قانون حمایت از مالکیت صنعتی مصوب ۱۴۰۳/۰۳/۰۱

آرای دیوان عدالت اداری مرتبط با موضوعات تولید و صنعت

مجموعه مقررات مرتبط با قانون حمایت از مالکیت صنعتی (مقررات حمایت از مالکیت صنعتی)

ماده ۷۴ ـ نمونه اشیاء مصرفی عبارت است از راه حلهای جدید فنی در رابطه با شکل و ساختار محصول یا ترکیبی از آنها کـه موجب بهبود عملکرد آن می شود. نمونه شی مصرفی، زمانی قابل ثبت است کـه جدید و دارای کاربرد صنعتی باشد.

تبصره ۱ ـ حمایت از نمونه اشیاء مصرفی، منحصر بـه فراورده ها بوده و شامل فرایندها نمی شود.

تبصره ۲ ـ حمایت از نمونه اشیاء مصرفی، شامل فراورده های مواد شیمیایی، مواد مرکب و چندسازه نمی باشد.

ماده ۷۵ ـ گواهینامه نمونه اشیاء مصرفی، سندی است کـه مرجع ثبت مالکیت صنعتی برای نمونه اشیاء مصرفی صادر نموده و نشان دهنده حقوق انحصاری مندرج در این قانون برای دارنده آن است.

ماده ۷۶ ـ مدت اعتبار گواهینامه نمونه اشیاء مصرفی، سه سال پس از تاریخ تسلیم اظهارنامه است. دارنده گواهینامه نمونه شی مصرفی می تواند با پرداخت هزینه مربوط، تمدید اعتبار گواهینامه را برای یک دوره سه ساله دیگر درخواست نماید. این درخواست باید حداکثر ظرف شش ماه قبل از انقضای مدت اعتبار ثبت نمونه شی مصرفی در هر دوره مطرح شود. در صورت عدم درخواست در مدت مذکور، درخواست تمدید، حداکثر ظرف شش ماه پس از پایان اعتبار گواهینامه نمونه شی مصرفی با پرداخت جریمه تأخیر معادل دو برابر حق الثبت امکان پذیر است، در غیر این صورت، اعتبار گواهینامه نمونه شی مصرفی خاتمه می یابد.

تبصره ـ مرجع ثبت مکلف است یک ماه قبل از انقضای اعتبار گواهینامه در این ماده ، بـه نحو مقتضی مراتب لزوم پرداخت هزینه تمدید اعتبار را بـه اطلاع دارنده گواهینامه نمونه شی مصرفی برساند.

ماده ۷۷ ـ در صورتی کـه موضوع نمونه شی مصرفی، افزوده یا اصلاح فنی در یک اختراع باشد، بهره برداری از آن نمونه شی مصرفی منوط بـه اجازه دارنده حق اختراع است.

ماده ۷۸ ـ هزینه صدور گواهینامه نمونه شی مصرفی، سی درصدِ (۳۰%) هزینه صدور گواهینامه اختراع است، لکن هزینه های سالانه یا دوره ای تمدید، همانند اختراع است.

ماده ۷۹ ـ متقاضی ثبت اختراع در زمان بررسی تقاضای ثبت اختراع می تواند درخواست ثبت خود را بـه عنوان نمونه شی مصرفی تغییر دهد. همچنین در صورتی کـه تقاضای ثبت اختراع بـه صورت کلی یا جزئی رد شود، متقاضی می تواند ظرف بیست روز پس از ابلاغ تصمیم مرجع ثبت، تقاضای خود را مبنی بر ثبت بـه عنوان نمونه شی مصرفی بـه مرجع ثبت تسلیم کند. در این صورت، زمان حمایت از اظهارنامه نمونه شی مصرفی، همان زمان تسلیم اظهارنامه اولیه می باشد.

تبصره ۱ ـ در صورت تغییر درخواست ثبت از اختراع بـه نمونه شی مصرفی، مابه التفاوت هزینه ها مسترد نمی شود.

تبصره ۲ ـ متقاضی ثبت نمونه شی مصرفی تا قبل از تصمیم مرجع ثبت نسبت بـه رد یا قبول اظهارنامه می تواند با پرداخت مابه التفاوت هزینه ها درخواست ثبت خود را بـه عنوان اختراع تغییر دهد، مشروط بر آنکه شرایط ماهوی لازم برای ثبت اختراع را داشته باشد.

تبصره ۳ ـ تقدیم هم زمان اظهارنامه نمونه شی مصرفی و اظهارنامه اختراع امکان پذیر است.

ماده ۸۰ ـ پس از تسلیم اظهارنامه بـه مرجع ثبت، در صورت وجود شرایط شکلی و عدم وجود سابقه ثبت در مورد نمونه شی مصرفی موضوع تقاضا، مرجع مذکور ظرف دو ماه نظر خود مبنی بر پذیرش اظهارنامه را بـه متقاضی ابلاغ می کند؛ در غیر این صورت، با رعایت ماده 23 این قانون، اظهارنامه را رد می کند.

ماده ۸۱ ـ مفاد مواد 3 تا 10، تبصره 2 ماده 12، مواد 13 تا 15، 20 تا 25، 29 تا 33، 35، 36، 38، بندهای 1 تا 3 ماده 39، مواد 40 تا 50، 53 تا 63، ماده 64 و تبصره های 1 و 3 آن، مواد 65 تا 70، صدر ماده 71 و مواد 72 و 73 این قانون، حسب مورد در خصوص نمونه شی مصرفی نیز مجری است.

تبصره ۱ ـ تمام مهلت های مربوط بـه ثبت نمونه شی مصرفی، نصف مواعد ذکر شده در مورد فرایند ثبت اختراعات است. مهلت های ده روزه، مشمول این تبصره نمی شود.

تبصره ۲ ـ مدت حق تقدم موضوع معاهده (کنوانسیون) پاریس برای حمایت از مالکیت صنعتی در خصوص نمونه شی مصرفی دوازده ماه می باشد.

فصل سوم ـ طرحهای صنعتی

بیشتر بخوانید:

آرای دیوان عدالت اداری مرتبط با موضوعات تولید و صنعت

مجموعه مقررات مرتبط با قانون حمایت از مالکیت صنعتی (مقررات حمایت از مالکیت صنعتی)

ماده ۸۲ ـ از نظر این قانون ، هرگونه ترکیب خطوط یا رنگها یا هر دو و هرگونه شکل سه بعدی با خطوط ، رنگها و یا بدون آنها، بـه گونه ای کـه چنین ترکیب یا شکل بـه یک فراورده صنعتی یا محصولی از صنایع دستی، شکل ظاهری و بصری خاصی را بدهد، طرح صنعتی است .

