ـ ورود قطعی کالا مستلزم اخذ تمامی مجوزهای لازم طبق قوانین و مقررات مربوط و پرداخت حقوق ورودی می باشد.

مبحث دوم ـ ورود موقت

ماده 72 ـ کالاهای زیر می تواند با اخذ مجوز از گمرک ایران بـه عنوان ورود موقت بـه قلمرو گمرکی وارد شود:

الف ـ کالا ها بـه منظور عرضه در نمایشگاه ها.

ب ـ دستگاه های فیلمبرداری و عکسبرداری هوایی و فیلم های همراه آنها پس از ارایه موافقت وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح.

پ ـ دستگاه های مطالعات علمی، آموزشی، تربیتی، فنی و مهندسی نقشه برداری.

ت ـ دستگاه ها برای سد سازی، اسکله سازی، لایروبی، راه سازی، حفاری، استخراج و اکتشاف و پروژه های (طرح های) خاص.

ث ـ دستگاه ها برای نصب و سوار کردن کارخانه ها و تاسیسات صنعتی و نظایر آن.

ج ـ دستگاه ها برای تعمیر ماشین آلات و دستگاه ها.

چ ـ وسایل نقلیه سواری و هواپیمای شخصی اشخاص غیر مقیم ایران برای استفاده شخصی و ظروف و تکیه گاه های چند بار مصرف.

ح ـ کالاهایی کـه طبق قراردادها و موافقت نامه های گمرکی بین المللی قابل ورود موقت بوده و دولت جمهوری اسلامی ایران عضویت آن را پذیرفته است.

خ ـ وسایل و لوازم امدادی بـه منظور کمک های بشردوستانه.

د ـ ظروف و لفاف های آماده برای بسته بندی کالای صادراتی.

ذ ـ هواپیما برای امور خدماتی از قبیل سمپاشی و مسافری.

تبصره ـ دامها کـه برای تعلیف بـه صورت موقت وارد کشور می شوند، و نتاج آنها مشمول عنوان واردات موقت بوده و تشریفات ورود و خروج این دام ها تابع مقررات آیین نامه مخصوص تعلیف اغنام و احشام مصوب هیات وزیران است.

ماده 73 ـ لوازم و قطعات یدکی هواپیماها یا کشتی های خارجی کـه شرکت های مربوط بـه منظور تعویض یا رفع نقص هواپیماها یا کشتی ها بـه صورت موقت وارد می کنند باید صورت ریز مشروح آنها بـه اظهارنامه ضمیمه شود. این اشیا در انبار مخصوص شرکت نگاهداری و مشخصات دقیق آن باید در دفتری کـه از طرف شرکت نگهداری می شود و همچنین دفتر دیگری کـه گمرک موظف بـه نگاهداری آن است ثبت و هر دو دفتر بـه امضای ماموران گمرک برسد. دفاتر یاد شده قبلاً از طرف گمرک شماره گذاری و پلمب خواهد شد. موقع مصرف یا اعاده هر یک از اقلام باید با نظارت گمرک بـه هواپیما یا کشتی تحویل و علاوه بر ثبت در پشت پروانه ورود موقت مربوط در هر دو دفتر نیز خروج آن از انبار ثبت و بـه امضاء مامور گمرک برسد.

ماده 74 ـ ورود موقت مستلزم اخذ تضمین بـه میزانی است کـه گمرک ایران (حسب ماده 10 قانون) تعیین و اعلام می کند.

ماده 75 ـ اصلاح 1396/12/09 ـ در موارد زیر بـه جای اخذ تضمین بـه اخذ تعهد کتبی اکتفا می شود:

الف ـ ورود موقت لوازم و قطعات یدکی هواپیماها و کشتی های خارجی موضوع ماده 73.

ب ـ ظروف و تکیه گاه های دارای مصرف مکرر و نظایر آنها.

پ ـ ورود موقت کالاهای وزارتخانه ها و موسسات دولتی و شرکت های دولتی با تعهد مسئولان مالی سازمان مربوط و در مورد نمایشگاه ها تعهد سفارتخانه ها و یا نمایندگی های سیاسی کشور مربوط با گواهی وزارت امور خارجه.

ت ـ الحاق 1402/11/15 ـ ورود موقت فرش دستباف و سایر بافته های داری ایرانی برای انجام عملیات تعمیر، رفوگری، شست و شو، رنگ برداری و عرضه در نمایشگاه

ماده 76 ـ کالایی کـه بـه عنوان ورود موقت اظهار می گردد باید طبق مقرراتی کـه در بخش ششم این آیین نامه ذکر شده است معاینه و ارزیابی دقیق شده و پس از درج مشخصات و علامت روی کالا در اظهارنامه بـه بسته ها یا محتویات آنها پلمب گمرک یا هر نوع علامت دیگری کـه برای تشخیص کالا در موقع خروج لازم باشد الصاق گردد و گمرک مدتی را کـه کالا در طی آن باید از کشور خارج شود تعیین و در متن پروانه گمرکی قید و پروانه و کالا در اختیار صاحب کالا گذاشته شود.

ماده 77 ـ در صورت تسلیم تقاضای کتبی از طرف صاحب کالا مدت پروانه ورود موقت از طرف گمرک صادر کننده پروانه (پس از موافقت گمرک ایران) تا حداکثر شش ماه قابل تمدید است بـه شرط اینکه تقاضا پیش از انقضای مهلت اولیه تسلیم شده باشد. در صورتی کـه باز هم احتیاج بـه تمدید مجدد داشته باشد بـه شرط تسلیم تقاضا قبل از انقضا مدت، موافقت با آن موکول بـه کسب اجازه از گمرک ایران خواهد بود.

تبصره ـ الحاق 1398/10/04 ـ برای ورود موقت تجهیزات آزمایشگاهی و همچنین تجهیزات با فناوری بالا حسب مورد با تایید وزارتخانه های علوم، تحقیقات و فناوری، بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و معاونت علمی و فناوری رییس جمهور مدت مندرج در این ماده دو سال خواهد بود.

ماده 78 ـ برای تسویه پروانه ورود موقت و ابطال تضمین یا تعهد، صاحب کالا می تواند بـه یکی از روش های زیر اقدام نماید:

الف ـ کالا را بـه گمرک تحویل و تقاضای ابطال پروانه و تضمین یا تعهد را بنماید.

ب ـ کالا را برای ورود قطعی با رعایت مقررات مربوط اظهار و ترخیص نماید.

پ ـ تسلیم اظهارنامه بـه منظور برگشت کالا کـه تابع مقررات و تشریفات رویه مرجوعی می باشد. گمرک داخلی می تواند تضمین ورود موقت را در صورت معتبر بودن بـه عنوان تضمین جهت خروج کالا از کشور قبول کند. ابطال پروانه و تضمین یا تعهد کالای ورود موقت موکول بـه تشخیص و تطبیق کالا با مشخصات پروانه ورود موقت و سالم بودن پلمب یا علایم گمرکی الصاق شده روی کالا و منقضی نشدن مدت اعتبار پروانه می باشد. در صورتی کـه بـه علت از بین رفتن علایم یا پلمب، تطبیق کالا ممکن نباشد نسبت بـه وصول تضمین و یا پی گیری اجرای تعهد اقدام و در صورتی کـه صاحب کالا قصد خروج کالا را از قلمرو گمرکی داشته باشد طبق مقررات صادرات (بدون پرداخت هرگونه وجهی از قبیل جایزه صادراتی و تسهیلات صادراتی) رفتار خواهد شد.

ماده 79 ـ هر گاه صاحب کالا بخواهد کالایی را کـه بـه عنوان ورود موقت وارد شده است در ایران بفروشد یا بـه مصرف برساند باید قبل از انقضای مدت اعتبار پروانه، درخواست کتبی مبنی بر ابطال پروانه ورود موقت بـه گمرک مربوط داده و اظهارنامه ورود قطعی برای کالای خود تنظیم و تشریفات عمومی مربوط بـه واردات را انجام دهد. ورود قطعی کالای ورود موقت مستلزم اخذ مجوز ها و پرداخت حقوق ورودی بـه ماخذ و ارزش زمان اظهار ورود موقت و نرخ برابری ارز بر اساس زمان اظهار ورود قطعی خواهد بود.

ماده 80 ـ در صورتی کـه کالای ورود موقت در مهلت مقرر حسب مورد تحویل گمرک یا ترخیص قطعی یا برگشت نشود، در صورت تشخیص عمدی بودن مشمول مقررات قاچاق (موضوع بند (ب) ماده 113 قانون) و در غیر این صورت نسبت بـه وصول تضمین و پیگیری اجرای تعهد اقدام خواهد شد

تبصره ـ تا زمانی کـه اعلام جرم قاچاق و یا وصول تضمین و یا مطالبه وجه تعهد انجام نشده است صاحب کالا می تواند با پرداخت جریمه انتظامی موضوع ماده 109 قانون نسبت بـه تحویل یا ترخیص یا اعاده کالا اقدام نماید.


بیشتر بخوانید: دستورالعمل بهبود فرایندهای صادرات، واردات نفت خام ... در امور گمرکی


مبحث سوم ـ ورود موقت برای پردازش

ماده 81 ـ ورود موقت برای پردازش مستلزم اخذ مجوز قبلی از گمرک ایران است. میزان کالای وارده و نوع پردازش در مجوز صادره قید و توسط گمرک تعیین می گردد.

تبصره 1 ـ در صورتی کـه برای گمرک کیل یا ضرایب مصرف کالای صادراتی از محل ورود موقت برای پردازش مشخص نباشد، گمرک نظر سازمان های ذی ربط را استعلام و اقدام می نماید. در مواردی کـه صادر کننده بـه نظر گمرک معترض باشد می تواند موضوع را بـه مراجع رسیدگی بـه اختلافات گمرکی موضوع بخش دوازدهم قانون ارجاع نماید.

تبصره 2 ـ گمرک ایران تسهیلات لازم برای صادرکنندگان خوشنام و نمونه و صادر کنندگانی کـه بـه طور منظم عملیات پردازش را انجام می دهند فراهم خواهد کرد.

تبصره 3 ـ صدور مجوز برای ورود موقت برای پردازش حداکثر بـه میزان ظرفیت اسمی سالانه واحد تولیدی ذی ربط مجاز است.


بیشتر بخوانید:

مجموعه مقررات مرتبط با آئین نامه قانون امور گمرکی 1390

نظریات مشورتی مرتبط با موضوعات امور گمرکی

آرای وحدت رویه قضایی مرتبط با امور گمرکی 

آرای دیوان عدالت اداری مرتبط با امور گمرکی


ماده 82 ـ در اجرای تبصره 1 ماده 51 قانون:

الف ـ مهلت صدور محصولات بـه دست آمده از تاریخ صدور سند ترخیص کالای وارده، یک سال می باشد. این مهلت با نظر گمرک ایران برای کلیه کالاها (به جز اقلام کشاورزی مشمول قانون تمرکز وظایف) برای مدت یک سال دیگر بـه شرط ارایه درخواست تمدید قبل از انقضای مهلت و یا پرداخت جرایم متعلقه از تاریخ انقضای پروانه تا درخواست و عدم ارجاع پرونده بـه مراجع رسیدگی کننده، تمدید می گردد.

ب ـ در مواردی کـه دلایل موجه و قابل قبول از طریق صاحب کالا ارایه گردد با تایید کارگروهی متشکل از نمایندگان تام الاختیار وزارتخانه های صنعت، معدن و تجارت، جهاد کشاورزی، بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران، گمرک جمهوری اسلامی ایران و اتاق بازرگانی، صنایع و معادن و کشاورزی ایران (اتاق ایران) و تعاون ایران، با توجه بـه ضروریات تجاری، پروانه تا یک سال دیگر قابل تمدید خواهد بود.

پ ـ مهلت قابل تمدید برای کالاهای مشمول قانون تمرکز وظایف مربوط بـه بخش کشاورزی در وزارت جهاد کشاورزی مصوب 1391 در کارگروه مذکور شش ماه خواهد بود.

تبصره 2 ـ الحاقی 1395/10/12 ـ در مورد کالاهای کشاورزی مشمول قانون تمرکز وظایف و اختیارات مربوط بـه بخش کشاورزی در وزارت جهاد کشاورزی، مهلت صدور محصولات بدست آمده از تاریخ صدور سند ترخیص شش ماه بوده و حداکثر برای شش ماه دیگر بـه تشخیص کارگروه موضوع این ماده قابل تمدید است

تبصره ـ الحاق 1400/02/22 ـ دبیرخانه کارگروه یادشده در وزارت صنعت، معدن و تجارت می باشد.

ماده 83 ـ عملیات پردازش پس از موافقت گمرک ایران می تواند توسط اشخاصی غیر از وارد کننده انجام شود بدون اینکه تغییر مالکیت انجام شده باشد و در هر حال وارد کننده در مقابل گمرک مسئول اجرای مقررات ورود موقت برای پردازش خواهد بود.

ماده 84 ـ برای صدور محصولات بـه دست آمده، صاحب کالا باید اظهارنامه صادراتی را با ذکر شماره پروانه ورود موقت و الصاق تصویر آن تنظیم و بـه گمرک تسلیم نماید. گمرک بـه هنگام صدور، اقدامات لازم بـه منظور بازشناسی و انطباق کالای وارده و محصولات بـه دست آمده را معمول تا امکان تسویه توسط گمرک ورود موقت کننده میسر شود.

ماده 85 ـ گمرک در هر زمان می تواند از کالای وارده و نحوه پردازش بازدید بـه عمل آورد. چنانچه کالای وارده یا محصول بـه دست آمده موجود نباشد، طبق بند (ب) ماده 113 قانون رفتار خواهد شد.

ماده 86 ـ با صدور محصولات بـه دست آمده تضمین ها و تعهدات اخذ شده پس از بررسی اسناد و مدارک و احراز بکارگیری مواد اولیه وارداتی در محصول صادراتی ابطال و تسویه خواهد شد. در مواردی کـه محصولات بـه دست آمده، بـه تدریج صادر می شود ابطال و تسویه برای همان میزان کالای صادر شده انجام خواهد شد.

تبصره 1 – وارد کننده می تواند ظرف مهلت تعیین شده برای پردازش، پس از اخذ موافقت گمرک ایران کالای وارده را بـه همان حالت اولیه با رعایت تشریفات مرجوعی از کشور خارج و نسبت بـه ابطال تضمین و تسویه تعهدات خود اقدام نماید.

تبصره 2 ـ در خصوص کالای وارده برای پردازش و همچنین ضایعات دارای ارزش تجاری (قابلیت مصرف داشته باشد) چنانچه برای ورود قطعی اظهار شود، با رعایت مقررات ماده (79) و بدون کسر استهلاک ترخیص می شود.

تبصره 3 ـ محصولات بـه دست آمده می تواند بـه نام اشخاصی غیر از وارد کننده صادر شود کـه در این صورت پروانه صادراتی مربوط برای ابطال تضمین یا تعهد کافی است.

ماده 87 ـ اصلاح 1400/5/03 ـ در صورتی کـه صاحب کالا در مهلت مقرر، نسبت بـه ایفای تعهد خود از طریق انجام صادرات محصولات بـه دست آمده یا مرجوع نمودن عین کالای ورود موقت اقدام ننماید، بـه شرط ارایه درخواست جهت تبدیل بـه قطعی نمودن پروانه ورود موقت برای پردازش قبل از انقضای مهلت یا قبل از ارجاع پرونده بـه مراجع رسیدگی کننده، موضوع در کارگروهی مرکب از نمایندگان تام الاختیار گمرک ایران، وزارت صنعت، معدن و تجارت، وزارت جهاد کشاورزی، اتاق های بازرگانی، صنایع و معادن و کشاورزی ایران (اتاق ایران) و تعاون ایران، بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران و حسب مورد وزارتخانه و سایر دستگاه های مربوط بررسی و در صورت موافقت کارگروه یادشده جهت تبدیل پروانه ورود موقت بـه قطعی، پس از انجام ثبت سفارش (و یا ترتیبات دیگر در صورت عدم امکان ثبت سفارش) و با پرداخت حقوق گمرکی بـه علاوه سود بازرگانی مطابق جدول موضوع تبصره 3 این ماده و براساس ارزش زمان ورود موقت و برابری نرخ ارز در زمان اظهار واردات قطعی اقدام خواهد شد. دبیرخانه کارگروه یادشده در وزارت صنعت، معدن و تجارت می باشد.