ماده ۸۳ ـ موارد زیر از مصادیق طرح صنعتی موضوع این قانون نبوده و از حیطه حمایت از طرح صنعتی خارج است:

۱ ـ طرحهای حاوی نماده ها یا نشانه های رسمی دولتی

۲ ـ روش ها و اصول مربوط بـه طراحی صنعتی

۳ ـ طرحهای مغایر با موازین شرعی، نظم عمومی و یا اخلاق حسنه

۴ ـ تغییر در ابعاد کالاهای موجود

۵ ـ طرح هایی کـه عین یا بـه طرز گمراه کننده ای حاوی یا شبیه علامت تجاری ثبت شده دیگری باشند.

۶ ـ طرحی کـه صرفاً عملکرد فنی داشته باشد و شکل جدیدی را برای یک فراورده یا محصول ارائه ندهد.

۷ ـ قطعات وابسته در طرحهای مرکب (لوازم یدکی)

تبصره ـ آن بخش از طرح صنعتی کـه تنها راه دسترسی بـه یک نتیجه فنی محسوب می شود، مشمول حمایت این فصل از قانون نمی شود.

ماده ۸۴ ـ طرح صنعتی زمانی قابل ثبت است کـه جدید و اصیل باشد.

تبصره ۱ ـ منظور از جدید بودن این است کـه از طریق انتشار بـه طور محسوس و یا از طریق استفاده بـه هر نحو دیگر قبل از تاریخ تسلیم اظهارنامه یا حسب مورد قبل از حق تقدم اظهارنامه برای ثبت در هیچ نقطه ای از جهان برای عموم افشاء نشده باشد.

تبصره ۲ ـ منظور از اصیل بودن بـه این معنا است کـه به طور مستقل بـه وسیله طراح پدید آمده و روگرفت (کپی) یا تقلید از طرحهای موجود نباشد.

ماده ۸۵ ـ اظهارنامه ثبت طرح صنعتی باید بر اساس برگه مخصوصی کـه مطابق آیین نامه اجرائی این قانون تهیه می شود، بـه زبان فارسی تکمیل و پس از درج تاریخ، امضاء شود و شامل موارد زیر باشد:

۱ ـ اطلاعات هویتی متقاضی یا نماینده او

۲ ـ اطلاعات هویتی طراح

۳ ـ عنوان طرح صنعتی و مشخصات نگاشتاری (گرافیکی) تشکیل دهنده آن

۴ ـ تعیین طبقه طرح صنعتی بر اساس طبقه بندی بین المللی طرحهای صنعتی

۵ ـ تاریخ، محل و شماره اظهارنامه یا گواهینامه طرح صنعتی در خارج از کشور (در صورت درخواست حق تقدم)

۶ ـ اطلاعات مربوط بـه اظهارنامه اصلی (در صورت تکمیلی بودن طرح صنعتی)

۷ ـ تعیین نوع فراورده یا محصولی کـه ثبت طرح صنعتی برای آن درخواست شده است.

۸ ـ تعیین پیوست ها

ماده ۸۶ ـ مدارک زیر باید بـه اظهارنامه پیوست شود:

۱ ـ مدرک هویت متقاضی و طراح

۲ ـ نمونه شکل یا تصویر نگاشتاری (گرافیکی) یا نمونه ترسیم شده از جوانب مختلف طرح مورد تقاضای حمایت

۳ ـ تسلیم نمونک (ماکت) یا نمونه واقعی طرح، در صورت درخواست مرجع ثبت

۴ ـ توصیف طرح و تعیین کالاهایی کـه طرح صنعتی بر روی آنها اجرا می شود.

۵ ـ درخواست کتبی مبنی بر عدم ذکر نام طراح، در صورتی کـه او بخواهد نامش در اظهارنامه درج نشود.

۶ ـ مدرک مربوط بـه حق تقدم کـه باید هم زمان با تسلیم اظهارنامه یا حداکثر ظرف یک ماه از آن تاریخ تسلیم شود (در صورت درخواست حق تقدم).

۷ ـ رسید مربوط بـه پرداخت هزینه های قانونی

ماده ۸۷ ـ دو یا چند طرح صنعتی مربوط بـه یک طبقه از طبقه بندی بین المللی و یا یک مجموعه یا ترکیبی از اجزاء، ولو مربوط بـه طبقات مختلف باشند، چنانچه با هم استعمال گردند را می توان با پرداخت هزینه جداگانه در یک اظهارنامه قید و بـه مرجع ثبت تسلیم نمود.

تبصره ـ در فرضی کـه اظهارنامه حاوی طرحهای صنعتی متعدد است، تصاویر یا اشکال یا نمونه اشیاء باید به صورت جداگانه ارائه شود.

ماده ۸۸ ـ مرجع ثبت، تاریخ تقاضا را همان تاریخ دریافت اظهارنامه محسوب می کند، در صورتی کـه اظهارنامه دارای نواقصی باشد جهت اصلاح و تکمیل آن یک ماه مهلت داده خواهد شد، مشروط بر اینکه حداقل شرایط لازم برای پذیرش اظهارنامه شامل تقاضای صریح یا ضمنی ثبت، مشخصاتی کـه شناخت هویت متقاضی یا نماینده وی و تماس با ایشان را ممکن سازد و نمایش نگاشتاری (گرافیکی) طرح صنعتی را دارا باشد. در صورتی کـه اظهارنامه دارای نواقصی باشد و جهت اصلاح مهلت داده شود، تاریخ دریافت اصلاحات، تاریخ تقاضا محسوب می شود.

تبصره ـ اگر اظهارنامه فاقد شرایط فوق باشد، مرجع ثبت، اظهارنامه را رد کرده و در صورت دسترسی بـه اطلاعات تماس متقاضی یا نماینده وی، مراتب را بـه وی اعلام می کند.

ماده ۸۹ ـ پس از تسلیم اظهارنامه بـه مرجع ثبت، تاریخ تقاضا و حسب مورد، شماره طبقه بندی ملی یا بین المللی طرحهای صنعتی روی آن قید می شود. در صورت وجود شرایط شکلی، کارشناسان ذی ربط حداکثر ظرف چهارماه، شرایط مندرج در مواد 82، 83 و 84 این قانون را مورد بررسی قرار می دهند و نتیجه این بررسی بـه متقاضی ابلاغ می شود. متقاضی می تواند ظرف یک ماه بـه گزارش کارشناسی پاسخ داده و دلایل خود را ارائه کند یا اینکه ظرف همان مدت، تغییراتی را در مضمون اظهارنامه انجام دهد، مشروط بر اینکه در نتیجه این تغییرات، اطلاعات مندرج در اظهارنامه جدید از حدود اظهارنامه اولیه تجاوز نکند. مرجع ثبت، نظر نهائی خود مبنی بر پذیرش یا عدم پذیرش اظهارنامه مورد تقاضا را کـه کارشناسان ذی ربط با در نظر گرفتن دلایل و پاسخ متقاضی و دلایل ذی نفعان (در صورت ارائه) تدوین نموده اند، ظرف یک ماه بـه متقاضی ابلاغ می کند. درصورت رد تقاضای ثبت، متقاضی می تواند با رعایت مفاد ماده 23 این قانون بـه این تصمیم اعتراض کند.