تبصره 1 ـ اصلاح 1400/02/22 ـ در صورت ارایه درخواست از سوی صاحب کالا برای تبدیل بـه قطعی شدن پروانه ورود موقت بعد از انقضای مهلت (مشروط بـه عدم ارجاع پرونده بـه مرجع رسیدگی کننده یا صدور حکم برائت از مرجع رسیدگی کننده) طرح پرونده در کارگروه یادشده منوط بـه پرداخت جرایم متعلقه بر اساس ماده 109 قانون از تاریخ انقضای پروانه تا زمان ارایه درخواست مزبور (با کسر مدت زمان ارجاع پرونده بـه مرجع رسیدگی کننده تا صدور رای برائت) بـه گمرک مربوط خواهد بود.

تبصره 2 ـ اصلاح 1400/02/22 ـ در صورت صدور حکم محکومیت از طریق مرجع رسیدگی کننده، اخذ مجوز تبدیل بـه قطعی و انجام ثبت سفارش یا تنظیم اظهارنامه ورود قطعی نیاز نیست، مگر آنکه در رای صادره بـه این موضوع تصریح شده باشد.

تبصره 2 الحاق 1395/10/12 ـ در خصوص آن دسته از کالاهای کشاورزی مشمول قانون تمرکز وظایف و اختیارات مربوط بـه بخش کشاورزی در وزارت جهاد کشاورزی کـه تفاوت قیمت داخلی و خارجی وجود دارد و یا مشمول ممنوعیت یا محدودیت شده است در صورت عدم ایفای تعهد در مهلت مقرر، تبدیل بـه واردات قطعی با رعایت این آیین نامه منوط بـه پرداخت سود بازرگانی معادل جدول زیر و با رعایت بندهای (الف)، (ب) و (ج) ذیل آن خواهد بود:...

تبصره 3 ـ در صورت عدم ایفای تعهد در مهلت مقرر، تبدیل پروانه ورود موقت بـه قطعی با رعایت این آیین نامه منوط بـه پرداخت سود بازرگانی معادل جدول زیر خواهد بود:

ردیف عنوان کالا کد تعرفه سود بازرگانی (تبدیل ورود موقت بـه قطعی)

1 گندم ردیف‌ های تعرفه ذیل سر تعرفه 1001 %75

2 شکر خام ردیف‌ های تعرفه ذیل سر تعرفه 1701 %85

3 شکر سفید ردیف‌ های تعرفه ذیل سر تعرفه 1701 %85

4 شیر خشک 4022900 ـ 4022190 ـ 4022130 ـ 4021030 ـ 4021010 %100

5 برنج ردیف‌ های تعرفه ذیل سر تعرفه 1006 %100

6 جو ردیف‌ های تعرفه ذیل سر تعرفه‌های 1003 و 1004 %65

7 رب‌ گوجه‌ فرنگی 20029010 %100

8 عسل ردیف ‌های تعرفه ذیل سر تعرفه‌ های 409 %120

9 انواع میوه (تازه یا خشک‌ کرده) زیتون (تازه محفوظ شده) ردیف‌ های تعرفه‌ ذیل سر تعرفه‌ های:

0801 ـ 0802 ـ 0804 ـ 0805 ـ 0806 ـ 0807 ـ 0808 ـ 0809 0810 ـ 0811 ـ 0812 ـ 0813

به استثنای ردیف‌ های تعرفه:

08011200 ـ 08011100 ـ 08011900 ـ 08043000 ـ 08044000 ـ 080450 %150

10 سایر کالاهایی کـه در زمان ورود موقت یا تبدیل بـه قطعی نمودن پروانه، ممنوع ‌الورود باشند (به غیر از مصادیق 1 الی (9) این جدول) %200

11 برای سایر کالاها (به غیر از مصادیق 1 الی 10 این جدول)، بـه ازای هر سال از زمان ورود موقت، ده واحد بـه سود بازرگانی اضافه می ‌گردد.

تبصره 4 ـ الحاق 1400/02/22 ـ وارد کنندگانی کـه بـه هر میزان از وزن کالای وارداتی را پس از پردازش صادر کرده اند در صورت درخواست تبدیل بـه قطعی برای باقی مانده کالا مشمول تخفیف بـه میزان کالای صادر شده از محل سود بازرگانی تصویب شده در جدول موضوع تبصره 3 این ماده خواهند بود، مشروط بر آن کـه با اعمال تخفیف میزان حقوق ورودی متعلقه کمتر از میزان تعیین شده در جدول ضمیمه کتاب مقررات صادرات و واردات در زمان ورود موقت نباشد.

تبصره 5 ـ الحاق 1400/02/22 ـ در صورتی کـه کالاهای مندرج در جدول موضوع تبصره 3 این ماده، در زمان تبدیل ورود موقت بـه قطعی ممنوع الورود تلقی نگردند، بند 11 مندرج در جدول مذکور ملاک عمل خواهد بود.

تبصره 6 ـ الحاق 1400/02/22 ـ محصولات بـه دست آمده از کالای ورود موقت برای پردازش در اجرای طرح (پروژه) های نفت، گاز و پتروشیمی، چنانچه برای استفاده در محدوده (سایت) های تحت نظر گمرک بـه گمرک های مستقر در مناطق ویژه اقتصادی انرژی تحویل و اظهار گردد، در صورت رعایت مقررات این مبحث، تضمینات و تعهدات ماخوذه مربوط بـه ورود موقت برای پردازش قابل تسویه است. ولی قابل استناد برای جوایز صادراتی و واردات در مقابل صادرات نمی باشد.

ردیف عنوان کالا کد تعرفه سود بازرگانی (تبدیل ورود موقت بـه قطعی)

1 گندم ردیف‌ های تعرفه ذیل سر تعرفه 1001 %75

2 شکر خام ردیف‌ های تعرفه ذیل سر تعرفه 1701 %85

3 شکر سفید ردیف‌ های تعرفه ذیل سر تعرفه 1701 %85

4 شیر خشک 4022900 ـ 4022190 ـ 4022130 ـ 4021030 ـ 4021010 %100

5 برنج ردیف‌ های تعرفه ذیل سر تعرفه 1006 %100

6 جو ردیف‌ های تعرفه ذیل سر تعرفه‌ های 1003 و 1004 %65

7 رب‌ گوجه‌ فرنگی 20029010 %100

8 عسل ردیف ‌های تعرفه ذیل سر تعرفه‌ های 409 %120

9 انواع میوه (تازه یا خشک‌ کرده) زیتون (تازه محفوظ شده) ردیف‌ های تعرفه‌ ذیل سر تعرفه‌ های:

0801 ـ 0802 ـ 0804 ـ 0805 ـ 0806 ـ 0807 ـ 0808 ـ 0809 0810 ـ 0811 ـ 0812 ـ 0813

به استثنای ردیف‌ های تعرفه:

08011200 ـ 08011100 ـ 08011900 ـ 08043000 ـ 08044000 ـ 080450 %150

10 سایر کالاهایی کـه در زمان ورود موقت یا تبدیل بـه قطعی نمودن پروانه، ممنوع ‌الورود باشند (به غیر از مصادیق 1 الی (9) این جدول) %200

11 برای سایر کالاها (به غیر از مصادیق 1 الی 10 این جدول)، بـه ازای هر سال از زمان ورود موقت، ده واحد بـه سود بازرگانی اضافه می ‌گردد.

ماده 88 ـ چنانچه کالای وارده یا محصولات بـه دست آمده از پردازش در مهلت مقرر حسب مورد ترخیص قطعی یا برگشت و یا صادر نشود در صورت تشخیص عمدی بودن علاوه بر وصول تضمین، مشمول مقررات قاچاق و در غیر این صورت نسبت بـه وصول تضمین و پیگیری اجرای تعهد اقدام خواهد شد. در صورت صدور رای قطعی مبنی بر قاچاق، وجه تضمین وصولی بـه عنوان بخشی از جریمه منظور می شود.

تبصره 1 ـ تا زمانی کـه جرم قاچاق اعلام و یا وصول تضمین و یا مطالبه وجه تعهد انجام نشده است صاحب کالا می تواند با پرداخت جریمه انتظامی موضوع ماده 109 قانون نسبت بـه ترخیص یا اعاده کالا اقدام نماید.

تبصره 2 ـ صدور محصولات بـه دست آمده از کالای ورود موقت برای پردازش، مشمول محدودیت های قانونی و پرداخت عوارض کالاهای صادراتی نمی گردد.

مبحث چهارم ـ مرجوعی

ماده 89 ـ برای ترخیص کالا بـه عنوان اعاده بـه خارج از قلمرو گمرکی، صاحب کالا یا نماینده قانونی وی باید هزینه های خدمات انجام شده را پرداخت کند و در اظهارنامه تعهد کند کـه کالا را در مهلتی کـه رییس گمرک تعیین می نماید از قلمرو گمرکی خارج سازد. این مهلت در صورت درخواست صاحب کالا یا نماینده قانونی وی بـه شرط وجود علت موجه مستند بـه مدارک، قابل تمدید است.


بیشتر بخوانید:

مجموعه مقررات مرتبط با آئین نامه قانون امور گمرکی 1390

نظریات مشورتی مرتبط با موضوعات امور گمرکی

آرای وحدت رویه قضایی مرتبط با امور گمرکی 

آرای دیوان عدالت اداری مرتبط با امور گمرکی


ماده 90 ـ بسته های کالای مرجوعی یا درب محفظه بار وسیله نقلیه آن کـه در گمرک های داخلی اظهار می شود پلمب شده و با پروانه کـه بـه یک نسخه اظهارنامه الصاق می شود در اختیار صاحب کالا گذارده می شود و یک نسخه از اظهارنامه مربوط بلافاصله و بـه صورت مستقیم بـه عنوان گمرک مرزی کـه کالا از آنجا خارج خواهد شد ارسال و نسخه سوم بایگانی می شود.

ماده 91 ـ هر گاه کالا در گمرک داخلی بـه عنوان مرجوعی اظهار شود صاحب کالا باید علاوه بر هزینه های انجام خدمات کـه بـه طور قطعی پرداخت می نماید تضمین لازم کـه میزان آن توسط گمرک ایران تعیین خواهد شد، تودیع نماید. کالای مرجوعی باید از گمرک داخلی مستقیماً تا گمرک مرزی حمل و تحویل و پروانه و اظهارنامه نیز تسلیم شود سپس با اطلاع گمرک مرزی و تحت نظر مامورانی کـه از طرف گمرک تعیین می شود از راه مجاز مرزی خارج و یا بـه کشتی یا هواپیما تحویل گردد و ماموران باید تاریخ ورود کالا بـه گمرک مرز خروجی و خروج کالا را در دفتر مخصوص شماره گذاری و پلمب شده ثبت و در پشت پروانه و اظهارنامه نیز نوشته و امضاء نمایند و امضای آنها از طرف رییس گمرک محل گواهی و اظهارنامه گواهی شده بـه صاحب کالا تسلیم شود تا جهت ابطال تضمین بـه گمرک داخلی مربوط تسلیم نماید. هرگاه کالای مرجوعی در گمرک مرزی موجود و در همان گمرک برای اعاده اظهار شود در صورتی کـه از محل ارزیابی، یکسره و تحت نظارت ماموران گمرک بـه انبار کشتی یا هواپیما تحویل شود و یا یکسره بـه نقطه مرزی حمل و زیر نظر ماموران عبور داده شود بـه بازرسی اجمالی اکتفا گردیده و در این مورد تضمین دریافت نمی شود.

ماده 92 ـ هرگاه در گمرک مرزی اختلافی بین مشخصات ظاهری کالا با مندرجات اظهارنامه و پروانه مشاهده گردد رییس گمرک باید از صدور اجازه خروج کالا از کشور خودداری و بـه اختلاف رسیدگی و در صورت لزوم از گمرک صادرکننده پروانه مرجوعی، چگونگی اختلافات یاد شده را استعلام و در صورت تخلف طبق مقررات مربوط حسب مورد عمل نماید.

تبصره ـ در موارد ظن قوی حاکی از تخلف، گمرک مرز خروجی می تواند حتی در صورتی کـه مشخصات ظاهری بسته ها با مندرجات اظهارنامه و پروانه مطابق باشد بـه معاینه و بازرسی کالا اقدام نماید.

ماده 93 ـ هر گاه علایم الصاقی گمرک بـه بسته ها یا وسیله نقلیه پاره شده یا شکسته یا از بین رفته باشد محتویات هر بسته از طرف گمرک مرز خروجی معاینه و بازرسی کامل خواهد شد و در صورت عدم احراز تخلف، جریمه انتظامی موضوع ماده 110 قانون اخذ و در صورت احراز تخلف حسب مورد طبق مقررات قاچاق یا تخلفات اقدام خواهد شد.

تبصره ـ تضمین اخذ شده برای کالای مرجوعی وقتی ابطال می شود کـه نسخه گواهی شده اظهارنامه کـه متضمن خروج کالا از قلمرو گمرکی باشد بـه گمرکی کـه تضمین در آنجا تودیع شده تسلیم شود.

ماده 94 ـ هر گاه صاحب کالای مرجوعی تا یک ماه پس از پایان مهلت داده شده نسخه گواهی شده اظهارنامه را بـه گمرک صادر کننده پروانه مرجوعی برای ابطال تضمین تحویل ننماید گمرک مذکور مراتب را از گمرک مرز خروجی استعلام و اگر معلوم شود کالای مرجوعی بـه آن گمرک تحویل نشده (به جز موارد غیر عمدی) حسب مورد نسبت بـه وصول و واریز تضمین و یا اجرای مقررات قاچاق اقدام خواهد نمود.

تبصره ـ هر گاه کالای مرجوعی بعد از مهلت تعیین شده و قبل از منظور نمودن تضمین بـه درآمد یا اعلام جرم قاچاق بـه گمرک خروجی تسلیم شده و عمدی نبودن آن برای گمرک احراز شود، مشمول پرداخت جریمه انتظامی موضوع ماده 109 قانون خواهد بود.

مبحث پنجم ـ عبور (ترانزیت) خارجی

ماده 95 ـ عبور دهنده با تسلیم اظهارنامه بـه گمرک، متعهد می گردد کالا را ظرف مهلتی کـه متناسب با مسافت، نوع وسیله حمل و فصول سال تعیین می شود از طریق گمرک خروجی مشخص شده در پروانه عبور، خارج نماید.

تبصره 1 ـ مدت زمان و مسیرهای عبور کالاهای خارجی از قلمرو گمرکی توسط وزارت راه و شهرسازی و با هماهنگی گمرک ایران تعیین می گردد.

تبصره 2 ـ تمدید مهلت پروانه یا تغییر گمرک خروجی با موافقت گمرک ورودی یا گمرک ایران و با اعلام مراتب بـه گمرک های ذی ربط امکانپذیر است.

تبصره 3 ـ تجدید و ترمیم بسته بندی، درجه بندی و عملیات برای تسهیل حمل کالای عبوری، پس از درخواست کتبی صاحب کالا یا نماینده قانونی وی با نظارت گمرک، مجاز می باشد. هرگونه خسارت وارده بـه کالا ناشی از اجرای این ماده بـه عهده درخواست کننده می باشد.

تبصره 4 ـ گمرک و سازمان های ذی ربط، درخواست عبور دهنده مبنی بر تخلیه کالا در اماکن گمرکی یا انتقال کالا از بارگنج (کانتینر) بـه کامیون، واگن یا هواپیما و بالعکس را می پذیرند.

ماده 96 ـ کالای عبوری پس از انجام کنترل های گمرکی و تودیع تضمین در گمرک ورودی، مهر و موم (پلمب) می گردد و در صورتی کـه وسیله نقلیه قابل مهر و موم (پلمب) شدن باشد بـه مهر و موم (پلمب) وسیله نقلیه اکتفا می شود. در صورتی کـه بارگنج یا وسیله نقلیه حامل کالای عبوری بـه هنگام ورود دارای مهر و موم (پلمب) سالم باشد گمرک ضمن کنترل مهر و موم (پلمب) نسبت بـه الصاق مهر و موم (پلمب) جدید اقدام می نماید. در موارد ظن قوی بـه وجود تخلف، گمرک می تواند علاوه بر کنترل مهر و موم (پلمب) محموله ‍ ها را با اسناد و اظهارنامه تطبیق نماید.

تبصره ـ در صورت نبودن وسایل نقلیه مناسب و یا عدم امکان مهر و موم (پملب)، گمرک مبدا می تواند با اعمال روش های کنترلی مناسب اجازه عبور را بدهد.

ماده 97 ـ در مواردی کـه وسیله نقلیه حامل کالای عبوری بـه علت نقص فنی یا سانحه یا دلایل موجه دیگر متوقف می شود، عبور دهنده یا حامل باید مراتب را بـه نزدیکترین گمرک اطلاع دهد تا با نظارت گمرک و پس از رفع مشکل یا بارگیری کالا در وسیله دیگری کـه قابل مهروموم (پلمب) باشد، کالا عبور داده شود. در این موارد نیز ضمن تنظیم صورت مجلس و درج شماره مهر و موم (پلمب) در اسناد مربوط، مراتب بـه گمرک های ورودی و خروجی اعلام خواهد شد.

ماده 98 ـ عبور خارجی کالا برای شرکت های حمل و نقل ایرانی دارای مجوز فعالیت از وزارت راه و شهرسازی از نظر سپردن تضمین در حکم کالای مجاز تلقی می شود.

تبصره 1 ـ کالای تحت پوشش کارنه تیر بدون نیاز بـه تسلیم اظهارنامه و سپردن تضمین، عبور (ترانزیت) می شود.

تبصره 2 ـ در مواردی کـه کالای عبوری بـه وسیله پست دولتی یا شرکت های حمل و نقل ریلی یا راه آهن اظهار و بـه شیوه ریلی حمل می شود و همچنین کالای غیر تجاری همراه مسافران عبوری، بـه جای تضمین با اخذ تعهد اقدام بـه صدور پروانه عبور (ترانزیت) می شود.

ماده 99 ـ مدارک لازم برای الصاق بـه اظهارنامه عبور خارجی بـه شرح زیر می باشد:

الف ـ تصویر سیاهه خرید.

ب ـ تصویر صورت عدلبندی در صورت یکنواخت نبودن کالا.

پ ـ بارنامه یا راه نامه یا تصویر تصدیق شده آنها توسط موسسه حمل و نقل یا فهرست کل بار (مانیفست) لنج یا قبض انبار صادره بـه وسیله مناطق آزاد تجاری ـ صنعتی و ویژه اقتصادی.

ت ـ ترخیصیه بـه استثنای کالاهای حمل شده توسط لنج یا کالای وارده از طریق مرزهای زمینی.

ث ـ گواهی های مستند بـه قوانین مربوط کـه در آنها بـه لزوم اخذ گواهی برای کالای عبوری تصریح گردیده است.

ج ـ اصل قبض انبار (در صورت عدم حمل یکسره کالا).


بیشتر بخوانید:

مجموعه مقررات مرتبط با آئین نامه قانون امور گمرکی 1390

نظریات مشورتی مرتبط با موضوعات امور گمرکی

آرای وحدت رویه قضایی مرتبط با امور گمرکی 

آرای دیوان عدالت اداری مرتبط با امور گمرکی


ماده 100 ـ پروانه عبور خارجی پس از انجام تشریفات مقرر بـه ازای هر واحد حمل بـه عبور دهنده تسلیم می گردد تا بـه موجب آن کالای خود را تحویل گرفته و حمل نماید. پروانه عبور باید در طول مسیر عبور همراه حامل کالا باشد. یک نسخه از اظهارنامه عبور و اسناد ضمیمه از طرف گمرک ورودی مستقیماً بـه گمرک خروجی ارسال می گردد تا پس از وصول محموله بـه آن گمرک نسبت بـه تصدیق خروج کالا در اظهارنامه اقدام و بـه گمرک ورودی اعاده نماید.

تبصره ـ در مورد کالای همنوع مازاد بر پنج درصد و کالای غیر همنوع موضوع ماده 54 قانون جهت اجرای تبصره 2 ماده 108 قانون صرفاً کالای اضافی نگهداری و باقیمانده کالا کـه با اظهار مطابقت دارد اجازه عبور داده می شود.

ماده 101 ـ در مواردی کـه کالای عبور خارجی موضوع یک پروانه با بیش از یک وسیله حمل می گردد گمرک ورودی مشخصات محموله، وسیله حمل، شماره پروانه عبور و شماره مهر و موم (پلمب) الصاقی، نام گمرک خروجی، مهلت مقرر جهت عبور از قلمرو گمرکی و سایر اطلاعات مورد نیاز را در پته عبور قید و بـه همراه یک نسخه تصویر پروانه، تحویل عبور دهنده می نماید کـه در طول مسیر و برای خروج از قلمرو گمرکی حکم اصل پروانه را خواهد داشت. در این گونه موارد اصل پروانه همراه آخرین وسیله نقلیه ارسال و بـه گمرک خروجی تسلیم خواهد شد. در هر حال تسویه تضمین یا تعهد موکول بـه ارایه اصل پروانه و تایید خروج یا تحویل تمام محموله عبوری بـه گمرک خواهد بود.

ماده 102 ـ کالای عبوری را می توان با موافقت گمرک ایران بـه گمرک های داخلی در طول مسیر عبور تحویل و برای سایر منظورهای ماده (47 قانون اظهار و طبق مقررات مربوط ترخیص نمود، بـه شرط اینکه در کالا دخل و تصرفی نشده باشد. در این موارد پروانه عبوری توسط گمرک داخلی ابطال و مراتب بـه گمرک های ورودی و خروجی اعلام خواهد شد.

ماده 103 ـ توقف وسیله حمل برای انجام عملیات بازرسی و مهر و موم (پلمب) مجدد موضوع ماده 55 قانون کـه در نهایت منجر بـه ادامه مسیر وسیله حمل و نقل می گردد نباید از بیست و چهار ساعت تجاوز نماید.

ماده 104 ـ چنانچه در مرز خروجی یا گمرک داخلی مشاهده گردد محفظه بار و مهر و موم (پلمب) بارگنج (کانتینر) یا وسیله نقلیه دست نخورده است، بازرسی محتویات ضرورتی ندارد مگر در موارد ظن قوی بـه وجود تخلف کـه در این صورت با اجازه رییس گمرک مربوط، پس از بررسی چنانچه مغایرتی مشاهده نشود، صورت مجلس تنظیم و ضمن درج شماره مهر و موم های (پلمب های) قبلی و جدید در آن نتیجه بررسی قید و حسب مورد اجازه خروج محموله یا تخلیه آن و انجام سایر اقدامات داده می شود.

ماده ۱۰۵ ـ گمرک خروجی موظف است مندرجات پروانه عبور و وضع مهر و موم (پلمب) و مشخصات ظاهری را تطبیق نموده و پس از حصول اطمینان از مطابقت، اجازه تخلیه یا خروج کالا را تحت نظارت مامورین گمرک صادر نماید.

ماده 106 ـ پس از تحویل کالا بـه گمرک مقصد و یا خروج محموله از قلمرو گمرکی گمرک یاد شده بلافاصله مراتب را بـه گمرک ورودی اعلام و اظهارنامه گواهی شده توسط رییس گمرک مربوط، بـه اظهار کننده یا نماینده وی تسلیم می شود تا جهت ابطال تعهدات یا تضمین ها بـه گمرک ورودی تسلیم نماید. پروانه عبور کـه خروج کالا در پشت آن گواهی شده، در گمرک خروجی بایگانی و علاوه بر آن بـه محض تحویل یا خروج کالا مراتب در رایانه یا دفتر مخصوص شماره گذاری و مهر و موم (پلمب) و ثبت می شود.

ماده 107 ـ هرگونه کاهش یا افزایش در اقلام ممنوع عبور خارجی بنا بـه پیشنهاد شورای امنیت کشور بـه تصویب هیات وزیران خواهد رسید.

تبصره ـ ممنوعیت عبور اقلام افزایشی سه ماه پس از ابلاغ تصویب نامه هیات وزیران قابل اجرا خواهد بود.

ماده 108 ـ در مواردی کـه عبور کالا بدون تخلیه و تحویل بـه اماکن گمرکی میسر نمی باشد و مقصد بارنامه غیر از گمرک ورودی باشد در حکم حمل یکسره خواهد بود.

ماده 109 ـ از زمان وقوع تخلف گمرکی در رویه عبور خارجی تا صدور و ابلاغ حکم قطعی مراجع قضایی، تصمیم گیری در مورد کاهش تسهیلات برای شرکت های حمل و نقل بین المللی با گمرک ایران است.

مبحث ششم ـ عبور داخلی

ماده 110 ـ صاحب کالا یا نماینده قانونی وی در مورد عبور داخلی شخصی و شرکت حمل و نقل بین المللی در مواردی کـه مقصد بارنامه بعد از مرز ورودی باشد باید پس از انجام تشریفات مربوط و صدور پروانه، کالا را در مهلتی کـه متناسب با مسافت، نوع وسیله نقلیه و فصول سال توسط گمرک تعیین می شود با مهر و موم (پلمب) سالم الصاقی بـه بارگنج، محفظه بار یا بسته ها بـه گمرک مقصد تحویل نماید.

ماده 111 ـ مدارک لازم برای الصاق بـه اظهارنامه عبور داخلی شخصی و حمل یکسره بـه شرح زیر می باشد:

الف ـ تصویر سیاهه خرید.

ب ـ تصویر صورت عدلبندی در صورت یکنواخت نبودن کالا.

پ ـ بارنامه، راه نامه یا تصویر گواهی شده آنها توسط شرکت حمل و نقل بین المللی یا فهرست کل بار (مانیفست) لنج.

ت ـ ترخیصیه و موافقت کتبی بانک در صورت خرید کالا از طریق اعتبار اسنادی، مگر در مواردی کـه بـه موجب بارنامه مقصد نهایی کالا گمرک های داخلی تعیین شده باشد.

ث ـ گواهی های مستند بـه قوانین مربوط کـه برای کالای عبور داخلی لازم است.

تبصره 1 ـ در مواردی کـه مقصد بارنامه بعد از مرز ورودی باشد، موضوع تبصره 3 ماده 60 قانون کـه توسط شرکت حمل و نقل صورت می گیرد، ارایه موافقت بانک لازم نمی باشد.

تبصره 2 ـ در مورد کالای عبور داخلی موضوع تبصره 4 ماده 60 قانون، رعایت بندهای موضوع ماده یاد شده الزامی می باشد.

ماده 112 ـ قبل از صدور پروانه عبور داخلی شخصی، اظهار کننده باید تضمین های لازم را بـه میزان تعیین شده توسط گمرک ایران تودیع نماید ولی هزینه های انجام خدمات بـه صورت نقدی وصول می گردد.

تبصره 1 ـ کالای تحت پوشش کارنه تیر بدون نیاز بـه تسلیم اظهارنامه و سپردن تضمین، عبور داخلی می شود.

تبصره 2 ـ در خصوص عبور داخلی کیسه ها، بسته ها و مرسولات پستی، محموله های حمل شده بـه وسیله راه آهن و کالاهای دولتی کـه مستقیماً از گمرک مبدا بـه گمرک مقصد حمل می گردد، بـه جای تضمین، اخذ تعهد بلامانع است.

ماده 113 ـ در صورتی کـه در مسیر عبور، کالا یا وسیله حمل آن دچار سانحه گردد، عبور دهنده یا حامل موظف بـه اعلام مراتب بـه نزدیکترین گمرک جهت اعزام مامور برای وارسی کالا و تنظیم صورت مجلس می باشد. گمرک پس از انجام اقدامات لازم با مهر و موم (پلمب) مجدد اجازه ادامه مسیر داده و نسخه ای از صورت مجلس را برای گمرک های مبدا و مقصد عبور ارسال خواهد نمود.

ماده 114 ـ پس از وصول کالا بـه گمرک مقصد تعداد و علایم و مهر و موم های (پلمب های) بسته ها یا وسیله نقلیه حسب مورد وارسی و با مندرجات پروانه تطبیق و در صورتی کـه اختلافی مشاهده نگردد کالا بـه انبار تحویل و قبض انبار صادر و تسلیم تحویل دهنده می گردد. علاوه بر صدور قبض انبار، تحویل محموله با قید تاریخ در پروانه عبور یا وله کارنه تیر از طرف گمرک مقصد گواهی تا با ارسال بـه گمرک مبدا، عبور دهنده بتواند تضمین و تعهد خود را تسویه نماید.

ماده 115 ـ در صورت کشف اختلاف در گمرک مقصد، صورت مجلس بلافاصله با حضور عبور دهنده یا حامل کالا، از طرف آن گمرک تنظیم و یک نسخه آن بـه نماینده شرکت حمل و نقل بین المللی تسلیم و مراتب در زیر پروانه یا کارنه تیر قید می گردد. صورت مجلس مذکور باید ظرف بیست و چهار ساعت تنظیم و یک نسخه آن برای گمرک مبدا عبور ارسال شود.

تبصره ـ تا زمانی کـه جرم قاچاق اعلام و یا وصول تضمین و یا مطالبه وجه تعهد انجام نشده است، صاحب کالا یا نماینده قانونی وی می تواند با پرداخت جریمه انتظامی موضوع ماده 109 قانون نسبت بـه تحویل کالا بـه گمرک اقدام نماید.

فصل دوم ـ کالاهای صدوری

مبحث اول ـ صدور قطعی

ماده 116 ـ کالای صادراتی با اظهار در یکی از گمرک های (داخلی یا مرزی) مجاز صادراتی و پرداخت عوارض (در صورت تعلق) پس از ارایه گواهی هایی کـه بـه موجب مقررات باید اخذ گردد با صدور پروانه اجازه خروج از مرزهای مجاز موضوع ماده 103 قانون و تحت نظارت ماموران گمرک را خواهد داشت.

تبصره ـ در صورت وقوع حوادث غیر مترقبه گمرک ایران با توجه بـه مقتضیات تجاری می تواند اجازه دهد کالای صادراتی کشور تحت نظارت ماموران گمرک از سایر راهها نیز خارج شود.

ماده 117 ـ در مواردی کـه اظهارنامه صدوری در یکی از گمرک های داخلی تسلیم می گردد پس از انجام عملیات ارزیابی، بـه هر یک از بسته های موضوع اظهارنامه مهر و موم (پلمب) گمرکی الصاق و مهلتی نیز برای حمل کالا از آن گمرک تا گمرک مرز تعیین و در پروانه صدوری قید می شود.

تبصره 1 ـ در خصوص کالای صادراتی کـه در محفظه حمل بار بارگنج یا وسایل نقلیه قابل مهر و موم (پلمب) حمل می شود، گمرک بـه مهر و موم (پلمب) کردن محفظه یا وسیله نقلیه اکتفا خواهد نمود.

تبصره 2 ـ گمرک می تواند (پس از موافقت گمرک ایران) با توجه بـه نوع کالا و در صورت امکان کنترل محموله و لحاظ نمودن سایر شرایط، بـه صدور اجازه حمل کالای صادراتی بدون مهر و موم اقدام نماید.

ماده 118 ـ کالای صادراتی کـه پروانه آن در گمرک داخلی صادر شده است وقتی کـه بـه گمرک مرزی رسید در صورتی کـه مهر و موم (پلمب) الصاقی سالم و دست نخورده باشد، گمرک بـه تطبیق ظاهری آن با پروانه اکتفا نموده و ضمن ثبت خروج کالا اجازه عبور کالا را از مرز می دهد سپس مشخصات وسیله حمل و تاریخ خروج کالا را از مرز در پشت پروانه درج و پس از مهر و امضاء آن را بـه صاحب کالا یا حامل تسلیم می نماید.

تبصره ـ گمرک مرزی می تواند در موارد سوء ظن قوی بـه تخلف نسبت بـه باز کردن و معاینه بسته ها، محفظه و وسیله حمل مهر و موم (پلمب) شده اقدام نماید.

ماده 119 ـ کالای صادراتی کـه در مناطق آزاد تجاری ـ صنعتی و ویژه اقتصادی تولید شده و بخشی از آن مواد اولیه خارجی می باشد کـه تشریفات واردات قطعی در مورد آن انجام نشده است در صورتی کـه در زمان صادرات از سرزمین اصلی عبور نماید پس از اخذ تضمین بـه میزان مواد اولیه خارجی قابل صدور می باشد.