ماده ۹۰ ـ در صورت پذیرش اظهارنامه مطابق ماده 89 این قانون، مرجع ثبت، اظهارنامه و پیوست های مربوط بـه آن را برای عموم منتشر می کند. متقاضی می تواند بـه صورت مکتوب از مرجع مذکور تقاضا کند، اظهارنامه و پیوست های مربوط بـه آن تا دوازده ماه از تاریخ اظهارنامه منتشر نشود.

تبصره ـ مرجع ثبت مکلف است اظهارنامه هایی کـه به هر دلیل رد شده اند را نیز برای عموم منتشر نماید.

ماده ۹۱ ـ پس از انتشار عمومی اظهارنامه طبق ماده 90 این قانون، هر شخصی کـه نسبت بـه پذیرش اظهارنامه و پیوست های آن اعتراض داشته باشد، می تواند با رعایت مواد 29 تا 31 این قانون، ظرف دو ماه اعتراض خود را بـه مرجع ثبت تسلیم کند. مرجع ثبت، اعتراض های واصل شده را جهت رسیدگی و اتخاذ تصمیم نهائی بـه هیأت موضوع ماده 23 این قانون ارجاع می دهد.

ماده ۹۲ ـ مدت اعتبار گواهینامه طرح صنعتی، پنج سال پس از تاریخ تسلیم اظهارنامه است. دارنده گواهینامه طرح صنعتی می تواند با پرداخت هزینه مربوط، تمدید اعتبار گواهینامه را برای دو دوره پنجساله متوالی درخواست نماید.

تبصره ـ مرجع ثبت مکلف است یک ماه قبل از انقضای اعتبار گواهینامه در این ماده ، بـه نحو مقتضی، مراتب لزوم پرداخت هزینه را بـه اطلاع دارنده گواهینامه طرح صنعتی برساند.

ماده ۹۳ ـ حقوق انحصاری ناشی از بهره برداری از طرح صنعتی بـه شرح زیر می باشد:

۱ ـ ساخت

۲ ـ فروش

۳ ـ واردات اقلام حاوی آن طرح صنعتی

تبصره ـ مالک طرح صنعتی ثبت شده می تواند علیه هر شخصی کـه بدون موافقت او موارد مندرج در این ماده را برای مقاصد تجاری انجام دهد یا مرتکبِ عملی شود کـه عرفاً نقض حقوق مالک را در آینده فراهم آورد، در مرجع صالح قضائی اقامه دعوا نماید.

ماده ۹۴ ـ مفاد مواد 2، 3، 5 تا 10، تبصره 2 ماده 12، 13، 21 تا 25، 32، 33، 35، 36، 38، 54 تا 70، 72 و 73 این قانون، حسب مورد در خصوص طرحهای صنعتی نیز مجری است.

تبصره ـ حق تقدم موضوع ماده 10 این قانون در مورد طرحهای صنعتی، شش ماه از تاریخ ثبت اظهارنامه است.

فصل چهارم ـ علائم تجاری، علائم جمعی، علائم تأییدی و نامهای تجاری

بیشتر بخوانید:

آرای دیوان عدالت اداری مرتبط با موضوعات تولید و صنعت

مجموعه مقررات مرتبط با قانون حمایت از مالکیت صنعتی (مقررات حمایت از مالکیت صنعتی)

ماده ۹۵ ـ

۱ ـ علامت تجاری: هر نشان قابل رؤیتی است کـه کالا ها یا خدمات اشخاص را از هم متمایز می سازد.

۲ ـ علامت جمعی: هر نشان قابل رؤیتی است کـه برای تمایز محصولات یا خدمات گروهی از اشخاص از محصولات و خدمات سایر اشخاص بـه کار می رود و تحت نظارت مالک علامت جمعی ثبت شده توسط اعضاء استفاده می شود. مالک علامت جمعی می تواند صنف، تعاونی، اتحادیه و مانند آن باشد.

۳ ـ علامت تأییدی: هر نشانه ای است کـه برای تأیید کیفیت یا ویژگی محصولات یا خدمات یا شیوه تولید کالا یا اجرای خدمات بکار می رود و هر شخصی کـه تأییدیه دارنده علامت یا نماینده وی را بـه دست آورد، می تواند از آن علامت برای کالاها یا خدمات خود استفاده کند.

۴ ـ نام تجاری: هر اسم یا عنوانی کـه معرّف و مشخص کننده شخص حقیقی یا حقوقی عرضه کننده کالا یا خدمت می باشد.

تبصره ـ تمام مواد مربوط بـه علامت تجاری مقرر در این قانون، در مورد علامت جمعی و علامت تأییدی نیز مجری است، مگر در مواردی کـه قانون ترتیب دیگری مشخص کرده باشد.

ماده ۹۶ ـ موارد زیر بـه عنوان علامت تجاری، قابل ثبت نیست:

۱ ـ علامتی کـه کالا ها یا خدمات یک شخص را از کالا ها یا خدمات اشخاص دیگر متمایز نسازد.

۲ ـ علامتی کـه مفاد آن یا بهره برداری از آن، خلاف موازین شرعی، قانونی و یا نظم عمومی بوده یا موجب وهن مقدسات دینی گردد.

۳ ـ علامتی کـه موجب گمراهی عموم، بـه ویژه در مورد مبدأ جغرافیایی کالا ها یا خدمات یا خصوصیات آنها از قبیل نوع، کیفیت، کمیت و قیمت شود.

۴ ـ علامتی کـه عین علامت یا نام تجاری باشد کـه قبلاً برای همان کالا ها یا خدمات در ایران معروف شده است .

۵ ـ علامتی کـه عین، شبیه یا ترجمه علامت یا نام تجاری باشد کـه قبلاً برای همان کالا ها یا خدمات یا برای کالا ها یا خدمات مشابه در ایران معروف شده است، مشروط بر آنکه موجب گمراهی عموم شود.