بیشتر بخوانید:

مجموعه مقررات مرتبط با آئین نامه قانون امور گمرکی 1390

نظریات مشورتی مرتبط با موضوعات امور گمرکی

آرای وحدت رویه قضایی مرتبط با امور گمرکی 

آرای دیوان عدالت اداری مرتبط با امور گمرکی


ماده 120 ـ هرگاه مهر و موم (پلمب) یک یا چند بسته، محفظه یا وسیله حمل دست خورده یا از بین رفته باشد، ماموران گمرک باید با حضور حامل و صاحب کالا یا نماینده وی (اگر در محل حاضر باشند) آن یک یا چند بسته، محفظه یا وسیله حمل را باز کرده و مورد ارزیابی دقیق قرار دهند و چنانچه محتویات از هر حیث مطابق مندرجات پروانه باشد و یا در صورت عدم تطبیق، چنانچه موضوع منطبق با بند (د) ماده 113 قانون نباشد، مراتب در پروانه قید و اجازه خروج داده شود.

ماده 121 ـ چنانچه کالای صادرات قطعی بـه تشخیص گمرک عیناً (موضوع تبصره بند (ش) ماده 119 قانون) و بدون استفاده یا تعمیر بـه کشور بازگشت داده شود با رعایت مفاد ماده (65) قانون بدون پرداخت حقوق ورودی قابل ترخیص می باشد.

تبصره 1 ـ چنانچه کالای صادرات قطعی بازگشت داده شده بـه کشور بـه تشخیص گمرک در خارج استفاده یا تعمیر شده باشد، بدون نیاز بـه ثبت سفارش، پس از پرداخت حقوق ورودی قابل ترخیص می باشد.

تبصره 2 ـ در همه موارد ترخیص کالای صادرات قطعی بازگشتی (از جمله صادرات قطعی کـه از محل ورود موقت برای پردازش کـه بـه کشور بازگشت داده می شود) منوط بـه ارایه اسناد صدور مربوط و اخذ گواهی های قرنطینه ای و بهداشتی و ایمنی و بازپرداخت وجوه دریافتی و اعاده امتیازات استفاده شده بابت صدور کالا (ازجمله استرداد حقوق ورودی بابت کالای صادرات قطعی از محل ورود موقت برای پردازش) می باشد.

تبصره 3 ـ الحاق 1395/04/02 ـ واردات قطعی فرش های دست بافت صادراتی برگشتی از مبادی رسمی توسط صادر کننده، پس از احراز تولید در ایران از سوی گمرک، با رعایت مفاد تبصره 2، مشمول معافیت بند (ش) ماده 119 قانون خواهد بود.

مبحث دوم ـ استرداد حقوق ورودی (درابک)

ماده 122 ـ در استرداد حقوق ورودی اخذ شده از کالای وارداتی کـه عین آن (کالایی کـه در داخل عملی بر روی آن انجام نشده یا مورد استفاده قرار نگرفته است) صادر می شود. موارد زیر باید رعایت گردد:

الف ـ در صورتی کـه کالا با استفاده از نظام بانکی وارد قلمرو گمرکی شده باشد، موافقت بانک مربوط برای صدور الزامی می باشد.

ب ـ تشریفات صدور باید در همان گمرکی کـه کالا واردات قطعی و ترخیص شده، انجام پذیرد. موارد استثناء پس از ارایه تقاضا و بررسی توسط گمرک ایران اعلام خواهد گردید.

پ ـ بـه منظور تسهیل شناسایی و انطباق کالای واردات قطعی و صادراتی، صادرکننده باید همزمان با تسلیم اظهارنامه صادراتی، موضوع استرداد را با قید شماره پروانه ورودی مربوط بـه گمرک صدوری اعلام کند و گمرک موظف است تشریفات ارزیابی کالای صادراتی را بـه طور کامل انجام دهد و نتیجه را در پشت اظهارنامه صادراتی قید نماید.

ت ـ فاصله زمانی بین کالای واردات قطعی و کالای صادراتی برای کالاهایی از قبیل اقلام بهداشتی، آرایشی، دارویی، دخانی و مواد غذایی کـه دارای تاریخ مصرف می باشند شش ماه از زمان ورود بـه شرط آنکه حداقل یک سوم از مدت انقضای مصرف کالا باقی مانده باشد و برای سایر کالاها یک سال از تاریخ ورود می باشد.

تبصره ـ در مورد مواد، کالاهای مصرفی و لوازم بسته بندی خارجی بکار رفته یا مصرف شده در تولید، تکمیل یا بسته بندی کالای صادر شده بر اساس بند (پ) اقدام می گردد.

ماده 123 ـ استرداد حقوق ورودی کالاهای وارداتی زیر در صورت صادرات مجاز نمی باشد:

الف ـ کالایی کـه در داخل کشور معیوب گردیده یا فاسد شده باشد.

ب ـ کالاهایی کـه بـه صورت فله ای وارد شده باشند از قبیل گندم و جو.

ماده 124 ـ درخواست استرداد باید توسط صادرکننده بـه صورت کتبی و با تعیین مبلغ مورد درخواست تسلیم گمرک گردد. گمرک موظف است تقاضانامه را ثبت و از محل اعتبارات مصوب مربوط با مطالبه مدارک مورد نیاز و پس از بررسی نسبت بـه استرداد وجوه مربوط بـه صادرکننده اقدام نماید.

تبصره ـ استرداد می تواند مرحله بـه مرحله و با هر محموله صادراتی صورت پذیرد کـه در این صورت مراتب و مبلغ مسترد شده باید در متن پروانه های ورودی و صدوری درج و مهر و امضاء شود.

ماده 125 ـ چنانچه مقادیر مواد، کالاها یا لوازم بسته بندی بـه کار رفته یا مصرف شده در تولید کالای صادراتی بـه منظور استرداد حقوق ورودی برای گمرک مشخص نباشد، گمرک نظر سازمان های ذی ربط را استعلام و اقدام می نماید. در مواردی کـه صادرکننده بـه نظر گمرک معترض باشد می تواند موضوع را بـه مراجع رسیدگی بـه اختلافات گمرکی موضوع بخش یازدهم قانون ارجاع نماید.

مبحث سوم ـ صدور موقت

ماده 126 ـ در موارد زیر صدور موقت کالا مستلزم تودیع تعهد یا تضمین بـه میزانی کـه گمرک ایران تعیین می نماید، می باشد:

الف ـ کالایی کـه صدور قطعی آن طبق مقررات مقید بـه پرداخت وجوهی باشد.

ب ـ کالای کـه صدور قطعی آن ممنوع یا مشروط باشد.

ماده127 ـ اصلاح 1393/08/04 ـ در موارد زیر برای کالای صدور موقت بـه جای تضمین بـه اخذ تعهد کتبی اکتفا می شود:

الف ـ لوازم و قطعات یدکی هواپیماها و کشتی ها.

ب ـ تکیه گاه های چندبار مصرف و محفظه های حمل کالا (بارگنج) و نظایر آنها.

پ ـ کالای سازمان های دولتی با تعهد مسئول مالی سازمان مربوط.

ت ـ وسایل نقلیه موتوری و غیر موتوری کـه برای حمل بار و مسافر بین ایران و سایر کشورها تردد می نمایند.

ث ـ ماشین آلات و تجهیزات مورد نیاز اجرای پروژه های برون مرزی پس از تایید دبیرخانه کارگروه موضوع ماده 19 آیین نامه اجرایی حمایت از صادرکنندگان خدمات فنی و مهندسی و اخذ تعهد کتبی از مدیرعامل شرکت توسط گمرک ایران

ماده 128 ـ کالای مشمول این بخش را کـه خروج قطعی آن از کشور مجاز است می توان با رعایت مقررات مذکور در این بخش با اخذ تعهد یا تضمین بـه تشخیص گمرک ایران بـه عنوان صدور موقت خارج نمود، ولی در خصوص کالایی کـه خروج قطعی آن بـه موجب قوانین یا مقررات ممنوع یا مشروط است، پس از اخذ تضمین، اجازه خروج بـه عنوان صدور موقت با موافقت گمرک ایران در هر مورد امکان پذیر خواهد بود. موافقت با خروج کالای موضوع این ماده بـه منظور تعمیر یا تکمیل منوط بـه گواهی وزارتخانه یا سازمان ذی ربط مبنی بر عدم امکان تعمیر یا تکمیل در داخل کشور می باشد.

ماده 129 ـ مدارک لازم برای الصاق بـه اظهارنامه صدور موقت بـه شرح زیر می باشد:

الف ـ اسناد مالکیت کالا

ب ـ مجوزهای مورد نیاز

پ ـ پروانه شناسایی صادره نیروی انتظامی برای وسایل نقلیه


بیشتر بخوانید:

مجموعه مقررات مرتبط با آئین نامه قانون امور گمرکی 1390

نظریات مشورتی مرتبط با موضوعات امور گمرکی

آرای وحدت رویه قضایی مرتبط با امور گمرکی 

آرای دیوان عدالت اداری مرتبط با امور گمرکی


ماده 130 ـ گمرک حسب مورد می تواند بسته های کالاهایی را کـه برای صدور موقت اظهار می گردد، پس از مطابقت مشخصات کالا با مندرجات اظهارنامه مهر و موم یا هر نوع علامت دیگری کـه برای تشخیص کالا در موقع بازگشت لازم باشد الصاق و سپس پروانه صدور موقت صادر و مدتی را هم کـه کالا در آن مدت باید بـه کشور برگردد تعیین و در متن پروانه قید نماید و پروانه و کالا را در اختیار صاحب کالا یا نماینده قانونی وی قرار دهد.

تبصره 1 ـ در خصوص موتور هواپیما و کشتی کـه جهت تعمیر فرستاده می شود، هرگاه کارخانه تعمیر کننده، موتور تعمیر شده دیگری از همان نوع بـه جای آن بفرستد بـه شرط اینکه مراتب را هم بـه صورت کتبی تصدیق نموده باشد با اخذ حقوق ورودی بـه جای موتور خارج شده پذیرفته و اختلاف شماره سریال مورد توجه قرار نمی گیرد.

تبصره 2 ـ صاحب کالا می تواند با ارایه دلایل از گمرک صادرکننده پروانه تمدید آن را درخواست نماید، بـه شرط اینکه موجبات تمدید با صراحت در درخواست ذکر و قبل از انقضای مدت پروانه بـه گمرک مربوط رسیده باشد. گمرک مربوط می تواند با ملاحظه درخواست و بررسی دلایل و موجباتی کـه برای تمدید ارایه شده است، مدت اعتبار پروانه را تمدید نماید.

ماده 131 ـ اصلاح 1400/05/03 ـ در موقع بازگشت کالا، صاحب آن یا نماینده قانونی وی باید اظهارنامه تعیین شده از طرف گمرک ایران را تنظیم و تسلیم گمرک نماید. کالای برگشتی پس از ارزیابی در صورتی کـه مدت اعتبار پروانه منقضی نشده و علایم گمرکی روی کالا دست نخورده و موجود باشد پروانه برگشتی (طبق فرم (برگه) تعیین شده از طرف گمرک ایران) صادر و یک نسخه از آن بـه صاحب کالا تسلیم و نسخه دیگر بـه سوش پروانه اولی ضمیمه و مهر و موم و کالا ترخیص و تضمین یا تعهد تودیعی ابطال می شود. چنانچه عملیات تعمیر یا تکمیل مستلزم فک مهر و موم یا علایم الصاقی باشد، گواهی کارخانه مربوط کـه بـه تایید اتاق بازرگانی، صنایع و معادن و کشاورزی ایران (اتاق ایران) محل رسیده باشد قابل قبول است. گمرک ایران مجاز است در صورت لزوم صحت مهر و امضاء اتاق بازرگانی، صنایع و معادن و کشاورزی (اتاق ایران) محل را استعلام نماید.

ماده 132 ـ پس از انقضای مهلت پروانه صدور موقت تا زمانی کـه اعلام جرم قاچاق و یا وصول تضمین و یا مطالبه وجه تعهد انجام نشده است صاحب کالا می تواند نسبت بـه برگشت کالا و تسلیم اظهارنامه با پرداخت جریمه موضوع ماده 109 قانون اقدام نماید.

ماده 133 ـ لکوموتیو، واگن، هواپیما، موتور لنج و کشتی داخلی کـه در خطوط بین ایران و کشورهای خارجی تردد می کنند مشمول عنوان صدور موقت می باشد، ولی برای رفت و برگشت آنها تشریفات گمرکی رعایت نمی شود و فقط بـه دریافت اظهارنامه اجمالی یا فهرست کل بار (مانیفست) کـه در هر مسافرت برای محموله های آنها بـه گمرک داده می شود و مشخصات وسایط نقلیه مذکور نیز در آن منعکس است اکتفا می شود.

تبصره 1 ـ برای وسایل نقلیه موتوری و غیر موتوری و چهارپایان داخلی کـه برای حمل بار و مسافر بین ایران و سایر کشورها تردد می کنند و وسایل نقلیه شخصی موتوری داخلی پروانه صدور موقت صادر می شود. این پروانه ها را می توان بـه مدت یک سال صادر نمود و در خلال این مدت وسایل نقلیه مذکور بـه دفعات می توانند رفت و آمد نمایند و در این مورد هر دفعه باید مورد معاینه گمرک مرزی قرار گرفته و مراتب با قید تاریخ خروج و ورود در پشت پروانه و دفتری کـه بـه این منظور تهیه خواهد شد ثبت شود.

تبصره 2 ـ در مورد بارگنج های خروجی صرفاً بـه ثبت اطلاعات اکتفا می شود.

ماده 134 ـ شرایط عمومی اظهار و ترخیص، مراحل گردش اظهار و رسیدگی بـه اظهارنامه (ارزیابی) کالای موضوع مبحث های فصول اول و دوم این بخش طبق مقررات بخش ششم قانون و این آیین نامه خواهد بود. در خصوص صدور قطعی، موضوع مبحث اول فصل دوم این بخش رعایت ماده 131 نیز الزامی است.

فصل سوم ـ سایر رویه ها

مبحث اول ـ کالای مسافری

ماده 135 ـ گمرک ایران می تواند برای انجام تشریفات گمرکی مسافر و کالای همراه مسافران از نظامهای کنترلی از جمله نظام دو مسیره استفاده نماید. انتخاب یکی از مسیرها بـه وسیله مسافر بـه منزله اظهار کالا می باشد.

تبصره ـ لوازم شخصی عبارت است از اشیای نو و مستعمل یک مسافر کـه ممکن است بـه طور معمول و عرفی در طول سفر برای استفاده شخصی وی لازم باشد. این لوازم مشمول معافیت بوده اما شامل کالایی کـه جنبه تجاری دارد نخواهد شد. تشخیص استفاده شخصی یا تجاری از کالا با گمرک است.

ماده 136 ـ مسافران ورودی یا خروجی از قلمرو گمرکی موظفند کالای همراه خود را بـه گمرک اظهار نمایند. این اظهار می تواند بـه صورت شفاهی انجام شود و چنانچه از طرف گمرک بـه آنان اظهارنامه مخصوص مسافری داده شود باید آن را با دقت تنظیم و بـه گمرک تسلیم نمایند. چنانچه مسافر اجناس خود را جاسازی و بـه گمرک اظهار نکرده باشد و گمرک بر اثر بازرسی آنها را کشف نماید مشمول مقررات قاچاق خواهد بود.

تبصره 1 ـ در صورت درخواست مسافر مقیم ایران کـه قلمرو گمرکی کشور را ترک می کند، گمرک ملزم است بخشی از کالای همراه وی را کـه مجاز بـه خروج آن می باشد مشخص نماید تا در موقع ورود مجدد آن از پرداخت حقوق ورودی معاف شود.

تبصره 2 ـ مسافران عبوری تا زمانی کـه سالن عبور (ترانزیت) را ترک نکنند مشمول کنترل های گمرک نخواهند بود، ولی گمرک مجاز است در هر زمان کـه لازم بداند سالن یا محوطه عبور (ترانزیت) را بازرسی نماید.