۶ ـ علامتی کـه شبیه یا ترجمه علامت یا نام تجاری باشد کـه قبلاً برای همان کالا ها یا خدمات در ایران بـه ثبت رسیده یا ثبت آن تقاضا شده یا دارای حق تقدم است، مشروط بر آنکه موجب گمراهی عموم شود.

۷ ـ علامتی کـه عین، شبیه یا ترجمه علامت یا نام تجاری باشد کـه قبلاً برای کالا ها یا خدمات دیگری در ایران معروف شده یا بـه ثبت رسیده یا ثبت آن تقاضا شده یا دارای حق تقدم است، مشروط بر آنکه موجب گمراهی گردد یا بـه منافع مالک علامت قبلی لطمه وارد سازد.

۸ ـ علامتی کـه عین یا شبیه نشان نظامی ، پرچم ، یا سایر نشان های مملکتی یا نام یا نام اختصاری یا حروف اول یک نام یا نشان رسمی متعلق بـه یک کشور، سازمان بین دولی یا سازمان هایی کـه تحت معاهده(کنوانسیون)های بین المللی تأسیس شده اند، بوده یا موارد مذکور یکی از اجزای آن علامت باشد، مگر آنکه مقام صلاحیتدار کشور مربوط یا سازمان ذی ربط، اجازه ثبت آن را صادر کرده باشد؛

۹ ـ علامتی کـه عین یا بـه طرز گمراه کننده ای شبیه علائم مربوط بـه دوران تاریخی یا آثار باستانی باشد.

۱۰ ـ علامتی کـه عین یا شبیه علائمی باشد کـه سازمان ها و مراجع تأیید کننده، از قبیل سازمان ملی استاندارد ایران و وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی برای تأیید کالا ها و خدمات صادر می نمایند.

۱۱ ـ علامتی کـه عین طرح صنعتی ثبت شده دیگری برای همان کالاها یا خدمات باشد.

تبصره ـ منظور از علائم معروف، علائم مذکور در ماده 6 مکرر معاهده (کنوانسیون) پاریس برای حمایت از مالکیت صنعتی بوده و تشخیص آن بر عهده مرجع ثبت است.

ماده ۹۷ ـ اظهارنامه ثبت علامت تجاری باید بر اساس برگه مخصوصی کـه مطابق آیین نامه اجرائی این قانون تهیه می شود، بـه زبان فارسی تکمیل شود و شامل موارد زیر باشد :

۱ ـ نمونه علامت

۲ ـ توصیف کامل علامت

۳ ـ فهرست کالاها یا خدماتی کـه ثبت علامت برای آنها درخواست شده و بر اساس طبقه بندی قابل اجرا یا طبقه بندی بین المللی باشد.

تبصره ۱ ـ در صورتی کـه ثبت علامت جمعی یا تأییدی، درخواست شده باشد، حسب مورد درج عنوان «علامت جمعی» یا «علامت تأییدی» در اظهارنامه الزامی است و باید نسخه ای از دستورالعمل و شرایط استفاده از علامت جمعی یا تأییدی با آخرین تغییرات ارائه شود. بـه علاوه، در مورد علامت تأییدی باید گواهی مقام صلاحیتدار دائر بر تصدیق صلاحیت ثبت علامت تأییدی بـه پیوست اظهارنامه ارائه شود.

تبصره ۲ ـ در دستورالعمل و شرایط استفاده از علامت جمعی یا تأییدی باید خصوصیات مشترک یا کیفیت کالاها و خدمات تولیدی در یک منطقه جغرافیایی معین یا مورد تأیید حسب مورد برای علائم جمعی یا تأییدی کـه تحت آنها اشخاص می توانند از علامت مذکور استفاده کنند و همچنین ضمانت اجراهای مربوط بـه عدم رعایت شرایط و دستورالعمل یادشده تعیین گردد. هرگونه تغییر در دستورالعمل و شرایط حاکم بر استفاده از علامت جمعی یا تأییدی باید بـه صورت مکتوب توسط مالک آن علامت بـه مرجع ثبت اعلام شود. تغییرات مذکور قبل از ثبت، هیچ گونه اثری ندارد و خلاصه ای از تغییرات یادشده باید توسط مرجع ثبت آگهی شود.

ماده ۹۸ ـ متقاضی ثبت باید ضمن پرداخت هزینه های قانونی، موارد زیر را بـه اظهارنامه پیوست کند:

۱ ـ مدرک مثبت هویت متقاضی یا متقاضیان

۲ ـ مدرک دال بر تعهد متقاضی بـه استفاده از علامت یا تعهد نامبرده بـه ارائه مدارک فعالیت در حوزه تولید، توزیع یا خدمات مطابق آیین نامه اجرائی این قانون

۳ ـ مدرک مثبت حق تقدم کـه باید هم زمان با تسلیم اظهارنامه یا حداکثر ظرف یک ماه از آن تاریخ تسلیم شود (در صورت درخواست حق تقدم).

تبصره ـ در صورتی کـه متقاضی ظرف یک سال از تاریخ ثبت علامت از علامت استفاده نکند یا مدرک دال بر فعالیت خود را ارائه ندهد، گواهینامه ثبت علامت از تاریخ تقدیم اظهارنامه ملغی محسوب می شود.

ماده ۹۹ ـ حقوق مقرر در این قانون برای علائم ثبت شده در ایران در حدود کالا و خدماتی است کـه علامت مذکور برای آنها بـه ثبت رسیده است.

ماده ۱۰۰ ـ استفاده از علامت های ثبت شده در ایران از سوی هر شخصی غیر از مالک علامت، مشروط بـه موافقت مالک آن می باشد.

ماده ۱۰۱ ـ در صورتی کـه اظهارنامه، فاقد شرایط مندرج در مواد 95 و 96 این قانون باشد، اظهارنامه رد و مراتب بـه متقاضی اعلام می شود. همچنین اگر اظهارنامه فاقد شرایط مندرج در ماده 98 این قانون باشد، مرجع ثبت بـه متقاضی اعلام می کند کـه ظرف سی روز نسبت بـه رفع نواقص اقدام نماید، در غیر این صورت اظهارنامه رد می شود.

ماده ۱۰۲ ـ ثبت چند علامت بـه طور هم زمان، مستلزم استفاده از اظهارنامه جداگانه برای هر علامت است، اما استفاده از یک اظهارنامه جهت ثبت یک علامت برای کالا ها و خدماتی کـه شامل چند طبقه بین المللی هستند، با پرداخت هزینه مربوط بلامانع است.

ماده ۱۰۳ ـ مرجع ثبت پس از دریافت اظهارنامه، تاریخ تقاضا را روی آن درج کرده و حداکثر ظرف سه ماه از تاریخ وصول اظهارنامه، آن را از لحاظ رعایت شرایط مقرر در این قانون و همچنین تطبیق طبقه یا طبقات اعلامی با آخرین ویرایش طبقه بندی بین المللی مورد بررسی قرار می دهد و نتیجه را بـه متقاضی ابلاغ می کند. در صورت رد اظهارنامه، موضوع در هیأت ماده 23 این قانون قابل اعتراض است. در صورت پذیرش اظهارنامه، مرجع ثبت مفاد اظهارنامه را حداکثر ظرف یک هفته برای عموم منتشر می نماید. پس از انتشار عمومی اظهارنامه، هر ذی نفع می تواند با رعایت مواد 29 تا 31 این قانون، حداکثر تا یک ماه از تاریخ انتشار، اعتراض خود مبنی بر عدم رعایت مفاد مواد 95 و 96 این قانون را بـه مرجع ثبت تسلیم نماید.

تبصره ـ مرجع ثبت موظف است ظرف شش ماه از تاریخ لازم الاجراشدن این قانون، جویشگر (موتور جستجوگر) علائم تجاری را مبتنی بر پردازش تصویر کـه قابلیت ارائه گزارش میزان مشابهت علائم ثبت شده و علائم تقاضا شده را دارد، طراحی و اجرا نماید و برای تأیید اظهارنامه ها از نتایج جویشگر (موتور جستجوگر) استفاده کند و امکان دسترسی عموم بـه سامانه مذکور مبنی بر جستجوی اظهارنامه های ردشده را ایجاد کند.

ماده ۱۰۴ ـ مرجع ثبت موظف است ظرف ده روز از وصول اعتراض نامه، نسخه ای از آن را بـه انضمام رونوشت مدارک و دلایل استنادی، بـه متقاضی ثبت ابلاغ کند. متقاضی مکلف است ظرف بیست روز از تاریخ ابلاغ، پاسخ مکتوب خود بـه اعتراض وارده را بـه مرجع ثبت تسلیم نماید. چنانچه متقاضی نسبت بـه اعتراض سکوت نموده یا آن را بـه صورت مکتوب بپذیرد، درخواست او برای ثبت مستردشده محسوب می شود و مرجع ثبت مراتب را بـه معترض ابلاغ می کند تا از طریق اظهارنامه ای کـه هم زمان با اعتراض تسلیم کرده، نسبت بـه ثبت آن اقدام کند. در صورتی کـه متقاضی، اعتراض را وارد نداند، مرجع ثبت مراتب را ظرف ده روز بـه معترض ابلاغ می کند و وی از تاریخ ابلاغ می تواند ظرف بیست روز اعتراض خود را بـه هیأت موضوع ماده 23 این قانون تسلیم کند و رسید آن را بـه مرجع ثبت تحویل دهد.

ماده ۱۰۵ ـ چنانچه شخصی علامت متعلق بـه دیگری را با علم بـه اینکه او از علامت یادشده استفاده می کرده است برای خود ثبت کند، استفاده کننده از علامت می تواند از دادگاه صالح، ابطال آن را تقاضا نماید مشروط بر اینکه صاحب علامت حداقل یک سال قبل از تاریخ درخواست ثبت علامت از جانب ناقض، استفاده مستمر از علامت داشته باشد.

تبصره ـ چنانچه شخصی حداقل یک سال قبل از ثبت شدن علامت، از آن علامت استفاده می کرده است، ثبت آن از سوی سایر اشخاص مانع استمرار استفاده از علامت برای استفاده کننده مقدم نیست.

ماده ۱۰۶ ـ پس از گذشت مهلت های مقرر و پذیرش نهائی اظهارنامه، مرجع ثبت بعد از دریافت هزینه مربوط، علامت را ثبت و گواهینامه مربوط را صادر و بـه متقاضی تسلیم می کند و سپس مراتب ثبت علامت را برای عموم منتشر می نماید.

تبصره ۱ ـ مرجع ثبت موظف است امکان دسترسی عمومی بـه سامانه برخط یا جویشگر (موتور جستجوی) اظهارنامه های رد شده را ایجاد کند.

تبصره ۲ ـ مهلت پرداخت هزینه موضوع این ماده ، حداکثر یک ماه پس از اعلام پذیرش نهائی اظهارنامه بـه متقاضی است. درصورت عدم پرداخت هزینه مربوط در این مهلت، اظهارنامه منتفی تلقی می گردد.

ماده ۱۰۷ ـ دو یا چند شخص می توانند یک علامت را بـه طور مشترک بـه ثبت برسانند. در این صورت می توانند هم زمان از این علامت استفاده نمایند، مشروط بر آنکه استفاده هم زمان یا جداگانه، در عرف موجب گمراهی عموم نشود.

ماده ۱۰۸ ـ مالک علامت ثبت شده یا نماینده او می تواند علیه هر شخصی کـه بدون اجازه او، از آن علامت استفاده نموده یا مرتکب عملی شود کـه عادتاً منتهی بـه نقض حقوق ناشی از ثبت علامت می گردد و یا از علامتی استفاده کند کـه شبیه علامت ثبت شده بوده و موجب گمراهی عموم می شود یا بـه منافع مالک لطمه وارد می سازد، در مرجع صالح قضائی اقامه دعوا نماید.

ماده ۱۰۹ ـ اقدامات موضوع ماده 108 این قانون نسبت بـه کالا ها و خدماتی کـه مالک علامت یا اشخاص مأذون از طرف او در بازار عرضه می کنند، نقض محسوب نمی شود .

ماده ۱۱۰ ـ هر ذی نفع می تواند حداکثر ظرف پنج سال از تاریخ ثبت علامت، با اثبات عدم رعایت مفاد مواد 95 و 96 این قانون، ابطال گواهینامه علامت را از مرجع صالح قضائی درخواست نماید. همچنین اگر ذی نفعی ثابت کند مالک علامت ثبت شده شخصاً یا بـه وسیله شخصی کـه از طرف او مجاز بوده است آن علامت را کلاً یا جزئاً حداقل بـه مدت سه سال کامل از تاریخ ثبت تا یک ماه قبل از تاریخ درخواست ذی نفع، استفاده نکرده است نیز همین حکم مجری است، مگر اینکه ثابت شود قوه قهریه مانع استفاده از آن بوده است. اثر ‎‎‎ ابطال، در صورت عدم رعایت مفاد مواد 95 و 96 این قانون از تاریخ تسلیم اظهارنامه و در خصوص عدم استفاده، از تاریخ صدور حکمِ قطعی است. آگهی مربوط بـه ابطال در اولین فرصت ممکن منتشر می شود.