ماده 137 ـ در خصوص مسافران تبعه خارج کـه با داشتن گذرنامه و روادید بطور عبوری از ایران عبور می نمایند در صورتی کـه دارای اسلحه مورد نیاز شخصی باشند، گمرک می تواند جهت اسلحه مذکور بر اساس ضوابطی کـه نیروی انتظامی اعلام می نماید اجازه عبور با رعایت مقررات این بخش صادره نماید بـه شرط بر اینکه اسلحه در موقع ورود بسته بندی و مهر و موم (پلمب) شده و مراتب در گذرنامه دارنده آن قید و بـه همان وضع بـه گمرک مرز خروجی ارایه و پس از رسیدگی و برداشتن مهر و موم (پلمب) اجازه خروج از کشور داده شود. در مواردی از این قبیل گمرک مرز ورودی موظف است بـه صاحب اسلحه اعلام کند کـه حق استفاده از اسلحه در داخل کشور را بـه طور مطلق ندارد و مراتب را بـه گمرک خروجی اعلام و گمرک مرز خروجی نیز باید خروج اسلحه را بـه گمرک مرز ورودی اطلاع دهد.

ماده 138 ـ کالای همراه مسافر ورودی تا میزان هشتاد دلار (سالانه) از پرداخت حقوق ورودی معاف و مازاد بر آن بـه شرط غیر تجاری بودن با اخذ حقوق گمرکی و دو برابر سود بازرگانی قابل ترخیص می باشد. چنانچه کالای همراه مسافر جنبه تجاری نداشته باشد (به استثنای کالای ممنوعه) پس از انجام تشریفات گمرکی ترخیص می شود و در صورتی کـه جنبه تجاری داشته باشد در مورد کالای مجاز و مجاز مشروط ترخیص آن از گمرک منوط بـه رعایت مقررات و انجام تشریفات مربوط بـه کالای تجاری است و در مورد کالای ممنوع، گمرک موظف است بر طبق ماده 105 قانون اقدام نماید و صورت ریز و مشخصات کالا باید در هنگام ورود در صورت مجلس تنظیمی منعکس و بـه امضای مسافر نیز برسد و یک نسخه از آن بـه مسافر تسلیم و مفاد ماده مذکور در آن منعکس گردد.

ماده 139 ـ در خصوص مسافرانی کـه از کشور خارج می شوند، چنانچه اشیاء ممنوع الصدوری کـه همراه دارند بـه گمرک اظهار نمایند و گمرک موظف است ممنوعیت خروج آن اشیاء را بـه مسافر اعلام تا وی آنها را بـه داخل کشور منتقل نماید و در این صورت پس از انتقال هیچگونه جریمه ای از مسافر وصول نمی شود.

تبصره 1 ـ اصلاح 1401/05/19 ـ مسافرین خروجی می توانند با مراجعه بـه گمرک با در دست داشتن بلیط قطعی شده و گذرنامه یک هفته قبل از سفر اشیا و لوازم شخصی خود را جهت بارنامه و ارسال بـه کشور مقصد با رعایت کامل مقررات بـه گمرک اظهار و اقدام نمایند

تبصره 2 ـ الحاق 1401/05/19 ـ هر مسافر می تواند تا سقف 24 مترمربع فرش دستباف ایرانی و تا سقف 40 مترمربع گلیم دستباف بـه همراه خود از کشور خارج نماید و محدودیتی از نظر تعداد قطعات فرش و گلیم همراه مسافر در سقف متراژ مذکور وجود نخواهد داشت.


بیشتر بخوانید:

مجموعه مقررات مرتبط با آئین نامه قانون امور گمرکی 1390

نظریات مشورتی مرتبط با موضوعات امور گمرکی

آرای وحدت رویه قضایی مرتبط با امور گمرکی 

آرای دیوان عدالت اداری مرتبط با امور گمرکی


ماده 140 ـ اگر مسافرانی کـه برای مدت کوتاهی بـه قلمرو گمرگی کشور وارد می شوند، جامه دان ها یا بسته هایی همراه داشته باشند کـه در مدت توقف نیازی بـه استفاده از آنها نباشد می توانند درخواست نمایند بـه منظور احتراز از تشریفات بازرسی گمرکی در موقع ورود و خروج در انبار گمرک بـه امانت نگهداری شود. در این گونه موارد اگر بسته یا جامه دان در فهرست کل بار (مانیفست) قید شده باشد مشمول مقررات کالای انتقالی خواهد بود، ولی اگر جزء اشیای همراه مسافر بوده و در فهرست کل بار (مانیفست) قید نشده باشد، ضمن تحویل آنها بـه انبار برای آنها با ذکر تعداد، وزن و محتویات، قبض انبار صادر و در دفتر انبار ثبت می شود. در این مورد بسته یا جامه دان باید با حضور صاحب آن توسط گمرک مهر و موم و بـه انبار تحویل داده شود. تحویل مجدد بسته ها بـه صاحب آن برای خروج از قلمرو گمرکی کشور در مقابل اخذ قبض انبار مذکور کـه در پشت آن، ذینفع رسید داده و بـه تصدیق مامور صلاحیت دار گمرک می رسد انجام خواهد شد، مگر اینکه قبض انبار مفقود شده باشد کـه در این صورت پس از احراز موضوع، در قبال اخذ رسید، کالا بـه ذینفع تحویل می شود.

تبصره ـ اگر این کالاها تا پایان مهلت مقرر در ماده 24 قانون (که مفاد آن بـه هنگام تحویل کالا بـه ذینفع تفهیم خواهد شد) از قلمرو گمرکی کشور خارج نشده یا با انجام تشریفات مقرر و پرداخت وجوه متعلقه از گمرک ترخیص نگردد، کالا متروک محسوب و مقررات مربوط در مورد آن اعمال می شود.

ماده 141 ـ اسباب سفر و لوازم شخصی مسافر کـه در موقع حرکت خود از مبدا بـه عنوان بار بـه شرکت های حمل و نقل بین المللی تحویل می شود حتی در صورتی کـه از یک ماه قبل تا یک ماه بعد از ورود او، وارد قلمرو گمرکی کشور شود، اسباب سفر و اشیای شخصی همراه وی محسوب می شود و ترخیص آن با رعایت مقررات مربوط انجام می شود. در مواردی کـه اسباب سفر و اشیای مذکور خارج از مهلت های مقرر وارد شود بـه شرط وجود عذر موجه (به تشخیص گمرک ایران) بـه همین نحو قابل ترخیص خواهد بود و در غیر این صورت با اعتراض صاحب کالا، مراتب در کمیسیون های موضوع مواد 144 و 146 قانون قابل رسیدگی می باشد.

ماده 142 ـ مسافران غیر مقیم ایران کـه با وسایل نقلیه شخصی خود وارد کشور می شوند،، هرگاه برای وسایل یاد شده جواز عبور (کارنه دوپاساژ، تریپتیک یا دیپتیک) از کانون های جهانگردی کشورهای ملحق بـه قرارداد گمرکی ورود موقت وسایل نقلیه شخصی سال 1954 منعقده در نیویورک در دست داشته و بـه گمرک ورودی ارایه دهند می توانند تا سه ماه با توجه بـه مدت اعتبار کارنه دوپاساژ یا تریپتیک یا دیپتیک بدون الزام بـه تسلیم اظهارنامه یا تادیه وجه الضمانی بـه گمرک از وسیله نقلیه خود در کشور استفاده نمایند و یا در مدت مذکور چندین بار با وسیله خود از راه های مجاز وارد و خارج شوند. گمرک ایران می تواند بـه درخواست متقاضی در صورت داشتن عذر موجه مدت استفاده از وسیله نقلیه در داخل کشور را حداکثر تا پایان مدت اعتبار جواز تمدید نماید.

تبصره 1 ـ استفاده از مزایای این ماده منوط بـه اجتماع شرایط زیر در جواز عبور می باشد:

1 ـ جواز یاد شده برای ورود وسیله نقلیه بـه ایران دارای اعتبار باشد.

2 ـ مندرجات و اوصاف مذکور در جواز عبور با مشخصات وسیله نقلیه وارده مطابق باشد.

3 ـ در هیچ یک از قسمت های مختلف جواز یاد شده آثار قلم خوردگی یا حک و اصلاحی وجود نداشته باشد، مگر اینکه کانون صادرکننده جواز اصلاحی را کـه بـه عمل آمده با مهر و امضای خود گواهی کرده باشد.

تبصره 2 ـ ایرانیان مقیم خارج از کشور بـه شرطی می توانند از مقررات این ماده استفاده نمایند کـه قبل از ورود بـه ایران حداقل سه ماه متوالی در خارج اقامت داشته باشند.

تبصره 3 ـ الحاق 1399/02/14 ـ گمرک می تواند برای آن دسته از سرمایه گذاران خارجی کـه مجوز موضوع ماده 6 قانون تشویق و حمایت سرمایه گذاری خارجی مصوب 1380 را دریافت نموده اند، پس از شروع عملیات اجرایی طرح و ورود تمام یا بخشی از سرمایه خارجی بـه کشور با تایید سازمان سرمایه گذاری و کمک های اقتصادی و فنی ایران، بـه ازای هر 300 هزار دلار سرمایه گذاری خارجی یا معادل آن بـه ارز های دیگر کـه جذب و وارد شده باشد، یک دستگاه و حداکثر تا سقف سه دستگاه خودروی سواری نو مورد نیاز را بدون ارایه جواز عبور و صرفاً پس از انجام تشریفات گمرکی و اخذ تضامین لازم در اجرای بند (ح) ماده 1 قانون امور گمرکی بـه مدت یک سال و قابل تمدید (با تایید سازمان مذکور) تا پنج سال و با رعایت استانداردهای مربوط، ورود موقت نماید.

ماده 143 ـ گمرک ورودی در صورتی کـه جواز عبور ارایه شده جامع شرایط مذکور در بند 1 تبصره ماده 142 باشد، مشخصات جواز وسیله نقلیه را در دفتر مخصوص شماره گذاری و پمپ شده ثبت و نسبت بـه سه نوع جواز عبور مذکور در ماده یاد شده بـه شرح زیر عمل می نماید:

1 ـ در مورد کارنه دوپاساژ کـه معمولاً هر صفحه آن مرکب از دو قطعه جدا شدنی و یک قطعه سوش می باشد، قطعه اول را از جواز مجزا و قطعه دوم با سوش جواز را پس از قید شماره و ثبت گمرک در سوش بدون تشریفات دیگری بـه صاحب جواز مسترد و وسیله نقلیه را در اختیار او می گذارد.

2 ـ در مورد تریپتیک و دیپتیک کـه دارای قطعات جدانشدنی نمی باشند فقط شماره و ثبت گمرک در حین ورود و خروج در محل روادید قید و وسیله نقلیه در اختیار صاحب آن گذاشته می شود.

تبصره ـ گمرک ورودی باید از دارنده جواز عبور استعلام کند کـه از کدام یک از مرزهای کشور با وسیله نقلیه خود خارج خواهد شد و جواب او را در دفتر مذکور منعکس و مراتب را بـه گمرک مرز خروجی اطلاع دهد. همچنین دارنده جواز را متوجه کند، در صورت فروش وسیله نقلیه خود در ایران باید قبل از تسلیم بـه خریدار بـه یکی از گمرک های مجاز مراجعه و با ارایه پروانه عبور و انجام تشریفات مقرر برای واردات قطعی، حقوق ورودی و هزینه های انجام خدمات آن را پرداخته و پروانه گمرکی دریافت کند و در غیر این صورت مراتب مشمول مقررات قاچاق گمرکی خواهد بود. هنگام خروج، گمرک مرز پس از معاینه وسیله نقلیه و تطبیق مشخصات آن با جواز عبور مراتب را در دفتر مخصوص شماره گذاری و پلمب شده بـه وسیله گمرک ثبت و خروج وسیله نقلیه را بـه گمرک ورودی اطلاع خواهد داد.

ماده 144 ـ هرگاه وسیله نقلیه کـه بـه موجب جواز عبور وارد می شود از کشور خارج نگردد مراتب بـه وسیله گمرک ورودی یا خروجی بـه گمرک ایران اعلام می گردد تا برای پیگرد قانونی از مجرای کانون جهانگردی و اتومبیلرانی جمهوری اسلامی ایران اقدام نماید.

مبحث دوم ـ پیک سیاسی و بسته های پست سیاسی

یکم ـ مقررات مربوط بـه پیک سیاسی و شرایط خاص بسته های پیک سیاسی

ماده 145 ـ مسیر پیک سیاسی (کشورهای عبور (ترانزیت) و مقصد) در ورقه مخصوص پیک سیاسی قید خواهد شد. پیک سیاسی باید در موقع ورود و خروج از مرز ورقه مخصوص پیک سیاسی و عین بسته پست سیاسی را کـه حامل آن می باشد بـه گمرک ارایه نماید.

ماده 146 ـ پیک سیاسی ممکن است حامل بسته های پست سیاسی یک یا چند دولت باشد کـه در این صورت بسته های صادره از طرف هر یک از مبادی بـه عنوان هر یک از مقاصد مربوط مجزا و جداگانه پلمب خواهد شد و از هر یک از مبادی بـه مقاصد مختلف باید ورقه مخصوص پیک سیاسی همراه پیک سیاسی باشد.

ماده 147 ـ وزن هر بسته یا مجموع چند بسته سیاسی صادره از طرف وزارت امور خارجه یا نمایندگی های مختلف یک دولت در یک مسافرت پیک سیاسی محدود بـه حدودی است کـه توسط دولت تعیین می شود.

تبصره ـ در مواردی کـه بسته های سیاسی بدون پیک سیاسی وارد می شود، وزن مقرر در این ماده وزن بسته یا بسته هایی است کـه موضوع یک بارنامه بوده و در یک ردیف از فهرست کل بار (مانیفست) ثبت شده باشد.

ماده 148 ـ هرگاه ماموران گمرک بـه صورت مستقیم یا از طریق مراجع ذی صلاح اطلاع یابند کـه مقررات مربوط رعایت نشده است، چنانچه بسته های پست سیاسی از خارج برای نمایندگی های دولت های کامله الوداد در ایران یا وزارت امور خارجه ایران فرستاده یا از طرف نمایندگی های کشورهای خارجی در ایران بـه خارج ارسال می شود، بسته یاد شده توسط گمرک پلمب و با حضور نمایندگان وزارت امور خارجه و سفارت مذکور باز شده و چنانچه واجد شرایط مقرر نباشد، اجازه ورود یا خروج داده نمی شود. در این گونه موارد صورت مجلس در دو نسخه تنظیم و بـه امضای رییس گمرک، نمایندگان وزارت امور خارجه و سفارت می رسد.

تبصره ـ بسته های پست سیاسی وارده بـه عنوان سفارتخانه های کشورهای خارج در تهران کـه مطابق مقررات این بخش نباشد در صورت تقاضای پیک سیاسی بـه جای مهرو موم و ارسال آن بـه مرکز می تواند بـه وسیله همان پیک بـه خارج عودت گردد.

ماده 149 ـ هیچ گونه شییی غیر از اشیاء و مکاتبات رسمی مربوط بـه ماموریت و انجام وظایف آن دولت، موضوع بندهای 2 و 4 ماده 27 قانون مربوط بـه قرارداد وین درباره روابط سیاسی مصوب 1343 نباید بـه وسیله بسته پست سیاسی حمل گردد.

دوم ـ تسهیلات و معافیت های پیک سیاسی


بیشتر بخوانید:

مجموعه مقررات مرتبط با آئین نامه قانون امور گمرکی 1390

نظریات مشورتی مرتبط با موضوعات امور گمرکی

آرای وحدت رویه قضایی مرتبط با امور گمرکی 

آرای دیوان عدالت اداری مرتبط با امور گمرکی


ماده 150 ـ پیک سیاسی کـه با رعایت شرایط مقرر در بند یکم این مبحث اعزام می شود مورد حمایت دولت جمهوری اسلامی ایران بوده و مامورین لشکری و کشوری موظفند در مواقع ضروری برای حفظ و حراست پیک سیاسی و بسته سیاسی همراه وی مساعدت کامل نمایند.

ماده 151 ـ بسته های پست سیاسی کـه مطابق مقررات بند یکم این مبحث فرستاده می شود در موقع ورود و خروج از مرز کشور از طرف ماموران دولت باز و بازرسی نمی شوند.

تبصره ـ چنانچه پیک سیاسی علاوه بر بسته های پست سیاسی محموله های دیگری همراه داشته باشد، آن محموله ها تابع مقررات عمومی خواهد بود، ولی اگر حامل بسته پست سیاسی علاوه بر عنوان پیک سیاسی از اشخاصی باشد کـه از نظر قانون دارای حق استفاده از معافیت خاصی است می تواند از معافیت قانونی در حدود مقررات مربوط بـه معافیت ها استفاده نماید و در غیر این صورت مسافر عادی تلقی و تشریفات مقرر درباره محموله های همراه وی انجام می شود.