تبصره ۱ ـ مهلت پنجساله در مورد درخواست ابطال علامت هایی کـه با علم بـه اینکه مالک از علامت یادشده استفاده کرده بـه ثبت رسیده است، رعایت نمی شود و درخواست ابطال این علائم را در هر زمانی می توان ارائه کرد. همچنین مهلت مذکور در مورد بندهای 2، 3، 8، 9 و 10 ماده 96 این قانون لازم الرعایه نیست.

تبصره ۲ ـ هرگاه ثابت شود کـه مالک علامت جمعی، از آن بـه تنهایی و یا برخلاف دستورالعمل و شرایط استفاده از آن (موضوع تبصره 1 ماده 97 این قانون)، استفاده کرده یا بـه گونه ای از آن استفاده کرده و یا اجازه استفاده از آن را داده است کـه موجب فریب عموم نسبت بـه مبدأ یا هر خصوصیت مشترک دیگر کالا ها و خدمات مربوط گردد، علامت جمعی باطل می شود.

تبصره ۳ ـ مفهوم ذی نفع در این ماده ، علاوه بر اشخاصی کـه مطابق مقررات آیین دادرسی مدنی ذی نفع محسوب می شوند، شامل نهادهای حاکمیتی نظارت کننده بر کیفیت (کنترل کننده کیفیت) کالاها و خدمات و اتحادیه های صنفی است کـه در زمینه موضوع علامت تجاری فعالیت دارند.

ماده ۱۱۱ ـ مدت اعتبار گواهینامه ثبت علامت، ده سال از تاریخ ثبت اظهارنامه آن است. تمدید اعتبار گواهینامه مشروط بر اینکه شش ماه قبل از انقضای مهلت اعتبار با پرداخت هزینه مربوط درخواست شود، برای دوره های متوالی ده ساله امکان پذیر است.

تبصره ۱ ـ چنانچه تمدید در مهلت مقرر درخواست نشود، تا شش ماه پس از انقضای مدت اعتبار با پرداخت جریمه ای کـه میزان آن دو برابر حق الثبت می باشد، تمدید امکان پذیر است.

تبصره ۲ ـ مرجع ثبت مکلف است یک ماه قبل از انقضای مدت اعتبار گواهینامه در این ماده ، بـه نحو مقتضی، مراتب لزوم پرداخت هزینه را بـه اطلاع دارنده گواهینامه ثبت علامت برساند.

ماده ۱۱۲ ـ متقاضی اظهارنامه یا مالک علامت تجاری می تواند مشروط بـه ارائه اظهارنامه جدید، افزایش یا کاهش کالا ها و خدمات یا طبقه بین المللی ثبت آنها را از مرجع ثبت تقاضا نماید.

ماده ۱۱۳ ـ در صورت اعطای مجوز بهره برداری از علامت بـه دیگری، مالک علامت در مقابل مصرف کنندگان و اشخاص ثالث، مسؤول اقدامات دارنده مجوز بهره برداری در راستای بهره برداری از علامت نظارت (کنترل) کیفیت می باشد، مگر اینکه ثابت کند بـه طور مؤثر و کافی بر کیفیت کالا ها یا خدمات دارنده مجوز بهره برداری نظارت داشته است.

ماده ۱۱۴ ـ در صورتی کـه تغییر در مالکیت علامت در مواردی مانند ماهیت ، مبدأ، مراحل ساخت ، خصوصیات یا تناسب با هدف کالا ها یا خدمات سبب گمراهی یا فریب عموم شود، آن تغییر، معتبر نیست .

ماده ۱۱۵ ـ علامت جمعی یا تأییدی ثبت شده یا اظهارنامه آنها نمی تواند موضوع قرارداد انتقال یا اجازه بهره برداری باشد.

ماده ۱۱۶ ـ مفاد مواد 2، 3، تبصره 3 ماده 7، 10، 13، 21، 23، 28 تا 33، 57 تا 59، 64، 66، 68، 70، 72، 73 و 86 این قانون حسب مورد در خصوص علامت نیز مجری است.

تبصره ۱ ـ مراجع کیفری می توانند در موارد فوری و وجود ادله قابل قبول، با رعایت ماده 73 این قانون، رأساً دستور جمع آوری و توقیف کالاهای دارای علامت تجاری متقلبانه را صادر نمایند.

تبصره ۲ ـ حق تقدم موضوع ماده 10 این قانون در مورد علائم تجاری،

شش ماه می باشد.

ماده ۱۱۷ ـ نام تجاری حتی بدون ثبت، مشمول حمایت های این قانون می باشد، ولو اینکه طبق سایر قوانین و مقررات، ثبت نام تجاری اجباری باشد.

تبصره ـ ثبت نام تجاری مطابق آیین نامه اجرائی این قانون می باشد.

ماده ۱۱۸ ـ هرگونه استفاده از نام تجاری توسط غیر بـه صورت نام تجاری، علامت تجاری، علامت جمعی یا علامت تأییدی یا هرگونه استفاده از آنها بر روی کالا یا راجع بـه خدمات کـه عرفاً موجب گمراهی عموم شود، ممنوع است.

ماده ۱۱۹ ـ اسم یا عنوانی کـه معنا، ماهیت، ترکیب یا روش استفاده از آن، برخلاف موازین شرعی یا نظم عمومی باشد و یا موجبات فریب عموم را نسبت بـه ماهیت شرکت، مؤسسه یا بنگاهی کـه آن اسم یا عنوان، معرف آن است فراهم نماید، نمی تواند بـه عنوان یک نام تجاری بکار رود.

ماده ۱۲۰ ـ هرگونه تغییر در مالکیت نام تجاری باید همراه با انتقال شرکت یا بنگاه تجاری یا بخشی از آن کـه با آن نام شناخته می شود، صورت پذیرد. رعایت مواد 23، 28 تا 32، 57، 59، 72 و 73 این قانون در مورد نامهای تجاری ثبت شده لازم الاجراست.

ماده ۱۲۱ ـ کلیه نامها و علائم تجاری کـه مطابق این قانون ثبت می شود، ظرف پانزده ماه پس از ثبت باید در بهره برداری تجاری استفاده شود و در صورت عدم بهره برداری مالک نام یا علائم تجاری ظرف مدت مذکور، ثبت نام و علائم تجاری مشابه آن، مجاز است.

فصل پنجم ـ اسرار تجاری

بیشتر بخوانید:

آرای دیوان عدالت اداری مرتبط با موضوعات تولید و صنعت

مجموعه مقررات مرتبط با قانون حمایت از مالکیت صنعتی (مقررات حمایت از مالکیت صنعتی)

ماده ۱۲۲ ـ اسرار تجاری عبارت است از هر نوع اطلاعات تجاری کـه دارای ارزش اقتصادی مستقل بالقوه یا بالفعل یا ارزش رقابتی باشد و بـه سبب آنکه عموماً ناشناخته است و بـه سادگی و از طرق قانونی قابل دستیابی یا احراز نیست، دارنده قانونی، تدابیر متعارفی را برای حفظ محرمانگی آنها ترتیب داده باشد.

اطلاعاتی از قبیل تمام اشکال و انواع اطلاعات مهندسی، اقتصادی، فنی، علمی، تجاری یا مالی از جمله الگوها، نقشه ها، مجموعه ها، برنامه ها و قواعد (فرمول ها)، طرحها و روشها، ابزارها، فنون (تکنیک ها)، فرایندها، نرم افزارها، شناسه ها، فهرست های مشتریان، روشهای انجام کار تجارت، اسرار تولید، اختراعات و طرحهای صنعتی ثبت نشده و هر نوع اطلاعات دیگر با داشتن شرایط مذکور می توانند سرّ تجاری تلقی شوند.

ماده ۱۲۳ ـ دستیابی بـه اسرار تجاری یا افشای آنها، بدون اذن مالک، نقض اسرار تجاری محسوب می شود.

ماده ۱۲۴ ـ موارد زیر نقض اسرار تجاری نیست:

۱ ـ در صورتی کـه شخصی بدون نقض اسرار تجاری دیگران، بـه طور مستقل و در نتیجه فعالیت های خود، اطلاعات را کسب نماید.

۲ ـ هرگاه دستیابی بـه اطلاعات، در نتیجه مهندسی معکوس صورت گرفته باشد .

تبصره ـ شخصی کـه اطلاعات را بـه یکی از روشهای مذکور بـه دست آورد، در صورت دارا بودن شرایط ماده 122 این قانون می تواند از حمایت قانونی مربوط بـه اسرار تجاری درمورد اطلاعات بـه دست آمده برخوردار شود.

ماده ۱۲۵ ـ مدت حمایت از اسرار تجاری، تا زمانی است کـه اطلاعات مزبور افشاء نشده باشد.

ماده ۱۲۶ ـ حق بهره برداری از اسرار تجاری در انحصار صاحب آن اسرار می باشد و او یا اشخاص مأذون از طرف او می توانند اسرار تجاری را بـه دیگری منتقل نموده و با منتقل الیه، قرارداد التزام بـه عدم افشای اطلاعات منعقد نمایند.

تبصره ـ هر شخصی کـه اسرار تجاری را بـه هر نحو در اختیار دیگری قرار می دهد، باید موضوع سرّ تجاری بودن آن را بـه طرف مقابل اطلاع دهد؛ در غیر این صورت نقض اطلاعات از سوی شخص ثالث مشمول نقض اسرار تجاری نمی باشد.

ماده ۱۲۷ ـ مراجع ذی صلاح موظفند از اسرار تجاری کـه برای انجام اموری مانند آزمایش یا اعطای مجوز از اشخاص یا مؤسسات دریافت می کنند محافظت نمایند؛ در غیر این صورت، آن مراجع و عامل افشاء مطابق قواعد ضمان حسب مورد مکلف بـه جبران خسارت می باشند. این حکم، مانع از اجرای مجازات عامل افشاء نمی گردد.

تبصره ـ در مواردی کـه موضوع رسیدگی دادگاه، سرّ تجاری بوده یا یکی از طرفین برای دفاع یا اثبات ادعای خود ناگزیر بـه ارائه اسرار تجاری باشند، دادگاه بـه شکل غیرعلنی برگزار می شود.

ماده ۱۲۸ ـ مفاد مواد 72 و 73 این قانون حسب مورد، در خصوص اسرار تجاری نیز مجری است.

فصل ششم ـ رقابت غیرمنصفانه

بیشتر بخوانید:

آرای دیوان عدالت اداری مرتبط با موضوعات تولید و صنعت

مجموعه مقررات مرتبط با قانون حمایت از مالکیت صنعتی (مقررات حمایت از مالکیت صنعتی)

ماده ۱۲۹ ـ موارد زیر رقابت غیرمنصفانه محسوب می شود:

۱ ـ اظهار خلاف واقع علیه رقیب کـه موجب سلب یا کاهش یا آسیب بـه اعتماد نسبت بـه بنگاه اقتصادی، کالا ها یا فعالیت های صنعتی و تجاری او شود.

۲ ـ اقدامی کـه منجر بـه ایجاد تشابه کالا ها و خدمات خود با کالا ها و خدمات رقیب شود، بـه شرطی کـه نوعاً موجب گمراهی مصرف کنندگان گردد.

۳ ـ تبلیغات نادرست یا گمراه کننده و هرگونه ارائه اطلاعات یا ایجاد تصور نادرستی کـه موجب گمراهی عموم در مورد ماهیت محصولات و کیفیت آنها از قبیل مواد تشکیل دهنده کالا، مدت اعتبار و منشأ آنها، روش ساخت، میزان یا مقدار و دسترسی برای استفاده از محصولات شود.

۴ ـ تبلیغات مقایسه ای گمراه کننده از سوی رقیب کـه باعث وارد کردن خدشه بـه شهرت و اعتبار کالاها، خدمات یا فعالیت های اقتصادی رقیب گردد.

۵ ـ تبلیغاتی کـه کالای اصلی و کالای تحت مجوز بهره برداری کـه کیفیت کالای اصلی را نداشته باشد را از هم متمایز ننماید.

۶ ـ هرگونه تبانی برای افزایش یا کاهش قیمت کالا و خدمات کـه به منظور حذف رقبا، صورت گیرد.

تبصره ـ اعلام نظر کارشناسانه از سوی مرجع تخصصی در حدود صلاحیت قانونی در مورد کالا ها یا خدمات از مصادیق رقابت غیرمنصفانه نیست.

ماده ۱۳۰ ـ حکم ماده 73 این قانون، حسب مورد در خصوص رقابت غیرمنصفانه نیز مجری است.

فصل هفتم ـ مقررات کیفری

بیشتر بخوانید:

آرای دیوان عدالت اداری مرتبط با موضوعات تولید و صنعت

مجموعه مقررات مرتبط با قانون حمایت از مالکیت صنعتی (مقررات حمایت از مالکیت صنعتی)

ماده ۱۳۱ ـ ارتکاب هر یک از رفتارهای زیر جرم محسوب و مرتکب علاوه بر جبران خسارت و ضبط اموال و عوائد حاصل از جرم بـه پرداخت جزای نقدی درجه پنج یا جزای نقدی معادل دو برابر خسارات وارد شده، هرکدام کـه بیشتر باشد محکوم می شود:

۱ ـ هرگونه بهره برداری غیرمجاز کـه حسب مورد پس از ثبت اختراع، طرح صنعتی یا نمونه شی مصرفی مطابق مقررات این قانون نقض حقوق مادی محسوب شود.