سوم ـ مقررات راجع بـه ورقه مخصوص پیک سیاسی و روادید مخصوص پیک سیاسی

ماده 152 ـ ورقه مخصوص پیک سیاسی دولت با دو سوش تنظیم می شود کـه اعتبار یک مسافرت را داشته و برای رفت و برگشت صادر نمی شود. روادید مخصوص ورقه پیک سیاسی مطابق نمونه ای خواهد بود کـه از طرف وزارت امور خارجه تهیه و بـه گمرک ایران اعلام خواهد شد.

ماده 153 ـ ماموران گمرک مرزی دفاتر مخصوص سوشداری را برای ثبت ورود و خروج پیک های سیاسی دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت های خارجی نگهداری نموده و در هر مسافرت پیک سیاسی یک ورقه از دفتر مذکور را کـه حاوی اطلاعات مربوط می باشد از دفتر جدا نموده و توسط گمرک ایران بـه وزارت امور خارجه می فرستند.

مبحث سوم ـ مرسولات پست بین المللی

یکم ـ مرسولات وارده از خارج کشور

ماده 154 ـ کیسه های حاوی مرسولات وارده از خارج کشور در دفاتر مبادله مقصد با حضور و نظارت ماموران گمرک با توجه بـه صحت پلمب مبدا و گمرک مرزی و بارنامه های همراه آنها باز می شوند. این نظارت با زدن مهری کـه از طرف گمرک ایران تهیه می گردد بر روی فرم های (برگه های) پستی کـه عبارت از بارنامه کیسه ها و محتویات آنها می باشد اعمال می شود.

ماده 155 ـ در صورتی کـه مرسوله پس از ارزیابی مشمول پرداخت حقوق ورودی باشد در دفتر مخصوص ثبت و پس از تعیین وجوه متعلقه و وصول آن بـه ترتیب مذکور در ماده 91 قانون و در صورت معافیت بدون صدور پروانه یا پته، با ثبت در دفتر مذکور و مهر کردن اسناد و مرسوله بـه مهر معافیت بـه گیرنده تحویل خواهد شد.

تبصره ـ ترخیص محموله ها و مرسولاتی کـه جنبه تجاری داشته باشند، تابع تشریفات گمرکی و مقررات عمومی واردات خواهند بود.

دوم ـ حمل و مبادله مرسولات وارده از خارج در داخل کشور (عبور داخلی)

ماده 156 ـ در مورد مرسولات پستی عبور داخلی اظهارنامه عبور داخلی مرسولات پستی در چهار نسخه تنظیم و صادر می شود کـه یک نسخه بـه پست مقصد ارسال، یک نسخه در پست مبدا نگاهداری، یک نسخه جهت گواهی و اعلام وصول مرسولات بـه گمرک مقصد و نسخه چهارم در گمرک مبدا نگاهداری می شود.

تبصره 1 ـ در صورتی کـه مرسوله عبوری با توجه بـه مشخصات مندرج در اظهارنامه ممنوع یا مجاز مشروط شناخته شود، باید طبق مفاد ماده 123 قانون اقدام گردد.

تبصره 2 ـ اداره پست می تواند در یک اظهارنامه عبوری چندین محموله و مرسوله پستی را یک جا اظهار نماید.

ماده 157 ـ نظارت در امر کیسه بندی و ارسال مرسولات عبور داخلی با صدور اظهارنامه موضوع ماده 156 و پلمب کیسه ها یا بـه روش های خودکار کـه قانوناً تجویز و بـه اجرا گذاشته می شود اعمال و مشخص خواهد گردید.

تبصره ـ در مورد کیسه های حاوی مرسولات عبوری در دفاتر مبادله مقصد عیناً همانند کیسه های وارده از خارج رفتار و اعمال مقررات خواهد شد.

سوم ـ برگشت مرسولات پستی وارده از خارج کشور یا ارسال آنها بـه مقصد جدید در خارج از کشور

ماده 158 ـ در مورد مرسولات پستی برگشتی بـه مبدا و یا ارسالی بـه مقصد جدید در خارج کشور اظهارنامه مرجوعی در چهار نسخه تنظیم و یک نسخه بـه دفتر مبادله پستی تنظیم کننده دپش، یک نسخه بـه گمرک ناظر بر تنظیم دپش، یک نسخه در گمرک مبدا و نسخه چهارم در پست مبدا نگهداری خواهد شد. مرسولات برگشتی توسط ماموران گمرک پملب شده و در جوف کیسه هایی کـه توسط ماموران پست و گمرک پلمب می شود بـه دفاتر مبادله پستی ارسال می گردد.

ماده 159 ـ ماموران گمرک در دفاتر مبادله پستی تنظیم کننده دپش با درج شماره دپش ردیف ثبت مرسوله و تاریخ ارسال آنها در نسخه اظهارنامه، مراتب مرجوع شدن مرسولات را ضمن عودت نسخه اظهارنامه بـه گمرک مبدا اطلاع میدهند

تبصره ـ ماموران گمرک مرزی موظفند نسخه تحویل دپش های خروجی را پس از بررسی صحت پلمب گمرک مبدا دپش امضا و خروج از مرز مرسولات را تایید نمایند.

چهارم ـ توزیع مرسولات


بیشتر بخوانید:

مجموعه مقررات مرتبط با آئین نامه قانون امور گمرکی 1390

نظریات مشورتی مرتبط با موضوعات امور گمرکی

آرای وحدت رویه قضایی مرتبط با امور گمرکی 

آرای دیوان عدالت اداری مرتبط با امور گمرکی


ماده ۱۶۰ ـ در صورتی کـه مرسوله ای طبق مقررات پستی غیر قابل توزیع تشخیص و برگشت آن بـه مبدا بلامانع باشد با تنظیم اظهارنامه مرجوعی بـه کشور فرستنده یا مقصد جدید از داخل کشور ارسال و پروانه یا پته گمرکی با قید شماره اظهارنامه مرجوعی و علت برگشت در قبال اخذ رسید عیناً جهت ابطال بـه گمرک مسترد خواهد شد.

مبحث چهارم ـ مقررات گمرکی مربوط بـه فروشگاه های آزاد

ماده 161 ـ اصلاح 1396/10/20 ـ دایر نمودن فروشگاه آزاد پس از موافقت، تودیع تضمین و عقد قرارداد با گمرک ایران امکان پذیر است. بـه جز کالاهای ممنوع اعم از ورودی و صدوری موضوع مواد 122 و 126 قانون، کالاهای خارجی مطابق فهرستی کـه حسب مورد توسط وزارتخانه های صنعت، معدن و تجارت و جهاد کشاورزی بـه گمرک جمهوری اسلامی ایران اعلام می شود و نیز سایر کالاهای داخلی قابل عرضه در فروشگاه های آزاد می باشد.

ماده 162 ـ کالایی کـه بـه نام فروشگاه آزاد از خارج وارد می شود با رعایت مقررات مربوط بـه تحویل و تحول کالا و تنظیم صورت مجلس، تحویل فروشگاه می گردد و در صورتی کـه انبار فروشگاه خارج از انبارهای گمرک باشد با انجام تشریفات ورود موقت بـه انبار فروشگاه منتقل می شود. کالای داخلی نیز با انجام تشریفات و صدور پروانه صدور موقت بـه فروشگاه آزاد تحویل و با اعلام آن فروشگاه و ارایه اسناد مربوط بـه خروج توسط مسافران خروجی پروانه صدور موقت تبدیل بـه صدور قطعی می گردد.

ماده 163 ـ در انبار فروشگاه آزاد کـه در خارج از انبارهای گمرکی می باشد دفتری برای ثبت کالای وارده از خارج و دفتر ثبت کالای داخلی بر طبق نمونه ای کـه از طرف گمرک ایران تعیین می شود نگهداری و صفحه های آن از قبل توسط گمرک شماره گذاری و تعداد آن در اولین صفحه قید و توسط رییس گمرک امضا و دفتر مهر و موم می شود.

ماده ۱۶۴ ـ مسئولیت حفظ و نگهداری کالا در انبار فروشگاه آزاد کـه خارج از انبارهای گمرکی میباشد بـه عهده دارنده فروشگاه بوده و در صورت فقدان یا کاهش کالا طبق مقررات مربوط بـه ورود موقت اقدام خواهد شد.

ماده 165 ـ کالای دارای حقوق ورودی با رعایت شرایط مندرج در ماده 138 بـه مسافران ورودی و کالای خروجی با رعایت جنبه غیر تجاری بـه مسافران خروجی فروخته می شود. فروش کالا بـه هر مسافر یا خدمه وسایل نقلیه ورودی و خروجی در قبال صدور قبض فروش می باشد کـه در سه نسخه صادر و یک نسخه آن در فروشگاه نگهداری، یک نسخه بـه مسافر یا خدمه وسایل نقلیه ورودی و خروجی تحویل و نسخه سوم بـه گمرک تسلیم می شود.

ماده 166 ـ کالایی کـه با معافیت در فروشگاه آزاد بـه مسافران خروجی فروخته می شود باید در کیسه های مخصوص قرارداده شده و همراه با قبض فروش، منقوش بـه مهر آن فروشگاه بـه آنها تحویل گردد.

ماده 167 ـ مهلت ورود موقت کالای خارجی موضوع این مبحث شش ماه خواهد بود. در موارد استثنایی بـه درخواست دارنده فروشگاه آزاد و بر حسب نوع کالا، مدت یاد شده با تشخیص گمرک ایران قابل تمدید می باشد. پس از انقضای مهلت، دارنده یا بهره بردار فروشگاه یاد شده موظف است کالا را برگشت یا با رعایت مقررات مربوط و پرداخت حقوق ورودی ترخیص نماید و در غیر اینصورت بدون اخطار مشمول مقررات کالای متروک می گردد و در صورتی کـه کالا با رویه ورود موقت بـه انبار فروشگاه مذکور در خارج از اماکن گمرکی منتقل شده باشد بر اساس مقررات مبحث دوم فصل اول این بخش اقدام می شود.

ماده 168 ـ تسویه هر پروانه ورود موقت بـه محض انتقال کالای موضوع پروانه ورود موقت بـه فروشگاه آزاد بـه انجام خواهد رسید و در مورد کالای داخلی و تبدیل پروانه خروج موقت بـه قطعی بر اساس اعلام فروشگاه و رعایت مقررات مربوط خواهد بود.

مبحث پنجم ـ انتقالی

ماده 169 ـ برای انتقال کالا شرکت حمل و نقل یا نماینده وی باید اظهارنامه بـه گمرک تسلیم نماید اظهارنامه باید مبین تعداد و نوع بسته و علامت و شماره و وزن با ظرف و نوع جنس محتوی بسته هایی باشد کـه انتقال آنها مورد تقاضا است.

ماده 170 ـ در مورد انتقال مستقیم، گمرک و مرجع تحویل گیرنده پس از دریافت اظهارنامه، مامورانی برای نظارت تعیین می نمایند کـه مراقب جریان انتقال کالا باشند. مشخصات بسته هایی کـه بـه تدریج از یک وسیله نقلیه تخلیه و بـه دیگری بارگیری می شود در اوراق بار شماری یادداشت و پس از اتمام عملیات انتقال با مندرجات اظهارنامه تطبیق و اگر اختلافی مشاهده نشود مراتب در زیر اظهارنامه قید و آن را امضا میکنند و هرگاه اختلافی دیده شود شرح اختلاف را گزارش میدهند تا دستور رسیدگی و رفع اختلاف صادر گردد.

ماده ۱۷۱ ـ در مورد انتقال غیر مستقیم پس از تسلیم اظهارنامه و صدور اجازه تخلیه با رعایت همان اصول و ترتیبی کـه در بخش سوم قانون مقرر است بسته ها از وسیله نقلیه تخلیه شده و با رعایت همان اصول تحویل مرجع تحویل گیرنده می گردد

ماده 172 ـ برای انتقال کالاهای تحویل شده بـه وسیله نقلیه دیگر و بارگیری آن، تحویل دهنده کالا باید بـه صورت کتبی از گمرک و مرجع تحویل گیرنده درخواست صدور اجازه انتقال کرده و نسخه ای از اظهارنامه و رسید انبار را بـه آن ضمیمه نماید و در این صورت اجازه انتقال صادر و بسته ها بـه وسیله نقلیه دیگر حمل و تحت نظارت مامورانی کـه گمرک در ضمن صدور اجازه تعیین می کند بارگیری گردیده و سپس اجازه حرکت وسیله حمل توسط گمرک صادر خواهد گردید.

مبحث ششم ـ کران بری (کابوتاژ)

ماده 173 ـ برای انجام تشریفات کالای کران بری، صاحب کالا یا نماینده قانونی وی باید اظهارنامه ضمیمه شده بـه اسناد مالکیت کالا و مجوزهای مورد نیاز و تضمین لازم (در صورت تعلق) یا تعهد یا قیود دیگر را بـه گمرک تسلیم نماید.

تبصره ـ برای وسایل نقلیه دریایی داخلی حامل کالای کران بری بـه جای اظهارنامه بـه اخذ تعهد و ثبت در دفاتر اکتفا می شود.

ماده 174 ـ کالای کران بری باید در مدتی کـه از طرف گمرک مبدا تعیین می شود بـه گمرک مقصد برسد. مدت یاد شده را گمرک مبدا در هر مورد با توجه بـه نوع وسایل نقلیه، مسافت، کیفیت راه و فصول مختلف سال تعیین می نماید. علاوه بر مدت مذکور، گمرک مهلت دیگری نیز برای ارایه اظهارنامه گواهی شده گمرک مقصد کـه حداکثر آن سه ماه از تاریخ وصول کالا بـه گمرک مقصد خواهد بود، تعیین خواهد نمود.

ماده 175 ـ پس از پایان عملیات ارزیابی و صدور پروانه کران بری با پلمب بسته ها و در صورت قابل پلمب بودن وسیله حمل با پلمب آن نسخه ای از پروانه و اظهارنامه کران بری در اختیار صاحب کالا قرار می گیرد. پروانه کران بری در تمام مدت حمل باید همراه محموله باشد. در صورتی کـه کالای کران بری موضوع یک پروانه با بیش از یک وسیله حمل شود طبق ماده 101 اقدام خواهد شد.


بیشتر بخوانید:

مجموعه مقررات مرتبط با آئین نامه قانون امور گمرکی 1390

نظریات مشورتی مرتبط با موضوعات امور گمرکی

آرای وحدت رویه قضایی مرتبط با امور گمرکی 

آرای دیوان عدالت اداری مرتبط با امور گمرکی


ماده ۱۷۶ ـ تمدید مهلت یا تغییر گمرک مقصد کالای کران بری با درخواست کتبی صاحب کالا و موافقت رییس گمرک مبدا امکان پذیر است کـه در این صورت مراتب بـه گمرک مقصد اولیه نیز اعلام خواهد شد.

ماده 177 ـ بلافاصله پس از رسیدن محموله کران بری بـه گمرک مقصد، در صورتی کـه مهلت پروانه کران بری منقضی نشده باشد ماموران گمرک مشخصات کالا را با مندرجات پروانه تطبیق و بسته ها و پلمب آنها را معاینه می کنند و چنانچه اختلافی مشاهده نشد ورود کالا را با قید تاریخ در محل مخصوص اظهارنامه کران بری تصدیق، امضا و بـه صاحب کالا تسلیم می نمایند.

ماده 178 ـ هر محموله کران بری کـه بعد از انقضای مهلت پروانه بـه گمرک مقصد برسد در صورتی کـه نسبت بـه وصول تضمین یا پیگیری تعهد اقدامی نشده باشد با اخذ جریمه انتظامی بـه تشخیص رییس گمرک اجازه تخلیه و ورود کالا داده می شود. در مواردی کـه علت تاخیر ناشی از قوه قهریه (فورس ماژور) یا عذر موجهی باشد در این صورت گمرک مقصد باید مراتب را با ارسال مدارک صاحب کالا مبنی بر اثبات وجود اتفاقات قهری یا عذر موجه بـه گمرک ایران گزارش نماید. اگر گمرک ایران دلایل را کافی و قانع کننده تشخیص دهد اجازه صدور گواهی ورود محموله را بـه گمرک مقصد خواهد داد و مراتب را بـه گمرک مبدا برای عدم وصول تضمین یا استرداد آن اعلام می نماید.