۲ ـ هرگونه بهره برداری و استفاده غیرمجاز از نام تجاری، علامت تجاری، علامت جمعی و یا علامت تأییدی برخلاف مقررات مندرج در این قانون بـه نحوی کـه نوعاً باعث فریب عموم شود.

۳ ـ تحصیل یا افشای اسرار تجاری متعلق بـه غیر بدون رضایت او یا بر خلاف مواد 123 و 126 این قانون.

۴ ـ ارتکاب اقداماتی کـه به موجب این قانون رقابت غیرمنصفانه محسوب می گردد.

تبصره ۱ ـ ارتکاب رفتاری کـه طبق مقررات این قانون، نقض حقوق معنوی محسوب شود، مستوجب جزای نقدی درجه شش می باشد.

تبصره ۲ ـ ارتکاب جرم موضوع بند 2 این ماده در فضای مجازی علاوه بر مجازات مقرر در این ماده مستوجب حبس درجه شش می باشد.

تبصره ۳ ـ جرائم موضوع این ماده بجز بند 2 از جرائم قابل گذشت است و در صورت گذشت شاکی یا تقاضای ترک تعقیب او، از اموال توقیفی رفع توقیف می شود، مگر در مواردی کـه طرفین بـه گونه دیگری مصالحه کرده باشند.

تبصره ۴ ـ در صورت احراز عدم توانایی مرتکب بـه پرداخت جزای نقدی، مواد 529، 530، 531 و 533 قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392/12/04 مجری است.

تبصره ۵ ـ در کلیه جرائم موضوع این ماده بجز بند 2 در صورت وجود سایر شرایط مقرر قانونی جهت صدور قرار تعلیق تعقیب، قرار تعویق صدور حکم یا تعلیق مجازات، مقام قضائی می تواند علاوه بر دستورهای پیش بینی شده در مواد قانونی مربوط، مرتکب را بـه اجرای یک تا سه مورد از دستورهای زیر محکوم نماید:

الف ـ شرکت در کلاسها، همایش ها یا دوره های آموزشی مالکیت فکری حداکثر بـه مدت دویست ساعت ظرف دو سال

ب ـ استخدام یکساله حداکثر سه نفر کـه نام آنها بـه عنوان مخترع یا طراح صنعتی در گواهینامه ثبت اختراع یا طرح صنعتی درج شده است ظرف شش ماه

پ ـ تهیه یا تأمین مالی تدوین نماهنگ یا برنامه تصویری آموزشی در جهت فرهنگ سازی رعایت حقوق مالکیت فکری و فراهم آوردن زمینه پخش آن از طریق رسانه ملی ظرف یک سال

ت ـ فراهم کردن موجبات صادرات یکی از محصولات تولید داخل شرکتهای دانش بنیان ثبت شده ظرف شش ماه تا یک سال

ث ـ درج مراتب عذرخواهی از شاکی در جرائد صنف مربوط، جرائد محلی یا کثیرالانتشار بـه هزینه خود بـه ویژه در موارد نقض حقوق معنوی موضوع این قانون، ظرف سه ماه

ج ـ توقف ساخت، واردات، عرضه یا تبلیغ اقلام حاوی نقض علامت شاکی و مورد حمایت این قانون و تحویل داوطلبانه قالب تولیدی و اقلام مذکور بـه شاکی یا معدوم سازی آنها در صورت ضرورت و عدم صدق اسراف حرام در حضور وی ظرف یک ماه

چ ـ جمع آوری کلیه فراورده های عرضه شده خود کـه حاوی نقض حقوق مورد حمایت این قانون است، از بازار و تحویل داوطلبانه فراورده های مذکور بـه شاکی و یا مرجوع نمودن یا محو موارد مغایر با حقوق و در صورت عدم امکان، معدوم سازی آنها در صورت ضرورت و عدم صدق اسراف حرام بـه هزینه خود ظرف دو ماه

تبصره ۶ ـ اگر مدعی نقض، طی اظهارنامه رسمی بـه شخص ناقض، اخطار دهد کـه فعالیت او مصداق نقض حقوق وی بوده و توقف فوری فعالیت نقض کننده را خواستار شود و با این وجود، شخص ناقض همچنان بـه فعالیت خود ادامه دهد، در صورت اثبات نقض، وی بـه پرداخت جریمه ای معادل سه برابر خسارات وارد شده از تاریخ ابلاغ اظهارنامه رسمی تا صدور حکم، محکوم می شود. حکم این تبصره در مواردی کـه موضوع اختراع فرایند می باشد و یا دارنده اختراع موضوع اختراع را تولید نکرده و بـه فروش نرسانده باشد، جاری نمی باشد.

ماده ۱۳۲ ـ هرگاه شخص حقوقی مرتکب جرائم موضوع این قانون شود، مطابق مواد 20 و 21 قانون مجازات اسلامی مصوب 1392/02/01 مجازات می شود.

تبصره ـ در مواردی کـه مطابق قانون، علاوه بر شخص حقیقی، ارتکاب جرم متوجه شخص حقوقی نیز باشد، شاکی یا مدعی خصوصی می تواند خسارات وارد شده را مطابق قواعد ضمان از شخص حقوقی مطالبه نماید یا بـه هر کدام بـه نسبت تقصیر رجوع کند. شخص حقوقی می تواند جهت مطالبه خسارتی کـه برای تقصیر شخص حقیقی پرداخت کرده است بـه وی رجوع نماید.

ماده ۱۳۳ ـ هرگاه متهم در مراجع کیفری موضوع این قانون، ادعای بی اعتبار بودن گواهینامه ثبت شاکی را مطرح کند، در صورت وجود قرائن و امارات قابل قبول وفق ماده 21 قانون آیین دادرسی کیفری، قرار اناطه صادر می شود. در این موارد، چنانچه بیم تأمین نشدن خسارات وارد شده بر شاکی وجود داشته باشد، دادگاه می تواند از متهم، تأمین متناسب اخذ کند.

تبصره ـ در مورد این ماده ، چنانچه احراز شود کـه مرتکب با طرح ادعای واهی قصد اطاله دادرسی یا ایراد خسارات بیشتر بـه شاکی را دارد، در صورت محکومیت در مرجع کیفری، مجازات وی یک درجه تشدید می شود.

فصل هشتم ـ مقررات عمومی

بیشتر بخوانید:

آرای دیوان عدالت اداری مرتبط با موضوعات تولید و صنعت