ماده 179 ـ هرگاه پلمب یک یا چند بسته از محموله کران بری شکسته شده باشد محتویات بسته یا بسته ها بازرسی می شود و در صورتی کـه محتویات آنها با مندرجات پروانه مطابق باشد و معلوم گردد کـه پلمب ها غیر عمد شکسته یا از بین رفته است، گمرک مقصد اظهارنامه را گواهی و بـه صاحب آن تسلیم می نماید. هرگاه پلمب گمرکی شکسته یا محو شده و مشخصات کالای محتوی بسته مربوط با مندرجات پروانه کران بری مغایر باشد علاوه بر وصول تضمین یا پیگیری برای اجرای تعهد، با کالا بر اساس مقررات کالای ورودی و در مورد کالای ایرانی مانند کالای صادراتی بازگشتی رفتار خواهد شد.

ماده 180 ـ هرگاه در گمرک مقصد مشاهده شود کـه تعداد بسته های یک محموله کران بری زیادتر از تعداد مندرج در پروانه کران بری است مقدار اضافی کالای وارده از خارج و در مورد کالای ایرانی کالای صادراتی بازگشتی تلقی و حسب مورد طبق مقررات مربوط نسبت بـه آنها رفتار می شود و آن مقداری کـه مربوط بـه پروانه کران بری است پس از رسیدگی و حصول اطمینان از ارتباط آن با پروانه کران بری در اختیار صاحب کالا گذاشته می شود و گواهی ورود آن مقدار نیز صادر و تسلیم می گردد.

ماده 181 ـ هرگاه در گمرک مقصد مشاهده شود کـه تعداد بسته های یک محموله کران بری کمتر از تعداد مندرج در پروانه کران بر می باشد گواهی ورود فقط نسبت بـه مقدار موجود صادر و پس از رسیدگی و احراز ارتباط بسته ها با پروانه مربوط بـه صاحب کالا تسلیم می شود. در ضمن گمرک مقصد موظف است مراتب را بـه گمرک مبدا اعلام تا بـه مقدار کسری کالا نسبت بـه وصول تضمین و یا اجرای تعهد اقدام نماید.

ماده ۱۸۲ ـ صاحب کالای کران بری اظهارنامه گواهی شده ورود مجدد کالا را کـه از طرف گمرک مقصد صادر گردیده و بـه گمرک مبدا تسلیم می نماید. گمرک مبدا در صورتی کـه گواهی نامه حاکی از ورود کالا بـه گمرک مقصد در مهلت تعیین شده را رویت نماید، دستور تسویه تضمین یا ابطال تعهد را صادر و اظهارنامه گواهی شده مذکور را بـه همراه سابقه پروانه بایگانی می نماید.

تبصره ۱ ـ در هر یک از گمرک های مبدا و مقصد باید اطلاعات مربوط بـه کالای کران بری در خصوص ثبت ورود و خروج کالا نگاهداری شود.

تبصره ۲ ـ گمرک مبدا موظف است بلافاصله پس از صدور پروانه کران بری مراتب را بـه گمرک مقصد اعلام و گمرک مقصد موظف است پس از وصول کالا چگونگی ورود کالا و تاریخ ورود آن را با قید شماره و تاریخ اظهارنامه ورود بـه گمرک مبدا اطلاع دهد.

بخش هشتم ـ تخلفات گمرکی و قاچاق

ماده 183 ـ در خصوص کالاهای مستعملی کـه بـه استناد قانون خاص باید برای آنها بر اساس کالای نو حقوق ورودی پرداخت شود، مابه التفاوت حقوق ورودی ناشی از تفاوت بین ارزش واقعی مستعمل با ارزش نو تعیین شده مشمول جریمه یا ابطال پروانه صادراتی نخواهد بود.

ماده 184 ـ در اجرای تبصره ماده 111 قانون، گمرک ایران موظف است نسبت بـه ایجاد بانک اطلاعاتی از تعداد تخلفات قطعی شده، سابقه و وضعیت متخلف، حجم، نوع و ارزش آن اقدام نماید.

گمرک های اجرایی باید جریمه را بر اساس اطلاعات موجود در این بانک تعیین و ثبت نمایند. در مواردی کـه مرتکب تخلف دارای سابقه قبلی در مورد یک موضوع خاص باشد، روسای گمرک می توانند با تعیین جریمه مناسب و بالاتر از میزان جریمه قبلی، بـه نحوی کـه دارای اثر بازدارندگی باشد، اقدام نمایند.

ماده 185 ـ گمرک ایران ضمن همکاری با مراجع ذی ربط می تواند تمهیدات لازم را در زمینه اجرای صحیح و دقیق قانون مبارزه پولشویی مصوب 1386 در زمینه امور گمرکی فراهم نماید.

گمرک ایران می تواند بـه منظور پیشگیری، مقابله و مبارزه جدی با ورود و خروج و عبور (ترانزیت) مواد مخدر (اعم از سنتی و صنعتی)، مواد روانگردان و پیش سازه های مواد مذکور، از تجهیزات و شیوه های نوین بازرسی از جمله سگ های موادیاب و دستگاه های آشکارساز استفاده نماید.

ماده 186 ـ وسایل نقلیه یا کالایی کـه بـه صورت عبوری، ورود موقت، ورود موقت برای پردازش یا مرجوعی و وسایل نقلیه ای کـه بـه استناد جواز بین المللی وارد کشور شده اند و علیرغم اعلام جرم قاچاق منتهی بـه صدور حکم برائت از سوی مراجع قضایی گردیده اند، تا زمان تسلیم کالا بـه گمرک مشمول جریمه موضوع ماده 109 قانون خواهند بود.

ماده 187 ـ منظور از عبارت « از نوع کالای اظهار شده »، موضوع بند (ج) ماده 113 قانون، کالایی است کـه از هر حیث با کالای اظهار شده مطابقت داشته باشد. منظور از اظهارنامه خلاف موضوع بند (خ) ماده 113 قانون، اظهارنامه ای است کـه در آن از اسناد خلاف واقع استفاده شده باشد.

ماده 188 ـ دبیرخانه کمیسیون موضوع ماده 114 قانون در گمرک ایران می باشد.

بخش نهم ـ معافیت ها و ممنوعیت ها

ماده 189 ـ در مورد کالای موضوع بند (ب) ماده 119 قانون در هر مورد باید از طرف وزارت امور خارجه موافقت نامه کتبی با ذکر مشخصات کامل طبق نمونه مخصوص صادر و حکم معافیت بـه استناد آن از طرف گمرک ایران صادر و ابلاغ شود و ترخیص آن موکول بـه تسلیم اظهارنامه بـه امضای مقام متقاضی و انجام تشریفات مربوط خواهد بود.

ماده 189 مکرر ـ الحاق 1397/12/01 ـ در اجرای ماده 8 قانون توسعه صنعت ایرانگردی و جهانگردی مصوب 1370، تجهیزات و ماشین آلات وارداتی تاسیسات گردشگری کـه با اعلام سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری، جزء صنایع دستی و گردشگری محسوب و با تشخیص وزارت صنعت، معدن و تجارت بـه عنوان ماشین آلات خط صنعت گردشگری تلقی می شوند، با رعایت ماده 3 قانون حداکثر استفاده از توان تولیدی و خدماتی در تامین نیازهای کشور و تقویت آن در امر صادرات و اصلاح ماده 104 قانون مالیات های مستقیم مصوب 1391، مطابق بند (غ) اصلاحی ماده 119 قانون امور گمرکی موضوع بند (ح) ماده 38 قانون رفع موانع تولید رقابت پذیر و ارتقای نظام مالی کشور مصوب 1394 مورد اقدام قرار می گیرند.

بخش دهم ـ کارگزار گمرکی

ماده 190 ـ اصلاح 1398/01/11 ـ انجام تشریفات گمرکی بـه وکالت از طرف صاحبان کالا مستلزم داشتن پروانه کارگزاری گمرکی و کارشناسی رسمی و وکالت دادگستری و یا نماینده قضایی است، ولی سازمان های دولتی و سفارتخانه ها می توانند کارمندان تمام وقت خود را برای انجام امور گمرکی کالاهای متعلق بـه خود با تصریح حدود اختیارات بـه گمرک معرفی نمایند بدون اینکه نیاز بـه ارایه پروانه کار گزاری گمرکی داشته باشند. صاحبان کالا (اشخاص حقوقی) می توانند کارمندان تمام وقت خود را کـه دارای وکالت نامه رسمی می باشند جهت ترخیص کالای خود بـه گمرک معرفی نمایند.

تبصره 1 ـ الحاق 1397/09/25 و منسوخ 1398/01/11 ـ اشخاصی کـه بـه نمایندگی یا وکالت از طرف صاحبان کالا در مراجع رسیدگی بـه اختلافات گمرکی شرکت می نمایند، باید دارای پروانه وکالت دادگستری یا کارشناس رسمی یا کارگزار گمرکی یا نماینده قضایی یا کارمند شخص حقوقی دارای شرایط موضوع تبصره 2 این ماده باشند.

تبصره ـ اصلاح 1398/01/11 ـ کارمندان موضوع این ماده با داشتن شرایط بندهای (الف)، (ب) و (ت) ماده 191 و دارا بودن حداقل مدرک دیپلم بعد از طی دوره آموزشی مورد تایید گمرک ایران کارت مخصوصی از گمرک ایران دریافت خواهند نمود.

ماده 191 ـ متقاضیان پروانه کار گزار گمرکی باید دارای شرایط زیر باشند:

الف ـ تابعیت ایران

ب ـ ارایه گواهی عدم سوء پیشینه کیفری (از مرجع قانونی مربوط) و عدم سابقه قاچاق گمرکی بـه گواهی گمرک ایران.

پ ـ داشتن حداقل مدرک کاردانی در رشته های امور گمرکی یا حداقل کارشناسی در سایر رشته ها.

ت ـ دارا بودن گواهی پایان خدمت و یا معافیت دایم از خدمت نظام وظیفه.

ث ـ کارمند دولت نباشد.

ج ـ موفقیت در آزمون مربوط بـه قوانین گمرکی، صادرات، واردات و تجارت کـه از طرف گمرک ایران حسب نیاز برگزار می شود.

چ ـ داشتن حداقل سن بیست و پنج سال تمام.

تبصره 1 ـ کسانی کـه تا قبل از لازم الاجرا شدن قانون دارای پروانه بوده اند، از داشتن شرایط بندهای (پ) و (ج) مستثنی خواهند بود.

تبصره 2 ـ یک چهارم از سهمیه پذیرش کارگزار گمرکی بـه بازنشستگان گمرک اختصاص می یابد بـه شرط اینکه حداقل دو سوم دوران خدمت خود را در گمرک جمهوری اسلامی ایران گذرانده باشند.

تبصره 3 ـ در مورد اشخاص حقوقی، مدیر عامل یا رییس هیات مدیره آنها باید دارای شرایط یاد شده باشد.

تبصره 4 ـ اصلاح 1397/09/25 ـ پروانه کارگزار گمرکی پس از ارایه گواهی سازمان امور مالیاتی کشور مبنی بر نداشتن بدهی مالیاتی طبق دستورالعمل گمرک جمهوری اسلامی ایران هر دو سال یک بار تمدید می شود.

تبصره ۵ ـ در مواردی کـه گمرک ایران آشنایی با روش های جدید ترخیص از طریق شرکت در دوره آموزشی را ضروری بداند، صدور و تمدید پروانه کار گزار گمرکی موکول بـه شرکت در دوره مربوط خواهد بود.

ماده 192 ـ برای کارمندان کارگزاران گمرکی کارت مخصوص از طرف گمرک با معرفی رسمی کارگزار گمرکی صادر می شود. امضای اسناد و اظهارنامه با کارگزار گمرکی یا کارمند تمام وقت و موظف او کـه دارای وکالت نامه رسمی از وی باشد امکانپذیر است.

تبصره ـ کارمندان کارگزاران گمرکی باید دارای شرایط مذکور در بند (ث) ماده 191 و تبصره 2 ماده 190 باشند. اشخاصی کـه قبل از لازم الاجرا شدن این قانون بـه عنوان کارمند کارگزار گمرکی دارای کارت مخصوص بوده اند از شرط دارا بودن مدرک دیپلم معاف می باشند.

ماده 193 ـ کارگزار گمرکی موظف است آمار عملیاتی را کـه در گمرک انجام می دهد در دفتر مخصوصی حاوی اطلاعات مذکور در اظهارنامه و پروانه گمرکی طبق نمونه تعیین شده توسط گمرک ایران بـه تفکیک هر گمرک ثبت و بـه محض درخواست گمرک آن را جهت بررسی ارایه نماید. این دفتر بـه هنگام اعطای پروانه کارگزار گمرکی توسط گمرک ایران شماره گذاری و پلمب می شود.

ماده 194 ـ از نظر نحوه انجام تشریفات گمرکی و میزان جرایم احتمالی تفاوتی بین صاحب کالا کـه شخصاً و یا از طریق کارگزار گمرکی یا نماینده خود اقدام می نماید، وجود ندارد. گمرک ایران مجاز است برای صاحبان کالا کـه از کارگزاران گمرکی استفاده می نماید تسهیلات ویژه ای مطابق قوانین و مقررات مربوط در نظر گیرد.

ماده 195 ـ شرکت های حمل سریع بـه عنوان مسئول حمل و تحویل نمونه های تجاری و محموله های غیر تجاری کـه فهرست و میزان آنها بنا بـه پیشنهاد گمرک ایران و تصویب هیات وزیران تعیین می شود مجازند آن نمونه ها و محموله ها را فقط با ارایه بارنامه و فاکتور بـه گمرک اظهار و با رعایت سایر مقررات ترخیص و تحویل صاحبان آنها نمایند.

بخش یازدهم ـ بازبینی و اقدامات بعد از ترخیص

فصل اول ـ کسر دریافتی و اضافه پرداختی

ماده ۱۹۶ ـ هرگونه کسر دریافتی کـه بر اثر رسیدگی بـه اظهارنامه و اسناد مربوط کشف شود باید بلافاصله با رعایت شرایط مندرج در ماده 135 قانون مطالبه و وصول و در صورت کشف تخلف، مراتب باید بـه رییس کل گمرک ایران یا نماینده معرفی شده از طرف وی گزارش شود.

ماده 197 ـ مطالبه نامه کسر دریافتی های صادره باید حسب مورد توسط گمرک یا نزدیکترین گمرک یا گمرک ایران و یا ادارات امور اقتصادی و دارایی ابلاغ شود. مراتب مطالبه نامه کسر دریافتی توسط گمرک ایران باید بـه اطلاع گمرک ترخیص کننده کالا نیز برسد.

ماده ۱۹۸ ـ جهت پرداخت جریمه موضوع ماده 142 قانون، چنانچه جریمه وصولی موضوع ماده 140 قانون کفایت نکند، ما بـه التفاوت از محل درآمد جاری بـه صاحب کالا پرداخت خواهد شد و کسر ماه در وصول جرایم محاسبه نخواهد شد

ماده 199 ـ بـه درخواست های رد اضافه پرداختی کـه بعد از خروج کالا از گمرک ادعا می شود وقتی ترتیب اثر داده می شود کـه علاوه بر شرایط ماده 141 قانون درخواست رد اضافه پرداختی روی اوراق چاپی مخصوص تعیین شده توسط گمرک ایران بـه وسیله صاحب کالا یا وکیل وی تنظیم و امضا شده باشد. اگر تقاضا کننده دسترسی بـه اوراق چاپی مخصوص نداشته باشد و یا نتواند آن را در مرحله اول تکمیل و تسلیم نماید تقاضای اولیه او قاطع مرور زمان خواهد بود. در هر حال رد اضافه پرداختی موکول بـه تنظیم و تسلیم اوراق استرداد چاپی خواهد بود.


بیشتر بخوانید:

مجموعه مقررات مرتبط با آئین نامه قانون امور گمرکی 1390

نظریات مشورتی مرتبط با موضوعات امور گمرکی

آرای وحدت رویه قضایی مرتبط با امور گمرکی 

آرای دیوان عدالت اداری مرتبط با امور گمرکی


ماده 200 ـ هرگاه درخواست استرداد اضافه پرداختی بـه گمرک ایران تسلیم شود گمرک ایران می تواند در صورتی کـه درخواست حاوی تمام شرایط مذکور در قانون و این آیین نامه باشد آن را قبول و پس از ثبت آن بـه گمرکی کـه سند ترخیص از آنجا صادر گردیده است برای رسیدگی و اقدامات قانونی ارسال نماید.

فصل دوم ـ حسابرسی پس از ترخیص

ماده 201 ـ هدف از حسابرسی پس از ترخیص، بررسی و انطباق اظهارنامه های تسلیمی بـه گمرک با قوانین و مقررات مربوط و پرداخت صحیح حقوق ورودی، مالیات ها و عوارض متعلق است. گمرک ایران می تواند جهت حصول اطمینان و صحت اظهار از طریق بررسی دفاتر، سوابق مالی، نظام های بازرگانی، سوابق ترخیص مکاتباتی و اطلاعات بازرگانی نگهداری شده توسط اشخاص حقیقی و حقوقی کـه بـه طور مستقیم و یا غیر مستقیم در واردات و صادرات کالا دخالت دارند، اقدام نماید.

تبصره 1 ـ حسابرسی پس از ترخیص توسط حسابرسانی کـه در امور گمرکی مهارت های لازم را دارند، انجام می شود. گمرک در صورت لزوم می تواند از خدمات سازمان حسابرسی (وابسته بـه وزارت امور اقتصادی و دارایی) یا موسسات حسابرسی مورد تایید سازمان حسابرسی یا جامعه حسابداران رسمی ایران نیز استفاده نماید.

تبصره ۲ ـ بـه منظور عملیاتی نمودن حسابرسی پس از ترخیص، ایجاد واحد حسابرسی پس از ترخیص در گمرک ایران و پست های سازمانی برای حسابرسان آن الزامی است.

ماده 202 ـ گمرک ایران پس از هماهنگی لازم و ابلاغ کتبی بـه طرف حسابرسی شونده حداقل ده روز پیش از شروع حسابرسی، تاریخ شروع حسابرسی و اسامی گروه حسابرسی را جهت همکاری حسابرس شونده اعلام می کند. گروه حسابرسی حداقل از چهار نفر شامل رییس، حسابرس ارشد و حسابرسان تشکیل می شود. سرپرست گروه حسابرسی در اولین جلسه حسابرسی باید مدت زمان تقریبی برای انجام حسابرسی و تاریخ پایان آن را جهت اطلاع حسابرس شونده اعلام نماید و چنانچه بـه دلایلی تمدید این مدت لازم باشد، مراتب باید قبل از پایان زمان بـه وی اعلام شود.

تبصره ـ پس از ابلاغ برنامه حسابرسی بـه طرف حسابرسی شونده، وی می تواند حداکثر ظرف پنج روز از تاریخ ابلاغ با ارایه دلایل و مستندات قابل قبول بـه صورت کتبی درخواست بـه تعویق انداختن برنامه حسابرسی پس از ترخیص را بنماید. رییس کل گمرک جمهوری اسلامی ایران و یا شخصی کـه از طرف وی تعیین می شود، می تواند پس از بررسی درخواست و دلایل عنوان شده در موارد استثنایی با بـه تعویق انداختن حسابرسی پس از ترخیص موافقت نماید.

ماده 203 ـ اصلاح 1393/04/04 ـ گمرک ایران در صورت لزوم می تواند اطلاعات مورد نیاز در ارتباط با موضوع رسیدگی را از مراجع دولتی و غیر دولتی مرتبط درخواست نماید و مراجع یاد شده موظف بـه همکاری کامل و پاسخگویی بـه گمرک می باشند.

ماده 204 ـ صاحبان کالا، شرکت های حمل و نقل، کارگزاران گمرکی و سایر اشخاص ذی ربط کـه فهرست آنها بـه وسیله گمرک ایران اعلام خواهد شد، باید دفاتر و سوابق معاملات مربوط بـه کالاهای خود را بـه مدت سه سال از تاریخ صدور سند ترخیص جهت حسابرسی نگهداری و پس از درخواست کتبی در اختیار گمرک قرار دهند.

ماده ۲۰۵ ـ منسوخ 1393/04/04 ـ عدم ارایه سوابق و دفاتر مربوط جهت انجام حسابرسی پس از ترخیص و یا خودداری از ارایه آنها علیرغم اعلام کتبی گمرک بـه اشخاص حسابرس شونده و استفاده از اسناد خلاف واقع جهت ترخیص کالا مشمول جریمه معادل دو تا سه برابر ارزش کالای مورد بررسی خواهد شد.

تبصره ـ چنانچه در اثر بروز حوادث طبیعی (قوه قهریه) حسابرس شونده نتواند سوابق، اسناد، اطلاعات و دفاتر مالی درخواستی را جهت حسابرسی در اختیار گمرک قرار دهد، شخص مذکور مشمول پرداخت جریمه نخواهد بود.

ماده 206 ـ گمرک ایران موظف است پس از تکمیل حسابرسی، گزارش رسمی کتبی مربوط را ظرف شصت روز از تاریخ پایان حسابرسی تهیه و یک نسخه از آن را جهت اطلاع و اقدام لازم بـه شخص حسابرسی شونده بـه نشانی اقامتگاه وی ابلاغ نماید.

تبصره ـ سرپرست گروه حسابرسی موظف است در آخرین روز حسابرسی ضمن برگزاری جلسه پایانی با اشخاص حسابرسی شونده، صورتجلسه پایانی حسابرسی را همراه با ذکر نام و عناوین حسابرسی شوندگان، مکان و تاریخ انجام حسابرسی و امضای هر یک از اعضای گروه حسابرسی تهیه و یک نسخه را بـه حسابرسی شونده تسلیم نماید.

ماده 207 ـ رسیدگی بـه اعتراضات نسبت بـه گزارش پایانی حسابرسی و جرایم تعیین شده در صلاحیت کمیسیون رسیدگی بـه اختلافات گمرکی خواهد بود. اعتراض کنندگان ظرف سی روز از تاریخ ابلاغ کتبی گزارش پایانی حسابرسی پس از ترخیص می توانند دلایل اعتراض خود را بـه تفکیک موضوع (ارزش، تعرفه و مقررات) بـه صورت کتبی بـه گمرک ایران تسلیم نمایند. گمرک ایران موظف است بـه اعتراض رسیدگی نموده و چنانچه دلایل عنوان شده در اعتراض موجه و مورد پذیرش قرار گیرد، گمرک نسبت بـه اصلاح و تعدیل گزارش حسابرسی اقدام خواهد نمود و در غیر اینصورت، دلایل رد اعتراض بـه صورت کتبی توسط گمرک بـه طرف حسابرسی شونده ابلاغ خواهد شد. طرف حسابرسی شونده ظرف ده روز از تاریخ ابلاغ ثانوی گزارش نهایی حسابرسی گمرک می تواند درخواست ارجاع پرونده بـه کمیسیون رسیدگی بـه اختلافات گمرکی را بنماید. ارجاع پرونده پس از گذشت مهلت سی روز از ابلاغ اولیه یا ده روز از ابلاغ ثانوی مقرر منوط بـه تامین مبلغ مطالبه شده خواهد بود.

تبصره ـ حسابرسان گمرک ایران موظفند پس از انجام رسیدگی های خود و شناسایی نواقص، مراتب را طی گزارش کتبی جهت اصلاح سیستم، ثبت و بایگانی و اقدامات پیشگیرانه بعدی منعکس نمایند. پس از پایان و تکمیل گزارش حسابرسی و صدور نظر قطعی گمرک برای هر یک از طرف های حسابرسی شونده بـه صورت محرمانه شماره ای مبنی بر رتبه خطر آن ها تعیین خواهد شد کـه این شماره مبنای ارزشیابی فعالیت های مدیریت خطر طرف حسابرسی شونده قرار خواهد گرفت.

ماده 208 ـ چنانچه طرف حسابرسی شونده پس از انجام حسابرسی پس از ترخیص و تسلیم گزارش نهایی مربوط و صدور رای قطعی، مشمول پرداخت جریمه تشخیص داده شود، در صورت امتناع شخص از پرداخت آن، گمرک موظف است از طریق اعمال مواد 7 و 8 قانون، جریمه را وصول نماید.

بخش دوازدهم ـ مراجع رسیدگی بـه اختلافات گمرکی

ماده 209 ـ کمیسیون ها برای رسیدگی بـه پرونده های اختلافی با توجه بـه قوانین مربوط بـه آیین دادرسی مدنی، وقت رسیدگی را جهت حضور مؤدی یا نماینده قانونی وی ابلاغ می نمایند.

عدم حضور مؤدی یا نماینده وی بدون عذر موجه مانع رسیدگی نخواهد بود.

تبصره 1 ـ پذیرش درخواست ارجاع بـه کمیسیون ها منوط بـه پرداخت سپرده های حق رسیدگی موضوع بخش دوازدهم قانون می باشد.

تبصره 2 ـ در خصوص سپرده های حق رسیدگی موضوع بخش دوازدهم قانون چنانچه رای صادره عیناً در تایید نظر گمرک باشد مبلغ سپرده بـه درآمد قطعی منظور و در سایر موارد مبلغ سپرده بـه صاحب کالا مسترد می گردد.

ماده 210 ـ کمیسیون رسیدگی بـه اختلافات گمرکی باید در هر هفته حداقل پنج روز کاری جلسه عادی و کمیسیون تجدید نظر دو جلسه عادی داشته باشند. محل تشکیل کمیسیون ها در گمرک ایران خواهد بود.

تبصره 1 ـ اعضای مذکور در بندهای (الف) و (پ) ماده 146 قانون مشمول تبصره 2 ماده 144 قانون (هم طراز مدیر کل) تلقی می شوند.

تبصره 2 ـ جلسات کمیسیون تجدید نظر با حضور تمامی اعضا رسمیت می یابد و مصوبات آن با رای اکثریت کل اعضا (حداقل سه نفر) معتبر است.

ماده 211 ـ درخواست نمایندگان اشخاص در مورد ارجاع اختلاف بـه کمیسیون ها و حضور در جلسات آن در صورتی پذیرفته می شود کـه این موارد در وکالت نامه رسمی یا معرفی نامه آن ها تصریح شده باشد.

ماده 212 ـ صاحب کالا یا نماینده قانونی وی می تواند با تقاضای کتبی از روسای کمیسیون ها پرونده خود را قبل از تشکیل جلسات رسیدگی در محل کمیسیون ها و تحت نظر مسئول مربوط مطالعه نمایند.

برداشتن هرگونه تصویر یا رونوشت یا اضافه نمودن مدارک جدید منوط بـه کسب اجازه می باشد.

ماده ۲۱۳ ـ در کمیسیون ها دفتری بـه نام دفتر ثبت خلاصه مذاکرات تنظیم و نگاهداری می شود. با اعلام رسمیت جلسه شماره جلسه و تاریخ و ساعت شروع مذاکرات با ذکر اسامی اعضای حاضر قید و مذاکرات مربوط بـه هر پرونده و مفاد رای بـه اختصار در آن دفتر درج می گردد.

ماده 214 ـ مصوبات کمیسیون نسبت بـه هر پرونده باید در همان جلسه روی ورقه چاپی مخصوص منعکس گردیده و بـه امضای اعضای حاضر در جلسه برسد اعم از آنکه تصمیم نهایی اتخاذ و یا ادامه رسیدگی بـه جلسه بعدی موکول و یا برای رفع نقص پرونده یا تحصیل نظر کارشناس یا آزمایشگاه قرار صادر شده باشد.

تبصره ـ هرگاه در موضوعی رای کمیسیون بـه اکثریت صادر شود اعضایی کـه با نظر اکثریت موافق نیستند نظر خود را در زیر ورقه رای بـه عنوان اقلیت قید و امضا می نمایند.


بیشتر بخوانید:

مجموعه مقررات مرتبط با آئین نامه قانون امور گمرکی 1390

نظریات مشورتی مرتبط با موضوعات امور گمرکی

آرای وحدت رویه قضایی مرتبط با امور گمرکی 

آرای دیوان عدالت اداری مرتبط با امور گمرکی


ماده 215 ـ کمیسیون ها موظفند برای تشخیص طبقه بندی کالا متن نمانکلاتور سیستم هماهنگ شده، یادداشت های توضیحی آن و آرای صادره از سوی شورای همکاری گمرکی در خصوص طبقه بندی کالا و در سایر موارد قوانین و مقررات مربوط را بـه طور دقیق ملاک صدور رای قرار داده و در اوراق رای صادره بـه منابع یاد شده اشاره نمایند.

ماده 216 ـ کمیسیون های رسیدگی بـه اختلافات گمرکی و تجدید نظر می توانند:

الف ـ در مواردی کـه مراجعه بـه پرونده و سوابق و بازدید کالا را لازم بدانند یک یا چند نفر از اعضاء را برای بازدید و مطالعه آن پرونده و تهیه گزارش مامور نمایند.

ب ـ در مواردی کـه لازم بدانند موضوع را بـه کارشناس رسمی دادگستری یا مراجع علمی و رسمی یا اشخاصی کـه از طرف دستگاه های دولتی معرفی شده اند ارجاع نموده و حق الزحمه کارشناسی (غیر دادگستری) و طرفی کـه باید آن را پرداخت نماید تعیین کنند.

پ ـ بـه شاکیان متقاضی گواهی نامه بدهند کـه رونوشت گواهی شده اسناد مورد استناد خود را از اشخاص حقوقی تحصیل نمایند و اشخاص حقوقی موظفند با رعایت مقررات آیین دادرسی مدنی رونوشت مورد درخواست را تهیه و تسلیم نمایند.

ت ـ انجام تحقیق و هر گونه اقدامی کـه موجب روشن شدن موضوع و احقاق حق می گردد.

ماده ۲۱۷ ـ پس از صدور نظر نهایی کمیسیون در مورد هر پرونده، مسئول واحد امور کمیسیون ها رای را برای ملاحظه رییس کل گمرک ایران ارسال و وی پس از قید عبارت « ملاحظه شد » رای را جهت ابلاغ بـه مؤدی از طریق دفتر ستادی مربوط بـه کمیسیون اعاده خواهد نمود.

ماده 218 ـ در اجرای تبصره های 1 و 2 ماده 144 و تبصره 1 ماده 146 قانون، دستگاه های ذی ربط باید مستندات مربوط بـه سابقه فعالیت مرتبط با امور تجاری و بازرگانی اعضای کمیسیون ها را بـه گمرک ایران اعلام نمایند.

بخش سیزدهم ـ سایر مقررات

ماده 219 ـ گمرک می تواند در صورتی کـه مقتضیات تجاری و حمل ایجاب نماید برای حمل کالاهایی کـه تشریفات گمرکی آن انجام گردیده است، پته عبور صادر نماید.

ماده 220 ـ اصلاح 1393/04/04 ـ گمرک در موقع صدور قبوض سپرده موظف است علت اخذ سپرده و مدت تسویه آن را در متن قبض تصریح و وجه سپرده را بـه حساب های موضوع ماده 31 قانون محاسبات عمومی کشور مصوب 1366 واریز کند. در موارد ارجاع پرونده بـه گمرک ایران یا کمیسیون ها، واریز سپرده موکول بـه ابلاغ نتیجه از طرف گمرک ایران خواهد بود.

تبصره 1 ـ اصلاح 1393/04/04 ـ چنانچه معلوم شود تمام یا مبلغی از وجه سپرده اضافه دریافت شده است، با رعایت مقررات مربوط بـه اضافه دریافتی، قابل استرداد خواهد بود. برگه قبض سپرده از طرف گمرک ایران تهیه خواهد شد.

تبصره 2 ـ استرداد وجه سپرده منوط بـه تحقق الزامات قانونی یا ایفای تعهد از طرف متعهد ظرف مهلت مقرر و با ارایه اصل قبض سپرده بـه گمرک مربوط می باشد.

ماده ۲۲۱ ـ گمرک های اجرایی موظفند هنگام انتقال وجوه حقوق ورودی بـه خزانه دو درصد موضوع ماده 160 قانون را کسر و بـه حساب مخصوصی کـه از طرف خزانه داری کل کشور افتتاح و اعلام گردیده است، واریز نمایند.


هیات وزیران در مورخ 1391/12/06 بنا بـه پیشنهاد وزارت امور اقتصادی و دارایی و بـه استناد ماده 164 قانون امور گمرکی مصوب 1390 آیین نامه اجرایی ماده 164 قانون امور گمرکی را تصویب نمود.

Top